Edyta

Książka podzielona na dwie części. Pierwsza część to opis morderstwa (morderstw?) i zapoznanie czytelnika z wszystkimi bohaterami, którzy będą się przewijać od pierwszej do ostatniej strony powieści. Druga część to opis wydarzeń z perspektywy mordercy i doprowadzenie całej zagadki do rozwiązania.

Pierwsza część podobała mi ...

Wow! Naprawdę, wow.

Nie wiem czy jest jeszcze coś, co nie zostało powiedziane na temat ‘Ojca chrzestnego’ i dlatego nawet nie będę próbowała silić się na oryginalność. Ze zgrozą myślę o tym, że do wysłuchania tego cudownego audiobooka doszło przez przypadek.

Książka całkowicie mnie pochłonęła i trudno mi...

Rzadko sięgam po literaturę tego typu, ale z sympatii do kabaretu postanowiłam poczytać trochę o nich. Niestety, zachwycona nie jestem. Moim zdaniem nie do końca udało się oddać wyjątkowy charakter i poczucie humoru tej grupy i momentami trochę się nudziłam. To, co nas śmieszy na scenie, na papierze nie jest zabawne. Częścią bardziej interesuj...

Ale to było słabe. Wątek stary jak świat – on i ona na początku działają sobie na nerwy, ale potem – wiadomo. Nie to jest jednak najgorsze, ale sposób w jaki autorka przedstawia poczynania bohaterów. Mniej więcej od połowy książki cała akcja mocno spowalnia i zaczyna robić się nudno. To był dobry moment na zakończenie tej książki, ale autorka ...

Zastanawiałam się jaką ocenę należy dać książce, która jest dobra, ale ma jedną wadę – cała intryga jest szyta tak grubymi nićmi, że już po przeczytaniu kilku rozdziałów wiadomo o co chodzi. Może to powinno dyskwalifikować książkę? Nie wiem. Mnie, mimo wszystko, czytało się dobrze. Podobał mi się zapis toku rozumowania chorego umysłu i momenta...

Czytałam ‘Paragraf’ 20 lat temu i postanowiłam przeczytać ponownie, bo z tamtego czasu nie zapamiętałam nic poza tym, że mi się podobało. Tym razem postanowiłam odsłuchać i … nie dałam rady. Przesłuchałam ok. 1/3 audiobooka i dalej nie zdzierżę.

Daję autorowi dużego plusa za pomysł przedstawienia okrucieństwa i bezsensu woj...

Najchętniej przyznałabym dwie oceny: osobno za pierwszą połowę i osobno za drugą. Pierwsza połowa była nudna - pełna tych samych opisów przyrody i mało przekonująca. Nie przemawia do mnie wątek porzucenia małego dziecka i fakt, że nikt się tym dzieckiem nie zainteresował. Nie wiem jak to możliwe, że mała dziewczynka mieszkająca z dala od reszt...

Oj słabiutko. Ostrzyłam się bardzo i bardzo się zawiodłam. Historia banalna, pełna mocno zużytych schematów i do bólu przewidywalna. Całość jest dla mnie absolutnie niewiarygodna nawet jak na lekką romantyczną historię. Gdyby autorka nie poinformowała czytelników, że dwójka głównych bohaterów to dorośli ludzie z pewnością pomyślałabym, że to p...

Duże rozczarowanie. Ostatnia część jest zdecydowanie najsłabsza z całej serii. Zbyt dużo opisów Tamizy, dziwna (= niewiarygodna) postać Tess i jej brata, wątek kryminalny zupełnie mnie nie wciągnął, a rozwiązanie pozostawiło niedosyt. Całość zrobiła na mnie wrażenie mało spójnej i momentami oderwanej od rzeczywistości.
Dobrze, że to ostatn...

Przeczytałam szybciej niż się spodziewałam. Żałuję, że minęło tak dużo czasu od momentu przeczytania pierwszej części do czasu kiedy postanowiłam dokończyć serię - nie pamiętam pewnych rzeczy, do których nawiązuje autorka i trochę mnie to denerwuje. Mimo tego drobnego utrudnienia, czytało się bardzo dobrze, podobało mi się niespieszne budowani...

Jak zwykle Picoult zaserwowała wciągającą i wzruszającą historię – tym razem na warsztat wzięła kwestie związane z przekazywaniem organów na przeszczep, a całość polała sosem rodzinnych sporów i niedomówień oraz fascynacją wilkami (w postaci ekstremalnej).

To moje czwarte spotkanie z Picoult i choć za każdym razem dostaję d...

Nie wiem czy przebrnęłabym przez to gdyby nie fakt, że nie musiałam czytać, ale jedynie słuchać.
Dla mnie to flaki z olejem. Audiobook, który jednym uchem wleciał, a drugim wyleciał.
Książka nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia, nie poczułam żadnych uczuć względem któregokolwiek z bohaterów - wszyscy byli mi jednakowo obojętni. Mroczny...

Nic nie poradzę, że polubiłam tę bandę gałganów.
Ostatnia część okazała się nieco inna od pozostałych - i tego się spodziewałam po przeczytaniu opinii innych czytelników.
W moim prywatnym rankingu na pierwszym miejscu postawiłabym pierwszą i ostatnią część: pierwszą, bo być może zadziałał efekt świeżości, a ostatnią - no bo która kobie...

Pierwszy raz w życiu wysłuchałam audiobooka i było lepiej niż sądziłam. Zastanawiam się jak odebrałabym książkę gdybym czytała ją sama zamiast słuchać Krzysztofa Tyńca, ale tego nigdy się nie dowiem.

Było to również moje pierwsze spotkanie z tym autorem i jeśli inne jego książki są tak samo dobre to chcę je poznać.

...

Przyjemna bajeczka dobra na oderwanie się od depresyjnej rzeczywistości. Trudno nie odnieść wrażenia, że autorka powiela ten sam schemat, co w dwóch poprzednich częściach, ale i tak przeczytam ostatnią część, bo mam ochotę na jeszcze jedno spotkanie z głównymi bohaterami i ciekawa jestem czy zgodzę się z czytelnikami, którzy mówią, że ostatnia...

Ptaszek Staszek to nie świętoszek. Ma niewyparzony dziób i nie waha się go używać. Jego ptasi móżdżek nie zarejestrował faktu istnienia poprawności politycznej i bombarduje wszystkich swoimi komentarzami niczym krakowskie gołębie niewinnych przechodniów.
Moje poczucie humoru. Bawiłam się doskonale.

Lekka, przyjemna i zabawna historia dwójki młodych ludzi, którzy poznają się przez przypadek. Bardzo ich polubiłam i mimo tego, że od początku wiadomo było jak to się skończy, do samego końca trzymałam za nich kciuki.
Chyba stworzę nową listę i będzie się nazywać "Na poprawę humoru"

Nie jestem specjalistą od "literatury świątecznej", ale zauważyłam, że autorki często korzystają z tego samego schematu: przedstawiają kolejno losy bohaterów, którzy z pozoru nie mają ze sobą nic wspólnego, ale po kolejnych rozdziałach orientujemy się, że jest coś co łączy ich wszystkich ze sobą. I tym razem autorki nie pokusiły się o nic oryg...

Nie wiem dlaczego książki z Bożym Narodzeniem w tle są zazwyczaj tak infantylne, tak naiwne i tak niewiarygodne, że trudno wytrwać do końca. Tym razem nie było inaczej.
Początek był obiecujący i naprawdę zainteresowała mnie przeszłość Meg. Liczyłam na więcej szczegółów z jej dzieciństwa i wczesnej młodości, ale zamiast tego dostałam histor...

Takiej książki trzeba mi było!! Doskonała na kiepski humor, covidową depresję i jesiennego focha. Zanim zaczęłam czytać bałam się że humor będzie naciągany, ale szybko się okazało, że koteczek ma cięty żart i jest doskonałym obserwatorem rzeczywistości. Po przeczytaniu kilkunastu stron jasno widać kto rządzi domem i jeśli komuś się wydaje, że ...

Byłam pod większym wrażeniem pierwszej części, ale pewnie zadziałał element nowości. Zdrowo się uśmiałam przy fragmentach pokazujących te same sytuacje z punktu widzenia jego i jej - niby to samo a jednak zupełnie co innego :)

Z ogromnym trudem przebrnęłam przez pierwsze rozdziały – styl autorki przyprawiał mnie o ból zębów. Cieszę się, że jednak się nie poddałam, bo potem historia bardzo nietypowej rodziny mocno mnie wciągnęła. Tytułowe żony i jeden mąż (Wojtek) tworzą coś na wzór rodziny – jedna z kobiet jest jego żoną, drugą jest partnerką i z obiema ma po jednym...

Lubię czytać opracowania na temat życia ludzi w czasach komunistycznych rządów, bo poziom absurdu serwowany przez jedynie słuszne partie i wodzów oraz piętrowe kombinacje jakie wykonywali zwykli obywatele, żeby przeżyć są dla mnie czymś fascynujących. Takich informacji można znaleźć sporo w tej książce, ale nie dałam jej zbyt wysokiej oceny, b...

Poczułam ulgę kiedy przeczytałam zakończenie, bo strasznie się bałam o to, co się stanie z Weroniką i Markiem. Chociaż ich problem jest dla mnie czymś zupełnie obcym i tak odczuwałam ich ból całym swoim sercem. Po kilku słabszych książkach pani Witkiewicz wreszcie przeczytałam coś wzruszającego – historię ludzi zakochanych w sobie do szaleństw...

Przygnębiająca opowieść o okropnościach jakie jeden człowiek jest w stanie wyrządzić drugiemu.

Autorka wchodzi do głów Pękalskiego i jego ofiar i odtwarza wydarzenia widziane ich oczami. Początkowo ten zabieg trochę mnie irytował i zastanawiałam się na ile prawdziwe są przedstawione tutaj wydarzenia, a na ile są tylko fikcj...