Kasia

Jedna z lepszych lektur. Mnie się podobała. Kiedyś...

Czytałam dawno temu i pamiętam, że bardzo mi się podobała. Wciąż mam pewien sentyment do pana Kleksa, ale teraz już nie przemawia do mnie ta książka i nie jestem w stanie znowu przeczytać jej z taką łatwością. Te czasy już minęły.

Dobrze że ta książka jest tak krótka, bo inaczej w życiu bym przez nią nie przebrnęła.

Jedna z najgorszych lektur. Niezła historia historia, ale opowiedziana w przeraźliwie nudny sposób. Zraziła mnie do całej twórczości Sienkiewicza.

Kiedyś czytałam i pamiętam, że bardzo mi się podobało. Teraz raczej nie byłabym już tak zachwycona.

Podobała mi się, nie powiem. Cejrowski umie pisać ciekawe i zabawne historie. Polecam tym, co nie czytali.

Koszmar to już druga moja lektura tego autora. Nie wiem ile jeszcze zniosę. Tego się po prostu nie da czytać. Chyba, że za karę.

Koszmar. Po pierwszych paru stronach miałam już dość tych ciągłych powtórzeń, bo jak po raz setny czytam jak to Mia kocha Michaela to aż mi się rzygać chce. Z trudem dobrnęłam do końca książki. Nie jestem pewna czy mam ochotę sięgać po następne części.

Ha ha pamiętam tę lekturę! Z tego co wiem nie chyba nie przepadałam za nią... Ale już nie pamiętam dlaczego :)

Magiczna książka. Naprawdę polecam. Ma w sobie to "coś".

Początek jest okropny. Nie mogłam się przebić, ale potem jest już ciekawiej.

Dostałam ją w spadku po tacie i przeczytałam całą. Dla mnie była całkiem ciekawa.

To było jeszcze gorsze niż film! Do dziś czuję niesmak w ustach, gdy tylko pomyślę, że mogłam ją czytać.

Ja nie płakałam niemniej zrobiło mi się smutno, gdy tak ją czytałam.

Tragedia. Jeśli to jest drugi HP, to chyba nie mamy o czym gadać.

Nie wiem czym się tu zachwycać.

Zasadniczo komedia powinna śmieszyć, ale może mam przestarzałe informacje.

Przeczytałam dopiero za drugim podejściem, ale podobało mi się.

Nigdy nie zmusiłam się do tego, by przeczytać ją w całości.

Świetna książka. Czegoś takiego jeszcze nie było. Polecam wszystkim.

Najlepsza część moim zdaniem. Następne trochę przynudzają.

lepsza od pierwszej części to prawda. Wreszcie coś się dzieje. Tylko dlaczego Murtagh, jako moja ulubiona postać, musi być spokrewniony z taką pierdołą Eragonem?!

Mogą się nawet tak samo nazywać, a Eragon i tak nigdy nie będzie Aragornem. Nie dorasta mu do pięt. Serię lubię, ale Eragon jako postać to tragedia.

Książka oryginalna i na swój sposób dość interesująca, ale nie widzę sensu jej kupować, bo i tak nie sięgnę po nią po raz drugi.

Nic specjalnego. Nudna i nie rozumiem ludzi, którzy pieją nad nią z zachwytem. No, ale może nie jest mi dane przejść na wyższy poziom intelektualny i zrozumieć jej genialność.