Noc na blokowisku

Sama zagadka kryminalna może nie jest bardzo skomplikowana, lecz przecież nie zawsze chodzi o to by złapać przysłowiowego króliczka, ale by gonić go.
Ja z pewnością nie będę może zbytnio obiektywna, bo od samego początku jestem, można powiedzieć fanką kundelka Gucia (chociaż zdecydowanie wolę koty) i dlatego zostałam wierną czytelniczką tej serii. Została mi jeszcze jedna część do przeczytania. Trochę będzie mi brakowało celnych Guciowych przemyśleń, lecz czekam również na kontynuację serii "Kryminał z pazurem" z kotką Burbur w roli głównej.
Na koniec dodam, że podobały mi się tytuły rozdziałów, nawiązujące do piosenek zespołu Myslovitz. W końcu rzecz działa się w Mysłowicach...

„Noc na blokowisku” to dziewiąty tom cyklu Kryminałów pod psem autorstwa Marty Matyszczak. Są to lekkie, przyjemne i nieco ironiczne komedie kryminalne, gdzie część akcji przedstawiona jest z punktu widzenia kundelka Gucia. Książkę można podzielić na dwie części – w pierwszej akcja rozkręca się powoli, Róży śledztwo idzie… no cóż, nie idzie. W drugiej z kolei, akcja mocno się zagęszcza, przyspiesza i dzieją się rzeczy, które wbijają w fotel! I rozśmieszą do łez :) W końcu to komedia kryminalna! Intryga jak zawsze jest dobrze skonstruowana, rozwiązanie zagadki zaskakuje. Akcja toczy się dwutorowo – aktualnie i w latach 80tych i właśnie ta z przeszłości fascynuje tak, że książkę czyta się bez odkładania, byle tylko jak najszybciej dowiedzieć się więcej i odkryć o co w tym wszystkim chodzi. Oczywiście wątki humorystyczne głównie zapewnia nam Gucio poprzez swoje pieskie spojrzenie na życie ludzi, ale i Róża ostatecznie nie zostaje w tyle – najlepsza scena tego tomu opiera się właśnie na niej! Mimo iż tomy, których akcja toczy się w okolicy miejsca zamieszkania bohaterów podobają mi się zawsze nieco mniej niż te wyjazdowe, to tym razem ostatecznie jestem zadowolona – bawiłam się naprawdę dobrze! I oczywiście jak zawsze czekam na więcej!

Po raz drugi miałam okazję przeczytać książkę o przygodach Gucia. Nie ma to jak zaczynać serię od praktycznie końca. Dzięki @kryminalnatalerzu znów zostałam porwana przez wartką akcję oraz barwnych bohaterów.
“Noc na blokowisku” dzieje się tuż po ślubie Róży Kwiatkowskiej i Szymona Solańskiego. Mężczyzna znika bez śladu, zaś jego świeża żona zastanawia się, co też się wydarzyło i co skłoniło dorosłego chłopa do ucieczki. Pomaga jej w tym nieoceniony i trójnogi psiak, Gucio. W międzyczasie pod balkonem aspiranta Barańskiego, czyli przyjaciela Solańskiego zostają odnalezione zwłoki. Kim była ofiara? Kto ją zamordował i jaki miał motyw? Szybko okazuje się, że ta sprawa ma ścisły związek z przeszłością, kiedy to w tym samym bloku również doszło do tragicznego wypadku… Pytanie, jakie należy sobie postawić brzmi: czy to faktycznie był tylko przypadek i zrządzenie losu?

Książkę tę odebrałam niezwykle ciepło. Ciekawym zabiegiem były wtrącenia w gwarze śląskiej, dzięki której poznałam kilka ciekawych zwrotów. Spokojnie, autorka na bieżąco wszystko tłumaczy, tak, aby czytelnik na żadnym kroku nie poczuł chociaż małego zagubienia. To już dziewiąty tom serii i można by uznać, że autorka wyczerpała wszelkie pomysły na zbrodnie, morderców czy przygody głównej pary, ale nic bardziej mylnego. Nie odczułam w żaden sposób, że coś tutaj zostało wymyślone i napisane na siłę. Wszystko miało swój sens, a razem poszczególne elementy powieści tworzyły spójną całość. Czytelnik jest...

"Noc na blokowisku" to już dziewiąta komedia kryminalna z serii "Kryminał pod psem", ale nie taka, że tylko boki zrywać, bowiem wywołuje sporo refleksji u czytelnika. Odpowiedzi m. in. na pytanie, kiedy rodzi się w człowieku zło, można wyczytać między wierszami, bo Marta Matyszczaknie podaje ich na tacy, daje wskazówki.
I co się dzieje tym razem?
Szymon Solański zniknął, a Róża wraca z własnego, acz feralnego wesela w Puszczy Augustowskiej na Śląsk w towarzystwie kundelka Gucia i aspiranta Barańskiego z postanowieniem odnalezienia ukochanego. (Była?) dziennikarka i (obecnie) influencerka przyjeżdża do Mysłowic, gdzie mieszka Barański. No i pech! Ledwo przekraczają próg mieszkania policjanta, a już pod jego balkonem leży trup. Mężczyzna ma nadzieję, że znalezienie mordercy to jego przepustka do powrotu do śląskiej policji. Róża natomiast wietrzy szansę, aby odbić się finansowo i przy okazji wytropić męża. To nie może skończyć się dobrze...
Pojawia się wątek z lat 80. XX w. Ale co łączy postaci z przeszłości z wydarzeniami współczesnymi? Kim jest odnaleziony martwy mężczyzna i jaki ma związek z tajemniczą śmiercią sprzed lat? Kto go zabił? Róża ma wrażenie, że jest śledzona i wciąż trapi ją pytanie: co stało się z detektywem Solańskim?
Dużo w tej części mrocznych tajemnic, które skrywają bohaterowie, sporo niewyjaśnionych spraw i poplątanych relacji. Dzięki temu i dzięki narracji Gucia znów autorka zachowała równowagę między elementami humorystycznymi a pow...