Natalia Tymińska

Piękna książka opowiadająca o miłości, przyjaźni i zaufaniu pary ludzi, którzy mieszkają daleko go motłochu i zgiełku miasta, a mimo to mają swoje problemy. Książka należy do naszego polskiego autora, więc to kolejny powód, aby ją przeczytać. Następnym może być fakt, że pisarz pisze płynnie, ładnie i czasem nawet rozśmiesza.

Wiele osób nie przepada za polskimi autorami, ale ci, którzy ich lubią czytać pewnie będą zadowoleni. Oczywiście książka nie jest arcydziełem i mogłaby być ciotkę lepsza, ale podczas jej lektury świetnie się bawiłam. Tylko na początku nieco się nudziłam, potem wszystko się rozkręciło. Polecam, jeżeli ktoś szuka ciekawej i lekkiej rozrywki w formie ...

Widziałam jedynie ekranizację i właśnie z waszych komentarzy wnioskuje, że czytanie tej książki nie ma sensu. Cóż, ekranizacja o tym samym tytule niezbyt mi się podobała, a skoro lektura jest bardzo podobna, to nie wiem, czy czytanie jej będzie dobrym pomysłem.

Ja, tak jak wspominam w swojej recenzji powyżej, spotkałam się z czymś podobnym, ale była to raczej powieść dla dzieci, nie dla nastolatków. "Ognista" to super książka, która nie ma w sobie zbyt wiele romantycznych, mdlących scen. Rozdziały cieszą wyobraźnię, a bohaterzy są ciekawi, tajemniczy i przyjemni. Polecam każdemu fanowi fantasy i dobrego, ...

Czytałam te książkę dłuuugimi miesiącami. Sięgnęłam po nią po obejrzeniu filmu, bo myślałam, że skoro ekranizacja jest ekstra, to książka będzie jeszcze bardziej cudowna, pomyliłam się. Powieść nie spodobała mi się, a może nie tyle co powieść, jak styl jej pisania. Pióro pana Tolkiena jest dość obszerne, długo schodzi mu opisywanie miejsc i krajobr...

Mniej mi się podobała niż pierwsza część. Ekranizacja też była taka sobie, trochę mnie nudziła.

Nawet fajna, jednak pamiętam, że długo ją męczyłam. Chyba nawet kilka długich tygodni. Teraz przyszłoby mi to pewnie szybciej i może nawet bardziej by mi się podobała.Cóż, fajna baśń dla dzieci, nie ma co. ; ))

Super książka. Wcześniej nie przepadałam za romansami, jednak to jest coś zupełnie innego z czym miałam do czynienia wcześniej. Była to pierwsza powieść recenzowana dla wydawnictwa przez moją osobą. Książka tak mi się spodobała, że wspominam ją do dziś i z miłą chęcią przeczytam jej kolejne tomy. Autorka miała wspaniały pomysł.

Ten tom stoi u mnie na półce od Bożego Narodzenia i niestety, nie miałam jeszcze czasu go przeczytać. Mam nadzieje, ze niebawem to się zmieni i że książka będzie mi się podobać tak samo jak pierwsza cześć, chodź słyszałam na jej temat mieszane wypowiedzi.

Książkę poznałam dopiero po zagraniu w grę, no i wcześniej "Wiedźmin" interesował mnie jeszcze, bo leciała jego ekranizacja w telewizji, ale była ona tak beznadziejna, ze trudno powiedzieć, że zachęca. Książka, a przynajmniej pierwszy tom, po którym obecnie jestem, jest super. To taki zbiór opowiadań z różnego czasu przygód Geralta, gdzie nie wiado...

Moim zdaniem super, ale momentami mogłaby być lepsza. Ciekawi mnie fakt, czy autor napisze czwarty tom, bo jakoś o nim nic jeszcze nie słyszałam ; (

Całkiem, całkiem fajna. Coś w rodzaju "Zmierzchu" tyle, że tutaj występują dodatkowo zombie i inne mutanty, wybryki natury. Bardo mi się podobała, jednak wątki miłosne nieco mnie nużyły, więc nie sięgnęłam jeszcze po drugi tom. ; )

I co? Czy ktoś z fanów "Wampiratów" w ogóle wiedział o tej części?

Spodziewałam się czegoś łagodnego, miękkiego, czegoś w rodzaju "Trylogii Czarnego Maga", czyli biedna dziewczyna, tutaj chłopak, dostaje szanse od losu na lepszą przyszłość, a dostałam coś zupełnie innego. "Wędrowiec" to ostra opowieść w której wszystko może się zdarzyć. Książkę można porównać do "Zmroku", czyli nie zawsze główny bohater kończy szc...

Super, ale muszę przyznać, że momentami odniosłam wrażenie, jakby autorce słownictwo nieco się oszpeciło, ale nie twórczość. Może to wina tłumacza?

Wiele słyszałam o tym tomie, ale nigdy nie czytałam. Chciałabym w przyszłości to zrobić, bo muszę przyznać, że ciekawi mnie historia w nim zawarta.

Coś mi mignęła przed oczami o tej książce, ale nigdy jej nie widziałam w sklepie, też za bardzo mnie do niej nie ciągnie.

Chyba nieco bardziej mi się podobała niż pierwszy tom, chociaż może nie? Nie potrafię się zdecydować. Pierwszą książkę owlekała mała tajemnica od nośnie profesora, tutaj główna bohaterka narzeka, martwi się o swój wygląd, czyli przechodzi syndromy dorastania, czy coś w tym rodzaju, no i zakochuje się. Trochę to nudne. Koniec książki, gdzie spodziew...

Lubię tą autorkę i bardzo podobały mi się jej poprzednie dwie trylogię, więc sięgnęłam też i po tą. Niestety, zawiodłam się.

Super, ale niektóre rozterki Nihal mnie nudziły, muszę powiedzieć. Za to bardzo podobały mi się wątki o Sannarze, jak nigdy do tond.

A mi się bardzo podobała Nihal. Takiej szczerej, pyskatej i nieokrzesanej bohaterki, która dobrze wie czego chce i nie daje sobą pomiatać, nie było od dawna. Potrzebowałam czegoś takiego i bardzo mi się książka podobała. Miło było przeczytać o starych bohaterach, ale w zupełnie nowym, świeższym, bo młodszym wigorze.

Widziałam nowszą adaptację książki i kawałek starszej adaptacji. Muszę powiedzieć, że film jest super i chętnie sięgnęłabym też po książkę. Ekranizacja wzruszyła mnie i to do łez, jestem ciekawa opowieści na papierze xD

Piękna okładka, przynajmniej moim zdanie i świetna opowieść. Lepiej się czytało, niż drugi tom, przynajmniej ja odniosłam takie wrażenie. Ciekawy był romans Dubhe i tego księcia, Learhosa, czy jakoś tak. Naprawdę polecam.

Wiele słyszałam o tej książce i czytałam jej recenzję, ale nie miałam nią jeszcze styczności. Nie wiem czy kiedyś do niej dojdzie, ale mam nadzieje, że będę miała okazję przynajmniej przeczytać jej pierwszą stronę i dowiedzieć się, czy jest dla mnie, czy nie ; )

Nie taka super, jak pierwsza część, ale mimo to posiada swoje smaczki.