Poszukiwacz zwłok

Mieczysław Gorzka, o tym autorze słyszałam nie raz, ale jakoś tak się złożyło, że nigdy nie czytałam książek tego Pana i tu muszę przyznać, że to był błąd, który już naprawiłam.

Poltergeist to nieuchwytny zabójca młodych kobiet, od kilku lat gra na nosie Wrocławskiej policji. Dlatego też w grupie dochodzeniowej przeprowadzono zmiany. Chociaż nie wszystkim to się podoba, śledztwem ma kierować komisarz Laura Wilk zwana Wilczycą. Na wierzch wychodzą różne brudne sprawy członków poprzedniej grupy śledczej. Powiązania ze światem przestępczym z handlarzami narkotyków, korupcja i problemy rodzinne.
Do Laury o pomoc zwraca się Maciej Lesiecki, policyjny psycholog, który przyjął zlecenie znalezienia zwłok zaginionej przed laty młodej dziewczyny, córki znanego biznesmena i polityka. Zlecenie, które przysporzy im wiele problemów i narazi na niebezpieczeństwo.

To, co w twórczości pisarza podobało mi się najbardziej to bardzo dobrze zbudowane napięcie, świetnie stworzony portret psychologiczny bohaterów. Cała fabuła dopracowana do perfekcji, czuć tu wysoki poziom twórczości pisarza.
Podczas czytania wydaje się nam, że wiemy wszystko, jednak pod koniec okazuje się, że tak naprawdę nie wiedzieliśmy nic. Mieczysław Gorzka lubi bawić się czytelnikiem, wodzić go za nos, serwując nieoczekiwane zwroty akcji, perfekcyjnie myli tropy, umiejętnie żongluje faktami, a to wszystko podsyca tylko ciekawość czytelniczą.

„Poszukiwacz zwłok” tą powieś...

Autor bez przerwy wodzi nas na błędne tory, myli tropy i wyprowadza w ślepe zaułki. Lecz to mi się bardzo spodobało, bo wydawałoby się, że w którymś momencie już wszystko jest oczywiste a jednak później okazuje się, że jednak nie. Mam pewne przypuszczenia, lecz dopiero w następnej części będę mogła się przekonać, czy miałam rację. Nie mogę się doczekać tego momentu, a sądząc z zakończenia powinien być kolejny tom.
Zachęcam do lektury tej książki, bo naprawdę warto poznać losy jej bohaterów.

„Poszukiwacz zwłok” to taki tytuł, który daje po oczach. Czytelnik może pomyśleć, że właściwie wszystko jest jasne, z dużą dozą prawdopodobieństwa odgaduje, co zawiera treść. A jednak… Ta książka może przynieść zaskoczenie. Nawet kilka. Dla mnie przede wszystkim zaskoczeniem było, że, pomimo iż główni bohaterowie nie wzbudzają mojej sympatii, nie mogę oderwać się od lektury. Po drugie, że mimo braku sympatii, zaczynam im kibicować i chcę poznać prawdę. Autor bardzo sprawnie opisuje współczesność, sposób funkcjonowania różnych środowisk, w tym policji, zawirowania na styku władzy i społeczeństwa. Nie jest to obraz optymistyczny, może chwilami tylko przerysowany, ale niestety w większości prawdziwy. Kolejnym zaskoczeniem było dla mnie, że to jest pierwsza książka tego autora, jaką czytam. A przecież lubię sensację w polskim wydaniu i staram się śledzić nowości. Na pewno do nadrobienia.

Trochę może zniechęcić (lub rozśmieszyć) kilka momentów, gdy bohaterowie prezentują jakieś nadnaturalne możliwości w sytuacjach ekstremalnych. To znaczy, mnie to zawsze zniechęca -mam zwykle wtedy wrażenie, że autor idzie na łatwiznę, nie wie, jak wyplątać bohatera z danej sytuacji. Jednak równoważy to bardzo sprawny opis psychologicznych zmagań Macieja Lesickiego- tytułowego poszukiwacza zwłok. Opis i analiza przeżyć osoby być może chorej psychicznie, niepewnej swojej tożsamości, a na pewno z nerwicą natręctw. Świetnie zresztą opisaną.

Powieść podoba...

Macie na sumieniu takich autorów, których książki obiecywaliście przeczytać wszystkim wokół i samemu sobie, po czym czekały na półce przez kilka lat budząc wyrzuty sumienia?

Dla mnie takim autorem jest Mieczysław Gorzka, którego „Martwy sad” i „Iluzję” wylicytowałam w aukcji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w 2019 roku i od tego czasu systematycznie zarzekałam się, że w końcu przeczytam… I w końcu przeczytałam, ale nie te dwie części z cyklu „Cienie przeszłości”, a najnowszą powieść Autora „Poszukiwacz zwłok”.

I cóż, po jej lekturze chciałabym ponownie zapewnić, że na pewno przeczytam inne Jego książki, ale już chyba nie wypada 🤣. W każdym razie apetyt na więcej jest ogromny, bo Autor potrafi wiarygodnie kreować literacką rzeczywistość, której nie brakuje mroku, najniższych ludzkich instynktów, ale też poczucia sprawiedliwości, woli walki i tej szczypty dobra, która ratuje wiarę w ludzi.

To opowieść o ludzkich wyborach, których konsekwencje wciągają w pułapkę bez wyjścia, ale też o walce ze złem tego świata i tym tkwiącym w nas, przyczajonym, gotowym, by zaatakować w chwili słabości. Tu traumy przeszłości rezonują kładąc się cieniem na życiu bohaterów, a chęć zemsty zaślepia.

A bohaterowie? Mistrzostwo! Obdarzona niesamowitą intuicją „Wilczyca”- komisarz Laura Wilk, terapeuta i poszukiwacz zwłok Maciej Lesiecki, który pomagając innym nie do końca potrafi pomóc sobie grzęznąc w nerwicy natręctw coraz bardziej utrudniającej życie je...

„Poszukiwacz Zwłok” Mieczysława Gorzki to kryminał odpowiedni zarówno dla fanów autora, jak i tych, którzy ciągle jeszcze z jego piórem nie mieli do czynienia, z tego względu, że jest to książka nieco inna niż te wydane do tej pory, początek nowej serii. Historia toczy się w dwóch planach czasowych, a raczej w jednym, z przebłyskami z przeszłości. Zagadek kryminalnych mamy kilka, bo i postaci pierwszoplanowych jest dwójka – policjantka i psycholog, każdy z nich zajęty jest czym innym. Akcja toczy się tempem umiarkowanym, zaczyna spokojnie, by z każdą kolejną stroną nabierać tempa, aż do finału, w którym pojawiają się wątki sensacyjne. Jest trochę zaskoczeń, ciekawość utrzymana jest na stałym poziomie, a język fajnie dopasowany do bohaterów, z perspektywy których naprzemiennie poznajemy wydarzenia. Jednak tym, co mnie przekonało do tego tytułu, były przede wszystkim kreacje postaci, szczególnie jedna z dwóch pierwszoplanowych - psychologa Macieja Lesickiego, który sam nie potrafi dojść ze sobą do ładu, sam sobie nie do końca ufa. Zatem czy my możemy? To postać bardzo nieoczywista, niejasna, która do samego końca utrzymuje czytelnika w niepewności. Ci, którzy cenią sobie solidne pod względem psychologicznym kreacje postaci, z pewnością będą usatysfakcjonowani! Wspomnieć jeszcze muszę, że nie wszystko zostaje w tym tomie pełni wyjaśnione – ale w porządku, to przecież początek serii. Bardzo obiecujący! Ja już czekam na tom drugi, a czytelnikom lubującym się w rozbudowanych, ...

W okolicach Wrocławia pojawia się brutalny morderca nastolatek. Na czele w prowadzeniu śledztwa staje komisarz Laura Wilk. Dodatkowo w międzyczasie zostaje zamordowany kolega z wydziału..
Napięcie buzuje od braku topów..

Współpracujący psycholog sam zmaga się z traumami z dzieciństwa. Jego opracowany i szczegółowy plan dnia, którego się trzyma codziennie zostaje zaburzony przez pewną kobietę, która składa mu prywatną propozycję prowadzenia śledztwa..

Jak połączone są ich ścieżki? Kto jest odpowiedzialny za tragedię, dowiedzcie się sami..

Lubicie złożone schematy? Lubicie kiedy oczywiste fakty okazują się mylące?
Jeśli tak to szybko proszę czytać kolejną historię spisaną przez Mieczysława Gorzka.
To, że cykl "Cienie przeszłości" przypadł mi do gustu informowałam Was na początku mojego bookstagrama. Rozpoczęcie kolejnego cyklu z Laurą Wilk zwaną Wilczycą to kolejny strzał w dziesiątkę. Dzieje się tutaj wiele, a kolejne wiadomości tylko potęgują dalszą ciekawość.
Jestem ogromnie ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów i czekam z niecierpliwością na premierę drugiego tomu! Polecam.

Sięgając po tą książkę byłam pewna, że to kolejny kryminał, który może mnie zaskoczyć jedynie motywem kierującym sprawcą. Aż nie potrafiłam uwierzyć, że tak wiele rzeczy było tu nieszablonowych. Po pierwsze sam morderca. Jest to osoba, którą znamy bardziej z opisu innych ludzi, a nie jego samego. Oczywiście występuje gdzie nie gdzie, lecz jak już się pojawi, to jakbym ducha zobaczyła. Jego sposób wysławiania jest bardzo groźny. Mówi konkretnie i mądrze, choć to co mówi normalne nie jest. Bałam się go jakby sam miał wyskoczyć z książki i zrobić ze mną, to co z innymi. Drugą mroczną tu rzeczą był sam sposób okaleczenia osoby, której los był już przesądzony. Opisy późniejszych zwłok były straszne, budziły grozę i niemal wysysały z nas życie. Odnosi się wrażenie, że to jakby odsłona po jakimś kulcie, lub traumie, którą przeszedł. Tutaj dodam, że znamy czasy, kiedy do pewnych traum dochodziło. To, co mówił, czy też myślał było bardzo logiczne i nienaturalne jednocześnie. Jakby znał dokładnie przekaz, ale inaczej go interpretował i odwrotnie się zachowywał. Dla mnie był groźnym zbiegiem ze szpitala psychiatrycznego, ale już nie zdradzę, dlaczego tak uważam. Długo jednak nie wiadomo o kogo chodzi, gdyż nie ma podpowiedzi, czy to te same osoby, czy chodzi o kogoś innego. Następnym bardzo wciągającym wątkiem jest nasz brak zaufania do postaci. Im mniej ktoś jest opisany, tym bardziej nie można mu ufać. Tym, którym poświęca się najwięcej czasu, też nie możemy zaufać, gdyż cokolwie...

Czytam odkąd pamiętam i zawsze sprawiało mi to wiele przyjemności. Literatura przenosi nas w inne miejsce, daje emocje, pobudza wyobraźnię, no i po prostu zapewnia świetnie spędzony czas. Można czytać całe lata i wciąż czuć radość z odkrywania czegoś nowego.

Tym razem weszłam do świata Laury Wilk, która poszukuje mordercy nastolatek.

To pierwsze literki Autora jakie czytałam i przepadłam, od pierwszego rozdziału, od pierwszej strony. Tu jest wszystko to co w książkach uwielbiam. Piękne słowa, lekkie i płynne, intrygująca fabuła, nietuzinkowi bohaterowie, wciągająca warstwa obyczajowa i niezaprzeczalna mieszanka dobra ze złem. W tym wszystkim jako czytelnik miałam ciągłe poczucie niepewności, niepokoju, tak ważne w tym gatunku literackim.

Zanurzyć się w tę powieść to jak chłodny prysznic po gorącym dniu. Przyjemność połączona z orzeźwieniem.

Ta książka to wielowymiarowa, emocjonalna podróż, gdzie nie ma przypadków, gdzie wszystko idealnie się łączy i zostawia swój ślad na czytelniku.

Uwielbiam kryminały, a tu dostałam prawdziwą klasykę tego gatunku! #genczepiacza poszedł spać zmęczony daremnymi poszukiwaniami 😀

Mogę Wam tylko baaaaaardzo polecić, no i ode mnie 10/10

Mieczysław Gorzka jest bez wątpienia jednym z najlepszych autorów kryminałów. Nie trafiłam jeszcze na negatywne opinie dotyczące jego książek, za to zachwytów nie brakuje. Cieszę się, że dałam mu w tym roku w końcu szansę i pochłonęłam wszystko, co dotychczas stworzył. Nie będę ukrywać, że najbardziej podobają mi się jego pierwsze dzieła, ale tym razem zmierzyłam się z tym najnowszym.

"Poszukiwacz zwłok" to początek zupełnie nowej serii z nieznanymi wcześniej bohaterami. Autor wraca do klasycznej odmiany gatunku po eksperymencie z "Burzą", jednak muszę przyznać, że nie weszłam w tę historię tak płynnie jak się spodziewałam. Długo wyczekiwany przeze mnie kryminał rozpoczął się jakby niezgrabnie, jakoś tak nie zachęcał wręcz do dalszej lektury. Warto było jednak przebrnąć przez ten moment, bo dalszy ciąg był już na takim poziomie, do jakiego Mieczysław Gorzka przyzwyczaił swoich czytelników.

Mam niewątpliwy problem z bohaterami, którzy wychodzą spod jego pióra. Nie polubiłam Zakrzewskiego i daleko mi też do odczuwania sympatii wobec Laury Wilk. Nie przeszkada mi to jednak zupełnie w czerpaniu przyjemności z intryg kryminalnych, które oni rozwiązują. A Wiczyca ma chyba jeszcze trudniej niż Zakrzewski i to wcale nie ze względu na płeć.

Wydaje mi się, że styl, jakim posługuje się autor jest na tyle świetny, że przyjemnie czyta mi się nawet te powieści, których fabuła nie wpisuje się dokładnie w mój gust. W tej książce za dużo było dla mnie wątkó...

Od kilku lat na terenie Wrocławia grasuje morderca. Okrzyknięty przydomkiem Poltergeista. Brutalnie morduje nastolatki.
W końcu przy kolejnej zbrodni sprawę przejmuje komisarz Wilk. Za kobietą nie przepadają pozostali śledczy. Jednak ona, jako typowa Wilczyca zamierza im udowodnić, że to właśnie jej uda się doprawdzić sprawę do końca.
Laura Wilk to kobieta bezkompromisowa, a zarazem samotna. Swoje prywatne życie poświęciła pracy. Bez zobowiązań spotyka się z psychologiem policyjnym, Maciejem.
To on dostaje zlecenie by zabawić się w detektywa i odnaleźć zwłoki zamordowanej córki wysoko postawionego polityka. Angażuje w to Laurę. Od tej pory kobieta działa na dwa fronty.
W międzyczasie na jaw wychodzą sprawy, który nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Współpracownicy komisarz zamieszani są w mafijne porachunki. Za wszelką cenę chcą pozbyć się Wilczycy, bo ta za bardzo miesza w ich interesach.
Zaczyna się gra z czasem. Nie tylko o odnalezienie seryjnego mordercy i zwłok nastolatki, ale przede wszystkim o życie zarówno Laury jak i Macieja.
A co jeśli wszystkie zagadki mają że sobą sporo wspólnego?
Pewne jest, że jeszcze niejedna osoba zapłaci za to najwyższą cenę, jaką jest życie.
Ile tutaj się wydarzyło! Naprawdę to świetnie skonstruowany kryminał. Od samego początku więcej w nim pytań niż odpowiedzi. Akcja rozpędza się w zawrotnym tempie. Nie zabraknie wątków niczym z dobrej sensacji. Całość jest poprowadzona tak, że wodzi czytelnika ...

Niespodziewanie komisarz Laura Wilk dostaje sprawę w której policjanci muszą w końcu rozprawić się z zabójcą nastolatek.. Ta sprawa ze względu na swój charakter już jest bardzo ciężka, ale nie tylko to jest problemem.. Policja od wielu lat próbuje rozwiązać zagadkę morderstw i za każdym razem polegają na niej śledczy.. Czy kobieta sobie poradzi? Tym bardziej, że nawet w swoich szeregach są osoby, które jej nienawidzą. Dlaczego? Cóż bo jest kobietą.. do tego poświęconą swojej pracy, oddaną i dokładną .. stara się, by nic jej nie umknęło ... a przecież, niektórym już się nie chce, jednak Kobieta mimo przeciwności nie poddaje się, tym bardziej, że czuje na plecach oddech Piotra Żołnierza, który zajmował się tą sprawą do tej pory.. Dodatkowo gdzieś obok pracy, marzy o tym by ułożyć sobie życie uczuciowe.. mieć do kogo wrócić.. Jest taka osoba.. to Maciej Lesiecki, psycholog który od lat współpracuje z policja, jest szanowany personą i choć znają się z Laurą, dość dokładnie, to nie są w stanie zbudować prawdziwego związku.. Maciej mimo tego, że jest bardzo dobrym psychologiem, są zmaga się ze swoimi demonami z przeszłości..

Kochani, ta książka to niezły grubasek ma 479 stron więc mogę Wam o niej pisać i pisać, jednak.. po co? Lepiej, żebyście sami oceni ten kryminał. Moim zdaniem to bardzo dobra powieść, Autor ułożył taką zagadkę, gdzie.. od początku wiedziałam kto jest winny, potem zostało we mnie zasiane ziarno niepewności, by na są koniec kompletnie mnie ogłupić i...

"Poszukiwacz zwłok" wciąga czytelnika w sam środek toczącego się śledztwa przeciw brutalnemu mordercy nastolatek. Stojąca na czele grupy śledczej Laura Wilk odnosi pierwsze sukcesy w toku działań, co nie podoba się jej kolegom z grupy dochodzeniowej. Jednocześnie śledzimy historię Macieja Lesieckiego, psychologa uwikłanego we własne traumy z dzieciństwa, który otrzymuje dobrze płatną propozycję odnalezienia ciała zaginionej przed laty dziewczyny. Wilk i Lesiecki zaczynają współpracować, nie wiedząc, że wpadają w coraz większą pułapkę...

Jakie to było dobre! Gorzka stworzył solidnie skrojoną, kryminalną ucztę, nie szczędząc przystawek w postaci doskonale napisanych bohaterów - zarówno pierwszo- jak i drugo-planowych - na danie główne serwując wciągające, wielowymiarowe śledztwo, pełne sekretów i brudów przeszłości, korupcji oraz walki o władzę, a w postaci deseru - zakończenie otwarte z dobrą furtką do kolejnego tomu.

Autor zgrabnie manipuluje faktami i uważnoscią czytelnika, podając pierwsze tropy jako coś oczywistego, a następnie diametralnie je obraca w pył w końcowych rozstrzygnięciach. Z jednej strony pewnych elementów się domyśliłam, ale inne na tyle mnie zaskoczyły i zaintrygowały, że już jestem ogromnie ciekawa, czy moje podejrzenia okażą się w dalszej mierze słuszne - oby nie było dane długo czekać na kontynuację 🤭

Na szczególną uwagę zasługują portrety psychologiczne bohaterów, które były stworzone autentycznie i przekonująco. Uwielbia...

Co mogę powiedzieć o tym tytule? To, że jest mega wciągający! Mimo że "Poszukiwacz zwłok" liczy 479 stron, to przeczytałam go w dwa wieczory. Jest tu kilka wątków, które nie dawały mi spokoju, a że nie chciałam zaglądać na ostatnie strony, musiałam podkręcić tempo czytania. Jak najszybciej chciałam się dowiedzieć:
co się stało z Marią Cybulską,
kto jest Poltergeistem,
czy Ariel mógł być tym, kogo szuka komisarz Laura Wilk,
oraz czy Żołnierz dostanie zasłużoną karę.

To moje pierwsze spotkanie z piórem autora, ale na pewno nie ostatnie. Mieczysław Gorzki kupił mnie złożonością tej historii. Tyle się tu dzieje, tyle tu postaci a mimo to wszystko jest spójne i wciągające. Nie nudziłam się ani chwili. Kibicowałam Wilczycy, chciałam dorwać w swoje ręce Żołnierza i zastanawiałam się, co jest nie tak z Lesieckim. Autor każdej z tych postaci (choć nie tylko tych) wprowadzając nas do akcji oraz przez całą fabułę poświęcił tyle czasu, przez co poznajemy ich myślenie i emocje. Najlepsze jest to, że to było tak umiejętnie przedstawione, że akcja ani na chwilę nie przymulała, a wręcz budowała przywiązanie i zrozumienie zachowań bohaterów.

To bardzo dobra polska powieść kryminalna. Mamy tu mocną akcję, seryjnego mordercę, tajemnice przeszłości i świetnie skonstruowane postacie. Zakończenie jak dla mnie 10/10. Mam nadzieję na kontynuację przygód pani komisarz i pana psychologa, ponieważ ciekawa jestem czy uda im się poznać prześladowcę oraz, czy dowiemy...

Macie ochotę na rasowy kryminał z wątkiem sensacyjnym w tle? Szukacie czegoś dzięki czemu na skórze będziecie odczuwać dreszczyk emocji, a napięcie będzie sięgać zenitu? Tak? W takim razie świetnie się składa!

„Poszukiwacz zwłok” to świetny przykład rasowego kryminału przy którym naprawdę nie można się nudzić.

Fabuła została bardzo ciekawie skonstruowana i nie brakuje w niej wielu zwrotów akcji oraz wydarzeń, które potrafią zmrozić krew żyłach. Samo tempo akcji nie zawsze jest równa, ale nie oznacza to, że będziemy się nudzić.

Momenty, w których akcja zwalnia służą do tego, abyśmy lepiej mogli poznać bohaterów i zagłębić się w ich psychice. Ich myśli i zachowania niejednokrotnie zmuszają Czytelnika do refleksji i zastanowienia nad człowieczeństwem, ale i nie tylko.

To właśnie szczegółowa kreacja bohaterów i poświęcenie im większej uwagi sprawiają, że książki Pana Mieczysława są wyjątkowe. To za ich sprawą Autor udowadnia jak dobrze potrafi zagłębić się w ludzką psychikę i odwzorować jej najstraszniejsze zakamarki. W moim odczuciu to właśnie bohaterowie stanowią najmocniejszą stronę „Poszukiwacza zwłok”. Każda z postaci została bardzo dobrze dopracowana. Nawet te drugoplanowe nie zostały w żaden sposób pominięte i da się odczuć, że są one postaciami „z krwi i kości”. Postać Macieja Lesieckiego to prawdziwy majstersztyk. Dawno nie spotkałam się z tak intrygującą osobowością ukształtowan...

Tytułowy poszukiwacz zwłok to psycholog policyjny Maciej Lesiecki. Autor bardzo dobrze nakreslił jego typ psychologczny, cofnął w czasie fabułę, aby poświęcić kilka rozdziałów jego dzieciństwu. To co wydarzyło się dzieciństwie odbija się na jego dalszym życiu. Niespodziewanie dostaje dobrze platne zadanie odnalezienia zwłok Marii Cybulskiej, córki znanego polityka. Jest to jednym z wątków tej powieści. Drugi wątek to poszukiwanie nieuchwytnego gwałciciela i zabójwcy nastolatek, zwanego Polterigestem. To zadanie Laury Wilk, zwanej Wilczycą. To kobieta silna psychicznie i fizycznie. Każdy z tych wątków mógłby być osobną powieścią. Autor opisał silne powiązania policji i prokuratury z gangsterami. To bardzo dobry kryminał z ciekawą fabułą, wieloma zwrotami akcji, trzymający w napięciu. Zakończenie nie wyjaśnia wszystkego więc czekam na kolejny tom.