Piętno dzieciństwa

"Piętno dzieciństwa" to drugi tom serii Sedno autorstwa Katarzyny Kieleckiej. Z przyjemnością wróciłam do świata bohaterów, których poznałam podczas lektury "Sedna życia". W pierwszym tomie fabuła koncentrowała się na życiu Edyty, bliźniaczki Wojtka Rawickiego. Tam to ona musiała zmierzyć się z demonami z dzieciństwa i nie tylko. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się Wojtek i jego pokiereszowana przez ojca psychika.

Z zewnątrz życie Wojtka wygląda jak bajka. Piękna żona, dwójka grzecznych jak aniołki dzieci, wielki dom, samochód, dobrze płatna praca na wysokim kierowniczym stanowisku. Czego chcieć więcej? Wielu z pewnością zazdrościło mu powodzenia, jednak nikt nie pokusił się o spojrzenie głębiej i przekonanie się, ile w tym obrazku jest prawdy, a ile udawania. Nikt nie zna Wojtka tak dobrze, jak jego siostra, ale nawet ona nie wie wszystkiego. Nie ma pojęcia, co działo się za zamkniętymi drzwiami gabinetu ich ojca, kiedy na długie godziny znikał tam z Wojtkiem. A Rawicki nie potrafi opowiadać o swoich uczuciach, bo całe lata był uczony powściągliwości. Tej przesadnej, przez którą człowiek staje się nieczuły, a jego twarz to obojętna maska. Jak w takiej sytuacji wyjść do ludzi? Otworzyć się? Pokazać prawdziwego siebie? Przekonać do siebie kogoś, kogo się kocha nad życie?

Kiedy Wojtek dowiaduje się, że ma ...

Przeczytałam pierwszą część cyklu „Sedno”, więc wiedziałam czego mogę się spodziewać. Tym niemniej i tak czytałam książkę z zapartym tchem. Już historia Edyty porwała mnie i rozwaliła na drobne kawałki. Druga część o bracie bliźniaku - Wojtku wywołała we mnie jeszcze więcej emocji.

Wojtek Rawicki z pozoru miał poukładane życie. Był dyrektorem w banku, miał dom, żonę i dwójkę bliźniaków Maksa i Jagodę. Cóż więcej potrzeba? Za wszystkim kryło się jednak drugie dno. Ożenił się z rozsądku z kobietą, która zaszła w ciążę z jego ojcem by chronić dzieci. Rezygnuje ze szczęścia do chwili gdy dowiaduje się, że jego była dziewczyna Ania urodziła córeczkę Zuzię, która obecnie ma już 5 lat. Coś w nim pęka i jest początkiem zmian. Wyzwolenie przynosi również śmierć ojca. Zdejmuje węzły, które sam sobie zarzucił postanawiając zawalczyć o siebie i swoją przyszłość. Czy uda mu się odzyskać Anię i stać się prawdziwym ojcem dla Zuzi nie zdradzę.

Jedno jest pewne, zresztą każdy sam przekonuje się o tym na własnej skórze, że to jak spędzimy dzieciństwo, w jakiej rodzinie, czy jesteśmy kochani – zawsze odciska na nas piętno w dorosłym życiu. To nasi rodzice kształtują nas na przyszłość, a dziecko wzorcuje się obserwując dorosłych. I tu pojawia się ale – co się stanie jeśli te przekazywane i wpajane nam wzorce są niewłaściwe i złe?
W książce mamy do czynienia z ojcem tyranem, który rozpoczął znęcanie się nad synem, stosując wobec niego przemoc fizyczną i psychiczną, gdy ...