Próba sił

Życie czwórki mieszkańców Tensas za sprawą niewytłumaczalnych zjawisk zaczynają się ze sobą łączyć. Postawieni przed dziwnymi wydarzeniami, snami i wizjami bohaterowie, w tym niepełnosprawna starsza kobieta, ksiądz, prostytutka oraz zwyczajna rodzina muszą rozpocząć własną próbę sił. Czy uda im się pokonać własne lęki i słabości?

Dawno nie przeczytałam książki, która jest ambiwalentna dla mnie i pozostawiła po sobie odczucia tak różne. Z jednej strony mi się podobała, niestety z drugiej już mniej.

Zacznę od plusów, a mianowicie klimat. Lubię czytając poczuć ten charakterystyczny dreszcz w niektórych momentach był odczuwalny. Zamysł na fabułę i wybranie obiektu, który miał wzbudzać lęk również trafiony, dzieci w horrorach są dla mnie chyba najbardziej nieobliczalne.
I czas na tę gorszą stronę, gdzie liczne niedopatrzenia, błędy i nieścisłości rozpraszały moją uwagę i zamiast zatapiać się w lekturze, wręcz topiłam się jak ten śnieg, aby później na nowo przysypać dobrą akcją. Zdziwiłam się również przy późniejszej ilości bohaterów, ale to już moje własne odczucia.

Z notki zamieszczonej na skrzydełkach okładki wynika, że Autor lubi twórczość Stephena Kinga i Dean Koontza. Jednego i drugiego pisarza znam, obu obecnie czytam bardzo rzadko, ale obu szanuję za dorobek pisarski i umiejętność budowania klimatu - delikatnego niepokoju. 
Dlaczego o tym wspominam? Bo podczas czytania "Próby sił" da się wychwycić podobny klimat. Podobny, ale nie taki sam. Nie odniosłam wrażenia, żeby T. S. Tomson chciał w swoim pisaniu być którymkolwiek z pisarzy, o których ta notka wspomina. 

Akcja powieści toczy się głównie w miasteczku Tensas w Luizjanie, która to jest jedyną częścią Stanów Zjednoczonych, którą marzy mi się kiedyś odwiedzić.
Mamy czas Świąt Bożego Narodzenia, pada śnieg, jest cicho i mroczno-magicznie. 
Miasteczko oświetla latarnia zwana Migotką, która kojarzy się z latarnią morską. 

T. S. Tomson nie szczędzi nam postaci i ich pokręconych historii. 
Ich losy przeplatają się z koszmarami sennymi, które nie do końca tylko nimi są. 
Na ulicach dostrzeżemy dziwną dziewczynkę, która jawi się jako widmo. Pojawi się równie dziwny, tańczący chłopiec. 
Będziemy mieli do czynienia z szerzeniem przez człowieka przemocy - będzie gwałt, będą różne oblicza zemsty. Okaże się, że funkcja jaką się pełni niekoniecznie obliguje do bycia prawym, że niektórych rzeczy nie da się zaakceptować i nie da się o nich mówić jakby się nie wydarzyły. 

Poprzez wizje i l...

Ile ja się naczekałam na tę książkę, ale mam i już przeczytałam. Jest to książka, która podzieliła bookstagram na zwolenników i przeciwników. Jedni są nią oczarowani a inni wręcz przeciwnie. Zanim napiszę, do której grupy należę przedstawię króciutko fabułę. W miasteczku Tensas dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Nadchodzi Boże Narodzenie, a tu jeden z mieszkańców popełnia samobójstwo, na dodatek pastor podczas pogrzebu zachowuje się inaczej niż zwykle. Są osoby, które widzą małą dziewczynkę, starca albo małego chłopca a inni nie. Katie i Stephen są rodzicami Amy, która jest w niebezpieczeństwie. Los tej rodzinie krzyżuje drogi z czterema innymi osobami również bardzo ważnymi dla ocalenia małej. Wszyscy zostają poddani próbie jednak czy przebiegnie ona pomyślnie?
📚
📚
Mnie osobiście książka bardzo się podobała. Już dawno nie czułam gęsiej skórki na plecach podczas czytania, ba ja nawet miałam momenty, kiedy wolałam czytać ją w dzień, a nie w nocy, bo ewidentnie się bałam. Podobał mi się w niej mroczny klimat. Bohaterowie również byli bardzo ciekawi, każdego mogliśmy dokładnie poznać i zobaczyć jakie życie wiedli. Aura tajemniczości i chęć poznania, o co w tej książce chodzi była tak ogromna, że książkę czytałam do 3 nad ranem. Zgadzam się, są w niej błędy, ale tylko na początku i to nie jest wina autora tylko moim zdaniem wydawnictwa. Lubię książki, w których pojawiają się diabły, duchy i różne inne rzeczy paranormalne, choć muszą one być przedstawione ciekawie, ...

Miałam trochę problem z tą książką. Po opisie oczekiwałam horroru a tu niestety nie było go w ogóle, według mnie. Zero dreszczyku strachu czy choćby jakiegoś zatrwożenia. To taki trochę thriller psychologiczny powiedziałabym. Dobry pomysł na książkę i fajne zakończenie, które daje do myślenia.

Małe senne miasteczko Tensas w okresie przedświątecznym pokryte skrzącym się w słońcu śniegiem. Czy to nie idealna sceneria na ciepłą opowieść familijną? Nie tym razem. Już od pierwszych stron autor wprowadza nas w klimat grozy i wyczekiwania, napięcia i niedowierzania. Bo zimową nocą w świątecznym czasie może wydarzyć się wszystko, nawet to, czego nie jesteśmy w stanie ogarnąć rozumem i zaakceptować. W końcu to czas cudów.

Tej nocy kilkoro wybranych, czy może naznaczonych, doświadczy niewytłumaczalnego zjawiska, które odmieni nie tylko ich życie na zawsze. Czy tą niewielką miejscowość wybrały sobie siły dobra i zła, by zetrzeć się ze sobą, jak robią to od tysiącleci? Czy może to szatan, mamiąc ich i oszukując, daje im pozornie możliwość wyboru, tak naprawdę go odbierając?

Autor wystawia na próbę nie tylko swoich bohaterów, ale i czytelnika. Każdy z nas ma okazję zajrzeć w głąb siebie i odpowiedzieć na pytanie, jak zachowałby się w równie patowej sytuacji?

Nie otrzymujemy odpowiedzi na wszystkie rodzące się w trakcie lektury pytania, co jednak nie rozczarowuje, a pozostawia z kłębowiskiem myśli, dając pole naszej wyobraźni.

Książka ma mroczny, ciężki klimat, ale za to lekki język i zgrabne dialogi. To bardzo udany debiut z gatunku grozy, więc wcale mnie nie dziwi, że kolejna książka autora wyjdzie już we współpracy z Wydawnictwem Vesper. A wiadomo, że to wydawnictwo wie co dobre.

Uwielbiam sięgać po debiuty bo można trafić na prawdziwe "perełki ", a "Próba sił" niewątpliwie nią jest. Na początku każdy rozdział mówi o czymś zupełnie innym, przez co cały czas zastanawiałam się jak poszczególne wątki zostaną połączone. Małe i zazwyczaj spokojne miasteczko Tensas staje się świadkiem bardzo dziwnych i niepokojących zdarzeń. Dzieci, które pojawiają się w snach i wizjach gdzieś na krawędzi jawy i nierzeczywistości, agresywne wilki, tajemnicze postacie, mówiące zagadkami, a do tego śnieżyca, która odcina całe miasteczko od reszty świata gdzie ostatecznie rozgrywa się walka między siłami nie z tej ziemi. To tylko część intrygującej historii. Czuć atmosferę grozy, a niektóre opisy powodują gęsią skórkę. W całej historii wyraźnie widać inspiracje Kingiem, co zdecydowanie nie przeszkadza. Zaś zakończenie nie daje jednoznacznych odpowiedzi i pozostaje w sferze domysłów. Całość czytało się niezwykłe szybko, nie leje się krew, brak też wszechobecnej makabry,a mimo to książka wciąga od pierwszych stron i zdecydowanie ciężko było ją odłożyć. Z niecierpliwością czekam na kolejną pozycje autora.

Nie lubię horrorów i zazwyczaj po nie nie sięgam. Książka od pierwszych stron jest bardzo wciągająca i intrygująca. Jest inna niż wszystkie, które czytałam do tej pory. Duże brawa dla autora za to, że potrafi czytelnika przestraszyć i utrzymać napięcie aż do końca. Nie mogłam się od niej oderwać. Czytałam z zapartym tchem , żeby dowiedzieć się kto, co i dlaczego. Niestety zakończenie mnie rozczarowało 😕 Zabrakło mi tego czegoś, tego mroku, tego efektu "Wow". Ostatnie 40 stron było męczące, bo bohaterowie zaczęli mnie denerwować, a cała historia stała się bardziej bajką niż horrorem. Gorąco polecam, bo jest to coś innego, ciekawego i dającego do myślenia, ale horrorem bym tego nie nazwała. Czekam na kolejną książkę tego Pana, ponoć już w wakacje 🙂