Wyszukiwarka

“Nie jest praw­dą, że z da­le­ka widok jest pięk­ny, a wszyst­ko widać le­piej z góry. Prze­ciw­nie, nie­któ­re rze­czy widać tylko z dołu. Nie­któ­re rze­czy widać tylko z boku.”

“Lu­dziom myli się to, czego pra­gną, z tym, czego po­trze­bu­ją, lecz ja wresz­cie zro­zu­mia­łam róż­ni­cę mię­dzy tymi dwie­ma rze­cza­mi. I teraz już wiem, że cza­sem wła­śnie te osoby i rze­czy, któ­rych wy­da­je nam się, że po­trze­bu­je­my, są do­kład­nie tym, od czego po­win­ni­śmy się trzy­mać z da­le­ka.”

“dobre matki po­no­szą da­le­ko idące po­świę­ce­nia.”

“Na­ri­da na samą myśl o upoj­nej nocy w le­śnej cha­cie Kaima do­sta­wa­ła gę­siej skór­ki. Uwiel­bia­ła tamto miej­sce, po­ko­cha­ła je od pierw­sze­go wej­rze­nia, teraz jed­nak nie uśmie­cha­ło jej się tam wra­cać. Nie dość, że było za da­le­ko, to jesz­cze wspo­mnie­nia oka­zy­wa­ły się zbyt bo­le­sne. Wes­tchnę­ła cięż­ko.”

“Wcze­snym ran­kiem Ma­te­usz wsiadł do au­to­bu­su do Olsz­ty­na. Ból głowy po­wró­cił, roz­siadł mu się na karku i nie dawał o sobie za­po­mnieć, ogra­ni­cza­jąc pole wi­dze­nia i moż­li­wość nor­mal­ne­go ruchu. Kusy drze­mał i choć bar­dzo mu się spie­szy­ło, po­my­ślał, że mógł­by tak je­chać i je­chać, ni­gdzie nie wy­sia­dać i tkwić za­wie­szo­ny, da­le­ki od po­dej­mo­wa­nia de­cy­zji i ja­kich­kol­wiek dzia­łań.”

“Wy­da­je się nam, że nie­któ­rzy lu­dzie od­no­szą mie­rzo­ny bo­gac­twem suk­ces, bo są silni i bez­kom­pro­mi­so­wi, a cza­sem bez skru­pu­łów. A tym­cza­sem suk­ces za­wsze jest efek­tem wielu skła­do­wych, czę­sto nawet przy­pad­ku. We­wnętrz­na siła na pewno po­ma­ga go osią­gnąć, ale to nie jest tak, że oni nie mają sła­bych punk­tów, bo każdy ma.W każ­dym jest gra­ni­ca, py­ta­nie brzmi tylko, jak da­le­ko jest po­ło­żo­na.”

“Wście­kłość nie jest zbyt atrak­cyj­ną emo­cją. Gdy ktoś się smuci i pła­cze, to od razu się an­ga­żu­je­my: Co się stało? Czemu pła­czesz? Kto był dla cie­bie nie­do­bry? Ale kiedy ktoś się wście­ka, próż­no szu­kał­by em­pa­tii. Ugra­ła­bym wię­cej na smu­ce­niu się niż na wście­ka­niu, ale nie mam nad tym kon­tro­li. Bo to już za­szło za da­le­ko. Ale w mojej wście­kło­ści skry­wa się prze­cież cała kupa in­nych emo­cji. Roz­cza­ro­wa­nie, nie­moc, re­zy­gna­cja, sa­mot­na ża­ło­ba po wszyst­kim, co po­szło nie tak jak po­win­no, po tym, że nie je­stem kimś wię­cej niż osoba, jako która skoń­czy­łam.”

“Każdy ma ja­kieś ma­rze­nia. Prze­waż­nie bar­dzo pro­ste, rze­kła­bym: pro­stac­kie, a w do­dat­ku brud­ne i ka­pra­we. Ci, któ­rzy przy­ła­żą do mnie po radę albo po zioła, za­zwy­czaj mają myśli brud­ne i pła­skie. Chcie­li­by prze­le­cieć dziew­czy­nę kum­pla, na­cha­pać się, na­żreć, za­kom­bi­no­wać i za­ro­bić. Ty... ty je­steś inny. Wiatr ci hula po łe­pe­ty­nie, aż prze­cią­gi się robią. Choć nie mam na myśli, że w tej gło­wie pusto. Ale tak na­praw­dę inny to jest twój men­tor. Star­szy, mą­drzej­szy i ma do­świad­cze­nie. Trzy­maj się go, a da­le­ko zaj­dziesz, albo i za­wi­śniesz na tej samej ga­łę­zi. Ale nawet jeśli tak się sta­nie, po­trak­tuj to jako za­szczyt.”

“Prze­zna­cze­nie to wy­zna­czo­na ścież­ka życia, plan dla two­jej duszy. To mapa wy­da­rzeń i do­świad­czeń, któ­rych do­zna­je twoja dusza w ciągu życia. Po­sia­da wiele roz­ga­łę­zień, po­nie­waż mu­sisz po­dej­mo­wać wiele de­cy­zji. Jeśli będą one pły­nę­ły pro­sto z serca, za­pro­wa­dzą cię z po­wro­tem na drogę twego prze­zna­cze­nia. Każda dusza po­sia­da swoje prze­zna­cze­nie, a po­nie­waż ży­je­my w oto­cze­niu in­nych ludzi, nasze ścież­ki się krzy­żu­ją. Cza­sa­mi ze­tknię­cie się z kimś jest ce­lo­we i po­zo­sta­je czę­ścią na­sze­go prze­zna­cze­nia. Gdy dzie­je się to przy­pad­kiem, jest to zda­rze­nie lo­so­we. Los jest czymś nie­pla­no­wa­nym, przy­naj­mniej przez nas, ale sta­no­wi część więk­sze­go wzoru. Zda­rze­nia lo­so­we to mo­men­ty, w któ­rych lu­dzie naj­czę­ściej scho­dzą ze swej ścież­ki prze­zna­cze­nia. Cza­sa­mi nigdy na nią nie po­wra­ca­ją, ale bywa, że mogą to zro­bić, nawet jeśli ode­szli od niej da­le­ko. Na­le­ży wtedy za­wró­cić aż do punk­tu, w któ­rym się z niej zbo­czy­ło.”