Skrawki przeszłości

"Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów nieba,
Tęskno mi, Panie.

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą,
Tęskno mi, Panie.

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
„Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie".
[Cyprian Kamil Norwid: Moja piosenka]

Nic piękniej i dosadniej nie odzwierciedli tego, co odnajdziemy w "Skrawkach przeszłości" Anny Sakowicz, niż powyższy wiersz Norwida. A to zaledwie początek tej wspanialej przygody, jaką jest Muślinowa saga rozgrywająca się w miasteczku Lidzbark, leżącym na pograniczu byłych zaborów pruskiego i rosyjskiego w latach 1928 - 1939.

Marcowej nocy do domu krawca Wawrzyńca Wilamowskiego trafia noworodek, podrzutek, chwilę po tym, jak umiera jego nowo narodzone dziecko. Jedno jest pewne to córka któregoś z Wilamowskich, nie wiadomo czy Wawrzyńca, czy jego młodego syna. Czy prawda o dziewczynce kiedykolwiek ujrzy światło dzienne?

W "Skrawkach przeszłości" odnajdziemy pełen nostalgii i wzruszeń obraz Polski międzywojennej, gdzie echo pierwszej wojny światowej wciąż rozbrzmiewa odgłosami bomb i powidokiem martwych towarzyszy broni pod powiekami ojców rodzin. Obraz zwyczajnego życia wypełnionego codzienną pracą, marzeniami o miłości, poszanowaniem obrzędów i tra...

Nasze życie składa się z chwil, godzin, dni, kawałeczków, skrawków, które poskładane w całośc dają obraz historii danej rodziny. W przeczytanej przeze mnie powieści takie kawałeczki składają się na niezwykłą historię rodziny Wilamowskich Rozalii i Wawrzyńca. Parę poznajemy w przełomowej dla nich chwili, bowiem Rozalia rodzi kolejne dziecko - córeczkę Anastazję. Niestety radość z narodzin dziecka jest bardzo krótka, bo dziewczynka umiera przyduszona podczas karmienia przez matkę.
Dramatyczne wydarzenie mocno wpływa na zrozpaczoną matkę, ale zupełnie niespodziewanie do ich drzwi puka nieznajomy z dzieckiem na ręku i medalikiem w dłoni.
Przekazuje tylko informację, że dziecko to nosi nazwisko Wilamowska i znika.Zrozpaczeni rodzice przygarniaja dziewczynkę i oto od tej chwili w rodzinie pojawia się wiele trudnych chwil.
Pierwszy tom sagi muślinowej przedstawia rodzine w trudnej sytuacji dziejowej. Dwudziestolecie międzywojenne to czas budowania tozsamosci narodowej, po wielu latach zniewolenia. Umiejscowienie akcji w Lidzbarku na pograniczu dawnych Prus i zaboru rosyjskiego, pokazywało tak naprawdę z jakimi trudnosciami musieli zmierzyć sie mieszkańcy tych terenów.Wraz z Wawrzyńcem przeżywałam niepokoj związany ze zdradą żony i jej poźniejsze konsekwencje. I tak jak Rozalia próbowałam zrozumiec niezwykłą sytuację i zadawałam sobie pytanie czy potrafiłabym pokochac obce dziecko, które pojawiło sie w mojej rodzinie w tak niezwykłych okolicznościach.
W zakończe...

Sagi pociągają mnie od kiedy pamiętam. Lubię gdy historia ciągnie się przez pokolenia. Ta książka jakoś długo czekała na swoją kolej, a może na odpowiedni moment. W końcu każda lektura ma swój czas. Myślałam o niej po premierze i odkładałam tę myśl, aż przyszedł czas, że wpadła w moje ręce.

Losy rodziny Wilanowskich nie toczą się prostą ścieżką. Tajemnice, sekrety, dramaty, skandale... Jednak jest tam również miejsce na miłość, romans. Życie, takie zwyczajne, proste, ale jednak pełne uczuć, tych dobrych i tych, których lepiej się pozbywać.

Autorka maluje obraz tamtych czasów z lekkością i swobodą. Zaprasza nas do tego świata, otwiera go przed nami i stajemy się jego częścią. Daje nam emocje, które splatają nas z bohaterami. Pokazuje tamtejsze realia z precyzją zegarmistrza, ale wciąż naturalnie, jakby niechcący. Dzięki temu obraz staje się wręcz namacalny. A historia nawet fikcyjna zaczyna być w głowie czytelnika prawdziwą.

Po raz kolejny przekonałam się, że warto sięgać po książki Pani Anny. Dostaję w nich to czego szukam, silne emocje, więź z bohaterami, refleksję... i oczywiście doskonałą rozrywkę.

Otulcie się nią w szary dzień...

Moja ocena to 8+/10

Współpraca
Bardzo intrygująca powieść, jaką ostatnio przeczytałam. Główny wątek bardzo drastyczny,podrzucenie dziecka..Wywołała u mnie bardzo ogromne emocje.

Poznajemy rodzinę Wilamowskich, gdzie jest ogromna ilość dzieci i każde z nich skrywa sekrety. W opowieści roi się mnóstwo kłamstw, tajemnic, skandali.

Autorka bardzo dokładnie opisuje wydarzenia historyczne oraz zwyczaje w latach 1928-1939. Czasy międzywojenne to nie tylko opis wojny, ale także życia, które w tamtym czasie się toczyło. Kobiety coraz częściej się buntowały, a mężczyźni szukali przygód.
Język powieści w dialogach jest również dostosowany do tamtejszych lat.
Bohaterowie książki są bardzo dobrze wykreowani. Mamy okazję poznać co każdy członek rodziny czuje. Bierzemy udział w ich rozterkach i smutkach.

Książka rozkręcała się powoli. Warto czekać, gdyż później historia nas porywa.
Opowieści o przeszłości rodziny są dla mnie fascynujące. Powieść Anny Sakowicz zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Mam ogromną nadzieję, że będę mogła recenzować kolejny tom.

“Skrawki przeszłości” zachwyciły mnie od pierwszego zdania. To saga o rodzinie Wilamowskich osadzona w latach 1928-1939, czyli jednym z moich ulubionych okresów literackich. Idealnie wpasowana w te czasy, napisana z niezwykłą starannością o detale, język i zdarzenia, a przede wszystkim realia życia w tamtych latach.

Historia rozpoczyna się we współczesności od śmierci Franciszki Wilamowskiej. Jej odejście uświadamia najmłodszym członkom rodziny jak niewiele wiedzą o swoich korzeniach i postanawiają ze “skrawków”, jakie pozostawiła po sobie kobieta i inni członkowie rodziny zbudować pełny obraz. I tak przenosimy się do 1928 roku , do Lidzbarka, gdzie w podobnym czasie rodzą się dwie dziewczynki. Jedna umiera, druga zostaje podrzucona właśnie Wilamowskim. Nie wiadomo czyją jest córką, jednak ani ojciec ani syn nie mają czystego sumienia... Co wyniknie z tych zdarzeń? Jak ułożą się losy te rodziny?

Muślinowa saga od razu zyskała moją sympatię głównie za sprawą stworzonych postaci i języka stylizowanego na dawne lata. Autorka użyła wielu słów, określeń, rymowanek czy piosenek aktualnych w tamtych latach i rejonach. To chwyta za serce i mi odrobinę klimatem przypominało “Chłopów”. Oczywiście nieco bardziej współczesną wersję, jednak jest tu sporo elementów wspólnych: przede wszystkim język, który idealnie oddaje ducha epoki, szacunek do pracy i starszych w rodzinie, duża rola wiary, ludowe wierzenia, ogromny autorytet rodziców, którzy decydują o ...

[Współpraca reklamowa] Wydawnictwo Luna

Wolicie czytać polskich czy zagranicznych autorów? Ja coraz częściej sięgam po polskich i odkrywam coraz więcej perełek. Wśród nich na pewno znajduje się Pani Anna Sakowicz.

Autorka zabiera nas małego miasteczka, Lidzbarku. W tej miejscowości mieszka Wawrzyniec wraz z żoną, Rozalią i dziećmi. Kobieta niedawno urodziła. Jest zmęczona i wszystko ją boli. I chociaż wie, że nie powinno się brać noworodka do łóżka i tam go karmić, to jednak ulega pokusie położenia się. Po godzinie budzi się. W pokoju jest nie tylko ciemno, ale i cicho. Zbyt cicho. Rozalia spostrzega, że jej mała córeczka – Nastka, nie żyje. Podczas karmienia została przyduszona.

W te samą noc do domu Wawrzyńca puka pewien mężczyzna i podaje mu zawiniątko. Jedynie co mówi, to to, że jest to mała Wilamowska i odchodzi. Nowe dziecko przyjmuje drugie imię Nastki, czyli Franciszka. Dlaczego tajemniczy mężczyzna podrzuca dziecko akurat Wawrzyńcowi? I kogo to jest córka? Wawrzyńca czy może jego nastoletniego syna, Mietka?

Poszukiwania matki nie są łatwe. Wawrzyniec domyśla się kto jest rodzicami dziecka. Czy prawda kiedykolwiek ujrzy światło dziennie? Jakie to będzie miało wpływ na losy całej rodziny? Przekonajcie się sami.

Pani Ania Sakowicz jest autorką ponad 20 tytułów. Parę z jej książek już czytałam i sięgając po kolejną, „Skrawki przeszłości”, nie rozczarowałam się. Autork...

Z przyjemnością sięgnęłam po najnowszą książkę Anny Sakowicz. Znam „pióro” autorki i muszę przyznać, że jeszcze żadna z jej książek nie zawiodła moich oczekiwań czytelniczych.

Podziwiam autorki piszące sagi rodzinne, nie wiem czy sama potrafiłabym sobie z takim wyzwaniem poradzić.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak autorka realnie odtworzyła czas w jakim dzieje się fabuła książki i to zarówno pod względem językowym jak i historycznym. Myślę, że odtworzenie rzeczywistości czasów i zwyczajów panujących w domach znanych nam jedynie z innych publikacji, do prostych nie należy. A w tej powieści, nie dość, że bardzo dokładnie zostały przedstawione wydarzenia historyczne i polityczne, to jeszcze autorka „ubrała” wszystko w ówczesną gwarę i powiedzonka. Jestem pod ogromnym wrażeniem researchu jaki autorka musiała zrobić na potrzeby fabuły.

Świetnie wykreowane osobowości bohaterów to dla mnie majstersztyk. Jestem pisarką i wiem z własnego doświadczenia, ile pracy należy włożyć, aby bohaterowie nie byli nudni. W książce Anny Sakowicz każda postać jest indywidualna i chociaż jest tych postaci wiele, to o każdej osobie można dowiedzieć się czegoś interesującego.

Saga kojarzy się nam zazwyczaj z sielskim życiem jakiejś rodziny. Tutaj również mamy rodzinę i to taką tradycyjną dla tamtych czasów, wielopokoleniową, katolicką i wielodzietną.

Ale nie można skupić się tylko na ...

Trochę po premierze, ale z wielkim sercem przychodzę dziś do was, ponieważ ostatnio miałam przyjemność przeczytać książkę autorstwa Anny Sakowicz „Skrawki przeszłości” które skradły moje serce, a to za sprawą rodziny Wilamowskiej. To ile ta rodzina przeszła dowiesz się czytając tę pozycję. Zapraszam do zapóźniania się z opisem, ponieważ poznasz wstęp do losów bohaterów, o których już nie zapomnisz. Strata dziecka, wojna, chronienie za wszelką cenę ogniska domowego i odbudowa tego, co się rozkruszyło nie należy do łatwych rzeczy, a do tego, jeżeli pada na barki kobiety, żony przekonasz się, że „Siła jest kobieta”.

Rozalia jest żoną krawca Wawrzyńca. Pewnego dnia młoda dziewczyna rodzi dziecko, które jest jej odebrane, tłumacząc, że syn urodził się martwy. Winnym domu umiera inna dziewczynka, której nie było dane przeżyć kilka dni. Los związał życie tej młodej dziewczyny i jej dziecka z rodziną Wilamowskich, ale o szczegółach już musicie sami się przekonać. Nie martwcie się to początek książki, więc taka zachęta, żeby poznać tajemnice, które zawsze kiedyś muszą być odkryte.

Wojna nigdy nie była, nie jest i nie będzie idealnym rozwiązaniem problemów, konfliktów. Najbardziej cierpią wszyscy mieszkańcy danego miasta, państwa itp. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie jak bardzo boli utrata dziecka, wychowywanie cudzego, rozpad rodziny i nadzieja, że może kiedyś jeszcze ujrzę wszystkich bliskich przy jednym stole. Ten tom to wstęp do teg...

"Skrawki przeszłości" jest pierwszą częścią Muślinowej Sagi, obejmującej lata 1928-1945. Wprowadza nas w dzieje rodziny znanego w Lidzbarku krawca - Wawrzyńca Wilamowskiego. Tytuł, według mnie jest idealnie dobrany. To genialna powieść z tajemnicą, w której skrawek po skrawku wyłania się rodzinna przeszłość, tworząc patchworkowy, pokoleniowy obraz.

Muślinowa saga rozpoczyna się w teraźniejszości, kiedy po śmierci Franciszki Wilamowskiej jej wnuczka Natalia wraz z kuzynem Kubą próbują rozwikłać zagadkę drzewa genealogicznego i uzupełnić w nim braki. Po wstępie opowieść przenosi nasz do przedwojennych i wojennych czasów, od momentu narodzin Franciszki. Wtedy to, w pewną noc, akurat w noc śmierci kilkudniowej córeczki Wilamowskich, do krawca Wawrzyńca zostaje podrzucone przez nieznanego mężczyznę niemowlę. Zajmuje ono miejsce zmarłej Nastki. Prawdopodobnie jest to córka Wilamowskiego, tylko nie wiadomo którego: ojca czy syna? Zagadka staje się nie do rozwiązania, ponieważ nie wiadomo kto jest matką. Nikt nic nie widział, nikt nic nie słyszał, a domysłów jest co nie miara.

Ta czterystuczterdziestostronnicowa historia porywa i fascynuje. Nawet nie zorientowałam się, kiedy zobaczyłam zaskakujący koniec. Świadczy to o dobrym stylu i kunszcie autorki. A zakończenie pierwszej części przynosi nam rozwikłanie części tajemnicy i szokuje. Pomiędzy zdradami, intrygami i szantażem przeplatają się pierwsze miłości i rodzinne życie w tamtych czasac...

Uwielbiam sagi, kiedy dostałam propozycje recenzji sagi muślinowej nie wahałam się ani chwili.

Historia zaczyna się gdy umiera seniorka rodu Franciszka. Młodsze pokolenie zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę nie wiele wiedzą o pochodzeniu swojej rodziny.
Autorka w tym momencie przenosi nas do Lidzbarka, małej miejscowości, w której zamieszkuje rodzina Wilamowskich. Pewnej nocy kiedy umiera ich nowo narodzone dziecko, przychodzi posłaniec i wręcza Wawrzyńcowi zawiniątko, a w nim dziecko. Rodzina postanawia nikomu nie wspominać o śmierci Nastki a podrzucone dziecko traktować jak swoje własne. W tej sposób Franciszka odebrana swojej matce, trafia pod dach Wilamowskich.
Czyje to dziecko i kto jest matką? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć Wawrzyniec, czy to jego dziecko, a może syna?

Anna Sakowicz stworzyła historię, opartą na prawdziwych wydarzeniach, opowieść pełną różnorakich emocji. Poznajemy zwyczaje Warmii, ich gwarę, autorka naprawdę przygotowała się do tej powieści perfekcyjnie i dzięki temu oddała w nasze ręce perełkę, książkę niezwykłą.

Ja już czekam na kolejny tom, który pojawi się w kwietniu 2023.

A za egzemplarz i współpracę bartetową dziękuję wydawnictwu Luna.

Na powieściach Anny Sakowicz nigdy się nie zawiodłam,więc jeśli ktoś chce przeczytać świetną sagę rodzinną to z czystym sercem polecam powieści pani Ani.
"Skrawki przeszłości" opowiadają o rodzinie Wawrzyńca Wilamowskiego krawca z Lidzbarka Warmińskiego.Poznajemy jego liczną rodzinę i wiele sekretów,które ta rodzina skrywa.
Powieść wciąga od samego początku,poznajemy również przekrój ówczesnego międzywojennego społeczeństwa.Gorąco polecam!!

Piękne obrazy przeszłości. Przeczytałam z przyjemnością.