Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "chwale co ma", znaleziono 14

Bóg, patrząc na mnie, widzi mnie już takiego, jak będę wyglądał w chwale Jego królestwa. Widzi we mnie godność swojego syna.
Śmiertelni łatwo ulegają pokusie zadania śmiertelnego ciosu chwale swego bliźniego i wcale nie uważają tego za zbrodnię.
Lepiej odważnie przejść do tego innego świata, w pełnej chwale jakiejś namiętności, niż zniknąć i więdnąć potwornie z wiekiem.
Słyszysz te jęki resorów, młody? – zapytał komendant. – To stal szepcze nam, z czego powinny być nasze jaja!
– Ku chwale Ojczyzny!
By być w zgodzie z Chrystusem, w >>jedności odczuwania<< tego, co On, trzeba, aby równoważyły się w nas, tak jak w Nim: rozmyślanie o szczęściu, o miłości, o chwale Bożej, ale również medytacja o ubóstwie, ludzkim niepokoju, strapieniu.
Ku chwale Maszynowego Boga czyśćmy z grzechu ulice, boskie żyły, w których płynie święty olej; święć się aromat jego, święć się połysk jego, święć się smarowność jego wielka a nieoceniona.
Gliniarze się nie wieszają, nie podcinają sobie żył. Nie skaczą z wieżowców, nie rzucają się pod pociąg ani nie łykają tabletek jak nastolatki w ciąży! Kupujemy flaszkę, pijemy i pakujemy sobie kulkę w podniebienie ze służbowej broni. Ku chwale ojczyzny !
Nie znam niczego, co by lepiej świadczyło o przemijającej chwale Greków niż te słowa Cycerona: „Pamiętaj, Kwincjuszu, że rozkazujesz Grekom, którzy wykształcili wszystkie ludy, nauczając je ludzkości, łagodności, i którym Rzym zawdzięcza swoją oświatę”.
I kiedy raz posmakujesz przestrzeni komnat pałacu, kiedy odtańczysz tam choćby kilka rytmów, gdy zawirujesz w chwale i sile swego serca - już nie zapomnisz. Od tego dnia - podobnie jak ja i wiele innych - coś w Tobie będzie lgnęło... Mimo łez, zwątpienia i chaosu...
Chyba jednak największą wartością dla mnie było głębsze poznanie mojego Boga. Boga wszechmogącego, kochającego, troszczącego się, ale i tajemniczego oraz zaskakującego swoimi rozwiązaniami. Tego, Który w Chrystusie napełnia nas wszelkim błogosławieństwem duchowym po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu.
Wyglądali, jakby byli wyzwoleni od strachu, ciemności, chorób, głodu i cierpienia. Wyprostowani, szli z dumą i godnością, powoli, krok po kroku, i nie spuszczali oczu. Tak się idzie ku chwale, ku czemuś wyższemu, najważniejszemu. Jakby świętymi byli.
Miłość rodzi się i nigdy nie umiera. Dojrzewa powoli. Smakuje jak gorczyca z miodem. Jest jak powietrze, wypełnia pustkę. Nie ma imienia... Miłość nie wie co to strach. Kroczy w blasku i chwale. W słowach jest powściągliwa, czynami świadczy. Zawsze zwycięża, ze sprawiedliwością triumfuje.
Z wnętrza urządzenia dobiegał głos - zaskakująco wyraźny i donośny, kiedy się wsadziło głowę do lodówki. (...) Któraś z sąsiadek miała gościa, a sądząc po okrzykach, jękach i imiennych wezwaniach, które wznosiła, cokolwiek ów gość robił u niej o tej porze, robił to dobrze, z zapałem oraz ku chwale co najmniej jednej osoby boskiej.
Pozdrowienia dla Magnusa Bane'a, Wysokiego Czarownika Brooklynu, od Raphaela Santiago z nowojorskiego klanu wampirów, lojalnego sługi naszej wspaniałej królowej Maureen, oby nam zawsze panowała w mrocznej chwale, i od przyszłego księcia małżonka Simona, zabójczego rockowego boga.
Musimy wszystkie rozmowy telefoniczne zaczynać w ten sposób. Łącznie z nocnymi telefonami do miejsca o nazwie Hot Topic.
Nie trzeba mówić, że po takim wstępie sam uważam siebie za duszę potępioną.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl