Nić przeznaczenia

Kolejny tom sagi rodzinnej pozwolił mi wrócić do Wilamowskich. Był to powrót pełen radości, ale i ze świadomością, że czasy w jakich ich spotykam nie są łatwe. W tej części ich losy toczą się w czasie wojny i po niej.

Czy życie da im powody do uśmiechu?
A może kapryśny los rozdzieli jej członków?

W drugim tomie Autorka oddała stery kobietom. To przede wszystkim ich zagania z codziennymi wyzwaniami są nam pokazane. Anna Sakowicz z opowieści członków swojej rodziny i fikcji jaką w nie wplotła namalowała piękny obraz życia w tamtejszym okresie. Pełen miłości, ale i bólu, walki, nadziei i nieustannej wiary w lepszej jutro. Plastyczność opisów pozwala nam zanurzyć się w ten świat i poczuć jego aurę.

Nie chcę pisać o fabule, warto ją poznawać samemu, pozwolić sobie na płynięcie w jej nurcie. Odkrywać kawałek po kawałku historię rodziny, smakować i dawać sobie prawo do wszystkich emocji jakie nadejdą.

Jestem pod wrażeniem ogromnej pracy jaką wykonała Autorka. Ilość materiałów , rozmów na podstawie, których tworzyła opowieść i bohaterów jest wprost oszałamiająca. Chciałabym tak znać historię mojej rodziny.

Ta saga jest wyjątkowa, warta każdej minuty jaką z nią spędziłam. Weszłam w tę rodzinę, poczułam siłę miłości, ale i nienawiści, mogłam cieszyć się z ich szczęścia i czuć ból z powodu ich straty. Nie pędziłam tutaj wraz z zawrotną akcją, bo tu nie ma pędu, wędrowałam za to po ścieżkach codzienności odczuwając emocje jak przy mar...

" Jestesmy utkani z muślinu, delikatni, ale mocni. Chowamy to co najcenniejsze, ale też mamy serca przykryte tkanym powietrzem'.
Cytat ten doskonale określa rodzinę Rozalii Wilimowskiej. Każdy z jej członków ma s0bie szczególną wrażliwość, ale niesamowitą wytrzymałość na trudy życia. A życie rodziny przypada na bardzo trudny okres czyli na lata II wojny światowej. Rozalia musi wykazać się niezwykłą odwagą, najpierw pozbywając się ciała hitlerowca zamordowanego w jej mieszkaniu, a poźniej walcząc o mozliwość mieszkania w nim. Wraz z kobietą mieszka jej córka Agnieszka, która wiąże się z niemieckim oficerem. Zaskakująca miłość przesłania dziewczynie rozsądek, tak bardzo potrzebny w tych czasach.
Autorka w niesamowity sposób pokazuje losy lidzbarskiej rodziny. Trudne do czytania ze względu na spora dawkę okrucieństwa są sceny z obozu w Stutthoffie. Przerażające losy więźniów pokazują w całej okazałości okrucieństwo okupanta niemieckiego. Nie mniej okrutne są wydarzenia z okresu powojennego, gdzie na tereny byłego zaboru pruskiego docierają wyzwoliciele ze wschodu.
Niewątpliwym atutem powieści jest bardzo oryginalny język wpleciony w ten obowiązujący, co pokazuje emocjonalne zaangażowanie autorki , bo przecież to zbeletryzowane losy jej rodziny.
Niesamowita rodzinna historia , pełna miłości, walki o polskość i swoją małą ojczyznę.

"Nić przeznaczenia" Anny Sakowicz to drugi tom "Muślinowej sagi" rozgrywającej się w ogarniętej wojenną pożogą Polsce w latach 1939-1950.

Rodzina Wilamowskich zostaje rozdzielona, gdzie powiedzie ich nić przeznaczenia?
W Lidzbarku, który staje się niemieckim miastem, rodzinnego domu broni żona krawca Wawrzyńca, Rozalia wspierana przez córkę Agnesę. On sam został unieruchomiony u brata, a jego dwaj synowie trafili do obozów pracy.

To niezwykle poruszająca opowieść o losach rodziny wplątanej w tryby wielkiej historii. Tu fikcja mieszka się z autentycznymi wydarzeniami, a planem dla rozgrywających się wydarzeń jest pochłonięta wojenną zawieruchą Polska. Porywająca, wciągająca pełna tajemnic saga, której bohaterowie muszą przetrwać to, co przygotował im okrutny los. Rozdzieleni przez wojnę wciąż pamiętają, skąd pochodzą i tęsknią za tym, co było. Na łamach powieści pojawiają się autentyczne miejsca i ich niechlubne historie, obozy w Iłowie, Stutthofie i Soldau. Opis obozowego życia sparaliżował mnie swym bestialstwem. To wprost niewiarygodne, że "ludzie ludziom zgotowali ten los".
Tak wiele tu tragedii, strachu i cierpienia, które były w tamtych czasach codziennością. Autorka pisząc o ofiarach nazizmu, oddaje im hołd i strzeże od zapomnienia.

Na tle innych mocno przekoloryzowanych powieści "Nić przeznaczenia" wypada nadzwyczaj naturalnie i momentami szokuje realnością, ukazując okrutne ...

Opowieść przedstawia czasy wojny, kiedy zwykli ludzie musieli się kłaniać żołnierzom, by tylko nikt ich nie zaczepił. Kobiety bały się ich, gdyż nigdy nie było wiadomo co im strzeli do głowy i co by musiały dla nich zrobić. Dodatkowo jedna z nich musiała oddać swoje dziecko na przechowanie. Ciężko się czyta o takich momentach, gdyż i moje serce rozdzierał wtedy ból ich rozłąki. Również nie każdy tutaj odnajdzie swoją rodzinę. Niektórzy byli zmuszeni się rozdzielić i długo nie wiadomo czy się odnajdą. Pewna kobieta ma tutaj nie lada zadanie do wykonania. Po tym jak zabiła hitlerowca, starannie rozebrała go do naga. Poodczepiała wszystkie guziki i ubrania spaliła w piecu. Rozpoczęła się sprawa jak z horroru, gdyż zastanawiali się w jaki sposób pozbyć się ciała. Dość zastanawiającym sposobem było poćwiartowanie go, ale czy faktycznie do tego doszło? Tutaj dodam, że brat kobiety chciał wziąć na siebie winę za morderstwo, gdyby ktoś ich nakrył. Wiedział co by go czekało w tym momencie, jednak dla rodziny gotów był na wszystko. To niesamowite ile można zrobić z miłości dla drugiego człowieka. Kolejną przejmującą kwestią jaka została tu poruszona, to powrót do domu. Oni tak bardzo chcieliby tam wrócić, by móc spokojne odetchnąć, by choć przez moment poczuć się bezpiecznie. Dokonują tu wielkich poświęceń i pytanie brzmi, czy wszystkim będzie dane się tam spotkać? Czy szczęście może dotknąć tutaj każdego?
Jest to tom drugi, pierwszego nie czytałam, więc nie dziwi mnie, że opo...

Kiedy skończyłam czytać książkę, długo brzmiały w mojej głowie słowa, które autorka napisała już po zakończeniu fabuły.

Przyznam szczerze, że dawno nie czytałam książki tak przesiąkniętej dramatyzmem, chociaż mam za sobą sporo powieści z historią wojenną w tle.

Szczegółowy research jaki został przeprowadzony na potrzeby spisania historii rodziny Wilamowskich zasługuje na głęboki ukłon.

Z jednej strony to cudowne, że ktoś zadbał o to, aby przekazać następnym pokoleniom pamięć o wydarzeniach z przeszłości, ktoś zechciał opowiedzieć o tych trudnych latach, a z drugiej strony myślę, że było to bardzo bolesnym doświadczeniem dla strony odbierającej te wszystkie informacje.

Poznajemy losy rodzin dwóch braci, jednego mieszkającego w Lidzbarku a drugiego w Dłutowie.

Członkowie obu rodzin zmagają się z wyzwaniami jakie dostarcza im wojna, z różnymi przeciwnościami losów, ale przeżywają też piękne chwile, czerpiąc radość z drobiazgów jakie funduje im życie.

W tym pełnym dramatu, okrucieństwa i strachu okresie, zdarzają się uczucia, nawet wojna i trudny czas powojenny nie potrafią oprzeć się miłości, która w tamtych dniach z pewnością nie była łatwa, czasami była piękna jak uczucie, które połączyło dwoje młodych ludzi, czasami skomplikowana, ryzykowna jak uczucie łączące Polkę z niemieckim żołnierzem.

Autorka poruszyła w powieści kil...

Muślinowa saga Anny Sakowicz to niezwykła opowieść o zwykłych ludziach wpisana w historię i tradycję regionu.
Sagę rodziny Wilamowskich czyta się z zapartym tchem, a jej członkowie stają się żywi, bliscy i ważni.
Czytelnik staje się świadkiem wydarzeń, które niosą ze sobą ogromne emocje, wzruszenie i refleksję.
Jak wielu z nas może w tej powieści odnaleźć zawiłe losy własnych przodków?
To skrawki losów przodków stały się inspiracją do napisania tej sagi, a wyobraźnia autorki ubarwia wydarzenia, które okrywa tajemnica.

"Nić przeznaczenia" to kontynuacja losów rodziny Wilamowskich z Lidzbarka, obejmuje lata wojenne i po wojenne.
A są to czasy okrutne, brutalne, straszliwe, niosące za sobą ogromny ładunek emocjonalny.
To czasy, które pozostawiły w ludziach traumy.
Podobnie jak autorka wierzę, że ślady przeżyć poprzednich pokoleń mogą być przekazywane, a pozagenowa pamięć o lęku może być dziedziczona. Oczywiście nie determinuje to naszego życia i sami tworzymy własną historię. Jednak rodzina, bez wątpienia, kształtuje naszą tożsamość.

Niezwykle bliskie w tej powieści stały się dla mnie postacie kobiece.
Cudnie, dzielna, odważna Rozalia, która wraz z córką Agnieszką pozostała w domu. Z nadzieją i wiarą strzeże miejsca, które w przyszłości znów może połączyć rodzinę.
Frania- dziecko podrzutek, z wyjątkową aurą i szczególnym darem.
Edzia okrutnie potraktowana przez los, który pozbawił ją skrzydeł...

Wojna zabij...

Rok 1939-1950 zaczyna się na strachu, lęku, rozpaczy, a kończy na prawdziwej miłości i zwycięstwie. Autorka w piękny a zarazem straszny sposób ukazuje losy rodziny Wilamoskich, która zostaje rozdzielona, a ich rodzinny Lidzbark staje się niemieckim miastem. Rozalia wraz z Agnes bronią rodzinnego domu przed okupantami, by dzieci i mąż mieli do czego wracać. Kobiety chociaż się boją, to ze wszystkich sił próbują przeżyć. A mówię wam, że nie jest to wcale takie łatwe. Czytając tę historię nie raz po policzkach poleciały mi łzy. Historia nie jest lekka i przyjemna, lecz czyta się bardzo szybko, nie potrafiłam się oderwać. Z każdą kolejną kartką zastanawiałam się co się wydarzy, kto zginie, kto przeżyje, kogo złapią, gdzie wywiozą, kto wróci. W książce również autorka zabiera nas do obozu koncentracyjnego Stutthof, który odwiedziłam i wspomnienia wróciły, nie ma w nim nawet odrobiny radości, jest tylko śmierć i cierpienie, które jak wchodzi się za bramę uderza z ogromną siłą. Nie można nawet sobie wyobrazić ile ci ludzie musieli znieść cierpienia, ile cierpienia zniósł Jurek.
Rozalia, Agnieszka, Frania, Kasia, kobiety, które walczyły nie tylko o miłość, bliskość czy nawet o rodzinę, walczyły bo pragnęły spokoju, pragnęły końca wojny i życia bez lęku. Frania mimo swego młodego wieku, pracowała w lazarecie, patrzyła na cierpienie dzieci, serce pęka. Autorka daje nam historię od której nie sposób jest się oderwać z pewnością nie zapomnę jej długo. Polecam, książka wzruszając...

Znacie Sagę Muślinową? Ja z niecierpliwością czekałam na drugi tom, tak bardzo chciałam poznać dalsze losy rodziny Wilamowskich. Tym razem cała rodzina zostaje rozdzielona, w rodzinnym domu zostaje tylko Rozalia która musi się teraz stać głową domu i córka Agnesa. Do tego pani domu zabija ważnego oficera niemieckiego i nie wie gdzie ukryć ciało. Czarne chmury wiszą nad ich domem, ale Rozalia stara się je rozgonić i robi wszystko, żeby dom przetrwał i rodzina miała do czego wracać.

Ta część dzieje się w samym środku wojennej zawieruchy. Najpierw okupacja niemiecka, za chwilę sowiecka, nie było łatwo, a każdy z bohaterów nosił w sobie piętno wojny. Tutaj też wychodzą na jaw długo skrywane rodzinne tajemnice. Autorka znowu sprawiła, że wzięłam do ręki książkę, której nie miałam ochoty odkładać. Inspiracja prawdziwymi losami rodziny Pani Sakowicz tym bardziej działają na moją wyobrazić. Przeniesienie się na Warmię, którą znam tylko z opowieści, było bardzo ciekawym doświadczeniem. Ciężko było mi się rozstać z bohaterami, zżyłam się z nimi od pierwszego tomu.

Żeby też nie było, ta książka to nie tylko ochy i achy, ma jeden mankament, ale o nim dowiecie się czytając końcówkę książki, niczego nie zdradzę, żeby nie spojlerować. Całym sercem polecam Wam całą sagę, jest przepiękna.

Jeżeli czytaliście pierwszą część Muślinowej Sagi, to koniecznie musicie sięgnąć po drugą. "Nić przeznaczenia" to kontynuacja losów rodziny Wilamowskich. Obejmuje lata 1939-1950.

Kiedy Wawrzyniec, przez kontuzję nogi, został u brata, w tym samym czasie wybuchła wojna. W ich rodzinnym domu, Rozalia z Agnesą muszą walczyć o przetrwanie, usługując niemieckim urzędnikom. Pozostali dostali się do niewoli bądź zostali zmuszeni do ucieczki przed Nazistami.

Ciężki los doświadcza Polaków, w tym rodzinę krawca, która jednak się nie poddaje. Walczą o przeżycie każdego dnia, by móc się spotkać ponownie. Czy wszystkim będzie to dane? Czy wrócą do rodzinnego Lidzbarka? Czy Frania dowie się, kim są jej rodzice?

Miłość, tajemnice sprzed lat i rodziną, której los nie oszczędzał...

Wojna miała wiele strasznych skutków. Jej wybuch rozdzielić rodzinę Wilamowskich, rozrzucając ich na różne strony świata. Czy uda im się ponownie spotkać?

Rozalia mieszka z Agnesa, żona krawca chce chronić rodzinny dom przed okupantami. Musi pozbyć się zwłok, a do drzwi ktoś się dobiją... To ciężkie zadanie, ale wierzy, że jeśli zadba o dom, to w końcu każdy z członków rodziny pewnego dnia będzie mógł do niego wrócić.

Czy Rozalia poradzi sobie będąc gospodynią niemieckich urzędników? Czy Granua dowie się kim są jej rodzice? Czy uda im się wrócić do rodzinnego Lidzbarka?

Przed bohaterami jest bardzo wiele wyzwań i przeciwności, które niw raz sprawiają, że aż chce się poddać, jednak jest coś, co ma to nie pozwala – miłość.

Bardzo życiowa, historyczna książka. Ukazuje realia czasów wojennych, rodzinne i ludzkie wyzwania.

Dalszy ciąg losów rodziny Wilamowskich z Lidzbarka Warmińskiego.Druga część osnuta jest w czasach II wojny światowej.Członkowie rodziny rozrzuceni są po różnych miejscach,ale wierzą że gdy wojna dobiegnie końca to znowu będą razem.
W tym wszystkim jest trochę rodzinnych tajemnic,które z czasem czytelnik poznaje.
Sagi Anny Sakowicz czyta się świetnie,a autorka drobiazgowo opracowuje każdy temat.Warto!!