Zakochany w zakonnicy

Życie, które pokazała autorka w książce, czasami przypominało życie każdej kobiety. Żaden mężczyzna nie pojmuje w jakim bólu niektóre z nas przechodzą miesiączkę, jak wyczerpane jesteśmy do cna, by wszystko ogarnąć i jak i tak pomimo przeszkód robimy swoje. A to dla dzieci, to dla rodziny lub nawet dla niespokrewnionych z nami osób. Jedyną różnicą między nami a tymi z książki było zostanie siostrami zakonnymi. Ale czy to nawet oznaczało, że i one nie miały prawa kochać? Wiecie, według mnie każda osoba świecka jest narażona nawet na drobne flirty, gdyż to przeważnie nie tylko od niej samej zależy, czy zrobi coś głupiego, czy nie. Niekiedy pokusy są tak silne, że tak jak postacie muszą głęboko się zastanowić co jest silniejsze, ich wiara, czy miłość do mężczyzny. Ja zawsze zresztą byłam zdania, że księża czy też zakonnice powinny mieć swoich partnerów, bo miłość do Boga to jedno, ale fizjologię ciężko jest oszukać. Zostaliśmy stworzeni do łączenia się w pary, do wzajemnej miłości i dawania życia. Tak nas stworzyła natura. Co prawda nie każdemu jest dane zostać rodzicem, jednak wierzę, że jest to po to, by mogli się zaopiekować tymi, których nikt nie chce, lub z jakiś powodów nie może mieć. I oczywiście to tylko moje zdanie:-)
Pisarka bardzo mocno skupiła się na sprawach celibatu. Wydaje mi się, że chciała jednym otworzyć oczy, a innym pokazać, że czasami nie mamy wpływu na to, co dzieje się z naszym ciałem. Mamy poruszony tutaj też temat ich obowiązków, sytuacji jakie ...

Ostatnie dni spędziłam z jedną z nowszych powieści Sylwii Kubik – "Zakochany w zakonnicy". Pod tym chwytliwym tytułem kryje się opowieść, którą autorka, jak wyznała w posłowiu, oparła na różnych listach i rozmowach z zakonnicami, byłymi księżmi i seminarzystami. Jest to więc fikcja literacka, jednak bazująca na prawdziwych wydarzeniach z życia wspomnianych wyżej osób stanu duchownego.

Mam jednak wrażenie, że pani Kubik chciała w tej historii zawrzeć jak najwięcej z tych wyznań, jakie przeczytała i wysłuchała, przez co całość okazała się jak dla mnie trochę sztuczna, chwilami przesadnie dramatyczna, wymuszająca pewnie emocje. Nie znaczy to jednak, że jest to zła książka, ale znając pióro autorki, nastawiłam się na coś lepszego, bardziej poruszającą i naturalną opowieść.

Autorka porusza w swojej książce kontrowersyjne tematy, czasem będące tabu – niektóre w mniej, inne w bardziej subtelny sposób. Ja jednak zwróciłam tu szczególną uwagę na samotność, jaka dotyka osoby duchowne, a nie jest może zauważana. Pani Kubik pokazuje też, że we wspólnotach zakonnych i w kapłaństwie, tak jak i wśród osób świeckich, są różni ludzie – dobrzy i źli, pracowici i leniwi, pomocni i utrudniający życie innym… Chociaż duża część bohaterów tej powieści (zwłaszcza drugoplanowych) prezentuje te negatywne postawy, to jednak widać, że autorka starała się pokazać cały wachlarz charakterów i sytuacji życiowych osób duchownych.

Książka napisa...

To miejsce niedostępne dla osób postronnych, świeckich.
Wydaje się, że do stanu duchownego wstępują osoby przepełnione dobrocią, ufające Panu Bogu i głęboko wierzące.
Trzeba jednak pamiętać,że nawet najbardziej uduchowioną instytucję tworzą ludzie.
Ci zaś nie są wolni od wad i popełniają błędy.
Do czego doprowadzą one bohaterów powieści Zakochany w zakonnicy?

Narratorami tej historii są przede wszystkim zakonnice- siostry Zuzanna i Alberta, matka prowincjonalna Józefa oraz księża- Łukasz i Marcel.
Każda z tych osób została wykreowana w sposób niezwykle ciekawy i realistyczny, a to sprawia,że czytelnik bardzo szybko pragnie poznać ich perspektywę i kierujące nimi pobudki.
O ile Zuzannę i Józefę polubiłam od pierwszego przeczytanego rozdziału, o tyle Alberta budziła moją wyraźną niechęć, natomiast moja opinia o wikarych ewoluowała w trakcie lektury.
Początkowo sądziłam, że polubię Marcela, ponieważ mężczyzna bardzo szybko zjednywał sobie parafian i bardzo sympatycznie odnosił się do sióstr, jednak szybko okazało się,że dużą rolę w hermetycznym środowisku odgrywają pozory.
Matka prowincjonalna zaś mimo, iż bardzo dobra i oddana nie nadążała za zachodzącymi we współczesnym świecie zmianami, zaś problemy z którymi borykało się zgromadzenie często zwyczajnie przerastały starszą kobietę.
Co się stanie, gdy do głosu dojdą uczucia?
Czy w świecie osób duchownych znajdzie się miejsce na porywy serca?
Pierwsze co przychodziło ...