Zaginiona

Coben jest jednym z moich ulubionych pisarzy a po jego książki sięgam w ciemno. " Zaginiona " zaś nawiązuje do bardzo ważnej w obecnych czasach tematyki czyli międzynarodowego terroryzmu i zupełnie na początku niezrozumiale także do zapłodnień in vitro i pozostałych po nich embrionów. Zakończenie jest nieprzewidywalne ale wyjaśnia ów związek. Na każdej przeczytanej stronie napięcie wzrasta a akcja się zapętla, ujawnia nowe kierunki lub obnaża stare sprawy. Nie mogłam oderwać się od czytania. Natychmiast chciałam wiedzieć co wydarzy się na kolejnej odsłoniętej stronie. Zarwałam niemal całą noc ale jestem ukontentowana.

A mówiłam: Harlan, nie przeginaj.

Jak tak dalej pójdzie, to niedługo Myrona wybiorą na prezydenta, zostanie szefem kontrwywiadu, albo zacznie występować w musicalach. Nic mnie już nie zdziwi, jeżeli chodzi o jego postać. Będę szczera – intryga w tej książce przekroczyła granice mojej tolerancji. Jakim cudem przeszliśmy płynnie od zamieszanych w brudne sprawki sportowców do zagrażających światu terrorystów? Przytępiła się moja czujność przez tych osiem części, oj tak. Coben podgrzewał mnie w garnku jak żabę.

Na święta biorę urlop od Bolitara, bo nie zniesę.

Ten tom podobnie jak poprzedni ma kiepskie recenzje tu na Na kanapie. A mi się bardzo spodobał, podobnie jak poprzedni. I tam, i tu bowiem autor odszedł od swojego schematu fabularnego, żeby pisać ciekawie o głównych bohaterach i tak sobie o fabule. Tu mamy zwartą akcję kryminalną, powiązaną z głównym bohaterem. Jest to w sumie thriller kryminalny. Bardzo ciekawe zwroty akcji trzymają w napięciu. Mamy 'nowoczesne' odniesienia do terroryzmu, do Guantanamo i 11 września, czyli tego, czym żyła Ameryka.
Świetny tom.

Kolejny tom z cyku, którego bohaterem jest były koszykarz, Myron Bolitar, założyciel agencji MB Rep. Przyznaję jednak, że mnie bardziej fascynuje przyjaciel Bolitara, psychopata Win, ale… to rzecz gustu.

Po ośmiu latach braku kontaktu, do Myrona dzwoni z Paryża Terese Collins, kobieta, z którą miał płomienny romans. Terese prosi o bliżej nieokreśloną pomoc, chce żeby Myron przyleciał do niej, do Paryża. Ten odmawia – jest właśnie w szczęśliwym związku z Ali i nie uważa spotkania z byłą kochanką za dobry pomysł. Kilka godzin później okazuje się, że w związku z Ali już nie jest, najwyraźniej miała ona inne plany na przyszłość, więc nic nie stoi na przeszkodzie, by do Paryża się wybrać.

Swoją drogą zawsze urzeka mnie łatwość, z którą Amerykanie z klasy średniej, podejmują decyzje o fantastycznie drogich, międzykontynentalnych lotach, i to bez względu na stan konta, pracę zawodową, interesy itp.

W Paryżu Bolitar dowiaduje się, że były mąż Terese, reporter Rick Collins, zaginął, a Myron miałby zająć się jego odnalezieniem. Wkrótce okazuje się, że wścibiający nos w podejrzane sprawy reporter, został zamordowany. Na miejscu zdarzenia policja znajduje ślady krwi, należącej do córki Terese i Ricka, dziewczynki, która zginęła w wypadku samochodowym przed wielu laty, w wieku lat siedmiu. I wtedy się zaczyna…

Paryż, Londyn, Nowy Jork, wreszcie Angola… Badania genetyczne, międzynarodowy terroryzm, tajne służby, wywiad izraelski; trup ściele się gęs...

Zaginiona to dziewiąta powieść cyklu z Myronem Bolitarem. Ja nie czytałam poprzednich części i miałam obawy, czy połapię się w fabule. Okazało się jednak, że nie jest tak źle. Możliwe, że cykl ten można czytać jako odrębne części.

Myron Bolitar odbiera telefon od swojej dawnej kochanki, Terese, która bez słowa wyjaśnienia prosi go, aby przyjechał do Paryża. Początkowo Myron jest niechętny, jednak ciekawość i pewne wydarzenia w miejscu jego zamieszkania popychają go do wyjazdu.

Na miejscu okazuje się, że były mąż Terese został zamordowany, a na miejscu zbrodni odnaleziono ślady krwi jego córki. Jak to możliwe, skoro córka Ricka i Terese zginęła w wypadku dziesięć lat wcześniej?
Myron i jego dawna kochanka zostają zabrani przez policję na przesłuchanie. Chcąc, nie chcąc, bohater zaczyna uczestniczyć w śledztwie, w którym na jaw wychodzą zaskakujące fakty z życia Terese. Chcąc rozwiązać zagadkę śmierci męża Terese, Myron wchodzi w konflikt z grupą terrorystów.

Coben doskonale dawkuje napięcie i pozwala czytelnikowi dochodzić rozwiązania zagadki. W trakcie główkowania jednak tak pociąga za sznurki, że rozwiązanie, którego byliśmy prawie pewni, pryska jak bańka mydlana, kierując nas na zupełnie inne tory. To było świetnie spędzone kilkanaście godzin!

Myron Bolitar dostaje telefon od dawnej kochanki i na jej prośbę leci do Paryża. Spotkanie jednak nie wygląda tak, jak się tego spodziewał.

Moje pierwsze spotkanie z Cobenem. To nazwisko chyba zna każdy, ja również, ale dopiero teraz złapałam za jedno z jego dzieł. Postawiłam na audiobooka i realizacja była rewelacyjna, więc gorąco polecam tę formę.

Książka jednak trochę mnie rozczarowała. Nie, nie była zła, powiedziałabym nawet, że całkiem dobra. Niestety jednak nie była to dla mnie jakaś rewelacja. I tu może być trochę mojej winy, bo nastawiłam się na cuda wianki, a to po prostu był przyzwoity thriller. Było napięcie, była nieco skomplikowana fabuła, był fajny pomysł na nią i bardzo spoko zakończenie. Dlatego nie słuchajcie mojego marudzenia, tylko lećcie czytać ☺️

Ja coś czuję, że to może być początek mojej długiej przyjaźni z Cobenem. I teraz jeśli będę czytać, to w kolejności. Obiecuję.