Oskarżona

W twórczości Magdy Stachuli zakochałam się już przy jej debiucie i premiera każdej kolejnej jej książki jest dla mnie małym prywatnym świętem. Jest w jej stylu coś, co mnie kupuje, co do mnie trafia i sprawia, że chcę więcej i więcej. I jak nie przepadam za otwartymi zakończeniami, tak tej autorce je wybaczam, bo z reguły zwiastują, że jeszcze się z danymi bohaterami spotkamy. Najlepszym przykładem jest tutaj seria o Lenie, bo o jej losach powstały już trzy tomy.
Choć "Oskarżoną" można teoretycznie przeczytać bez znajomości dwóch pierwszych części, to jednak warto się z nimi zapoznać, by lepiej zrozumieć tę historię, by mieć jej pełny obraz. Niby każdy tom zamyka jakiś inny rozdział losów Leny i pozostałych bohaterów, którzy stanęli na jej drodze, ale niektóre wątki towarzyszą nam od pierwszych stron "Oszukanej" aż do teraz.
Mam problem z jednoznaczną oceną "Oskarżonej". Jako element serii podobała mi się najmniej. Może jestem za bardzo związana sentymentalnie z "Oszukaną", może w "Odnalezionej" zbyt duże wrażenie wywarł na mnie poboczny wątek historyczny, i to wpływa na mój odbiór trzeciego tomu, ale nie znalazłam w nim nic, co by się wyróżniało, co mogłabym zapamiętać i już zawsze kojarzyć z tym tytułem.
Jednak gdybym miała ocenić ją jako pojedynczą powieść, bez kontekstu dwóch pozostałych, to z pewnością zachwycałabym się jej warstwą psychologiczną. Magda Stachula nakreśliła niezwykle głębokie portrety dwóch bohaterek drugoplanowych, przede wszystkim należ...

Oskarżona to trzeci tom losów Leny. Po pośpiesznym wyjeździe z Danii dziewczyna udaje się do Hiszpanii by spotkać się ze swoją przyjaciółką Izą. Nie jest to łatwe spotkanie,ale to jedyna osoba,której Lena choć trochę ufa. Dziewczyna załatwia Lenie pracę w odrobinę odciętym od ludzi hotelu, bardzo dyskretnym ze względu na swoją specyfikę. Tam dziewczyna z pomocą Emila zaczyna rozumieć,że ciągła ucieczka to nie to czego chce od życia.
W tym samym czasie Anna próbuje się wykręcić z morderstwa i uwikłać w nie Lenę. Zaś Nikodem stał się więźniem we własnym domu,a wszystko to za sprawą nadopiekuńczej matki.
Losy naszych bohaterów znów się splatają i ściśle na siebie wpływają, a żadne z ich działań nie pozostaje bez konsekwencji.
Czy Emil przekona Lenę do powrotu do Polski i rozliczenia się z przeszłością?
Czy Nikodem uwolni się od matki?
Jak potoczy się intryga Anny?
Wszystkiego dowiecie się w najnowszej książce, a jeśli jeszcze nie czytaliście poprzednich to czas to nadrobić!
Dla mnie postacią tej książki została matka Nikodema,która cały czas działa mi na nerwy,a w tej części jest rozbrajającą.

O treści nie będę nawet wspominać, bo to już trzeci tom o Lenie i to jest jedna z tych serii, które trzeba czytać po kolei, żeby wiedzieć o co chodzi. Łatwo w takim przypadku o spoilery, a tego chcę uniknąć.

Od razu się przyznam, że uwielbiam pióro Magdy Stachuli i uważam, że jest królową nurtu domestic noir na naszym rodzimym podwórku. „Oskarżona” to dla mnie kolejny dowód na to, że korona jest na właściwiej głowie 😊

Ta powieść to ciemne miejsce w umyśle Leny, do którego autorka nas wpuszcza, ale nie bardzo chce potem wypuścić. Jest mrocznie, niepokojąco i bardzo emocjonalnie. Stachula potrafi budować klimat i właściwie dla mnie sama fabuła schodzi na drugi plan, bo na pierwszym jest cała gamą uczuć, które targają mną we wszystkie strony. Nie sposób nie wejść w buty głównej bohaterki i nie przeżywać tego, co ona. To jest to, w co autorka wybitnie potrafi i z każdą powieścią tylko szlifuje ten talent. Trudno mi spojrzeć na „Oskarżoną” jako na osobną powieść i jeszcze trudniej tak oceniać. Muszę widzieć całość, a ta jest wybitnie dobra. Lena się zmienia, zaczyna inaczej myśleć, zaczyna kalkulować - takie postaci uwielbiam, bo są autentyczne.

Przyznam, że ciężko mi pisać bez spoilerów. Mimo fabuły na drugim planie, jest ona na tyle ważna, że bez wspominania o niej mogę napisać tylko tyle - to było dobre! Było napięcie, lęk, niepewność o dalsze losy bohaterki, był ciekawy zwrot akcji. Łapcie, czyt...