Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lecz duyne", znaleziono 94

Książki są po to, by nam przypominać, jacy z nas durnie.
Niech życie będzie dumne, że nas zachowuje.
Czasem najlepsze rzeczy mają durne początki
jak ojciec i matka durne, to i dziecko mądre być nie może
To wielki człowiek.
Jeden z tych, którym się służy i jest się z tego dumnym.
Jego ostatnią myślą było, że Brom byłby z niego dumny.
Pozbieram trochę gówna, żeby prawdziwy tata był ze mnie dumny
Lepiej być biednym i dumnym niż nadal biednym lecz przegranym.
Ja jestem czarną owcą rodziny i jestem z tego dumny jak cholera.
Trudno jest nie być dumnym ze szkoły, kiedy to praktycznie całe twoje życie.
Prawdziwa tragedia to przystojny facet, ale durny i bez poczucia humoru.
Szaleniec? Tępe durnie, wszyscy durnie co do jednego. […] On miał dokładnie taką osobowość, jakiej pragnął. Bo skoro istnieje napój, czy jest coś przyjemniejszego, bardziej racjonalnego i normalnego niż odczuwanie pragnienia?.
I dobra, kupiła też te "365 dni", bo wstydziła się pożyczyć, i tam więcej otworów i spermy, ale to był po prostu pornorzyg, plastik i kiła. Mechaniczne czynności w głupiej scenerii, nieprawdopodobne, durna ona, durny on.
Słowianin musi być dumny, ale jednocześnie pełen pokory dla spraw większych od siebie.
Przed tobą długie życie. Postępuj tak, żebyś
miał być z czego dumny na starość.
Człowiek musi zapracować na szacunek i może być dumny jedynie z tego, co osiągnął własnym umysłem i własnymi rękami.
Z racji potworności trudności, jakie przysparza życie w tym durnym świecie, mówimy nie o stworzeniu, lecz o potworzeniu.
Uch, ty durny, wierz dalej w szkolne mądrości, zobaczymy, jak daleko w życiu zajdziesz!
Ja rozumiem być dumnym ze swojej pracy, ale nie da się jej już, kurwa, słuchać. Jeszcze raz usłyszę o jej BESTSELLERZE, to utopię ją w basenie.
Uwielbiałam te momenty w moim życiu, kiedy robiłam coś durnego, a potem trzy kolejne tygodnie się za to samobiczowałam.
Wiem, że może być ciężko, kiedy sprawy nie układają się tak, jak się spodziewałeś. Bądź jednak dumny ze swoich porażek. Ja jestem. Składam się z każdej z nich.
Kiedy przychodzą do mnie nowi znajomi, pytają, czy tata to mój starszy brat. Ja się z tego śmieję, a on jest szalenie dumny.
Taka właśnie jest młodość: durna, chmurna i przereklamowana. I tacy są młodzi: niewdzięczni, zachłyśnięci swą chwilową nieśmiertelnością.
- W tym roku mam Brązowego Paszteta.
- Aha. I co, powinnam ci może pogratulować?
- Bo ja wiem? Wolałabyś, żebym dalej była Złotym?
- Wolałabym, żebyś w ogóle nigdy nie była wybierana.
- Było nie iść do łóżka z takim obrzydliwym staruchem.
- Nie wyrażaj się źle o ojcu.
- Nie można wykluczyć, że byłby ze mnie dumny.
- Nie byłby dumny.
Jedyną rzeczą która broni człowieka przed oszukiwaniem samego siebie, jest pokora. Człowiek dumny ponosi porażkę.
Miriada.
Jak durni i niewdzięczni bywają na ogół ludzie , jak szybko tępi się ich wrażliwość , wskutek czego cud zamienia się w zwyczajność.
Nie czuj dumy z powodu szaleństwa, które teraz siejemy. Łatwo jest niszczyć. Bądź raczej dumny ze świata, który po tym wszystkim zbudujesz.
NAPRAWDĘ JESTEM Z CIEBIE DUMNY, PEREŁKO. DUŻO MUSIAŁAŚ UDŹWIGNĄĆ SAMA, ALE TERAZ JESTEŚMY RAZEM, WIĘC PORADZIMY SOBIE ZE WSZYSTKIM.
-Panie, wybacz mi. Stworzyłem potwora - stwierdził. A potem usmiechnął się i dotkną lekko jej dłoni. - I bardzo jestem z tego dumny.
Trzeba być dumnym z siebie, ze swojej pracy i swego życia. Oczywiście, ludzie są omylni i popełniają błędy; z tym trzeba się pogodzić, bo to uczy nas pokory. (...).
© 2007 - 2024 nakanapie.pl