Wyszukiwarka

“Drobne gesty czynią cuda”

“Rita blagam cie spojz teraz w moje more oczy i odpowiedź, blagam
Jestes zakazanym owocem,nie moge pocalowac Ksiedza ”

“Może słowa miłości wypowiedziane w języku niemieckim zabrzmiałyby dla niej jako profanacja? Może mówiła mi to po polsku licząc, że zrozumiem? Rozumiałem tylko jej gesty, słów nie mogłem zrozumieć. A gesty, mimo wszystko, były dla mnie ważne.”

“Żeby zmazać z rejestru niedobre słowa, nie trzeba używać innych słów. Wystarczą gesty.”

“Myślę, że nie trzeba zrobić czegoś wielkiego, by wykazać się odwagą. To drobne gesty są najtrudniejsze.”

“W przyszłości nie ma niczego, co leżałoby w gestii ludzi, może poza wiedzą, że kiedy nadejdzie, nie będziemy już tacy sami.”

“Ojciec nie znosi oszustwa: matka nie chce, żeby wykonywał
gesty tkliwości, skoro nie może czuć.
(Urodziny) s.30”

“Bohaterów było wielu.(...) Nie wolno nam o nich zapomnieć i nie wolno nam oceniać tych, którzy na takie gesty się nie zdobyli. Nikt nie ma patentu na bohaterstwo i nie każdy musi być bohaterem.”

“JeSteśmy zwyczajni, bo mamy braki i drzemie w nas słabość, ale czy życzliwe gesty nie są przypadkiem w stanie na krótką chwilę uczynić nas wielkimi?”

“(...) gesty są mocniejsze niż słowa. Nawet jeśli użyte przypadkowo, są wymowniejsze i łatwiej je zrozumieć. To bezpośrednia forma komunikacji, przekazanie energii z jednego ciała na drugie.”

“Nie robiło to na mnie wrażenia. Byłam na takim etapie życia, że podniesiony głos i nerwowe gesty nie sprawiały mi bólu. Wyłącznie dotykiem mógł mi go zadać.”

“Nic się ze sobą nie łączyło. Jego słowa ostre niczym miecz i gesty łagodne jak muśnięcie pióra. Złość, zazdrość, obojętność... Czym dla siebie byliśmy?”

“To przykre, że człowiek dostrzega wartość pewnych rzeczy dopiero, gdy je traci. Tak łatwo wpaść w rutynę codzienności, traktować czułe słowa czy gesty jak coś oczywistego...”

“Postawa wprawdzie wskazywała na jego wysokie urodzenie, lecz trzymał się zbyt demonstracyjnie prosto, z pogardą odnosząc się do świata. Afektowane gesty świadczyły o niepewności i słabym charakterze.”

“Gdy życie was uwiera lub przerasta, uciekacie w heroiczne gesty. Budujecie sobie swoje własne królestwo, za które gotowi jesteście oddać życie, a my zostajemy same.”

“-Metody działania pozostawiamy w pańskiej gestii,generale.Prosimy jedynie, żeby pośród zgliszczy pozostało coś, co będziemy mogli zaanektować.
- Muszą panowie zrozumieć,że kompania najemników bardziej przypomina pałkę niż skalpel.”

“„Autyści często bywają samotnikami. Ale nie dlatego, że unikają ludzi. Raczej dlatego, że nie potrafią się z nimi porozumiewać. Mimika, gesty, ironia i dowcipy… to wszystko jest dla nich jak sygnały od cywilizacji pozaziemskiej. Nie umieją ich rozszyfrować, a to wywołuje w nich lęk i stres."”

“Milczenie jest złotem — mówi półgłosem, zagadkowo się uśmiechając. — A poza tym — ciągnie dalej — najpotężniejszy jestem w ciszy. Ludzie się jej nie spodziewają, co daje mi przewagę. Nie lubię niepotrzebnych słów. Nie sądzisz, że gesty są bardziej wartościowe niż słowa?”

“Tymczasem dokoła siebie widzę jedynie ludzi, którzy udają innych, niż są w rzeczywistości – rozwijają poglądy, których w istocie nie wyznają, wypowiadają przekonania, które nie są ich własnością, wykonują piękne gesty, mówią piękne słowa, aby ukryć swoją nieudolność i niższość.”

“- Nie chciałbym nikogo wprowadzać w błąd: piastuję wprawdzie tekę Rolnictwa, lecz w mej gestii leżą Sprawy Wewnętrzne. Rolnictwem zajmuje się Ministerstwo Marynarki Wojennej. To taki mały wybieg, do którego się uciekliśmy, aby zagmatwać kwestię odpowiedzialności. ”

“Sztuka to mój tłumacz. Stoi między mną a ludźmi, przekłada obce słowa i gesty na język, który mogę pojąć. Świat ożywa, twarze i ciągi zdarzeń nabierają sensu, ludzie stają się bardziej dostępni.”

“To szalenie ważne, żeby zrozumieć, że wszystko zostaje w nas, tak myślę. Słowa, czyny, gesty odbijają się i wracają. Złe najbardziej. To tak wrasta i gdzieś po cichu rośnie, kiełkuje. Nawet nie wiemy kiedy, mówimy to samo, robimy to samo, choć tak bardzo nienawidzieliśmy i tak bardzo chcieliśmy zapomnieć. Stajemy się tacy sami. Może nawet gorsi?”

“Uzależnienie przeżarło jej silną wolę niczym rdza stara blachę. Jako patologiczna hazardzistka stała się marionetką w szponach nałogu, który pociągał za sznurki, kierował każdym jej ruchem, zniewalał umysł. Przez długi czas nie była sobą. Za jej gesty, słowa i czyny odpowiadała choroba. Tego nauczyła się na terapii.”

“Wybór przyszłego kandydata na męża nie zależał od woli panny. Zarówno prawo świeckie, jak i patriarchalny model rodziny decyzję w tej sprawie pozostały w gestii ojca. Czasami zdarzało się, że pewien wpływ miała także matka, najczęściej jednak decydowała ona dopiero w przypadku wcześniejszej śmierci ojca.”

“Zmierzwiła mu włosy, a on odsunął się lekko i odruchowo poprawił grzywkę. Poczuła w sercu niewielkie ukłucie. Jej mały chłopiec odszedł w niebyt, spontaniczne przytulanie i ciepłe gesty też, zamiast chłopca w domu miała już prawie mężczyznę, a świadomość, że kiedyś odejdzie, jak jego ojciec, bolała jak cholera.”

“Życie od po­cząt­ku było dra­ma­tem, w któ­rym na sce­nie nie li­czył się nikt, poza tymi kil­ko­ma per­so­na­mi. Albo ra­czej: było nie dra­ma­tem, lecz próbą spek­ta­klu, w któ­rym zmę­cze­ni ar­ty­ści późną nocą ćwi­czą roz­pacz­li­wie swoje gesty, cią­gle jed­nak widać ich sztucz­ność, gubi się tekst, cza­sem ktoś wpada na scenę przez po­mył­kę, sce­no­gra­fia jest nie­ukoń­czo­na, a fa­bu­ła ni­ko­go już nie ob­cho­dzi.”

“Była zmęczona tak bardzo, że łzy płynące teraz nie przynosiły ulgi, jak to się zdarza czasami, a były jedynie wyrazem ostatecznego znużenia, prawie rezygnacją. Jak długo można odgadywać, co kryje za sobą uśmiech na czyjejś twarzy? Jak długo można wsłuchiwać się w rozmowę, dialog dwóch głosów i w ciągłym napięciu doszukiwać się w ich intonacji prawdy, której człowiek lęka się dla siebie? Obserwować czyjeś gesty, odruchy i własną zazdrość?”

“Luke obserwował ją przez chwilę z rękoma skrzyżowanymi na brzuchu. Lubił obserwować ludzi. Mógł często powiedzieć o kimś więcej po pięciu minutach obserwacji niż po pięciu godzinach przesłuchania. Ich gesty; ich niespodziewane uśmiechy. Sposób, w jaki siedzieli sztywno albo w jaki się wiercili. Ludzie, którzy mówią prawdę, nie obgryzają po każdym zdaniu paznokci. Ludzie, którzy mówią prawdę, nie gapią się w sufit. Nigdy.”

“Fearze Sengar, jesteś głupcem. Tak samo jak inni mężczyźni, jak każdy mężczyzna. Skąd się biorą te wasze gesty? Ta skłonność do poświęceń? Dlaczego wszyscy się nam ofiarujecie?
Nie jesteśmy naczyniami czystości. Nie jesteśmy niewinne. Nie będziemy się obchodziły z waszymi duszami jak z kruchymi, drogocennymi klejnotami. Nie, ty głupcze, wykorzystamy je, jakby były naszymi albo jakby miały jeszcze mniejszą wartość od naszych, o ile to w ogóle możliwe.”

“Kiedyś baca przy Morskim Oku Do turysty szepnął na boku: – Panocku turysto, Tu miało być cysto No a wy mocie mokro w kroku. Raz po usłudze na Krupówkach Panna krzyczała: – Gdzie gotówka?! Problem to stary – Chciała dolary A zapłacili jej w złotówkach. Gazda sie na gaździne bocy, Gdy z płciowej lecy go niemocy. Jawno rozpusta bo takze usta Uzywo jucha do pomocy.”