Tajemnica domu w Bielinach

Nigdy nie ukrywałam, że jestem ogromną fanką cyklu „Kwiat paproci”. Kiedy więc autorka zapowiedziała, że powstaje cykl „Klub kwiatu paproci”, zacierałam łapki i cieszyłam się jak dziecko. Bo też „Tajemnica domu w Bielinach” jest książką dla dzieci, co jak wiecie, mnie zupełnie nie przeszkadza. Ja kocham literaturę dla dzieciaków miłością wielką 😊

Bardzo miło było wrócić do Bielin, spotkać się ze starymi znajomymi, którzy oczywiście trochę się zmienili na przestrzeni lat. Teraz nadchodzi nowe pokolenie, czy będzie ono również otwarte na świat, w którym roi się od bogów, bożków, boginek, rusałek i innych stworzeń znanych im tylko ze słowiańskich legend? Kiedy rodzeństwo Lipowskich musi opuścić Warszawę i przenieść się do Bielin, nie są tym faktem zachwyceni. Bogusia, Leszek, Dąbrówka i Tosia to typowe mieszczuchy, świat starych wierzeń, szeptuch, itd. znają tylko z opowieści i traktują jak zabobony. Zamieszkują w domu cioci Mirki, byłej szeptuchy, która z każdym dniem coraz bardziej traci kontakt z rzeczywistym światem. Alzheimer – to słowo również jest im do tej pory nieznane. A do tego dom wydaje się być jakiś nie do końca normalny. Coś się w nim dzieje, coś, czego nikt nie potrafi zrozumieć ani temu zapobiec. Czy dzieciaki, z pomocą rówieśników poznanych w Bielinach, rozwiążą tajemnicę domu?

Przeczytałyśmy z wnuczką. Poważne tematy: rozwód rodziców podany w starosłowiańskim sosie przy wtórze zmór. Obie nie byłyśmy specjalnie poruszone.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę wraz z moimi chłopakami. Dzieciaki w niej przedstawione są inteligentne i mają dobre pomysły. Nie polegają wyłącznie na dorosłych i podejmują spontaniczne działania. Wynikają bowiem z dziecięcej ciekawości odkrywania świata i ich autentyczności. Jednocześnie to książka, która jest nie tylko rozrywką, ale też niesie za sobą pewne wartości. Powieść opowiada o sile przyjaźni i o tym, że rozwód rodziców to nie koniec świata, a za każdym rogiem może czekać przygoda. Dodatkowym plusem jest zaznajomienie dzieci z wierzeniami naszych, polskich przodków, a nie tylko z podaniami greckimi czy rzymskimi. Słowiańska mitologia jest niestety w polskich szkołach pomijana, więc cieszę się, że młodzi czytelnicy mają do niej dostęp w kierowanej do nich powieści.
Książka jest warta przeczytania z młodym czytelnikiem. Znajdziecie tam obfitą garść słowiańskiej mitologii, szczyptę mroku, sporo tajemnic, wiele ciekawych wątków i fabułę która wciąga od pierwszej strony. Nie podobało mi się zakończenie, jakby urwane. Ale po sięgnięciu po drugi tom już wiem że wątki są tam dalej kontynuowane :)

Genialna książka dla dzieci, wprowadzająca w klimat świata słowiańskiego. Dorośli rozpoznają część bohaterów i Bieliny z cyklu Kwiat paproci. Bohaterami powieści są mali Lipowscy, a ich przewodnikiem po Bielinach jest Gard, syn Gosławy i Mieszka.
W starym domu prócz nowej rodziny zamieszkała Bieda, jeden ze słowiańskich demonów. Dzieci muszą się go pozbyć zanim zniszczy ich życie.
Książka ma także wątek obyczajowy, który można wykorzystać w biblioterapii, rozwód rodziców i jego konsekwencje dla dzieci... przedstawia emocje, z którymi muszą się mierzyć ci, których nikt nie pyta decydując się na rozwód - dzieci.

Matka (kobieta po przejściach) z czwórką swoich pociech i całym dobytkiem ucieka od wielkomiejskiego zgiełku i eks-męża, układającego sobie życie na nowo, i przeprowadza się do małej miejscowości na drugim końcu Polski (Bieliny). Zamieszkują tam u ciotki, która jest emerytowaną szeptuchą. Ciotka Mirka ma też narastające problemy z pamięcią. Duchy w domu, stale odrastająca trawa pomimo codziennego koszenia, nocne wizyty na cmentarzu to tylko niektóre z "atrakcji" w nowym miejscu zamieszkania.
Książka fajnie napisana. Przeznaczona jest dla dzieci i młodzieży (jako ciekawe wprowadzenie do wierzeń słowiańskich), ale ja, jako osoba dorosła nieźle się przy niej bawiłam. Wciąga od pierwszych stronic i nie pozwala się od niej oderwać, aż nie przeczytasz jej do końca.

Okej, pierwszy raz udało mi się przeczytać coś Miszczuk bez zdegustowanej miny.

Po książki skierowane dla młodszych czytelników sięgam często. Jak tylko znalazłam audiobook tej pozycji wzięłam się za słuchanie.
Dobra, ciekawa książka. Bohaterowie barwni i różnorodni. Humor też odpowiedni dla młodszych, dlatego myślę, że jest to dobra lektura dla pociech. Jednoznacznie bawi i uczy. Fakt dodania słowiańskiego klimatu dalej tylko plus i cieszy fakt, że autorka nie boi się w książce dla dzieci pisać o mitologii związanej z naszym krajem.

To była moja druga przygoda z twórczością autorki i cieszę się, że dzięki uprzejmości Wydawnictwa Wilga miałam możliwość zrecenzować książkę „Tajemnica Domu w Bielinach”

Od razu napiszę, że jak skończyłam to byłam zła, że nie poznałam co jest powodem…. Nie, nie napiszę, bo zdradzę wam dużo, ale uwieźcie, że postać za oknem skrywa coś czego nie domyśli się nikt z was.

Gratuluje autorce i z ogromną niecierpliwością wyczekuje kolejną część. Mam swojego ulubieńca w postaci uroczego, a jakże upartego i wrednego kozła-Pimpusia, który tylko czeka, żeby kogoś skubnąć w pośladki albo urozmaicić troszkę koszulki jakie wisiały na dworze do wyschnięcia.

W książce poznasz rodzinkę Lipowskich, czyli mama i czwórka rodzeństwa zaczniemy od najstarszej Bogusi-12 lat, Leszek-10, Tosia-8, i mała Dąbrówka roczek. Czekają ich zmiany i to dosłownie, bo jak wytłumaczyć, kiedy nagle okazuje się, że z miasta trzeba przeprowadzić się na wieś do domu, który żyje swoim życiem i nic co wydawało się logiczne takie nie jest?!

Uuuu kochani będziecie mieli sporo przygód, ale i tajemnice, które wybudzają taką ciekawość, że nie ma się dość. Kolejną ciekawą postacią jest Ciotka Mirka, która w młodości była znaną szeptuchą teraz cierpi na Alzheimera, ale coś mi się zdaje, że w tej całej chorobie coś się skrywa, lecz to tylko moje spostrzeżenia, które mogą być błędne.

W książce znajdziecie mnóstwo magii, wierzeń słowiańskich, mag...

Książki Pani Kasi po prostu "połykam" a moja miłość do jej twórczości rozpoczęła się właśnie od cyklu "Kwiat paproci". I nic nie szkodzi, że pozycja przeznaczona jest dla młodszych czytelników. Z takimi równie chętnie się zapoznaję. Jeśli kojarzycie Bieliny, to znajdziecie w nich "starych znajomych", którym nieco lat przybyło., jednak pozycja skupia się tutaj na nowych bohaterach, którzy przeprowadzili się do ziemi świętokrzyskiej z Warszawy. Zaczynają swoją przygodę z bóstwami i wiarą słowiańską, której raczej nie praktykowali w stolicy. W pozycji znajdziemy wprowadzenie do wiary naszych przodków przejrzysty dla dzieci a także zostanie poruszonych kilka ważnych kwestii dotyczących tolerancji wobec osób dotkniętych chorobą czy tego z czym się wiąże rozwód rodziców. Sprawa kary za występki, również jest ujęta w niezwykle ciekwy sposób i chyba ta pozycja w końcu mnie zmoblizuje do tego aby przeczytała zakupiony jakis czas temu "Bestiariusz słowiański":)

Byłam bardzo ciekawa najnowszej książki Katarzyny Bereniki Miszczuk. Po pierwsze dlatego, że jest to historia dla dzieci, a po drugie dlatego, że fabuła miała być słowiańska. Czy faktycznie była? Poza tym nazwa wsi w tytule skojarzyła mi się z miejscem akcji jednej z moich ulubionych serii tej autorki - Kwiat paproci. I okazało się, że miałam rację, bo wśród bohaterów znaleźli się również znani ze wspomnianej serii Gosia, Mieszko i Baba Jaga. Lubię takie mariaże :)

Rodzeństwo Lipowskich: Bogusia, Leszek, Tosia i Dąbrówka przyjeżdżają wraz z mamą do nieznanej im wsi o nazwie Bieliny, gdzie od tej pory mają mieszkać wraz z ciotką Mirką. Zmiana ta związana jest z rozwodem rodziców, który dzieci przeżyły każde na swój sposób. Nie dość, że musiały poradzić sobie z negatywnymi emocjami związanymi z rozstaniem rodziców, to jeszcze ten nieszczęsny wyjazd i pozostawienie w Warszawie całego dotychczasowego świata. To bardzo dużo do udźwignięcia. Autorka bez zbędnych zawiłości przedstawiła wątek zmagania się Bogusi ze złością na ojca, który postanowił założyć nową rodzinę.

Dzieciaki starają się nie dokładać mamie zmartwień i zaprzyjaźnić się z ciocią Mirką. Jest to o tyle utrudnione, że kobieta ma problemy z pamięcią, za co odpowiada Alzheimer, a jej dom jest dość... dziwny. Nie sposób go posprzątać i nie da się skosić trawy, bo natychmiast odrasta, a do tego ciągle coś się w tym domu przewraca albo spada. Samo. Co się dzieje? Dzieci postanaw...

Jak ja kocham nawiedzone bajki!!! Mega książka od której nie mogłam się oderwać. Rodzinka, którą warto zapamiętać na dłużej. Dzieciaczki, które mają ten urok wyjątkowości. Zresztą już na początku książki przeczytacie przedstawienie postaci. Dalej również będzie się on przewijał, lecz moim zdaniem dostrzegą go tylko uważni.
Pozycja porusza wiele ważnych spraw, takich jak tolerancja osób chorych, zrozumienie na czym poleca bycie szeptuchą, reakcje dzieci na rozwód rodziców i radzenie sobie z ukrywającymi emocjami żalu. Również złodziejstwo, jakiego dopuszczał się pewien mężczyzna i kara, jaka go za to spotkała. Dzieci poznały najprawdziwszego demona, który siał wokół nich smutek, bałagan i bezradność. Cudowna książka nie tylko dla dzieci, ale i dorosłych, których ciekawi najprawdziwsza magia. Ukaże więzy miedzy rodzeństwem i tęsknotę za stabilizacją. Z powodu rozwodu dzieci bowiem będą obwiniać nie te osoby, co trzeba. Będą musiały zrozumieć na czym poleca dorosłość i co to jest zrozumienie. Być może jedna z rodzeństwa znajdzie tam kogoś, kto znacznie wpasuje się w jej gusty:-)
Bardzo spodobały mi się obrazki, których nie jest wiele, lecz jednak, kiedy już je ujrzymy, to bardzo nas rozbawią. Oczywiście jak najbardziej musi wyjść jej kontynuacja, gdyż nie wszystkie rzeczy się wyjaśniły. Dawno niewidziane przyjaciółki w końcu przejrzą na oczy i będą się starały sobie nawzajem pomóc. Nawet nie spodziewacie się ile ta pozycja niesie przesłań. Zainteresuje was swoją wyj...

Jeśli pokochaliscie Szeptuchę od Katarzyny Bereniki Miszczuk, „Tajemnica domu w Bielinach" również wam się spodoba. To nic, że jest to pozycja dla młodszych - doskonały styl autorki powoduje, że książka nie jest napisana skomplikowanym językiem, ale nie jest też w żaden sposób infantylna. Dzięki temu dobrze będą się przy niej bawić zarówno dzieci, jak i dorośli.

Poza tym, że w naprawdę ciekawy sposób wprowadza najmłodszych w świat słowiańskich bóstw, jest też bardzo dobrą przygodówką, która porusza ważne tematy, chociażby takie jak rozwód rodziców.

Miłośnicy Kwiatu Paproci znajdą w tej książce także swoich ulubionych bohaterów. Jeśli tęskniliście za Gosią, babą Jagą czy Mieszkiem, jest to doskonała okazja na ponowne spotkanie z nimi!

Muszę też wspomnieć o ilustracjach Marcina Minora - są cudne, chociaż liczyłam na to, że będzie ich więcej.

Chociaż jest to książka dla dzieci, doskonale się przy niej bawiłam i z niecierpliwością będę czekać na kolejne części!

Moje dzieci barzo polubiły głównych boahterów. Jest to dobra i ciekawa książka, którą mogę z całego serca polecić.

Pozycja ciekawa, autorka w nowej odsłonie... I wielki plus za tematykę mitologii słowiańskiej!

Maj, słuchawki i tajemnica...

A konkretnie "Tajemnica domu w Bielinach", czyli pierwsza część serii "Klub Kwiatu Paproci" Katarzyny Bereniki Miszczuk, osadzona w znanym nam już świecie - słowiańskiej Polski, w której Mieszko I nigdy nie przyjął chrztu, gdzie obchodzi się Jare Gody, a miłości szuka się w Noc Kupały.

Tym razem jednak towarzyszymy młodszemu pokoleniu: czwórce rodzeństwa, które wraz ze swoją mamą przeprowadza się z Warszawy do małych Bielin, do ciotki, by zacząć życie na nowo. Czemu na nowo? Bo stała się trudna do zaakceptowania przez dzieci rzecz: rodzice się rozwiedli, a tata ma nową rodzinę.

Do tego w nowym domu dzieją się rzeczy co najmniej dziwne: remont nie przynosi skutku, skoszona trawa rośnie przez noc, a kątem oka można dostrzec...

Tego Wam nie powiem, to Tajemnica ;)

"Tajemnica domu w Bielinach" to krótka, ale ciepła opowieść, w której możemy znaleźć tak ważny dla dorosłego kontekst pojmowania problemów przez dzieci: to, co dla nas wydaje się łatwe lub zrozumiałe, dla nich wcale takie nie jest. Autorka przypomina nam, jak ważna jest rozmowa i pomoc dzieciom w zaakceptowaniu, że nie są odpowiedzialne za działania rodziców.

Problemy rodzinne okraszone są tu dodatkowo nutką słowiańskiej mitologii - dzieciaki odkrywają bowiem, co z ich domem jest nie tak, poznają okoliczne szeptuchy i przenoszą nas w znany już świat Kwiatu Paproci.