Wyszukiwarka

“- Ty jesteś spokojna, Ewo, ciężko ci zrozumieć człowieka, który taki nie jest. Ludzie jednak mają swoje problemy, one nimi rządzą. Nie rozmawiałaś z tą kobietą, rozmawiałaś z jej zmartwieniami.”

“Jezu… Patrzyła na jego piękną twarz, na długie rzęsy, rzucające ciemne cienie na śniadą skórę policzków. Jak mogła być taka łatwowierna i naiwna… W ogóle go nie znała, a zapatrzona w jego zniewalającą powierzchowność, zaczęła już sobie wyobrażać, że spotkała tego swojego jedynego, wymarzonego… Spotkała… Potwora… Spojrzała na jego szeroką klatkę piersiową, która unosiła się i opadała w równym rytmie. Patrzyła z bardzo bliska na jego blizny, które wyglądały tak, jakby ktoś pociął go ostrym nożem. Chwila… Nie ktoś, tylko jego ojciec… O Boże… To straszne… ale… nie mogło jej być go żal. On sam był potworem. Zabójcą. Była pewna, że ją zabije. Tak jak zabił te inne dziewczyny, o których czytała w gazecie. Uniosła głowę i spojrzała na niego. Spał twardym snem. Miał na sobie tylko dżinsy. Nagle przyszło jej do głowy, że może mieć w kieszeni telefon komórkowy. Powoli, starając się nie oddychać, włożyła rękę pod koc i dotknęła go delikatnie na wysokości bioder. Niestety. Kieszenie miał puste. Poczuła pod powiekami pieczenie i zagryzła wargi w bezsilnej rozpaczy i jednocześnie złości. Uniosła się wyżej i nagle zobaczyła, że na starym, obdrapanym krześle leżą kluczyki od samochodu i jego telefon. Boże… Jak miała tam sięgnąć, skoro była z nim skuta kajdankami i w dodatku nadal przygniatał ją swoim ramieniem? Jednak, to była jej jedyna szansa. Najpierw musiała sprawdzić, czy on na pewno śpi. Pochyliła się nad jego twarzą i dotknęła go lekko palcami dłoni. Mruknął coś przez sen i dalej oddychał spokojnie i miarowo. Położyła dłoń na jego klatce piersiowej i popatrzyła w jego zamknięte oczy. Jego oddech nie zmienił się, a klatka piersiowa nadal miarowo unosiła się i opadała. Zmierzyła wzrokiem odległość pomiędzy swoją wyciągniętą ręką a oddalonym nieco krzesłem, na którym leżał jej jedyny ratunek. Przekręciła się pod jego ręką, cały czas pamiętając, że lewy nadgarstek ma unieruchomiony. Położyła się lekko na nim, starając się robić to bardzo powoli. On coś zamamrotał, a wtedy momentalnie znieruchomiała. Lecz nadal spał, wzdychając głośniej i kładąc wolną rękę wysoko nad swoją głową. Wtedy zdecydowała się wykonać jeden szybki ruch i po chwili miała już telefon w ręku. Miała wrażenie, że zaraz się udusi, bo musiała zapanować nad spazmatycznym oddechem, który zaczynał ją ogarniać. Zacisnęła zęby i wybrała szybko numer 112, bo z nerwów nie była w stanie przypomnieć sobie jakiegokolwiek innego numeru. I sama nie wie co się właściwie stało, ale nagle poczuła mocne szarpnięcie za włosy i już leżała, przygnieciona jego potężnym ciałem, a przed oczami migał jej kolorowy ekran komórki, którą machał tuż przed jej twarzą. - Masz mnie za idiotę Ewo? – Pokręcił głową i patrzył w jej przerażone oczy z łagodnym uśmiechem, który wzbudzał w niej jeszcze większy strach.”

“Życie bez ego jest łaską, jest muzyką; żyć bez ego to żyć naprawdę. Takie życie nazywam poezją.”

“To nie ja wprowadzam cię w nie, tylko twoja pamięć, która rezonuje ze zmysłami. Jest to twoje Ego.”

“Uważaj, bo twoje ego kiedyś wyprzedzi cię w drodze do domu.”

“Jego ego leżało wśród eksplozji na plaży Omaha z urwaną nogą i przywoływało sanitariusza.”

“Nikt nie lubi szczęśliwego człowieka, ponieważ szczęśliwy człowiek rani ego innych.”

“Nie będę wam tu robił wykładu z psychoanalizy, ale jestem pewien, że wszyscy tutaj obecni słyszeli o ego, nieświadomości i superego (...). Powiedzmy, że na szczycie jest ego: świadome, racjonalne, obdarzone wolą. Ego to nasza osobowość, to, co sprawia, że jesteśmy świadomi siebie. Pod spodem jest nieświadomość, popędy. Silne, królewskie ego ze spokojem bierze je pod rozwagę, akceptuje lub odrzuca. Słabe ego boi się popędów, usiłuje je wyprzeć. I wtedy pojawiają się objawy nerwicy: lęk, agresywność, poczucie winy. I wreszcie jest superego: niezmienne, surowe, odgrywające rolę sędziego, cenzora, będące przedłużeniem autorytetu rodziców, społeczeństwa, religii. Miliardy ludzkich istnień na tej planecie są mu poddane, niezdolne do najdrobniejszego przejawu wewnętrznej wolności, pozbawione własnego osądu i własnej moralności.”

“Szczególnym miejscem jest ten świat, gdzie ludzie przepełnieni egoizmem za wszelką cenę będą szukać ratunku dla zranionego ego.”

“Mówi się, że niektórzy ludzie mogliby popełnić samobójstwo, skacząc z wysokości swojego ego na poziom swojego IQ.”

“Wszystko się kończy. Gatunki
wymierają. Przekonanie, że jest inaczej, było tylko zarozumiałością, produktem
wybujałego ego, przekleństwem nadmiernego poczucia własnej wartości.”

“Kurde melek, to było już jej własne alter ego, to, które zwykle jej dokuczało. Tym razem zabrakło jadu, głosik ociekał raczej niedowierzaniem.”

“[...] posiadanie przyjaciół jest niebezpieczne, ale wie, czym są dla innych: protezami dla ego. Emocjonalnymi siatkami bezpieczeństwa. Kiedy jest ci źle, do kogo się zwracasz? Oczywiście do przyjaciół [...].”

“"-Uważaj z tymi komplementami. Moja skromność może tego nie znieść i wybuchnę. -Nie obawiaj się. Cokolwiek stanie się z nami wszystkimi, twoje ego na pewno przetrwa".”

“Pusty śmiech ogarniał mnie teraz, gdy przypominałem sobie dawnego siebie. Byłem psem na baby. Im bardziej z buta mnie traktowały, tym bardziej o nie zbiegałem. Moje ego nie znosiło odrzucenia.”

“Dla tego społeczeństwa nie liczą się ludzie tylko zwiększanie zysków. Dla nich wspólnota to jedynie czynnik kosztowy. Środowisko to źródło zasobów. Wydajność jest jego modlitwą, porządek relikwiarzem, a ego bogiem. ”

“Im bardziej byłam spięta, tym on wydawał się swobodniejszy. Utrudniał mi zadanie, jak tylko mógł. Chyba chciał, żebym poczuła ulgę, kiedy wyrzucę z siebie wszystko, co mi ciąży, ale na razie nie pomagał niczemu poza swoim ego.”

“Czasem świadomość przewagi intelektualnej jest miła. Podbudowuje ego. Napełnia czymś w rodzaju dumy. A czasem sprawia, że czuję się kurewsko niedopasowany. Jakbym urodził się o kilkadziesiąt lat za wcześnie.”

“Gdy się starzejemy, bardzo dużo dowiadujemy się o sobie. Przypuszczam, że ego maleje, koniec jest blisko, przychodzi czas na przyjrzenie się przeszłości i samemu sobie z pewnego dystansu i o ile szczęście dopisze, z odrobiną z trudem zdobytej mądrości.”

“– Jakim cudem skoń­czy­łeś jako stróż prawa? (...) – Po­my­śla­łem sobie, że spró­bu­ję życia po dru­giej stro­nie, przy­naj­mniej przez jakiś czas. – Jakiś czas? – Tak, do­pó­ki się nie znu­dzę i nie wyj­dzie ze mnie znowu alter ego prze­stęp­cy.”

“Wanda stwierdziła w duchu, że miejsce, w którym ulokowano tyle sław, byłoby fascynującym obiektem badań dla psychologów. Wielu artystów miało wybujałe ego. Współegzystowanie na tak ograniczonej przestrzeni musiało owocować niecodziennymi sytuacjami.”

“Dojebała mi dziewczyna sięgająca mi ledwo do brody. Moje ego lekko drgnęło, ale uśmiechnąłem się równie złośliwie i zrobiłem krok do przodu, zmuszając ją, aby się cofnęła. Ponownie zrównałem swoją twarz z jej, mając nadzieję, że po prostu ucieknie.”

“Skoro już tutaj jestem i poświęcam swój cenny czas na przebywanie w twoim wątpliwym towarzystwie, i to zupełnie za darmo, wolałabym go nie marnować na milczenie. Zdecydowanie więcej przyjemności będę czerpała ze zdeptania twojego przerośniętego ego.”

“Większość ludzi miewa fantazje. Mroczne, brutalne, zawsze wzmacniające ich własne ego, zawsze niszczące to, co stanie im na drodze. W fantazjach ludzie miewają potężną siłę. Bardzo niewiele osób je realizuje. Ci, którzy to robią, znaleźli klucz. ”

“Tydzień później wiedziałam o nim wszystko: kim są jego znajomi i członkowie rodziny, gdzie imprezuje, gdzie robi zakupy, gdzie jada, gdzie pije alkohol; wiedziałam też, że nie szanuje kobiet, jest bezrefleksyjnym rasistą i ma wybujałe ego. Wszystko to w dogodny sposób opatrzone geotagami, hasztagami, skatalogowane i udokumentowane. ”

“[...]posiadanie przyjaciół jest niebezpieczne, ale wie, czym są dla innych: protezami dla ego. Emocjonalnymi siatkami bezpieczeństwa. Kiedy jest ci źle, do kogo się zwracasz? Oczywiście do przyjaciół, a przyjaciele mówią rzeczy w rodzaju: "Ojej" i "Głowa do góry", i "Jesteśmy z tobą", i "Chodźmy na drinka".”

“Człowiek rozwiną poczucie mocy, poczucie piękna: wie jak używać sił tkwiących w materii, jak cieszyć się pięknem przyrody. Intelektualnie wie, że wszechświat nie jest tutaj ze względu na niego, nie jest po to, by cieszyć ludzkie ego. W praktyce jednak działa tak, jakby zamiarem wszechświata było zadowalanie jego potrzeb.”

“Pod tymi wszystkimi emocjami zaprawionymi frustracją kryje się ulga. Ulga, że nie muszę ulegać własnemu ego i zostawać w domu, w którym nie czuję się bezpiecznie, ani że nie muszę chować dumy do kieszeni i błagać tego mężczyznę, by pozwolił mi u siebie nocować, tuż po tym, jak sama odeszłam.”

“Popatrzę, ale tylko przez sekundę. Dobra, może przez dwie. Przecież to nie grzech, prawda? To moje alter ego patrzy, bo ja wcale nie chcę tego robić. No dobra, może troszkę. Ale tylko tyci, odrobinę. Jestem zdrową kobietą, a przede mną stoi piękny mężczyzna, więc jestem usprawiedliwiona.”

“– Nie martw się. Po­peł­ni­łaś te same błędy co resz­ta. Kla­sycz­ne ludz­kie błędy. Ego za­wsze bie­rze górę nad czło­wie­kiem. To sła­bość, któ­rej wszy­scy ule­ga­ją. Każdy pra­gnie wie­dzieć jak naj­wię­cej, do­ko­nać cze­goś nad­zwy­czaj­ne­go, zo­stać bo­ha­te­rem. Czyż nie dla­te­go zo­sta­łaś po­li­cjant­ką?”