Wyszukiwarka
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Miśka na pewno (był u nas 1 dzień), a Rumuna... serce się krajało, ale Szekla umierała ze srachu, a Trufla też omijała i widać było że się go boi.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Moje serce zaczęło bić mocniej, oddech stał się cięższy.
Książę nie ośmieli się sprzeciwić matce, nie teraz, kiedy nogi tak często odmawiają jej posłuszeństwa, a serce zamiera w oczekiwaniu bólu.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
Żal swymi mackami ściskał jej serce,na szyi czuła niewidzialną obręcz.
– Musisz ją ułożyć sama.
. – Nie bierz tak bardzo do serca tego, co powiedziałam, każdy prowadzi taki tryb życia, jaki mu przypadł w udziale.
Tu należę – ja, moje serce i myśli, mój ukochany ojciec, moi przyjaciele.
Zawsze, gdy byłam sama, nachodziły mnie takie filozoficzno-egzystencjalne pytania bez jasnej odpowiedzi.
