Oliwia Łasicka

Dziwna to ksiazka, czyta sie ja jednym tchem (na wdechu, czy wydechu?) i szybko sie konczy. Bohaterowie idealni, piekni, inteligentni, po prostu mlodzi bogowie, ktorzy znalezli sie w Internecie. Kazde z nich ma swoje zaplecze historyczne, a ona na dodatek boi sie zaryzykowac.Jest tez post-epilog, o ktorym wole zapomniec.

Ta ksiazka jest dziwna, niby o niczym, a jednak o czyms. Ma ten niepowtarzalny klimat Vonnegutowski, ktory kocham

Kultowa ksiazka, przed ktora sie bronilam. Podobno nie ma nic gorszego dla autra, niz nadanie jego ksiazce miana kultowej. Dziwne jest to, ze nie potrafie powiedziec, czy ta ksiazka mi sie bardziej podoba niz inne, czy nie. Nie potrafie! Ona jest po prostu inna... ale ma to cos, co kocham w ksiazkach Vonneguta. Zwykle czytajac kolejna ksiazke daneg...

Druga czesc podrozy Prota i ratowania duszy Roberta. Fajne, bardziej optymistyczne, bardziej mi sie podobalo.

Nie warto czekac na polskie przeklady...

Zaczynaja mi sie zlewac ksiazki Vonneguta w jedno. Powstala jedna, wielka ksiazka pisana w tym samym stylu o wszystkim i o niczym. Nie wiem dlaczego, ale tej nie zrozumialam. Bo w sumie jest taka sama, jak kazda inna. A jednak nie.

Wydala mi sie miejscami zbyt pompatyczna i zbyt szutczna. Moze to bezpodstawne wrazenie, ale jednak jest.

podoba mi sie jego podejscie do zycia, konfliktow, dziennikarstwa, pseudodziennikarstwa i do przemyslu informacyjnego. To powinna byc pierwsza ksiazka, za jaka zabiora sie czytelnicy, chcacy czytac dalej jego ksiazki. Ona wiele wyjasnia, daje inne spojrzenie na tworczosc Kapuscinskiego.

To bylo troche niesmaczne. Moze jestem staromodna, ale dla mnie ksiazka jest pewnego rodzaju sztuka, dlatego nie powinnam czuc potem gorzkiego posmaku w ustach. A po Ferdydurke czulam.

Tak... szklane domy, rewolucja, nowa Polska, ktorej nie ma. Walka ze zbyt wolnymi przemianami. Jesli rozpatrywac ta ksiazke jako historyczna, to bylaby swietna, gdyby wiecej bylo tej walki z przemianami, bo wydaje mi sie, ze chodzilo o jedne z rzadow Witosa, kiedy to kazal stlumic powstania. Ech... no i to zycie w Nawloci, piekne, utopijne, bo praw...

Mial byc to romans z podwojnym dnem. Owo drugie dno bylo skierowane na problemy socjologiczne i psychologiczne ludzi zyjacych w danym czasie. Jak te problemy byly przedstawione? Bardzo jednostkowo. Autorka najwyrazniej myslala, ze jesli przedstawi problem na wybranych osobnikach, to kazdy odniesie to do ogolu. Ale to chyba nie jest takie proste. Mo...

Poczatkowo ksiazka wydawala mi sie latwa, prosta i zabawna przedstawionym sposobem patrzenia na swiat. Ale pozniej juz taka nie byla. Z milej historii chlopca, ktory patrzal na swiat troche inaczej, za to byl geniuszem matematycznym zrobila sie niemila tragedia rodzinna, na ktorej to chlopak najbardziej ucierpial.

Pomysl niesamowity, bo Vonnegut jest reporterem WNYC, ktory za zadanie ma zrobic wywiady z ludzmi juz niezyjacymi. W tym celu prosi specjaliste od przenoszenia ludzi na tamten swiat - doktora Kevorkiana (ktory nadzorowal kare smierci w Teksasie), zeby mu pomogl odbyc to podroz 21 razy, oczywiscie z powrotem. Z kim rozmawia? Z Debsem, z Hitlerem, z ...

Nawet nie wiecie jak dobrze sie ta ksiazka zapowiadala po pierwszych 100 stronach. Mroki po prostu, ale co do cholery stalo sie dalej?! Nie mam pojecia, znowu mnie ta ksiaka wziela z zaskoczenia i zrobila sie nudna... moze to moja wina, ze czytalam 5 innych rzeczy razem z nia, ale no... nie da rady. Przez pol ksiazki facet siedzi na strychu swojego...

,,Zanim zaczniecie czytac, spojrzcie w lustro. Przyjrzyjcie sie wlasnemu obliczu. Ono takze moze odbijac strach. A gdy skonczycie - popatrzcie ponownie. Nie po to, by stwierdzic, czy sie zmieniliscie, ale upewnic, czy spoza waszej nie wyziera inna twarz... ze naprawde jestescie sami. Niebezpieczenstwo nie polega na tym, ze nie zapomnicie o strachu....

Oj, chyba zaczne czytac kryminaly, bo ten mi sie bardzo podobal. Dialogi byly wrecz przezabawne, napisane inteligentnie, co jest wazne, jesli nie najwazniejsze.

Porywajace, wzruszajace, ujmujace, cholernie obrazowe, po prostu piekne. Mowia, ze bestseller nie moze byc wartosciowa ksiazka, ale w czasach, gdy nawet po tak zwane ksiazki kultowe siegaja tylko pasjonaci to wszystko inaczej wyglada. Nie mam zamiaru czekac na smierc pisarza, zeby docenic jego wklad w moje zycie.

Ksiazka psychologiczna, calkowicie poswiecona jednej kobiecie i jej zlozonosci charakteru. Co bede upiekszac? Ona byla po prostu wredna, zimna .... Raz skrzywdzona przez mezczyzne mscila sie na wszystkich. Mezczyznach, bo to w koncu mezczyzna ja zdradzil. Kobietach, bo to z jedna z nich ja zdradzil. Polakach, bo jej nie rozumieli. Rosjanach, bo on ...

'Thriller o wspolczesnej psychologii'. Tak napisali na okladce. Psychologii bylo duzo, niestety byla roche nudno przedstawiona. Tak nie za bardzo porywajaco. Fabula przytloczyla opisy psychologiczne. I ta zabawa w kotka i myszke. Naciagane troche. Ze tez ona czekala tyle lat, trafiajac akurat na ta jedna osobe. Co jak co, ale najbardziej denerwujac...

Tak, dokladnie. Oscar pisal bajki. Troche makabryczne i tak srednio dla dzieci, ale bajki:) Zapewne wszystkie maja jakis moral, ale czesci nie moge wykombinowac. Po prostu nic mi nie przychodzi do glowy, a przynajmniej nie zadne pozytywne wartosci. Przychodzi mi do glowy jedna historia, w ktorej wszystko zapowiadalo szczesliwy koniec po wielu smutn...

Rzeczywiscie ta ksiazka jest naladowana emocjami. Nie ma w niej ani drastycznych scen, ani wielkiego rozlewu krwi, ale okrucienstwo, ktore jest tam opisane jest najbardziej przerazajace. Zapewne kazdy widzial film. Ksiazka nie odbiega az tak bardzo od oryginalu. No, moze troche. Jednak, chyba nie przeczytalabym jej po raz drugi. Uwazam, ze ta ksiaz...

Dramat to mial byc. Dla mnie to wszystko wyglada jak scenariusz. Nie rozumiem tej ksiazki, nie wiem za bardzo jakie jest jej przeslanie. A moze za gleboko szukam? Moze po prostu chodzi o historie 3 siostr, ktorym los rzuca rozne niespodzianki pod nogi? Moze chodzi o przemijanie i o to, ze nic nigdy nie bedzie takie samo. Dla mnie najwazniejszym z t...

Dlaczego niektore postacie nazywaja sie tak samo jak w Świetoszku??

Zabawna byla ta ksiazka, a optymizm samego Kandyda niesamowity. On nigdy nie rozpaczal, zawsze zdawala sie na los, ktory rzucal go po swiecie. Pozostal wierny Kunegundzie, mimo jej pozniejszej brzydoty i postanowil naprawic swiat zaczynajac od swojego ogrodka.Slicznie.

Dlaczego to sie zawsze musi mieszac w ostatnim albo przedostatnim akcie tak, ze ja nic z tego nie rozumiem?! Chociaz podobalo mi sie (mimo calego tego niezrozumienia mojego). Podobala mi sie postac Rellinga i czasami Gregersa. Oni bylo jak bogowie w tym przedstawieniu, oni sprowadzili na ta rodzine nieszczescie tylko w imie idei. Bosko. Brakowalo m...