Zatoka trujących jabłuszek

Dokończyłam powtórkę cyklu, nadal uważam, że jest dobry. Po raz kolejny spotykamy Agnieszkę, Alinę, Miśkę i Marcelinę, których życie cały czas się zmienia. Agnieszka w swojej wymarzonej szkole ma problem z nastolatką w ciąży i pikietą obrońców życia, Michalina wychodzi za mąż, Alina podtrzymuje związek z Marcinem, a Marcelina... Nadal jest jakaś taka, jak to mawia pani Lilianna - smętna donna.
Pani Lilianna, czyli mama Bronika - to nowa postać, ale niezwykle barwna i wprowadzająca mnóstwo humoru, przy niej także pani Róża odżywa, nie zmienia się tylko mama Miśki - pani Bożena, nadal nic jej się nie podoba.
Autorka jak we wszystkich swoich książkach porusza istotne problemy, ale robi to w sposób na tyle lekki i rozrywkowy, że jest to przyswajalne nawet dla osób, które nie zainteresowałyby się literaturą poważniejszą.

MONIKA SZWAJA „ZATOKA TRUJĄCYCH JABŁUSZEK” Monika Szwaja w trzeciej części trylogii o czwórce przyjaciółek nie zawiodła naszych oczekiwań. Książka jest ciepła, dowcipna, mądra i wzruszająca. Agnieszka, Michasia, Marcela i Ala to zgrana paczka przyjaciółek. W poprzednich częściach poznaliśmy początek ich przyjaźni, kłopoty, rozstania, wybory życiowe, radości i smutki. Ta część nie jest wolna od codziennych życiowych spraw, a czasami trudnych decyzji i gorszych momentów, ale jest też przy tym pełna miłości, nadziei i przyjaźni, która daje siłę i wsparcie. Szczęśliwie skreślone numery w loterii nieoczekiwanie umożliwiają wyjazd dla całego zgranego (i nie) towarzystwa na zagraniczną wyprawę. Dzieje się tam wiele ciekawych, ale i dramatycznych wydarzeń. Na całe szczęście, jak to w książkach Szwaji, wszystko kończy się happy endem. Książka bardzo mi się podobała, po prostu nie można się od niej oderwać. Znając twórczość Szwaji wiedziałam, że sięgając po tą książkę nie będę się nudzić.

Bardzo fajna. Uwielbiam styl Szwaji. Jej poczucie humoru, ironie i historie, które nam opowiada. Dalszy ciąg "Klubu Mało Używanych Dziewic" (tym razem akcja dzieje się m.in. na Karaibach) to ciepła opowieść o życiu, związkach, przyjaźni i pozytywnym podejściu do życia.

Bardzo fajnie napisana książka, opowiada o przyjaciołach i ich kłopotach, a także o staruszkach które świetnie sobie dają radę :)

Rewelacyjna książka, jak wszystkie Moniki Szwai. Poruszająca i śmieszna. Z przyjemnością przeczytałam.

najgorsza z części o Klubie Mało Używanych Dziewic.. niemniej jednak seria podobała mi się :)

Książki Moniki Szwai zawsze się przyjemnie czyta, zwłaszcza ta część taka wakacyjna ;)

Szczerze - poprzednia część była lepsza. Ale i tak dobrze się czytało.