Doktórka od familoków

O katastrofie w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej słyszał każdy, o „śląskim Czarnobylu” i „znikających dzieciach”, niekoniecznie. Magdalena Majcher, by ocalić od zapomnienia dramat tysięcy śląskich dzieci i ich rodzin dotkniętych ołowicą oraz pokazać heroiczną walkę lekarki, Jolanty Wadowskiej – Król, o ich zdrowie i lepsze życie, stworzyła powieść „Doktórka od familoków”.

Przerażające losy pracowników Huty Metali Niezależnych w Szopienicach oraz ich rodzin mieszkających bezpośrednio za jej murami poznajemy z dwóch perspektyw; lekarki Jolanty Wadowskiej – Król oraz fikcyjnej postaci, Heleny Kościelniak, której opowieść utkana została z wielu prawdziwych historii szopienickich rodzin.

Magdalena Majcher wiarygodnie opisała pełne niedostatków życie w sąsiedztwie hutniczych kominów. Ukazała codzienne zmagania, problemy, troski i dylematy całkowicie oddanych swoim dużym rodzinom matek oraz ciężką, zapewniającą byt, ale wyniszczającą i odbierającą zdrowie pracę ojców. Autorka skrupulatnie przedstawiła objawy i przebieg, zataczającej coraz szersze kręgi wśród mieszkańców Szopienic, ołowicy, z którą, na przekór ówczesnej władzy postanowiła walczyć tytułowa doktórka.

„Doktórka od familoków” to swoisty hołd złożony Jolancie Wadowskiej – Król, lekarce z powołania, bohaterce, która kładąc na szali bezpieczeństwo własne i swoich najbliższych, pomogła zdiagnozować i wyleczyć tysiące dzieci chorych na ołowicę oraz zapewnić im i ich rodzinom godne warunki życ...

Huta żywicielka i huta trucicielka — z kart tej historii wyłania się dwoiste spojrzenie na szopienicką hutę, która stanowiła źródło utrzymania wielu śląskich rodzin, jednocześnie po cichu ich zabijając, zwłaszcza dzieci.

"Doktórka od familoków" to fabularyzowana historia ołowicy w Szopienicach. By w pełni mogła ona wybrzmieć, autorka stworzyła fikcyjną rodzinę Kościelniaków, utkaną z opowieści prawdziwych "ołowianych rodzin". Za to część poświęcona pani doktor, wiernie oddaje wszystkie tamte wydarzenia.

Magdalena Majcher dołożyła wszelkich starań, aby rzetelnie opisać codzienne życie mieszkańców, problemy, z którymi się mierzyli, pracę w hucie, przebieg i objawy choroby oraz konsekwencje, z którymi do dziś się borykają.

Główną bohaterką jest doktor Jolanta Wadowska-Król oraz tysiące dzieci, które zapłaciły najwyższą cenę za to, że przyszło im żyć w tym miejscu. Ostre zatrucie ołowiem w pierwszej kolejności obniża IQ, może powodować problemy z płodnością, przyczynia się do częstszych poronień, niskiej masy urodzeniowej dzieci i ich kalectwa. Śląsk nadal płaci ogromną cenę za przemysł, który rozsławił ten region, zapewniając byt tysiącom osób.

Za każdym razem jestem pod wrażeniem researchu, doboru tematów i wrażliwości, z jaką autorka pisze o najbardziej dramatycznych chwilach w życiu drugiego człowieka.

"Doktórka od familoków" napisana jest lekkim stylem, ale emocji w niej wiele, podobnie jak realizmu. Ołowica to choroba, której do końca nie można wyleczyć. Często szkody, jakie wyrządziła w organizmie są nieodwracalne. Z tą wiedzą zostajemy po lekturze powieści. Niech nie zmyli zatem nikogo ładna, pomarańczowa okładka, bo powieść Magdaleny Majcher to swego rodzaju thriller ekologiczny.

”Niestety, Śląsk nadal płaci ogromną cenę za przemysł, który rozsławił ten region w Polsce i w Europie, zapewniając byt tysiącom osób. Pomyślałam wtedy, że muszę oddać sprawiedliwość tym ludziom, którzy za chleb zapłacili najwyższą cenę, nie tylko życia i zdrowia, ale też wykluczenia społecznego, dziedziczenia przemocy i innych zjawisk patologicznych oraz nierzadko upośledzenia intelektualnego” *

W katowickich Szopienicach dzieci są mniejsze, gorzej się rozwijają, mają problemy z nauką, najczęściej trafiają do szkół specjalnych, a wyniki ich badań są znacznie gorsze od rówieśników wychowujących się z dala od familoków sąsiadujących z hutą ołowiu.

Jest rok 1974. Doktor Jolanta Wadowska-Król, znana jako doktórka od familoków po konsultacji z cenioną lekarką, profesorką Bożeną Hager-Małecką, rozpoczyna serię badań sprawdzających stężenie ołowiu w organizmach szopienickich dzieci. Wyniki są więcej niż złe. Normy ołowiu w moczu - znacznie przekroczone i są porównywalne, a nawet wyższe od tych, które mają pracownicy pobliskiej huty. Wadowska-Król prowadzi szczegółową dokumentację, w której nie może paść słowo „ołowica”, ponieważ widmo aresztowania lekarki w związku z działaniem na szkodę państwowej huty i podburzaniem ludu może być nieuniknione.

Autorka książki, Magdalena Majcher stworzyła fabularyzowany reportaż o lekarce-bohaterce, której udało się uratować setki rodzin, zapewniając im godne warunki życia z dala od sąsiedztwa trującego ich ołowiu.
...

Doktor Jolanta Wadowska-Król kobieta, która przede wszystkim się nie bała. Do granic oddana swojej profesji. Jak nikt walcząca nie tylko o zdrowie, ale i o dobro dzieci.
Lata siedemdziesiąte w jednej z dzielnic Katowic. Życie toczyło się swoim tempem. Władza czuwała nad wszystkim. O luksusach nie było mowy.
Dla wielu rodzin z tamtego regionu to huty były jedynym źródłem utrzymania. Ich bliskość i profity, które spływały na pracowników gwarantowały stabilną przyszłość.
Do czasu..
Coraz częściej bowiem najmłodsi mieszkańcy familoków skarżyli się na problemy zdrowotne. Pełne zaangażowanie doktor Wadowskiej-Król doprowadziło do odpowiedzi na pytanie dlaczego tak się dzieje. Przyczyną była ich żywicielka - huta ołowiu. Dzieci od pojawienia się na świecie skazane były na jego szkodliwe działanie. U wielu pojawiła się ołowica. Choroba siała spustoszenie w ich organiźmie, które w jakimś stopniu zostawało w nim na zawsze.
Doktórka od familoków to fabularyzowana historia oparta na faktach. Przedstawiająca odważną, pełną zaangażowania działalność królowej pediatrii lat siedemdziesiątych. To dzięki Niej udało się uchronić wiele rodzin przed szkodliwym działaniem ołowiu. To Ona nie bała się działać w tajemnicy przed władzą.
Historia porusza od pierwszych stron. To były inne czasy. Trudne. Jakość życia była nieporównywalna do tej, w której przyszło żyć nam. Ale to co nie zmieniło się na przestrzeni tych wszystkich lat to miłość rodzica do dziecka i walka o to, ...

Znacie twórczość Magdaleny Majcher? Autorka pisze książki które opierającą się na faktach. Jak o niektórych sprawach czytałam, inne były mi mniej znane, tak nie wiem jak ominęła mnie i nawet o uszy mi się nie obiła sprawa katowickich "ołowików" i lekarki Joanny Wadowskiej-Król.

Lata 70, familoki obok huty, Szopienice, dzielnica Katowice. Mieszkają tam pracownicy huty, osoby wielodzietne, biedne, cieszące się, że mają prace. Niestety kolorowo nie jest, dzieciaki z tych okolic chodzą do szkoły specjalnej, która pęka w szwach, cierpią na niedokrwistość. Pewnego dnia doktor Król odkrywa dlaczego tak jest, dzieci cierpią na zatrucie ołowiem, u niektórych są to dziesięciokrotnie przekroczone normy.
Lekarka zaczyna działać, dzieci kierowane są do szpitali, sanatoriów, tylko kiedyś muszą wrócić do domu, na te skażone tereny, Pani Doktor nie chce do tego dopuścić.

Lata 70 a więc władza wiedzie prym, chyba dlatego o Pani Król jest cisza, a jej dokonania ujrzały światło dzienne dopiero niedawno. Historia z Szopienic to taki nasz polski Czarnobyl, ja dzięki autorce mogłam poznać te historię i bardziej się nią zainteresować, nigdy wcześniej o tym nie słyszałam. Wstrząsającą opowieść o tym jak zostało zniszczone życie dzieci, jak nieodwracalne zmiany dokonały się w ich organizmach, straszne.

Nie mogłam książki odłożyć, dopóki jej nie skończyłam. Wywołuje emocje, wzburzenie, współczucie dla tych ludzi, żyjących ubogo, ale wspierających się na wzajem. Miej...

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, bardzo lubię historię jakie tworzy Magda, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok jej najnowszej książki jaką jest "Doktórka od familoków". Na kartach swojej powieści pisarka przedstawia prawdziwą historię lekarki Jolanty Wadowskiej - Król, "śląskiego Czarnobyla" i "znikających dzieci". Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę sprawnie i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem. Ja tą powieść pochłonęłam w jeden wieczór i nie odłożyłam póki nie poznałam zakończenia tej historii. Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie przedstawieni. Jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem postawy, uosobienia i empatii doktor Jolanty. Myślę, że mało osób ze środowiska lekarskiego byłoby w stanie wykazać się tak niesamowitą odwagą, chęcią pomocy i poświęceniem w stosunku do tak naprawdę obcych ludzi, dzieci. To tylko dzięki determinacji lekarki wiele dzieci uniknęło pogorszenia stanu zdrowia, a być może i śmierci. Cieszę się, że autorka postanowiła przybliżyć Czytelnikom tą postać, ponieważ swoimi czynami zyskała ona uznanie w pediatrii. Przyznam szczerze, że ja sama wcześniej nie słyszałam o doktor Jolancie, a po przeczytaniu tej książki zaczęłam przeszukiwać internet w poszukiwaniu jeszcze większej ilości informacji o tej kobiecie. Naprawdę miło spędził...