Zawsze będę cię kochać

Bardzo fajna polecam. Ogólnie cała seria godna polecenia, ale chyba z dwie książki były ciężkie do przebrnięcia

Kolejny Domek i kolejna chwytająca za serce opowieść o miłości. Ostatni tom cyklu, który można czytać w dowolnym czasie i dowolnej kolejności, to przyjemna lektura, lekka i ładna.

Autorka zaprasza nas tym razem do małego miasteczka, gdzie będziemy obserwować uczucie, rodzące się między Darią a Pawłem. Bohaterowie to sympatyczni ludzie, każde z własnym bagażem doświadczeń. Postacie są realistyczne, chociaż do prędkości w tym związku można by się przyczepić. Całość jest jednak wyważona, fabuła toczy się spokojnym rytmem, jednak to tylko dodaje uroku i sielskości tej powieści. Nie obejdzie się bez wzruszeń czy emocji. Styl autorki jest standardowy, a to znaczy, że nie możemy czuć się zawiedzeni.

Ta powieść z pewnością oderwie Was od codzienności, otuli i ogrzeje. To historia z rodzaju tych otulajacych, przyjemnych, które czyta się ze spokojem w myślach.

Czy chcielibyście wyjechać gdzieś gdzie można wyjść na taras z kubkiem kawy i patrząc na budzącą się do życia przyrodę powspominać czas dzieciństwa? Ja bardzo. Główna bohaterka stała mi się bliska, bo podobnie jak ona mieszkam w mieście, ale sercem jestem na wsi. Wśród przyrody, śpiewu ptaków i chyba trochę wolniejszego trybu życia.

„Zawsze będę Cię kochać” to już dziesiąta i zarazem ostatnia część serii z domkiem. Jak w każdej poprzedniej opowieści i tym razem autorka dostarcza nam wielu emocji, tworzy fabułę z ciekawymi bohaterami, których lubi się od pierwszych stron. A wszystko to w otoczeniu pięknej przyrody.

Tym razem autorka zabiera nas do malowniczej i spokojnej miejscowości, w której na pewno nie jeden z nas by chciał znaleźć się i odpocząć od miejskiego zgiełku i szybkiego tempa życia. Po części tak też robi główna bohaterka – Daria Sokołowska. Pani fotograf, która w Warszawie ma swoją własną firmę i chłopaka. Jednak nigdy nie znalazła swojego miejsca w stolicy a w związku czuła się samotna. Kamil cały czas obiecywał ślub i założenie rodziny, ale zawsze na obietnicach kończyło się. Za to coraz więcej czasu spędzał w pracy. Daria powoli traciła nadzieję na to, że kiedykolwiek staną na ślubnym kobiercu i będą rodzicami. Postanowiła więc wziąć sobie „urlop od życia” i pojechać na wieś do dziadka, który był chory na alzheimera. Nie sądziła, że ten wyjazd na zawsze odmieni jej życie. Na jednym z samotnych spacerów spotyka Pawł...