Angel

Kerrelyn Sparks - kocham jej sposób pisania książek!

Historia Xhex i Johna jest tak fascynująca jak rosół na drugi dzień. Książka strasznie przewidywalna, dużo gadania o niczym, opisów spinek do koszuli i butów od Manolo. Momentami miałam wrażenie, że siedzę w głowie męskiej wersji Carrie Bradshow, ale nie - to książka o wampirzych wojownikach! Aż odechciewa mi się sięgać po kolejny tom, ale niestety...

An, Mordh, Mordh... No i Ślepy Król. I Xhrex, i John, i wszyscy inni. Jak dla mnie, to za dużo, ale cóż.

Nie wiem czemu, ale Mordh od samego początku nie wydawał mi się pociągający. Alfons, z irokezem, śmigający w sobolim futrze i opierający się na lasce? Od razu przed oczami staje mi obraz amerykańskiego pimp daddy...No, ale to tyle jeśli chodzi o niego. Cała książka ma tyle wątków, że właściwie nie kończy się tak jak poprzednie. Denerwują mnie te pr...

Zdecydowanie miałam większe oczekiwania co do tej części. Wielowątkowość po prostu zniechęca. Na domiar złego udręczony główny bohater. który - jak zwykle, nie jest godny swojej krwiczki...

Zbyt łatwo poszło ze Zbirem, jestem lekko zawiedziona. Ale książce daję 4/5

Mocna, trochę jakby przerysowana, no ale cóż. Żałuję, że bestia nie przemieniła się do końca w pewnym momencie ;)

Super! Pierwszy i najlepszy tom!

Coraz mniej podobają mi się kolejne tomy tej autorki. Czuć za dużo fantazji, happy end jest przewidywalny. Zło, walka, seks, nieszczęśliwa i niemożliwa miłość - bum - szczęśliwe zakończenie - oto przepis na wszystkie książki Bractwa Czarnego Sztyletu. Choć Vhredny był moim ulubieńcem od samego początku, do tego ta okładka... cóż, 4/6.

Sądziłam, że pochłonie mnie równie mocno, jak poprzednie części, ale lekko się zawiodłam. Plus za dyskretne przypominki niektórych faktów, jednak nie do końca zrozumiała była postać Rose. I wszystko było dość przewidywalne prócz ostatniego fragmentu - który urywa się w tak bezczelny sposób. Sięgnę po następną część tylko ze względu na dalszy bieg w...

"Jesteś moim oddechem, moim życiem, moim sercem" - piękne. Szkoda, że autorka nie umieściła tych - dość ważnych - fragmentów w trylogii. Niemniej polecam (nudny tylko był wstęp o prządce marzeń, ale bez problemu można go pominąć).

Ostatnie strony mocno mną wzruszyły. Zwłaszcza słowa Damona w trakcie krótkiego spotkania z Lucivarem (chętnie zacytowałabym, ale byłby to wówczas spoiler). Świetna akcja, doskonale rozbudowane napięcie, piękne opisy - czytelnik ma wrażenie, że tam jest, że stoi obok. Niejednokrotnie uśmiechałam się do słów, jakie wypowiadały "krewniaki". Szary Kie...

Świetnie napisana, szkoda tylko, że tak mało było Damona. Trochę z początku gubiłam się w postaciach (jest ich tak wiele!), ale mimo wszystko warto było wkroczyć w ten baśniowy świat. Polecam!

Właśnie skończyłam. Ciężko jest opisać tę książkę w kilku słowach. Z początku trudno było się przyzwyczaić do tych wszystkich nowych postaci, zaklęć, zwyczajów, nazw (nie wiem czemu ale nasuwa mi się podobieństwo do Harrego Potter'a), ale jak już się wchłonie podstawowe informacje, to pragnie się więcej. Dość zagmatwana historia, choć łatwo w nią w...

W połowie książki miałam wrażenie, że autorka nie miała koncepcji na tą część. Te sny wydawały się trochę naciągane. Później następuje zawrotna akcja i zakończenie, za które pani Mead powinna oberwać, bo nie ma nic gorszego niż zostawiać czytelnika w niepewności aż do ukazania się kolejnej części. Niemniej, dalej pozostaję wierną fanką Cartera ;)

W połowie książki miałam wrażenie, że autorka nie miała koncepcji na tą część. Te sny wydawały się trochę naciągane. Później następuje zawrotna akcja i zakończenie, za które pani Mead powinna oberwać, bo nie ma nic gorszego niż zostawiać czytelnika w niepewności aż do ukazania się kolejnej części. Niemniej, dalej pozostaję wierną fanką Cartera ;)

Żałuję, że nasz cudowny i bezlitosny Sukub, postać z piekła rodem - tak łatwo przekształciła się w mdłą zwolenniczkę ludzkiej miłości... tyle wieków doświadczenia, a Gorgie dalej taka...hmm jaka? Trudno mi powiedzieć. Poprzednie części bardziej mnie wkręciły.

Bardzo ciekawa akcja, jednak dalej zostaję wielką fanką Cartera :) Mam nadzieję, że będzie go więcej w następnych częściach!

Interesujące podejście do demonicznych postaci - miła odskocznia od manii wampirów i upadłych aniołów... Zakochałam się jednak w Carterze :-)))

Trzeba przyznać, że autorka umie budować napięcie. Nie takiego rozwoju wydarzeń bym się spodziewała. Trochę nudny początek, ale rozumiem, że Rose rozpaczała i musiała o tym przypominać na każdej stronie. Za to później akcja goni akcję i znów zostałam pozostawiona przed wielkim znakiem zapytania, czekając na kolejną część... Cudne. Polecam PS. Wolę ...

Ta część jest niesamowita! Pochłonęłam ją jednym tchem, a zakończenie... brak słów. Uwaga, poniżej SPOJLER.

Cudowna część. O północy skończyłam pierwszą, a już po 20 godzinach (nie wliczając snu i innych obowiązków) pochłonęłam W szponach lodu. Boska książka, końcówka oczywiście najlepsza. Zaraz biorę się za następną. Gorąco polecam!!!

Podeszłam sceptycznie do tej książki, sądząc, że to kolejne wynurzenia uschniętej nastolatki w durnej szkole dla wampirów. Łatwo przewidzieć taki scenariusz, biorąc pod uwagę książki o podobnej tematyce. Ale o dziwo - jestem pozytywnie zaskoczona. Dużo akcji, zwięzłe opisy, dobre wyjaśnienia i nowe teorie odnośnie wampiryzmu. Fakt, są to nastolatki...

Oceniam ją jako "ujdzie", ale szczerze była to prawdziwa udręka, w porównaniu z Szeptem. Użalanie się Nory jest na każdej kartce, jak i wałkowanie w kółko jej wspaniałych myśli. Akcja zaczyna się od rozdziału 18tego, czyli tak po przebrnięciu 2/3 książki. I wdzięczna jestem jedynie tłumaczowi, że nie przetłumaczył ksywki Patcha. Rzygać się chce od ...

Bardzo zabawna książka, znacznie różniąca się od innych "wampirycznych". Fabuła nie powala, ale zabawne sytuacje - owszem. Bardzo polecam!