Karolina

Uwielbiam tą historię, ponieważ jest łudząco podobna do tej którą sama przeżyłam. ;) Szkoda, że to jedyna dobra książka autorstwa pani Siesickiej.

Cudowna jest! Laura na prawdę nie mogła trafić na lepszą historię o sobie niż właśnie ta, no i przede wszystkim z pewnością nie mogła zakochać się w kimś lepszym niż sam Naszpan polonista.

Do dziś zastanawiam się czemu na okładce Żaba jest staruszką.

Całkiem sympatyczna. ;)

Taka sobie. Szczerze to od Dziecka Piątku do Kalamburki to te tomy (nie licząc Nutrii i Nerwusa) nie bardzo mi się podobały.

Fajna jednak nie zachwycająca, ot co.

Z tego co pamiętam to nie zachwyciła mnie ta część, łudząco mi przypominała bajkę której strasznie nie lubię, a mianowicie - Piękną i Bestię. Nawet sama Bella nie była zbyt ciekawa jak na główną bohaterkę, już nie wspominając o reszcie. Jedyne co mi się podobało to relacje między Natalią&Robrojkiem, oraz Idą&Józinkiem.

Ojej książka świetna. Wakacje, przygoda, miłość- czegoż chcieć więcej?

Ja z kolei nie przepadam za tą częścią, ale mam do niej sentyment bo opisany jest tam 28 czerwiec 1993 czyli dzień moich urodzin.

Duuużo miłości i uczucia można znaleźć tej książce, co nie ukrywam bardzo mi się podobało. :d

Wiem, że dziwnie to zabrzmi, ale ta książka wręcz pachnie świętami. Ma w sobie niesamowity nastrój i czar. Czytam ją w każdą Wigilię, co już stało się taką moją małą osobistą bożonarodzeniową tradycją. ;)

Taka wakacyjna. Przyjemnie się czyta.

Czy jest gdzieś urokliwsza i bardziej urzekającą książka od tej? Szczerze wątpię. ;) Opium to jedna z moich ulubionych części Jeżycjady, która nigdy mi się chyba nie znudzi. Miłość Maćka i Kreski jest niesamowita, no i przede wszystkim sam Maciej Ogorzałka jest najcudowniejszym chłopakiem pod słońcem.

Mimo tego że sporo tu Gabrysi to jednak ten ton nie jest jednym z moich ulubionych.

Nieźle się uśmiałam czytając tą książkę. Anielka jest świetna!

Ogólnie świetna, tyle że miejscami już pan Brown przesadził z tą swoją fantazją.

Intrygująca. W dodatku pan Langdon jest świetny! :d Ten jego lęk klaustrofobiczny i zegarek z Myszką Miki!. Uwielbiam go.

Miałam wrażenie, że główną bohaterką w tej części jest automatyczna sekretarka Bridget, a nie ona sama. Tam ciągle gadają przez telefon, albo nagrywają się na pocztę! Tak sobie mi się podobała.

Lekka, zabawna, błyskotliwa. W dodatku sama Bridget jest fenomenalna. :d

Spodziewałam się czegoś lepszego. Fabuła była zdecydowanie za cukierkowa jak na książkę o wampirach, a zakończenie jakieś takie nijakie. W dodatku nie podobał mi się pomysł zrobienia z wiecznych nastolatków rodziców małej Renesme. Wolałam ich we dwójkę, Belle i Edwarda, po prostu.

I tu już saga zaczyna się psuć, co widać dosłownie na każdej kartce. Zaćmienie wydaje się być niedopracowane, pisane w pośpiechu i niestety również naciągane. Najlepszy moment w całej książce? POCAŁUNEK Belli iJacoba! To było takie ekscytujące. :d Mimo tego że osobiście jestem za Edwardem. Podobał mi się jeszcze ten cytat "Z chmurami sobie radzę, a...

Bardzo dobra kontynuacja pierwszej części. Jest tu wszystko: ból, tęsknota, przyjaźń i mimo wszystko ogrom miłości. W dodatku zakończenie było rewelacyjne, cała ta akcja z klifem wymyślona wręcz po mistrzowsku. Ah no i emocje były jak najbardziej autentyczne, bo ta tęsknota za Edwardem i mi się udzielała.

Zmierzch to niezwykła opowieść i już chyba zawsze będę miała do niej słabość mimo tych wszystkich opinii krytyki. Zaczarowała mnie rok temu i ten czar dalej trwa. Uwielbiam ten świat stworzony przez S.Meyer gdzie nawet miłość zwykłej licealistki do wampira jest możliwa. I nie tylko możliwa, ale piękniejsza niż kiedykolwiek wcześniej i gdziekolwiek ...

Czy można jej nie kochać? Emanuje od niej ciepło i ta beztroska dzieciństwa. ;)

Jest to jedna z najpiękniejszych lektur, wzrusza i zmusza do refleksji. W dodatku Boka to mój ulubieniec. Jest taki pociągający! :d