Tyrmand. Pisarz o białych oczach

Historia życia jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy. Jego książki znikały z półek szybciej niż produkty deficytowe, a każdy koniecznie chciał przeczytać „Złego”. Jednak jak się okazuje, Leopold Tyrmand wcale nie wiódł prostego życia pełnego dogodności. Nie dość, że pochodził z niezbyt zamożnej czy wykształconej rodziny, to jego religia w czasach jego młodości równała się śmierci. Po wojnie był nękany przez władze komunistyczne, które niejednokrotnie utrudniały mu życie za jego powieści. Jednak Leopold Tyrmand miał także swoje słabostki, a były nim kobiety. Nie potrafił nawiązać dłuższych relacji z płcią piękną i niejednokrotnie się rozwodził. W swoim kraju nie doczekał się publicznego i głośnego uznania, jego rodacy mogli jedynie cieszyć się z jego dokonań po cichu, bez wiedzy aparatu ówczesnej władzy. Natomiast za granicą był doceniany i kochany przez tysiące czytelników.

Interesująca biografia człowieka, który nie obawiał się tworzyć wbrew aparatowi rządzącemu oraz śmiało stał na czele swoich przekonań. Poznajemy tutaj Tyrmanda takim, jakim zapamiętali go znajomi – z wadami, upartego, a nie wyidealizowanego w ludzkim umyśle. Książka zawiera wiele zdjęć przybliżających czytelnikowi losy tego wybitnego pisarza, jednak odnoszę wrażenie, że pomimo podziału rozdziałów w przedziałach letnich, wkrada się tu pewien chaos. Autor chciał nam przedstawić pisarza jak najdokładniej poprzez zamieszczenie wspomnień jego znajomych, ale z czasem zaczęłam odno...

Jest to biografia, która ma na celu przybliżenie nam postaci Tyrmanda. W życiu każdego człowieka wiele się dzieje, ale gdy spojrzymy na jego życiorys, to wydaje się chwilami, że na jego życie nakłada się życie wielu ludzi. Ucieczki, walki, bunt, czyli wszystko, co możemy znaleźć w PRL-owskiej Polsce.

Biografie mają to do siebie, że jedne porywają, a inne nie do końca. Wszystko zależy od tego, jak autor przyłożył się do pisania i czy zadbał o to, by tekst był przystępny dla czytelnika. Na to częściowo tutaj możemy liczyć. Strony połyka się jedna za drugą. Nie brak tu nuty humoru, luźnego podejścia pisarza, dzięki czemu przyjemnie czyta się tekst i zagłębia w kolejne lata życia Tyrmanda.

Jest tutaj wiele fragmentów, które na pewno porywają i zaciekawiają. Należy do nich chociażby historia o tym, jak główny bohater tej opowieści musiał poradzić sobie ze swoim żydowskim pochodzeniem, bo Żydzi nie mieli wtedy zbyt łatwego życia i władza PRL-u chętnie obarczała ich winą za wymyślone zbrodnie. Wszystko po to, by pozbyć się ich z Polski. Jednak zdarzają się też nudniejsze fragmenty, a do tego ilość stron równie skutecznie zniechęca do sięgnięcia po tę lekturę. Warto też zauważyć, że część z nich w ogóle nie dotyczy Tyrmanda. Właśnie to uwierało mnie podczas czytania. Wprowadzało to niepotrzebny zamęt w historii. Pojawiały się częste dygresje zaburzające lekturę, a czasami miałam wrażenie, że brakowało uporządkowania poszczególnych wątków.

Ta książka ni...