Name: Katedra
Rating: 6.9 (31 reviews)
ISBN: 9788308073209

Katedra

Jacek Dukaj

6.9 /10

Ocena 6.9 na 10 możliwych
Na podstawie 31 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.9 /10

Ocena 6.9 na 10 możliwych
Na podstawie 31 ocen kanapowiczów

Opis

Niebezpiecznie jest za bardzo się zapatrzyć…

Planetoidy w układzie gwiazdy Lévie. Wypadek zmusza holownik „Sagittarius” do schronienia się na jednej z nich. Zapasów tlenu nie starczy jednak dla wszystkich. Izmir Predú poświęca się, by reszta załogi holownika przeżyła.

Do jego grobu na zimnej, pozbawionej atmosfery planetoidzie ciągną pielgrzymki. Czy naprawdę zdarzają się tam cudowne uzdrowienia? Jeden z ozdrowieńców funduje na grobie Izmira Katedrę. Katedry się nie buduje, lecz sadzi; Katedra rośnie, dojrzewa, rozkwita.

Coś lub ktoś wpływa na kod żywokrystu Katedry i trajektorię roju planetoid. Wysłany na Izmiraidy ksiądz Pierre Lavone ma rozstrzygnąć kwestię świętości i cudów Izmira Predú oraz odkryć tajemnicę Izmiraid – zanim planetoidy razem z Katedrą przepadną na wieczność w pustce międzygwiezdnej...

Na podstawie opowiadania Jacka Dukaja powstał film Tomasza Bagińskiego nominowany do Oscara. Ale znana oscarowa animacja pokazuje jedynie ostatnie sceny, dlatego warto przeczytać książkę, aby samemu spróbować rozwikłać tajemnice planetoid, Katedry i żywokrystu.

„Unoszę głowę i przed oczyma mam kosmos. Rorschachowe wyciemnienia mgławic, rzekę Drogi Mlecznej, delikatne kwiaty gwiezdnych gromad, srebrny piasek odległych galaktyk, kwazarów, zgrzytliwe świetlne staccato pulsarów… A umysł to chłonie, obraca, organizuje, nazywa formy. Pierwsi kosmonauci, powracając z orbity, często mówili o doświadczeniu mistycznym. Dane im było obcować pośrednio z wysoką transcendencją. Kosmos – Katedra – oddziałują w ten sam sposób”. (fragment tekstu)

Data wydania: 2020-09-17

ISBN: 978-83-08-07320-9, 9788308073209

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Kategoria: Fantasy

Stron: 96

dodana przez: chudini0505

Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Jacek Dukaj

Urodzony 30 lipca 1974 roku w Polsce (Tarnów)

"Zdarzyło mu się napisać „Złotą Galerę” – zwij go autorem Złotej Galery. Popełnił to w wieku lat 15–potem już mogło być tylko gorzej. Pisze zawsze nie to, co powinien, i gorzej, niż byłoby go stać. Sądząc po jego tekstach krytycznych, cierpi na dale...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Jacek Dukaj

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Katedra aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Fredkowski

2022-05-09

6 /10

Przeczytane

Nie przekonuje mnie wizja, gdzie kościół katolicki w praktycznie niezmienionej formie przetrwał czasów, w których jesteśmy w stanie programować rośliny i kolonizować asteroidy. Do tego jest to instytucja bardzo wpływowa i najwyraźniej wszyscy liczą się z jej zdaniem. Myślę, że będzie raczej odwrotnie. Ogólnie cały wątek religijny zdaje się w tej opowieści dosyć płytki. Jest to uderzające, gdy spojrzymy na resztę książki, gdzie Dukaj wykazał się skomplikowaną wyobraźnią godną samego P. K. Dicka.

× 21 | Komentarze (1) | link |

@Sargento_Garcia

2024-03-02

5 /10

Przeczytane fantastyka

Mój mały rozumek jest ewidentnie nieprzygotowany na ogarnianie takich książek.

× 14 | Komentarze (1) | link |

@mewaczyta

2023-02-18

8 /10

Przeczytane

Izmir Predu poświęcił swoje życie, by uratować członków załogi Sagittariusa, a teraz w Katedrze, która wyrosła z nanozarodników w miejscu pochowania jego ciała, dzieją się cuda. Tak przynajmniej twierdzą ozdrowieńcy i pielgrzymi. Ksiądz Pierre Lavone zostaje więc wysłany na miejsce, by zbadać to zjawisko. Dowiedzieć się, czy cuda są prawdziwe i czy Izmir aby na pewno może być nazwany świętym.

Tytułowa Katedra to żywy twór, który wciąż się rozrasta. Bohatera zachwyca swoją budową, a plastyczne opisy działają na wyobraźnię. W opowiadaniu nie brakuje też enigmatyczności, dzięki czemu najwygodniej czyta się je na jeden raz. W końcu chcemy się dowiedzieć, w czym tkwi sekret budowli, a poza okolicznościami jej powstania dostajemy porcję szaleństwa i niegroźnego fanatyzmu. Wszystko to się przeplata i tworzy prozę bardzo treściwą jak na te dziewięćdziesiąt kilka stron.

„Katedra“ to zgrabna proza, która bawi się subtelnymi, niepozornymi elementami, ale przede wszystkim podkopuje podwaliny świata, w którym ludzie wierzą w cuda i łatwo tej narracji ulec, choć nic nie jest pewne. Logika, szaleństwo i nadprzyrodzone zderzają się w niej ze sobą. Jeśli ktoś znajdzie w tym jeszcze więcej — fantastycznie, ale nie idźmy w patetyzm, który wokół tekstu króluje odkąd został on szkolną lekturą. Jak się cieszę, że mnie to ominęło! Prawdopodobnie to właśnie dzięki temu historia ta tak mi się podobała, a moje myśli czuły się wolne bez klucza interpretacyjnego.

» czytaj dalej

× 10 | link |

@tsantsara

2019-11-27

8 /10

Przeczytane Fantastyka Literatura polska (współczesna)

"W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, Amen."

Robiąca wrażenie wizja futurystyczna, w której język fachowy kosmonautyki, słownik niewymyślonych chyba jeszcze technologii (bezcieleśni mózgowcy "in utero" - w łonie noszących je kobiet, żywokryst blankujący, żywoplanistyka ergodyczna, technologie nanorodne) a także aktualnej astronomii i cybernetyki (albedo, AU-jednostka astronomiczna, ergodyczność, rozbłysk gamma, negentropia itp.) nie sprawia wrażenia żargonu naukowego, lecz wiedzy w przyszłości najwyraźniej używanej powszechnie. Przez bogaty język, bardzo rzeczowe i chyba fachowe podejście do fantastyki naukowej autor przypomina Lema, który również nie uciekał od problemów transcendencji, a ta krótka lecz nabita treścią opowieść i tam sięga. Wystarczy powiedzieć, że na planetoidzie, na której bohaterską śmiercią umarł dowódca transportowca, poświęcając swe życie, by dać szansę przetrwania trzem członkom załogi (za mało tlenu na czterech), powstaje nad jego grobem katedra. Konstrukcja ta, jak wszystkie wówczas, składa się z żywokrystu - struktury roślinno-krystalicznej, która zwykle przyjmuje ściśle zaplanowane formy. Ale nie tu: katedra wyrasta nad podziw monumentalna, żyje własnym życiem, staje się też celem masowych pielgrzymek. Acheiropoieta - obiekt nie stworzony ręką ludzką, jak Całun Turyński. Na planetoidę więc, na krótko przed opuszczeniem jej przez ostatnie instytuty badawcze (ponieważ grupa planetoid porusza się w poprzek galaktyki i wkrótce znajdzie si...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@anna897maria

2023-01-10

6 /10

Przeczytane Ebooki Legimi Mamiszczowo-Miszczowe bingo 2023 On Literatura polska Wizażowe wyzwanie czytelnicze 2023 Wielkobukowe bingo albo-albo 2023

Chyba nie dorosłam do tej książki. Bardzo wysoki próg wejścia ze względu na wielość nieznanych i trudnych do zrozumienia pojęć. Potem było już znacznie lepiej, właściwie tak od połowy. Mam wrażenie, że nie dotarłam do głębi tego opowiadania. Może za jakiś czas spróbuję ponownie. A mam zamiar też sięgnąć po inne utwory autora, bo słyszałam o nich wiele dobrego.

× 2 | link |