Przesilenie

Name: Przesilenie
Rating: 7.83 (89 reviews)
ISBN: 9788328055810

Katarzyna Berenika Miszczuk

7.8 /10

Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 89 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.8 /10

Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 89 ocen kanapowiczów

Opis

Najbardziej wyczekiwana książka tej wiosny – Przesilenie, czyli ostatnia część bestsellerowego cyklu Kwiat paproci Katarzyny Bereniki Miszczuk.

Słowiańskie bóstwa, pradawne obrzędy, zazdrość i wielka miłość w tle. Autorka Szeptuchy po raz ostatni zabierze czytelników do magicznego świata słowiańskich bóstw i pradawnych obrzędów, gdzie właśnie rozpoczynają się święta Dziadów i Szczodrych Godów. Nadszedł czas, aby dotrzymać obietnicy danej bogowi ognia, Swarożycowi. Czy Gosia sprosta zadaniu? Tym bardziej, że nie wiadomo, jak zachowa się Mieszko, jej wielka miłość: pomoże w spełnieniu przysięgi czy… wręcz przeciwnie.

Data wydania: 2018

ISBN: 978-83-280-5581-0, 9788328055810

Rodzaj: e-book

Wydawnictwo: W.A.B.

Cykl: Kwiat paproci, tom 4

Kategoria: Fantasy

Stron: 352

dodana przez: habrych.ewa

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Katarzyna Berenika Miszczuk

Urodzona 2 września 1988 roku w Polsce (Warszawa)

Katarzyna Berenika Miszczuk (wł. Katarzyna Zając) – pisarka, scenarzystka, lekarka, współzałożycielka Wydawnictwa Mięta, a także wiecznie zabiegana mama. Pierwszą powieść pt. Wilk napisała w wieku piętnastu lat. Książka ukazała się trzy lata później...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Katarzyna Berenika Miszczuk

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Gośka, zejdź już ze sceny.

5.11.2021

Po zakończeniu książki “Żerca” nie mogłam poprzestać na niej i od razu sięgnęłam po ostatni tom cyklu Kwiat Paproci Katarzyny Bereniki-Miszczuk “Przesilenie”. Ciekawość zżerała mnie, od razu chciałam wiedzieć, jak zakończy się historia Gosi, poprzedni tom pozostawił mnie w totalnym zaskoczeniu, a z bohaterami ciężko było mi się rozstać. Od książ... Recenzja książki Przesilenie

@Nastka_diy_book × 3

Pożegnanie z Bielinami...

20.09.2019

To już ostatnia część kultowej serii Kwiat Paproci. Żegnamy się z Bielinami, żegnamy się z ulubionymi bohaterami, żegnamy cały panteon słowiańskich bóstw. Ale czy było to dobre zakończenie serii? @Obrazek W tej części pojawia się długo skrywany sekret rodzinnej klątwy, wizje, Swarożyc (dużo Swarożyca) oraz (i tu spojlera nie będzie, bo było w ... Recenzja książki Przesilenie

@Almaranth × 1

W kręgu ognia, czyli "Przesilenie"

7.01.2022

Przygotowałam dla was kolejna część mojej ukochanej serii, czyli "Kwiat Paproci" Słowiańskie bóstwa, pradawne obrzędy, zazdrość i wielka miłość w tle. Autorka "Szeptuchy" po raz ostatni zabierze czytelników do magicznego świata słowiańskich bóstw i pradawnych obrzędów, gdzie właśnie rozpoczynają się święta Dziadów i Szczodrych Godów. Nadszedł czas... Recenzja książki Przesilenie

× 1

Dziady i Szczodre Gody

16.06.2020

Powoli zbliża się święto Dziadów i Szczodre Gody. Gosia musi spełnić zadanie Swarożyca, które nie jest wcale proste i przyjemne. Wszystko się psuje, nic nie idzie w dobrą stronę, a Baba Jaga na pewien czas wyjechała. Kobieta dowiaduje się też wiele o swoich korzeniach i rodzinie. Czy Mieszko jej pomoże czy będzie chciał ją powstrzymać? Jakie Swaro... Recenzja książki Przesilenie

@paulina0944

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@OutLet

2019-12-30

6 /10

Przeczytane Przybyło w 2018

Między lekturą „Żercy” i "Przesilenia” upłynęły u mnie prawie dwa lata. I pewnie jeszcze bym się nie zmobilizowała do przeczytania, gdyby nie ukazanie się piątego tomu, którego bohaterką będzie Jaga, a treścią jej losy sprzed lat. I bardzo dobrze, bo Gosławy mam już zdecydowanie dość.
W tomie czwartym rozwiązują się zagadki, ujawnione są wreszcie tajemnice, a Gosława wypełnia do końca swoją misję. Jest on jednak bardzo nierówny. Nie brakuje zaskoczeń i przykuwających uwagę, mrożących krew w żyłach fragmentów, ale są też fragmenty irytujące. Nim dotarłam do końcowych rozdziałów, w których wszystko się ostatecznie rozstrzyga, miałam czytelnicze wzloty i upadki. Najmocniejszą stroną książki jest silny słowiański klimat, chyba silniejszy niż w poprzednich częściach. Podoba mi się ten świat, może nawet chętnie bym się do niego wprowadziła. Dlatego do wzlotów zaliczam opis słowiańskiej metody sprawdzenia ojcostwa, tajemniczego pokoju w domu Jarogniewy oraz tego, co się tam wyprawiało i wyprawia, opis Dziadów, a także przepiękną legendę o Juracie. Mimo tego skłaniałam się coraz bardziej ku złej ocenie, a to z powodu Gosi. Uważam, że jej postać jest najsłabszym punktem nie tylko tego tomu, ale i całego cyklu. W „Żercy” dość niespodziewanie można było mieć nadzieję, że jeszcze będą z niej ludzie, ale niestety w „Przesileniu” znów poraża swoją głupotą i bezmyślnością niemal na każdym kroku. A gdy w ważnej (szczególnie dla niej samej, ale i dla akcji) rozmowie z Welesem zadaje mu py...

» czytaj dalej

× 9 | Komentarze (1) | link |

@klaudia.nogajczyk

2020-05-10

7 /10

Przeczytane Seria

Nadszedł czas, w którym dołączyłam do grona czytelników, którzy poznali całą serię o Szeptusze. "Przesilenie" to ostatnia część serii i podobała mi się najbardziej. Zauważyłam również że parzyste tomy wychodziły autorce najlepiej przynajmniej w mojej opinii. W czwartej odsłonie przygód młodej uczennicy Szeptuchy: Goslawy Brzózki, Mieszka Pierwszego oraz oczywiście ulubionej Baby Jagi odnajdujemy odpowiedzi na wszystkie dręczące nas czytelników pytania. Dowiadujemy się co się stało z Witkiem, kto będzie nowym Żercą Bielin, poznajemy tożsamość ojca Gosi, a także tożsamość osoby, która ma zostać przez nią zabita sztyletem Juraty. Zwroty akcji, zaskoczenia to coś czego no może poza "Nocą Kupały" brakowało w pozostałych częściach serii. Trochę smutno mi, że to już koniec, a na osłodę pozostała mi jeszcze "Jaga". Polecam całą serię do przeczytania dla tych, co jeszcze tego nie zrobili. I odwiedzajcie Bieliny, Kielce te piękne okolice, w których "aż kipi od magii". Ja miałam to szczęście, że tutaj się urodziłam, wychowałam, mieszkam i pracuję.

× 8 | link |

@wiedzma.sol

2019-12-14

8 /10

Przeczytane Zaczytanie 05 Maj 2018 Mam na półce

Bardzo dobry finał bardzo dobrej serii.
Miałam wielkie nadzieje co do czwartego tomu Kwiatu Paproci i nie zawiodłam się. Półtorej doby spędzone z Gosią i resztą spółki było bardzo przyjemne.

W końcu tez otrzymujemy odpowiedzi na wszelakie pytania.
Nawet na to najważniejsze, kto jest ojcem Gosi ;) nie powiem, byłam zaskoczona. Chociaż autorka mogła nas potrzymać dłużej w niepewności.
Samo odkrycie tożsamości tatusia przez Gosię bardzo nietypowe. Zresztą, nie można się było spodziewać niczego innego ;)
Końcówka też jest bardzo emocjonująca, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.

Udało mi się też w tej części tak definitywnie polubić Mieszka. Dłuuugo był dla mnie bohaterem - cudem, napisanym aby wzbudzać w czytelniczkach dreszczyk pożądania. Bo taki ach i och i taki magiczny. Nie, w końcu jest facetem, normalnym gościem a nie bożyszczem za dychę.

Mało mi było Jarogniewy, chętnie poznałabym całą jej historię, a nie tylko te urywki. Niby wszystko już zostało powiedziane, ale coś czuję że Baba Jaga miała wyjątkowo ciekawe życie.

Seria Kwiat Paproci nie jest równa. Ma mocniejsze momenty i lekkie upadki, ale mimo wszystko bardzo ją polubiłam. Dobrze czytało mi się o takiej alternatywnej Polsce. Przez nią polubiłam mitologię słowiańską i zaczęłam się bardziej interesować kulturą z jakiej w końcu pochodzimy.

Końcówka sugeruje że może być coś dalej. Już nie o Gosi, później. Liczę na to. Chociaż zakończenie jest też klamrą ...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@ziellona

2020-02-15

6 /10

Przeczytane __Chce przeczytac __All_IN_One_

No i tak... No i tak zakończyła się seria o Szeptusze. Gdybym czytała tą książkę w oderwaniu od reszty, uznałabym ją za miłe romansidło w fantastycznym otoczeniu . Z bogami, chmurnikami i wiedźmami. Jako, ze jednak czytałam porządnie, jak bogowie przykazali, od początku serii do końca, to uważam Przesilenie za bardzo ładne i zgrabne zakończenie serii, z niewielkim "otwarciem" na przyszłość - gdyby jednak autorce wymyśliło się kontynuowanie Szeptuchy. Do czego namawiam, jeśli miałaby być napisana w podobnym stylu.

Wspominałam zapewne w którejś opinii o Margit Sandemo i Sadze o Ludziach Lodu. Ludzie Lodu byli w Norwegii, a Szeptucha jest nasza. Słowiańska ;) Trudno mi jednak było uniknąć porównań, zwłaszcza że przez połowę "Zercy" - 3 książki z cyklu - zastanawiałam się jak to się zakończy (więcej - jak to możliwe, żeby taki ładny romans zakończył się źle. No przecież nie może... O bogowie...)
I trochę się bałam (jeśli tego słowa można użyć) że autorka skusi się i będzie ciągnęła fabułę w nieskończoność aż do mdłego zakończenia (jak u wspomnianej Margit Sandemo - ostatnich tomów Ludzi Lodu nie dało się po prostu czytać.)
Wielki zatem szacunek i pokłon dla autorki, że choć Przesilenie aż ociekało mocą, mamunami, chmurnikami i bogami, to jednak udało się bardzo ładnie zakończyć tą opowieść, co więcej...
A nie.
Nie zdradzę.

PS. Okazuje się, ze pani Miszczuk napisała również przedtom :) Jagę. Chyba znów trzeba przekopywać księgarnie on...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Nina

2019-11-16

7 /10

Przeczytane 2018 E-book 2021 Audiobooki

Ech, no i się skończyło. A ja bym chciała jeszcze...
Koniec cyklu Kwiat Paproci w końcu nadszedł, a ja zwracam się z prośbą do autorki - niech się jeszcze zadzieje, ja miałabym wielką ochotę poczytać jeszcze, szczególnie po takim zakończeniu, jakie nam Pani Autorka zaserwowała.
Cykl Kwiat Paproci był dla mnie świetną przygodą, i cóż, że niektórzy mówią: bajdurzenie, infantylna, bla bla bla. Ja się świetnie bawiłam ze słowiańskimi bogami, bożkami, boginiami i innymi nie z tego świata stworzeniami. Dla mnie połączenie współczesnego świata i dawnych wierzeń było strzałem w dziesiątkę. Mnie to zauroczyło i wciąż mi jest mało :)
Całą serię polecam

× 1 | link |

@reniarenia

2020-12-04

Przeczytane

Przeczytałam w rekordowym tempie, szybka akcja, duża dawka humoru, Gosia wreszcie zdecydowana nie irytująca. Szkoda, że już koniec cyklu. Może by tak autorka jeszcze coś o Gosławie i Mieszku napisała, równie humorystycznego i wciągającego...

× 1 | link |

@Paulka

2019-08-03

7 /10

Przeczytane Słowiańsko

Bardzo podobał mi się cykl pt. Kwiat paproci. Coś innego, coś lekkiego, zapewnił wspaniałą rozrywkę i relaks. Polecam z czystym sumieniem!

× 1 | link |

@kachna.janisz

2020-04-30

10 /10

Przeczytane

Gdy zaczynałam czytać Przesilenie, analizowałam jak wiele zmieniło się w życiu Gosi i Jarogniewy przez te wszystkie części. Postać głównej bohaterki, która dojrzewa na naszych oczach, pokonuje przeciwności losu, walczy przeciwko nadnaturalnym siłom, a dalej panicznie boi się kleszczy :)
Gosia jest dla mnie bardzo realną bohaterką, dziewczęcą, czasem kierującą się na przekór emocjami, może to wielki wstyd w tym dorosłym, poważnym życiu, ale ja tez tak czasem robię. Najpierw robię, potem myślę.
Związałam się z Gosławą niesamowicie mocno, nie było momentów, w których by mnie irytowała. Moja uwaga w tej części została mocno skierowana na Swarożyca, zastanawiałam się nad motywacja jego czynów, nad ogromną pychą, nad wielkim boskim ego. Ta postać jest bliska mojej wizji słowiańskiego boga, pragnącego posiadać, manipulować i układać wszystko po swojemu.
Nie bałam się zakończenia, autorka dała mi kilka razy do zrozumienia, że lubi Gosię i Mieszka, że ich nie skrzywdzi :)
Wręcz matczyny odruch :)
Jest mi ogromnie przykro, że ta historia się kończy, jednak to nie koniec świata, można ją przecież przeczytać kilka razy :)

Tymczasem,
Katarzyna

| link |

@JMG

2020-05-25

6 /10

Przeczytane

Dawno nie miałam takiego mętliku w głowie po zakończeniu serii. Mam wrażenie, że pomiędzy wizją pierwszego, a czwartego tomu zaszło wiele zmian w głowie autorki, stąd pewne, jednak gryzące, różnice w postrzeganiu świata. Chyba jedyną postacią, która trzyma swój poziom, jest Gosia, co jednak nie jest komplementem, gdyż akurat ona mogłaby dojrzeć. Zupełnie nie kupuje wątku ojca Gosławy. Mam wrażenie, że jakby ta seria miała jeszcze z dwa tomy, to bogowie z krwiożerczych brutali staliby się wujkami zapraszanymi na niedzielną kawę i nalewkę z przepisu Jagi. Ale sama książka nie jest zła, tylko trochę za bardzo życie Gosi zaczęło przypominać meksykańską telenowelę. Dobrze jest je oglądać w podwójnym przyspieszeniu do obiadu, ale w czytaniu takich historii znajduję wątpliwą przyjemność.

| link |

@szarlotka321

2021-09-20

8 /10

Przeczytane 2019 K: polskie

Naprawdę rzadko się zdarza by ostatni tom był najlepszym z całej serii. "Przesilenie" to kompletna jazda bez trzymanki. Autorka w końcu odpuściła sobie wciskanie wątku miłosnego na pierwszy plan, w tej części rozgrywki bogów nabierają tempa. Gosia poszukuje odpowiedzi o swoim ojcu i próbuje przechytrzyć boga ognia, który coraz dobitniej dopomina się zaległej przysługi.
Zakończenie nie jest może szczególnie zaskakujące ale zdecydowanie udane (MINI SPOILER choć prawdę powiedziawszy kibicowałam Swarożycowi, cóż mam słabość do czarnych charakterów ;) KONIEC SPOILERA)
Będę trochę tęsknić za tą pełną słowiańskości i humoru serią. Może i nie była wybitna, ale miała w sobie to "coś" ;)

| link |

@beata87

2019-11-17

8 /10

Przeczytane

Bardzo dobra powieść fantasy i bardzo udane zakończenie serii. Jestem usatysfakcjonowana tym tomem.
Świat bogów i ludzi wrócił do równowagi:) Gosia wydoroślała, Mieszko chyba też:). Zadowoliło mnie zakończenie. Swarożyc dostał, na co zasłużył. Ale chciałabym, by poszerzony został wątek z Dzikim Łowem - ich ataman skradł moje serce:)

| link |

@ania_gt

2020-08-01

9 /10

Przeczytane Słowiańskie klimaty

Ostatnia część cyklu. Gosia musi przygotować się do Dziadów i Szczodrych Godów. Swarożyc też nie zamierza odpuścić. W mojej ocenie najmocniejsza część cyklu. Tajemnice zostają ujawnione. Na pewno będę wracać do Bielin.

| link |

@magicznaprzystan

2021-04-01

7 /10

Przeczytane Wyzwanie wypożyczone '21

Polecam tę serię wszystkim, którzy lubią istoty nadprzyrodzone. Postacie świetnie wykreowane, a przez książkę się płynie. Nie ma czasu na nudę. Zakończenie mnie zaskoczyło i na pewno zajrzę do innych książek autorki.

| link |

@snaky_reads

2021-02-07

6 /10

Przeczytane

Spodziewałem się lepszego zakończenia, ale to jest jeszcze lepsze.

| link |

@paulina.kubis1

2024-09-02

7 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Rodzina to jedyna rzecz, którą człowiek ma w życiu. Żadne pieniądze, domy, podróże nie dadzą ci tego, co ludzie tej samej krwi. ”

“Żyj tak, żeby nie żałować, ale nie dbaj tylko i wyłącznie o swój interes. ”

“Oni nigdy nie wierzą, że dziecko jest ich - odparła. - Uwierzy, jak zobaczy po urodzeniu, że podobne. - Znaczy: czerwone ze złości i wiecznie niezadowolone? ”

“Ja go naprawdę kochałam. Dopiero potem zaczęłam nienawidzić. Te dwa uczucia są do siebie bardzo podobne i czasem się ze sobą mieszają. ”

“Nie żałuję przeżyć, bo ukształtowały mnie taką, jaka jestem teraz, a ja bardzo siebie lubię. Żałuję tego, co mogło mnie przez te przygody w życiu ominąć.”