Name: Tajemnica domu Helclów
Rating: 6.91 (32 reviews)
ISBN: 9788324035052

Tajemnica domu Helclów

Maryla Szymiczkowa

6.9 /10

Ocena 6.9 na 10 możliwych
Na podstawie 32 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.9 /10

Ocena 6.9 na 10 możliwych
Na podstawie 32 ocen kanapowiczów

Opis

Profesorowa Szczupaczyńska ma tysiąc spraw na głowie. Musi pamiętać o pulardzie na obiad, nie zapomnieć kupić wina przeciwko cholerze, sprawdzić, czy nowa służąca dobrze wyczyściła srebra. I jednocześnie potwornie się nudzi. Kraków w 1893 roku nie obfituje w atrakcje. Kiedy więc przypadkiem dowiaduje się, że w słynnym Domu Helclów zaginęła jedna z pensjonariuszek, zaczyna działać. Z wrodzoną dociekliwością – niektórzy mogliby ją nazwać wścibstwem – rozpoczyna śledztwo. Kryminał Szymiczkowej to zaskakujący pastisz literatury z epoki, który dowodzi, że w mieszczańskim świecie pani Dulskiej jest miejsce na sensacyjną aferę. Przekorna gra z konwencją, wyjątkowy styl, cięte dialogi i przewrotny portret Krakowa końca XIX wieku. Błyskotliwa powieść Szymiczkowej wdzięk klasycznego kryminału łączy z pyszną satyrą na dawno minioną epokę. Maryla Szymiczkowa, wdowa po prenumeratorze „Przekroju” w twardej oprawie, królowa pischingera, niegdysiejsza gwiazda Piwnicy pod Baranami i korektorka w „Tygodniku Powszechnym”. Dziś co niedzielę, po sumie w Mariackim, można ją spotkać na kawie u Noworola, a do niedawna wieczorami w Nowej Prowincji. Marylę Szymiczkową powołali do życia literaci: Jacek Dehnel (ur. 1980) pisarz, poeta, tłumacz. Prowadzi bloga poświęconego międzywojennemu tabloidowi kryminalnemu „Tajny Detektyw”. Piotr Tarczyński (ur. 1983) tłumacz, historyk, amerykanista. Krakus od pokoleń, od dziesięciu lat na emigracji w Warszawie.

Data wydania: 2015-07-13

ISBN: 978-83-240-3505-2, 9788324035052

Wydawnictwo: Znak

Cykl: Profesorowa Szczupaczyńska Zofia, tom 1

Nagrody: Krakowska Książka Miesiąca (Zwycięzca)

Kategoria: Komedia kryminalna

Stron: 288

Autor

Maryla Szymiczkowa Profesorowa Maryla Szymiczkowa w całej swojej, podwójnej, krasie. To pseudonim literacki: Jacka Dehnela i Piotra Tarczyńskiego stworzony na potrzeby cyklu - skoro Panowie chcieli się schować za kobietą, to tak zostawmy :)

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Maryla Szymiczkowa

Recenzje

Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Tajemnica domu Helclów? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Antoniowka

2022-01-23

8 /10

Przeczytane

Duet Dehnel&Tarczyński dobitnie pokazuje, że i kryminał można napisać z kunsztem i smakiem.

Książka, której akcja dzieje się u schyłku XIX wieku jest niesamowicie klimatyczna, pełna szczegółów z życia ówczesnego Krakowa i jego mieszkańców. A postać Zofii Szczupaczyńskiej – wścibskiej kobiety o wygórowanym mniemaniu o sobie to majstersztyk.

× 14 | link |

@aga.kusi_poczta.fm

2024-04-18

Czytam

świetnie się ją czyta - rewelacyjna zabawa językiem, stylem i lekkością - dodam, że to dwóch autorów - z naszej polskiej wyższej półki - a ta Szczupaczyńska ma być dodatkiem, rozrywką - i udało się genialnie

× 14 | link |

@Justyna_K

2020-02-22

8 /10

Przeczytane Moja domowa biblioteczka Serie kryminał/thriller XIX w/Retro/Belle epoque/lata 20 i 30 Ebook/Legimi

"Tajemnica domu Helclów" - znakomita powieść retro z elementami kryminału. Doskonale oddaje ówczesną rzeczywistość, ciekawa, wciągająca lektura.
Główna bohaterka to dziarska małżonka profesora uniwersytetu, pochodząca z niezbyt znamienitej rodziny Zofia Szczupaczyńska. Zofia prowadzi ustabilizowane życie według z góry zaplanowanego rozkładu dnia, aż do momentu kiedy w Domu Helclów znika nagle jedna z pensjonariuszek. Zofia z całą mocą angażuje się w rozwikłanie zagadki. Jednocześnie nie zapomina aby tu i tam ugrać coś dla siebie ;) A to zaproszenie do teatru na premierę, a to walczy o sukces towarzyski na proszonej kolacji, czy zajmuje się starszymi i schorowanymi aby za rok i jej nazwisko pojawiło się w gazecie w odpowiedniej rubryce i odpowiednim towarzystwie :)

Książka napisana jest dość specyficznym językiem ale bardzo szybko można się do niego przyzwyczaić. Parę razy musiałam sięgnąć po pomoc i zapytać "wujka google" co oznacza dane słowo/wyraz (np dzieci skorfuliczne). :) Ogromnym plusem dla mnie są nazwy rozdziałów. Już same te tytuły wywołują uśmiech u czytelnika. Podczas lektury nie raz i nie dwa gościł on na mojej twarzy. Kraków końca XIXw został doskonale odmalowany. Ta książka, to prawdziwa perełka. Będzie to jedna z moich ulubionych serii. :) Serdecznie polecam jeśli lubicie książki w stylu retro z delikatnym wątkiem kryminalnym.

× 12 | link |

@Betsy59

2019-11-06

7 /10

Przeczytane 2018

Profesorowa Szczupaczyńska Zofia to typowa krakowska mieszczka. Skąpa, gospodarna, zaradna, bezwzględna dla służby, dbająca o pozory, a jednocześnie energiczna, inteligentna i aspirująca do lepszego towarzystwa. W Krakowie epoki fin de siecle'u ma małe możliwości zagospodarowania swoich ambicji, energii i sprytu. Nie ma dzieci, ani dużego majątku do zarządzania... Dziś pewnie byłaby bezwzględną dyrektorką dużej firmy lub instytucji państwowej. A tak, znudzona przyjmowaniem i zwalnianiem kolejnych służących, prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczych morderstw w zakonnym domu opieki. I robi to lepiej niż cesarsko- królewska policja! Świetnie oddana atmosfera XIX- wiecznego mieszczańskiego Krakowa, lekkość i dowcip, akcja niespieszna, ale atmosfera pogodna i przyjazna. Dla wielbicieli lekkich kryminałów retro.

× 7 | link |

@Vemona

2019-11-10

7 /10

Przeczytane Mam 2017 Proza polska

W gruncie rzeczy, to bardzo dobra książka, ale jednak leciutko mnie rozczarowała, pewnie dlatego, że po licznych zachwytach - miałam nieco nadmierne oczekiwania.
Może za jakiś czas, kiedy powtórzę sobie lekturę - dojdę do wniosku, że potraktowałam ją niesprawiedliwie? Bo przecież zarówno intryga, jak i tło - są mistrzowskie.

× 5 | link |

@bea-ta

2019-11-16

6 /10

Przeczytane przeczytane 2017

Bibelocik:)
Lekko. Miło. Przyjemnie.
Kryminał? Raczej kilka dni z życia profesorowej Szczupaczyńskiej, znudzonej mieszczki krakowskiej, której trafiła się okazja wyjaśnienia tajemnicy domu Helclów. Rzecz dzieje się w Krakowie końca XIX w. Świetnie oddany klimat tamtych lat: obyczajowość i mentalność mieszkańców, wygląd ulic i kamienic, dodatkowo ówczesny Kraków uwiarygadniają wydarzenia historyczne: otwarcie Teatru Miejskiego (dzisiaj: im. J. Słowackiego), pogrzeb J. Matejki, wspomnienie pogrzebu A. Mickiewicza czy echa rabacji galicyjskiej.

To nie stara powieść. I nie nowa, mająca udawać starą. To zabawa w udawanie starego. I właśnie ta zabawa bardzo mi się podobała. Stare słowa, stare zwyczaje, stary Kraków i nagle wyrażenie, zwrot czy skojarzenie z dnia dzisiejszego. Takie posypywanie kurzem starego Krakowa przez młodych współczesnych mężczyzn, którzy dla kawału nie posypują wszystkiego dokładnie. Brawo!

Również bardzo podobały mi się smaczki Krakowa i stworzeni przez autorów bohaterowie, rozbawiła mnie postać Maryli Szymiczkowej (pomysł i nota biograficzna), mniej pociągnęło mnie rozwiązywanie (i rozwiązanie) zagadki.

× 3 | link |

@sandrajasona

2019-11-06

5 /10

Przeczytane Retro Przeczytane w 2017

Zaczytana w kryminałach i thrillerach, kochająca historię z ogromną chęcią siegnęłam po tę pozycję. Długo mi to zabrało, dawno polecana, tak leżała, leżała i chyba wiedziała co robi. Uwielbiam styl retro, starodawne kryminały, z całą otoczką, tak i tutaj jest, ale ....
Mamy XIX- wieczny Kraków, jego historię, architekturę, społeczeństwo, to zawiłe kto z kim i gdzie wypada, czy nie wypada. Autorzy też umiejętnie wpletli słownictwo, no cóż mimo, że siedzę w nim z racji zawodu musiałam kilka razy zajrzeć do słownika. Do tego momentu wszystko gra. Akcja toczy się częściowo w domu Helclów, gdzie umierają pensjonariuszki. Sprawę prowadzi profesorowa Szczupaczyńska, która z racji pozycji zajmuje się dobroczynnością, a tutaj z racji nudy morderstwami.
Jeśli mam być szczera to jako kryminał dopiero ostatnie kilka stron daje satysfakcje z czytania, historia okazuje się dość mocno zagmatwana, rozwiązanie jest dość niespodziewane (za to gwiazdka więcej) Jako książka obyczajowo-społeczna dobra pozycja dla osób, których nie zraża trudne słownictwo i wiadomości historyczne. Mam drugi tom, przeczytam zobaczymy czy druga historia będzie lepsza.

× 3 | link |

@Moniskape

2018-12-06

8 /10

Pierwsza i najlepsza część perypetii kryminalnych profesorowej Szczupaczyńskiej. Kraków, mieszczańskie społeczeństwo, zbrodnia... Wyśmienicie się czyta ten retro kryminał. Brawa dla autorów za pomysł.

× 3 | link |

@ziellona

2020-02-15

7 /10

Przeczytane __Chce przeczytac __All_IN_One_

Do tej pory uważałam Donnę Leon (Komisarz Brunetti) za wzór do naśladowania w zakresie powieści społeczno-obyczajowych ze zbrodnią w tle. Dwóch panów - ukrywających się pod pseudonimem artystycznym Maryli Szymiczkowej, jednym susem dostali się na szczyt i zrzucili innych kilka stopni niżej.

Deklasację innych książek w tej tematyce zapewniło kilka punktów:
- Idealne przedstawienie klasycznej krakowskiej matrony - przepraszam... profesorowej... (przy okazji dodam, że musiałam potwierdzać gdzieś wyczytaną informację, iż książki tej NIE NAPISAŁA kobieta)

- Idealne przedstawienie krakowskiego towarzystwa wzajemnej adoracji (czyli ogólnie znanego krakowskiego środowiska) - tu faktycznie widać, że książkę tą pisał Krakus (ale Krakus z dystansem - Krakus który potrafi jednak to źdźbło w oku dostrzec). Jestem Krakuską (Krakowianką, gdybym chciała być poprawna politycznie), mieszkam tu od lat (ale z przerwami na inne miasta - te przerwy pozwoliły mi dostrzec specyfikę - delikatnie to ujmijmy - krakowskiego środowiska (brzydko mówiąc - krakowskiego pierdolnika) - tu wszystko dzieje się w swoim sosie, w którym poszczególne kluski muszą wydostać się na powierzchnię. Nie po to aby zaczerpnąć powietrza, ale po to aby innych zepchnąć pod powierzchnię sosu. No chyba że ta druga kluska jest swoja - wtedy co innego.
Swoi i obcy. Krakusi i pozostali.
Kraków jest specyficzny - bo to że tu mieszkasz, nie czyni Cię jeszcze swoim. Wystarczy ze pochodzisz z inn...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@MgorzataM

2019-11-18

6 /10

Przeczytane Y: 2016 B: Lekturynka

Smakowita wakacyjna lektura, napisana lekkim piórem; nostalgiczna - bo to przecież Kraków miniony; z przymrużeniem oka - bo to kryminał w stylu retro. Intryga rozwija się niespiesznie, przeplatana pischingerami, ploteczkami, nakastlikami ;). W akcję wplecione są nawet postacie historyczne: Jan Matejko, Henryk Sienkiewicz a zwłaszcza Tadeuszek – później Boy - Żeleński.

Mam wrażenie, że obaj autorzy doskonale się bawili pisząc tę powieść: zabawnie portretując krakusów, plastycznie odmalowując XIX-wieczny Kraków. Wszystko to odpowiednim, stylizowanym językiem.

Bohaterka, Zofia Szczupaczyńska, prowadzi dom perfekcyjnie, zwalnia dziewczyny jedną po drugiej, bierze udział w premierach teatralnych, rautach, pogrzebach – ot codzienność miasta Krakowa pod koniec XIX wieku. Jednak jest coś, co ją wyróżnia – jest mianowicie obdarzona wyjątkowym talentem… jakim? - o tym musicie przekonać się sami.

× 2 | link |

@Tolpynia

2022-11-06

7 /10

Przeczytane

@oliwa

2022-07-17

6 /10

Przeczytane Kryminały Polska

@jka

2022-07-13

8 /10

Przeczytane

@DZIKA_BESTIA

2023-01-08

7 /10

Przeczytane różne polskie

@jkhkowalska

2022-05-07

7 /10

Przeczytane Posiadam

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“W Krakowie „przebaczenie” było wyłącznie terminem teologicznym, bez praktycznego zastosowania w życiu codziennym.”

“Cnota dobroczynności jest piękna, lecz nie kiedy w rażący sposób sprzeciwia się cnocie skrzętności”

“Wydaje się, że okrągła suma uśmierza wyrzuty sumienia wielu ludzi, natomiast suma spodziewana i niewypłacona, przeciwnie, wzmaga je niepomiernie…”

“Zadne bowiem uroczystości: ani bale, ani defilady wojskowe, ani premiery teatralne, ani nawet wizyty członków Domu Panującego nie były obchodzone w Krakowie z taką pompą, jak pogrzeby wielkich Polaków, zarówno tych zmarłych świeżo, jak i wykopanych gdzieś na obczyźnie i zwiezionych na Wawel czy na Skałkę.”