Ola

Cieszę się, że intuicja mnie nie zawodzi :)
"Dnia 19 grudnia 1863 r. wyjechałem z St. Louis wieczornym pociągiem, idącym do Chicago. Było nas dwudziestu czterech podróżnych, samych mężczyzn, bez kobiet i dzieci. Byliśmy wszyscy w wybornych humorach i wkrótce pozawieraliśmy między sobą przyjemne znajomości. Podróż zapowiadała się szczęśliwie i nikt z nas, jak sądzę, nie przyczuwał okropności, ...

No cóż, i tym razem bazuję na skojarzeniach - czy to może być Raskolnikow?

Frodo, Twoja pamięć jest w ogóle przedmiotem mojego zachwytu, tudzież zazdrości ;) Ja raczej bazuję na skojarzeniach i intuicji. Proszę następny cytat :) Pozdrawiam!

Nawet jeśli hermetyczna, to jednak wciąż zabawa :)
"Czyż nie mówiłem ci przed sekundą, że się różnimy od dawnych prześladowców? Nie zadowala nas ani wymuszony posłuch, ani nawet najbardziej pokorna uległość. Kiedy wreszcie pokajasz się przed nami, zrobisz to całkiem dobrowolnie".

Kojarzy mi się z "Autostopem przez galaktykę" Douglasa Adamsa.

Chyba nie miało być trudne :) czekamy na Twój cytat - on na pewno będzie, jak zwykle, bardzo łatwy ;) Pozdrawiam!

Być może kiedyś będę miała okazję poznać pierwowzór ;)
A tymczasem cytat: "Kiedy przydarzyła mu się historia z gołębiem, która z dnia na dzień zachwiała posadami jego egzystencji, Jonathan Noel był już po pięćdziesiątce, miał za sobą dobre dwadzieścia lat niezmąconych żadnymi wydarzeniami i nigdy by nie przypuszczał, że w ogóle może mu się jeszcze przydarzyć coś istotnego oprócz - w swoim czas...

V jak Vendetta, Alan Moore & David Lloyd. Przyznaję, że oglądałam tylko film :)

Nie mylisz się, gratuluję :)

Czy to znaczy, że mogę zadać cytat? :) W takim razie proszę odgadnąć to:
"Kiedyś będę lepiej grał w tę grę z figurkami. Kiedyś nauczę się śmiać. Czekał na mnie Pablo. Czekał na mnie Mozart".

Strzelam - Marek Krajewski i któraś z powieści o mieście Breslau nad Odrą.

"Balzakiana" Jacka Dehnela i "Asystent śmierci" Bronisława Świderskiego.

Ja na razie też nie mam koncepcji. Frodo, albo namówimy Cię na kolejną podpowiedź, albo podaj tytuł :)

Nie jestem pewna, czy o to dokładnie chodzi, ale pomyślałam o "Traktacie o łuskaniu fasoli" Myśliwskiego.

To poproszę inną podpowiedź, może coś więcej o tym przewrotnym potworze?

Swoją drogą, właśnie sobie przypomniałam, że kiedyś w Trójce, w tygodniu późną porą, była taka audycja, w której zgadywało się tytuły książek na podstawie krótkich podpowiedzi. Rzadko słuchałam, ale podobała mi się i fajnie, że tutaj udaje się nam coś podobnego :)

Czy warto zatem zastanowić się nad Francuzami? Hugo? Stendhal? Balzac?

Czuję, że znowu będzie potrzebna podpowiedź. Jednak ten cytat kojarzy mi się (nie wiem, na jakiej zasadzie) z Dostojewskim.

Wg mnie to jest gombrowiczowski efekt "jak nie zachwyca, skoro zachwyca" - a jeżeli mnie zachwyca, to mówi coś o mnie, więc skoro ktoś "obraża" krytyką Coelho/Brown'a/Masłowską, to obraża mnie osobiście, sugerując, że jestem głupia, nieoczytana i w ogóle nieobyta kulturalnie. Mimo to może warto się cieszyć, że są ludzie, którzy do czytania przykładają takie znaczenie :)

Tu nie chodzi chyba o krytykowanie "artystów" (uważałabym ze stosowaniem tego miana), tylko o krytykowanie pewnych trendów kulturowych, które mało wartościowy przekaz kreują na "filozofię", "sztukę" itd. Ale to mechanizmy kultury masowej, upraszczającej każdą treść, także tą literacką. Nie każdy musi studiować Platona czy Heideggera, skoro wystarcza mu Coelho. Wiadomo, o gustach się nie dyskutuje,...

Frodo, jak sam napisałeś, romans talentu literackiego z pociągiem alkoholowym to standard. Jako skromna socjolożka, która literaturę romantyzmu pamięta jedynie z liceum niestety, uprzejmie proszę o jakąś jeszcze malutką podpowiedź, bo na myśl przychodzi mi tylko Charles Bukowski, a to już raczej nie romantyk ;)
Może tajemniczy autor ma jeszcze inne ciekawe plamy na życiorysie??

Z krótkich form zebranych w jednej książce polecam "Panów z dzielnicy" Goncalo M. Tavares'a (humor wybitnie abstrakcyjny i absurdalny) oraz Kapuścińskiego "Podróże z Herodotem" - tutaj z kolei ciekawy zabieg, opowieści z reporterskiego szlaku przeplecione z krótkimi "lekcjami" historii starożytnej.

Miateczko, zaginione dzieci i kanały kojarzą mi się tylko z "Miastem zaginionych dzieci" Jeunet'a, ale to film :(

Na urodziny zakupiłam sobie Balzakianę Jacka Dehnela. Hm, szkoda, że jak się ma za co kupować, to się ma jakoś mniej czasu, żeby czytać.

Mnie również bardzo podoba się wykorzystanie konwencji historycznych w powieściach - jedne z moich ulubionych to "Wyspa dnia poprzedniego" Umberto Eco (powieść barokowa) i "Ja Klaudiusz" Roberta Graves'a (powieść osadzona w czasach cesarstwa rzymskiego).

Skoro w oparach absurdu mamy pozostać, to polecam "Euklides był osłem" Stefana Themersona. Poważne rozważania są tam głównie między linijkami.