Zapowiedzi nowości w Klubie

Polecam jeszcze IUVI! Wydają same dobre tytuły!

Faktycznie szybko poszło :)

Chyba jednak opłacało się poczekać :) dziękujemy za nowości bo są to dobre książki :)

o kurde, pszypał!

Ale fstyt! :D



to ja też z GoT

Może być ciekawa :)

Liczę na to :)

Farciaro!

I problem z wyborem lektury na weekend się rozwiązał. :D

Ja czekam od 28.10, ale jeszcze pare dni można poczekać :)
Jak nie przyjdzie do 20.11 to się upomnę :)

Wiesia, a co zamówiłaś?

Błyszczące sześciany, czy jakoś tak.

Edit:
https://nakanapie.pl/ksiazka/blyszczace-szesciany

Moim zdaniem zbiór opowiadań, czyli antologia, nie jest możliwa do analizy całościowej - jest to rzecz niemożliwa. Książka taka skupia X autorów i różnych talentach i opowiadania te są bardzo zróżnicowane. Oczywiście można zrecenzować całość bez szczegółowego rozbicia na atomy, ale w konsekwencji taka recenzja jest bezwartościowa, gdyż nie zawiera informacji co jest dobre, a co nie i przede wszystkim - dlaczego. Więc nie, recenzja nie powinna być ogólną analizą zbioru.

Moim zdaniem, omówienie daje dużo więcej potencjalnemu odbiorcy niż analiza. Nie ślizga się po temacie, ale wskazuje dobre i złe strony zbioru. Może spowodować chęć sięgnięcia po dany tytuł lub wręcz przeciwnie.

Ogólnie rozumiem, co masz na myśli. Jednak warto mieć na uwadze, że nawiązanie do treści każdego z opowiadań wydłuża treść recenzji. Omówienie fabuły nie powinno stanowić głównej części recenzji, a jednak sporo osób stara się za wszelką cenę nie przekraczać liczny znaków w efekcie czego otrzymujemy streszczenie. Przykładowo:

1. Pani Nowak w swoim opowiadaniu „Tropiki” wysyła bohaterkę Monikę na wakacje do ciepłych krajów. Kobieta jest zrozpaczona po rozstaniu z narzeczonym. Czy przystojny Marian ogrzeje jej serce? A może chce ją jedyne wykorzystać. Jest to całkiem ciekawy tekst.

2. Drugie opowiadanie, Pani Kowalskiej, to losy Anny, która w kolejce do mięsnego poznaje Stefana. Mężczyzna jest wręcz pozbawiony wad. Czy los się do niej uśmiechnął? Czy może jednak z niej zadrwił? To opowiadanie zupełni mi się nie podobało.

3. Trzecie, „Tatko” od Marianny Zakrzewskiej to losy samotnego ojca, który stara się połączyć rodzicielstwo z randkowaniem. Również dla jego dziewczyny nie jest to łatwe. Czy uda im się pokonać wszystkie problemy? Czy miłość okaże się najważniejsza, a może będą to dzieci. Szczerze mówiąc takie sobie.

I tak… dwanaście razy. W efekcie czego otrzymujemy 12 zdań z typowej recenzji. A jeszcze lepiej, gdy mamy tylko fabułę i na końcu zdanie czy się podobało czy nie.

To, ze mamy recenzję opowiadania nie powoduje, że większość tekstu może stanowić opis fabuły. Nadal mniejszość. Decydując się na taką formę należy nadal zachować proporcje i poddać analizie każde opowiadanie, a nie je streści. Na każde zdanie fabuły powinny przypadać 2 zdania własnych refleksji. Niestety jeśli limit znaków „robi” samo opowiedzenie o czym są poszczególne teksty, to na tym się kończy.

Widzę, że ja dziwna jestem, bo ja przeczytam recenzję z rozbiciem na każde opowiadanie to na 100% nie sięgnę po taki zbiór, nawet jeśli byłby chwalony pod niebiosa. Dla mnie najciekawsze jest to, że nigdy nie wiem, co będzie w następnym opowiadaniu. O ile w przypadku powieści, zdradzenie pierwszych 10 stron nie jest problemem, to gdy opowiadanie składa się z 15, to dla mnie już za dużo. To jak czytanie opisów odcinków, zabija połowę zabawy :-) Zawsze szukam tylko ogólnej informacji, czy teksty są dobrze zebrane, czy większość jest do niczego, jaki jest ich motyw przewodni, czy są w ramach jednego gatunku, czy wielu.

Generalnie tak, jak wspomniałam wcześniej, chodziło mi o rozwlekłe omówienie fabuły każdego z opowiadań i zdanie podsumowania "fajne/niefajne".

Od tego, czy recenzentowi się podobało, dla mnie ważniejsze jest DLACZEGO. Jeśli nie podobało się dane opowiadanie, bo recenzent nie lubi długich opisów, to co innego, niż gdy jego negatywna ocena wynika z tego, że autor źle omówił temat. Tymczasem w recenzjach zbiorów zazwyczaj pojawia się zdanie "nie podobało mi się, chyba najsłabszy test ze wszystkich" i koniec analizy.

Skoro mamy tu tak fajną i merytoryczną analizę, to proszę was o wsparcie w ocenie, czy takie teksty są Waszym zdaniem dobre:

1. "Pies" Kowalka
Ciekawe opowiadanie o przyjaźni człowieka i psa.

2. "Pralka" Nowak
Najsłabsze opowiadanie z tych wszystkich, nie podobało mi się.

3. "Marian" Pawelski
Czy miłość wszystko zwycięży? Mnie to nie do końca przekonało.

I tak dalej...
Czy na każde opowiadanie, jeśli już się ktoś tego czynu podejmuje, nie powinno być kilka zdań?

np.
1. "Pies" Kowalka
Ciekawe opowiadanie o przyjaźni człowieka i psa. Zaprezentowanie fabuły naprzemiennie z perspektywy czworonoga i jego właściciela prezentuje nowy punkt widzenia na wiele spraw. Dodatkowo autorka z niesamowitą lekkością porusza ważkie kwestie, na zmianę doprowadzając mnie do łez wzruszenia i śmiechu.

[wiem, że ogólniki, ale ww. teksty nie istnieją ;D]

Co myślicie?

Że się mylisz. Pierwszy Twój post "prośba" był oczywiście niekonkretny i powodujący zamieszanie. Jak najbardziej masz rację co do opisywania fabuł, w swoich recenzjach ograniczam to do minimum. Jednakże nieprawdą jest, że na jedno zdanie opisu "powinno" przypadać dwa zdania refleksji. To znaczy nie zrozum mnie źle. Nie wolno streszczać fabuły niczego ani w opinii ani tym bardziej w recenzji. Ale recenzja to nie wypracowanie szkolne, tutaj nie masz ściśle określonych zasad, więc nie rób z kanapy biblionetki, bo takim sztywnym szablonowaniem zabijesz Klub Recenzenta.

Hm... napisałam tylko, że proszę o niekopiowanie spisu treści i wzbogacanie go o jedno zdanie "podobało mi się/nie podobało mi się".

Druga sprawa jest to, że w sporej części recenzji mamy 3/4 opisu fabuły. 2000 znaków to bardzo mało. W tekście na 3000 znaków fabuła na 1000 jest do przyjęcia. Ale w tekście na 2000 znaków 1500 fabuły to przesada.

A i "powinno" oznacza, że fajnie było, bynajmniej nie, że "musi" :) Nie liczę słów ani zdań, oceniam na oko.

Częściowo się z Tobą zgadzam. Sama nie lubię recenzji z omówieniem fabuły każdego opowiadania . Najczęściej w połowie przestaję czytać. Bardziej interesuje mnie ogólna wymowa opowiadań i które według recenzenta są najlepsze i dlaczego, a które najgorsze i dlaczego. Fabułe poszczególnych opowiadań wolę sama odkrywać. Natomiast nie zgadzam się ze stwierdzeniem: " Na każde zdanie fabuły powinni przypadać 2 zdania własnych refleksji. " To nie wypracowanie szkolne, ani przepis kulinarny: "na każde jajko, dwie łyżki mąki". Jedne utwory wzbudzają więcej refleksji, drugie mniej, nie ma określonych reguł. Przy okazji, popraw literówkę "powinno".

Jasne, dzięki, dlatego wspominam, że to tylko przykład, jeden z wielu sposobów, żeby ocenić, czy się nie przesadziło z opowiedzeniem fabuły. Bo w 2000 znaków to naprawdę nietrudno poszaleć z opisem :)
Oceniam na oko, ale nie mogę akceptować tekstów, w których refleksji są 3-4 zdania :(
@jatymyoni akurat Twoje teksty są modelowe :)

Dziękuję. U mnie jest w sam raz odwrotnie. Staram się minimalizować fabułę, żeby nią zaciekawić przyszłego czytelnika, a nie ją opowiedzieć.

Tak, o takie skrajne przypadki chodzi. Niestety nie mogę akceptować tekstów ze spacjami przed przecinkami, z losowym brakiem polskich znaków („ksiazka”), z hashtagami, mnóstwem enerów, serią losowych enterów itp. Brzmi skrajnie, ale to naprawdę nie są jednostkowe sytuacje.
Wspomnianych artykułów potrzebuje chociażby po to, żeby mieć co linkować.
Jednak temat nie dotyczy większości osób, które się wypowiedziały (sprawdziłam, czy do kogoś z wypowiadających się pisałam i nie) ;) Kochani, jeśli nie piszę wiadomości na priv, to znaczy, że wszystko jest super!
P.s. Czasem, gdy zobaczę fajny tekst i jedną literówkę to właśnie w ramach uznania piszę z prośbą o poprawę, bo szkoda mi, żeby w dobrej recenzji był taki drobiazg ;)

Nie do końca się zgadzam, bo zbiór zbiorowi nierówny. Czym innym jest ocenianie np. Opowiadań o Wiedźminie, gdzie masz jakąś ciągłość treści i klimatu, co innego gdy zbiorem jest groch z kapustą - różni autorzy i różne klimaty, i dlatego w tym drugim przypadku przynajmniej, analogia do rolady jest nietrafiona - to bardziej menu degustacyjne i nie da się go rozpatrzeć jako całości.

@Chassefierre, ja również przeczytałam do końca i nie zupełnie się zgadzam.

Idąc Twoim tropem i Twoim porównaniem do rolady śląskiej, owszem oceniam ją jako całość, jeśli mi smakuje, jeśli nie specjalnie , zastanawiam się czy '' szyneczka została odpowiednio dobrana do całości. '', czy może za dużo w niej przypraw . Czytaj : jeśli zbiór mi się nie bardzo podoba (rolada nie smakuje) to rozbieram go na części i patrzę które ze (składników, przypraw ?) z opowiadań mi się nie podoba i dlaczego. A tak jest najczęściej, bo antologie, czy zbiory opowiadań (bo przecież to nie to samo) są z reguły nierówne. I nie uważam bym wtedy przez to miała '' większe nieuświadomione problemy, niż szyneczka ''.

Jeśli chodzi o błędy ortograficzne i spamowanie emotkami i hasztagami to owszem ja również uważam to za niechlujstwo językowe i właśnie to miałam na myśli pisząc '' pewne rzeczy powinny być wymagane i przestrzegane ''. Jednak bez przesady, ktoś kiedyś powiedział że nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu i miał zupełną rację .

A zgodnie z Twoją (znaczy wiki) definicją recenzji:

'' W tej części recenzent korzysta przede wszystkim z nazw własnych. Większość danych występuje również w tekście, ale tam uzupełniona jest bardziej szczegółowymi informacjami, np. fragmentami biografii autora. Istotnym elementem informacji jest również opis zawartości utworu, jego streszczenie. ''

To jak ?? streszczać , czy nie ??

Myślę, że możemy przyjąć zasadę, że dobry tekst, bez błędów lub/i spoilerów i/lub dziwnych zabiegów, żeby wyrobić limit znaków, zawsze „przejdzie” ;)
Np. 2-3 hashtagi na końcu tekstu Ok, 20-30, bo jakoś trzeba wyrobić limit, nie.

Jeśli rozumiemy streszczenie jako szczegółowe przedstawienie fabuły, to pewnie, że nie streszczać. Ale można streszczać z umiarem. Streszczać, nie zdradzając wszystkiego. Można zaciekawić kilkoma zdaniami streszczenia na tyle, że ktoś po resztę zwróci się do książki.
Tak ja to widzę.

To ja nie kumam. Jeśli to wszystko tyczy się tylko promila osób piszących na portalu, to po co poruszać temat na forum, jak można załatwić sprawy na privie? Po co karcić przy całej klasie.

@Siostra_Kopciuszka - toć właśnie napisałam, że jeśli jakieś opowiadanie szczególnie Ci się podoba/nie podoba to wypada napisać dlaczego i co sprawiło, że w całym zbiorze akurat ono się wyróżnia na plus bądź minus.
A z tą szyneczką Gesslerowej to był żart taki, nie oczekiwałam, że odniesiesz go do siebie. Jeśli poczułaś się urażona, to upraszam o wybaczenie.

Odnośnie streszczenia, to już @LetMeRead ładnie odpisała, więc nie będę się powtarzać.

@Mackowy inaczej, problem nie dotyczy osób, które piszą tutaj komentarze. Ale dotyczy spokojnie połowy sprawdzanych recenzji. I zawsze piszę wtedy wiadomość na priv. Jednak po kilkunastu prawie identycznych wiadomościach priv coś we mnie pęka i piszę ogólny post lub artykuł licząc, ze ktoś go przeczyta przed napisaniem teksty. Generalnie tak, podstawowe błędy są naprawdę dużym problemem.

Przepraszam, że się wtrącam, bo przecież nie jestem klubowiczem. Ale może problem załatwiłaby trochę staranniejsza selekcja członków klubu? Wszyscy, którzy tu dyskutują, potrafią pisać recenzje. Ci, którzy nie potrafią, nie odzywają się. Mnie też szlag by trafił, gdybym co chwila musiała poprawiać w „recenzjach” literówki, błędy językowe, streszczenia fabuły spisane z okładki i radosne powitania. Może niech ten klub będzie bardziej ekskluzywny?

@Rudolfina - jak dla mnie słuszne uwagi i propozycja warta rozważenia.

@dominika.nawidelcu w takim razie w pełni rozumiem twoją irytację, już się nie czepiam :) Prosty jestem i do mnie trzeba prostym przekazem celować. Swoją drogą pomysł @Rudolfina wydaje się być całkiem sensowny. Może zanim ktoś zostanie przyjęty do KR, powinien przesłać kilka swoich wcześniejszych tekstów jako portfolio, czy tam CV .

Każda pora jest dobra na książki! :)

Sierota ze mnie XD W każdym razie zachęcam do zgłaszania się :)