Śniadanie mistrzów

Kurt Vonnegut
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 46 ocen kanapowiczów
Śniadanie mistrzów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 46 ocen kanapowiczów
Data wydania: 1994
ISBN: 978-83-86133-72-7, 9788386133727
Wydawnictwo: Da Capo
Stron: 254
Mamy 9 innych wydań tej książki

Autor

Kurt Vonnegut Kurt Vonnegut
Urodzony 11 listopada 1922 roku w USA (Indianapolis)
Kurt Vonnegut - amerykański pisarz, eseista i artysta grafik, a także wykładowca literatury na Uniwersytecie Harvarda oraz na City College w Nowym Jorku. Pierwsze doświadczenia dziennikarskie zdobywał, pisując do szkolnej gazetki. W latach 1940–43 s...

Pozostałe książki:

Rzeźnia numer pięć Kocia kołyska Śniadanie mistrzów Syreny z Tytana Pianola Sinobrody Galapagos Slapstick, albo nigdy więcej samotności! Matka noc Niech pana Bóg błogosławi, panie Rosewater Rysio Snajper Hokus-pokus Recydywista Trzęsienie czasu Witajcie w małpiarni Niech pana Bóg błogosławi, doktorze Kevorkian Tabakiera z Bagombo Droga do science fiction. Od Heinleina do dzisiaj Losy gorsze od śmierci Niedziela palmowa Rzeźnia numer pięć, czyli krucjata dziecięca (Adaptacja komiksowa) Człowiek bez ojczyzny Popatrz na ptaszka W dniu urodzin Wandy June Zlituj się nad czytelnikiem Armagedon w retrospektywie Kroki w nieznane. Almanach fantastyczno-naukowy 3 Kroki w nieznane. Almanach fantastyczno-naukowy 5 Opowiadania wszystkie Gdy śmiertelnicy śpią Listy Słońce, księżyc, gwiazda Wampetery, foma i granfalony
Wszystkie książki Kurt Vonnegut

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Odlot Vonneguta

26.02.2022

Ta książka jest najbardziej odjechana ze wszystkich rzeczy Vonneguta, które dotychczas przeczytałem. Myślałem sobie, że po niej nic już nie napisał, ale nie, popełnił jeszcze parę książek. Fabułę tworzą równolegle opisane historie Kilgore Trouta – pisarza science fiction znanego z innych książek Vonneguta i Dwayne Hoovera – bogacza z Midland City... Recenzja książki Śniadanie mistrzów

@almos@almos × 23

Ameryka oczyma zgryźliwego anarchisty

3.10.2021

Jest to opowieść o spotkaniu dwóch samotnych, chudych, dość starych białych ludzi na szybko umierającej planecie. Tyle sam autor w jednym zdaniu o tym, czym jest ta książka. W przedmowie wyłuszcza także, dlaczego napisał ją właśnie tak i dla kogo. Dedykował ją swej mentorce dziennikarskiej Phoebe Hurty, która "nauczyła nas wypowiadać się bez szac... Recenzja książki Śniadanie mistrzów

@tsantsara@tsantsara × 17

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@jatymyoni
2020-07-16
3 /10
Przeczytane Nuda i dno L. amerykańska

Autor sam pisze, że książka jest prezentem dla samego siebie , chce się zachować dziecinnie i obrażać wszystko co ma jakąkolwiek wartość i wszystkich. Przez cała książkę obraża, niestety jest to dość płytkie i stereotypowe. Właściwie cała książka jest zbiorem stereotypów amerykańskich i jest po prostu nudna, nudna, nudna. Pod koniec pisze: "że nie ma nic świętego we mnie ani w żadnej ludzkiej istocie, że wszyscy jesteśmy maszynami" Prawdą jest że uznaje iż nie ma nic świętego i jego czytelnicy są maszynami, bez uczuć. Natomiast autor wchodząc w tą książkę, jako uczestnik akcji kreuje siebie, jako jedynego człowieka czującego, a wręcz staje się wszechmocny, gdyż od niego zależy los bohaterów, co wciąż podkreśla. Żałosne.

× 10 | link |
@temptershell
2018-12-15
5 /10
Przeczytane Satyra Literatura współczesna

Zabierałem się za tą powieść kilka razy ale dopiero kilka dni temu nareszcie ją dokończyłem. Czarny humor nie jest tak przejmujący jak w innych powieściach tego autora, a wizja ameryki drugiej połowy XX wieku chyba się za bardzo nie zmieniła. Książka momentami bardzo męczy i to co powinno być śmieszne dla współczesnego odbiorcy jest żałosne.

× 2 | link |
@oliwa
2019-11-13
7 /10
Przeczytane

W swoim czasie mój ulubiony autor i moja ulubiona książka. Dzięki niemu (przez niego?) widzę Amerykę jako ucieleśnioną groteskę.

× 2 | link |
@wielki_papier
@wielki_papier
2009-07-01
5 /10
Przeczytane

NY Times napisał o tej książce: "pokazuje wszystkie bolączki Ameryki". Nie byłem nigdy Amerykaninem i prawdopodobnie dlatego nie czuję się oczarowany jakoś specjalnie. Właściwie, to w ogóle. Vonnegut napisał "Śniadanie mistrzów..." językiem 15-letniego grafomana i nie wszystkim musi się to podobać - mnie również i tak właśnie jest. Oczywiście wszystko to ma swój sens, coś obnaża, komuś ma coś uświadomić, generalnie podejrzewam, że wszystko to wariacja na temat przygruntowego IQ Amerykanów, ALE! Ale to było takie sobie, bez wyrazu, niewzbudzające żadnych uczuć ani refleksji. Aby oddać sprawiedliwość, zdanie "życie jest jak celofan" było naprawdę dobre. Tylko to trochę za mało, jak na powieść.

× 1 | link |
KA
@Blix
2010-07-21
Przeczytane

"Wszystkie kobiety miały duże mózgi, ponieważ były dużymi zwierzętami, ale zbytnio ich nie wykorzystywały z następującego powodu: oryginalne myśli mogły człowiekowi narobić wrogów, a kobiety, jeżeli chciały osiągnąć jaki taki dostatek i bezpieczeństwo, potrzebowały jak najwięcej przyjaciół. Tak więc, zgodnie z zazadami walki o byt, wyćwiczyły się w roli maszyn potakujących, a nie maszyn myślących. Jedynym zdaniem ich umysłów było odkrywać, co myślą inni, i potem myśleć tak samo". Awww, lubię.

× 1 | link |
@almos
2022-02-26
7 /10
Przeczytane audiobook ebook literatura piękna
@Meszuge
2021-07-08
9 /10
Przeczytane
@Adam84
2021-02-06
6 /10
Przeczytane
@eR_
2019-12-19
10 /10
Przeczytane
@boopoland
@boopoland
2009-03-20
10 /10
@mckis
@mckis
2009-09-29
8 /10
@tsantsara
2021-07-08
9 /10
Przeczytane Literatura angielska
@Betsy59
2019-11-18
7 /10
Przeczytane Dawno temu Dawno temu
CA
@captaindrown
2019-11-08
7 /10
Przeczytane
@Puella13
2019-02-18
10 /10
Przeczytane Klasyka
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

człowiek może uwierzyć we wszystko i powodowany swoją wiarą zachowywać się fanatycznie, obojętnie czego ta wiara dotyczy (s.35)
Wdzięk to coś takiego, co budzi u obcych ludzi natychmiastową sympatię i zaufanie, niezależnie od od tego, co ten roztaczający wdzięk człowiek knuje. s.31.
Symbole mogą być piękne. Czasami. (s. 175)
E=Mc2. Osobiście mialem zastrzeżenia co do tego równania. Powinno być w nim gdzieś miejsce na Ś jak Świadomość, bez której ani E, ani M, ani c oznaczające stałą matematyczną, nie mogłyby istnieć. (s.209)
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl