Krwawnica

Moje pierwsze zetknięcie z prozą Mieczysłąwa Gorzki i ... szału nie ma . Jest za to coś pośredniego między kryminałem a thrillerem. Atmosfera złośliwej tajemniczości otula pewne domostwo w Bagniskach, małej , hermetycznej miejscowości gdzie wszyscy się znają i wiedzą więcej niż chcą mówić. Akcja powoli się rozkręca i dopiero pod koniec naprawdę coś się dzieje. Brakowało mi burzy emocji. Odrobina strachu i tajemnicy to za mało żeby emocje szalały. Nie czytałam wcześniej innych książek autora więc nie mam porównania ale mam nadzieję, że kolejne będą tylko lepsze. I dowiedziałam się co to jest krwawnica.

Rewelacyjny thiller z niespokojnym, mrocznym klimatem, splątaną intrygą i niejednoznacznymi bohaterami. Wprawdzie podejrzewałam takie rozwiązanie Krwawnicy, ale końcowa volta mnie zaskoczyła.

Powieść "Krwawnica" jest dla mnie trudna do oceny, ponieważ przez prawie połowę czytałam z uczuciem zniechęcenia oraz deja vu. Nie oszukujmy się, motyw przeprowadzki z miasta do sielskiej, ale klaustrofobicznej miejscowości nie jest czymś odkrywczym. Dodatkowo masa stereotypów dotyczących wsi okropnie mnie irytowała. Nie cierpię schematów, a tutaj trochę tego jest, dla przykładu; mieszkańcy wsi to osobnicy ciemni jak dwunasta w nocy, którym słoma z gumiaków wystaje, dla których jest jedyna i słuszna partia, dodatkowo katolicy to zacofani hipokryci. Akcja dzieje się podczas pandemii, wiec dorzućmy do tego teorie spiskowe wsioków i mamy "smakowity" obraz polskiej wsi. Oczywiście kontrastem do tego są miastowi bohaterowie, bardzo nowocześni i w poglądach oświeceni. Nie twierdzę, że i tak bywa, ale czekam aż ktoś wykaże się świeżością w kreowaniu takich obrazów.

Dość sporym plusem w tym nużącym początku były dla mnie opisy przyrody, trochę zalatywało mi to Dardą, którego lubię. Dodatkowo historia ma kilka klimatycznych scen z dreszczykiem, no pyszne były, podobała mi się też duszna atmosfera, przepełniona grozą i tajemnicą, dlatego kolejne rozdziały pokonywałam stabilnym tempem. W pewnym momencie historia ruszyła z kopyta i z nastrojowego dreszczowca stała się krwistym, zaskakującym thrillerem. Zrobiło się intrygująco, ale niestety w pewnym momencie autora poniosła fantazja, moje oczy z każdym jednym zdaniem robiły się coraz większe. Skończyłam czytanie z pytaniem W...

"Krwawnica" to zupełnie nowa powieść Mieczysława Gorzki, ale ten autor nie byłby sobą, gdyby swoich bohaterów nie napiętnował burzliwą przeszłością, która niczym zmora wnika w ich życie, ciągle nie dając o sobie zapomnieć, a powracając przeradza ich życie w koszmar. Choć w "Krwawnicy" główny bohater, Rafał Dzikowski - były glina, doświadczony śledczy - sam aż tak napiętnowanej przeszłości nie miał, to jednak i tak dała ona o sobie znać, dotykając jego rodziny...
Cóż, sądziłem, że ta historia będzie zupełnie inna, bardziej świeża, ale widocznie ten autor tak już ma.
Powieść nie jest jednak zła. Mnie się podobała, szybko przykuła uwagę swą tajemniczością i była wciągająca. Nie brakuje zaskoczeń, ciekawych zwrotów akcji i obyczajowych ubarwień. Muszę przyznać, że historia trójki bohaterów (Rafała, jego żony Weroniki i jej serdecznej przyjaciółki Edyty) od początku wyglądała intrygująco i nie było dla mnie zaskoczenia, jak to się w końcu potoczyło. Zaskoczeniem natomiast była dla mnie "pomroczność jasna" głównego bohatera, który jako były śledczy powinien zachowywać się i myśleć bardziej racjonalnie...
Zakończenie bardzo ciekawe, ale nie do końca oczywiste, choć kontynuacji raczej się nie spodziewam. A szkoda, bo chętnie bym poczytał, jak układałoby się dalsze życie tego swoistego trójkąta. I co dalej z domem w Bagniskach?...
Oczywiście powieść jest słabsza od całego cyklu Cienie przeszłości i ich kontynuacji Wściekłe psy, ale mogę ją śmiało polecić nie tylko...

Ucieczka z miastowego zgiełku do świeżo wyremontowanego domu, położonego nad malowniczym jeziorem w niewielkiej wsi- brzmi jak marzenie niejednego z nas. Z pewnością moje. Tak właśnie rozpoczyna nowy etap swego życia Rafał Dzikowski wraz z żoną Weroniką. Co zatem może pójść nie tak i się nie udać? Okazuje się, że wszystko…

Państwo Dzikowscy nie są mile widzianymi przybyszami przez mieszkańców Bagnisk, o czym przekonują się już pierwszego dnia. Na dodatek złego na ich podwórzu wkrótce potem zostają wykopane ciała dwóch kobiet. Rozpoczynający się koszmar małżeństwa dopełniają tamtejsze lokalne wierzenia, które z każdym kolejnym dniem uderzają ze zwiększoną siłą w ich związek.

„Krwawnica” autorstwa Mieczysława Gorzki to książka, której fabuła moim zdaniem została zbudowana na bardzo mocnej podstawie ciekawego pomysłu. Kochające się małżeństwo, nowe miejsce, nowi ludzie i nowe życie- tutaj aż pachniało czymś skrajnie odmiennym aniżeli sielankowe życie na tle malowniczej przyrody. Wszak to thriller, a te nie mogą bazować na bajkowym scenariuszu według słów …”i żyli długo i szczęśliwie”.

Książka napisana jest przyjemnym dla oka językiem i to z pewnością jej wielki atut. Na plus zasługują także momenty grozy, które w jednej sekundzie przyspieszały akcję serca. Choć było ich zdecydowanie za mało. Ostatecznie mroczny świat szaleństwa, z którym przyszło się zmierzyć głównym bohaterom książki nie był w mojej ocenie aż tak straszny. Historia miała swoje le...

Domek w sielskiej okolicy, nad jeziorem, w lesie, nieopodal małej wsi Bagniska, ma być rajem na ziemi dla emerytowanego policjanta Rafała i jego żony Weroniki. Czy rzeczywiście tak będzie? Wiejska społeczność jest niechętna obcym, zamknięta, czuć, że skrywa jakieś mroczne tajemnice, uważnie obserwuje przybyszy z miasta. Atmosfera się zagęszcza gdy na podwórku odkopane zostają zwłoki kobiety, za kilka godzin drugie, ktoś na ścianie czerwoną farbą napisał KRWAWNICA. Ktoś obserwuje dom, wybija okno.... Mieszkańcy są przerażeni. Okazuje się, że oni też mają przed sobą tajemnice...jak wielkie? Jaki wpływ na obecne wydarzenia mają zdarzenia z przeszłości, o których wieś zgodnie milczy?
Czyta się szybko, napięcie trzyma do ostatnich stron. Polecam miłośnikom thrillerów i kryminałów 🙂

Mieczysław Gorzka powraca w nieco innej, mroczniejszej osłonie z thrillerem "Krwawnica".

Małżeństwo Dzikowskich przeprowadza się z miasta na prowincję. Rafał jest byłym policjantem, który od zawsze marzył o zamieszkaniu w domu nad jeziorem, gdzie spędził najlepsze dni swojego dzieciństwa. Jednak nowy dom znajduje się w nie całkiem przyjaznej wsi Bagniska, a jego mieszkańcy zdają się być wrogo nastawieni do przyjezdnych. Niedługo potem na podwórzu wykopane zostają zwłoki dwóch kobiet. To dopiero początek niepokojących wydarzeń.

"Ja­ki­kol­wiek byłby to wiek, lu­dzie są tacy sami. Boją się nie­zna­ne­go".

Muszę przyznać, że początek niczym z baśni o złej Babie Jadze w wersji dla dorosłych zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Po takim wstępnie nie było rady, musiałam czytać dalej. Autor nie raz pokazał, że umie w mroczne i nieoczywiste tematy, przekonałam się o tym podczas lektury "Martwego sadu". Tutaj już okładka robi świetną robotę, obiecując dużo mroku, klaustrofobii i zła, a początek książki tylko nas w tym utwierdza. Choć wszystko zdaje się przemawiać za tym, że dom i jego okolice mogą być nawiedzone, to należy pamiętać, że potwory nie istnieją, a za całe zło odpowiedzialni są ludzie.

Paraliżujące poczucie, że coś tu się nie zgadza, niejasne zagrożenie i tlący się z wolna niepokój, powodują, że pełna mroku fabuła niepostrzeżenie oplata nas swymi mackami i nie wiedzieć kiedy, zaczynamy dusić się w hermetycznej społeczności, gdzie pan...

Oj co to był za thriller – to istny horror.

Czy przeprowadzka do świeżo wyremontowanego domu nad jeziorem Chobienickim we wsi Bagniska przyniesie szczęście Rafałowi i jego żonie Weronice?

Jak tona wsi bywa nikt nie lubi nowych mieszkańców. Czy domu dzieją się nadprzyrodzone zjawiska, czy też może to małżeństwo dostaje w głowę? Przekonajcie się sami. Mieszkańcy tej wioski coś ukrywają. Czy ujawnią prawdę nim będzie za późno?

Początek tej powieści jest bardzo mroczny. Dalej nie jest lepiej. Jeżeli lubicie się bać to dobrze trafiliście. Mieczysław Gorzka stworzył przerażające dzieło. Ta historia tak bardzo mnie pochłonęła, że aż nie mogłam się od niej oderwać. Za wszelką cenę chciałam poznać mroczną tajemnicę wsi, tak zawzięcie ukrywaną przez jej mieszkańców. Tutaj nie znajdziecie nic oczywistego. Autor sprytnie o to zadbał. Musicie bardzo uważać, ja byłam przerażona czytając.

Powieść „Krwawnica” trzyma w napięciu od początku, aż do samego końca. Co ma wspólnego wieś z tytułową „Krwawnicą”? Rozwiązanie tej zagadki poznacie czytając ten thriller.

Wciągająca fabuła, dobra akcja i to trzymanie w napięciu sprawiają, że nie można przejść obojętnie wobec tej pozycji.

Było to moje pierwsze, lecz nie ostatnie czytelnicze spotkanie z twórczością tego autora.

Dla lepszego efektu zachęcam do czytania „Krwawnicy” wieczorową porą, a zwłaszcza po zmroku.

Polecam - ...

To moje drugie spotkanie z autorem. Wybrałam tę książkę, gdyż bardzo lubię dziko rosnącą krwawnicę, nawet próbowałam przenieść do swojego ogrodu, ale wygląda mizernie (pewnie ma za sucho), pozostaje mi więc podziwiać ją na łące na jeziorem.
W "Krwawnicy" podobał mi się nastrojowy, tajemniczy, nieco mroczny klimat, łatwo wyobraziłam sobie domek na odludnym wzgórzu nad jeziorem, bo w mojej okolicy znalazłabym kilka pasujących lokalizacji. Już początek książki jest dość niesamowity i zapowiada ciekawą historię.
Emerytowany policjant Rafał Dzikowski chcąc uciec z miasta i odciąć się od przeszłości przeprowadza się z żoną Weroniką na wieś. Z Wrocławia jadą do wsi Bagniska, w tej okolicy Rafał spędzał dzieciństwo i kupił opuszczony dom oddalony trochę od wsi, ale za to blisko jeziora. Żonie nie bardzo się ten pomysł podobał, a w zasadzie nie podobał jej się sam dom. Bała się tu zamieszkać, lecz po jakimś czasie zgodziła się zostawić miasto...

Zdecydowanie nie wystarczy mi życia na poznanie wszystkich rewelacyjnych historii! Z prozą Mieczysława Gorzki spotkałam się po raz pierwszy i po wysłuchaniu audiobooka w interpretacji Filipa Kosiora zdecydowanie mam chęć poznać inne powieści tego autora.

Rafał Dzikowski, policjant emeryt, wprowadza się wraz z żoną Weroniką do wyremontowanego domu we wsi Bagniska. Piękna okolica i urokliwe jezioro tuż za progiem pozwalają mieć nadzieję na mile spędzone tam wspólne chwile. Pojawił się tylko jeden problem. Mieszkańcy wsi nie wyglądali na zadowolonych i traktowali nowych sąsiadów z dystansem i raczej chłodno. Poza tym na świeżo odnowionym domu ktoś wypisał wielkimi literami słowo KRWAWNICA. Atmosfera zrobiła się dość ciężka i tajemnicza. Robi się jednak jeszcze gorzej, kiedy na podwórku domu Dzikowskich robotnicy znajdują zakopane zwłoki dwóch kobiet. Po tym zdarzeniu we wsi zaczynają dziać się dziwne rzeczy, więc Rafał postanawia przeprowadzić prywatne śledztwo. Zdecydowanie musi jak najszybciej dojść prawdy, bo okazuje się, że życie jego żony może być zagrożone.

Wątek kryminalny uzupełniony jest o tło społeczne. Autor świetnie odmalował panującą we wsi atmosferę i przytoczył różne zwyczaje i wierzenia kultywowane w okolicy.

Akcja w powieści rusza z kopyta właściwie już na początku całej historii. Głos lektora idealnie pasował do opowiadanych wydarzeń i wciągał w zawiłości fabuły. Z czasem robiło się coraz bardziej...

Specyficzna mała, hermetyczna społeczność, która niezbyt przyjemnie wita nowych mieszkańców. Wciągająca książka, zakończenie zaskakujące a w środku różnie. Momentami trochę za bardzo uwaga czytelnika jest odwracana, niektóre wątki były według mnie niepotrzebne. Nie powiem, żeby ta książka skradła mi serce, ale tez nie uważam, że jest zła. Podoba mi się styl pisania autora, dlatego chętnie sprawdzę inne książki spod jego pióra, a wybór widziałam jest spory.

Sięgając po tę książkę, nawet nie wiedziałam, o czym jest. Skusiło mnie znajome nazwisko autora i głos lektora. Słuchając, zastanawiałam się, czy mamy do czynienia ze zjawiskami nadnaturalnymi, czy to jedynie złudzenie wywołane przez wodę, las i strach. Kilka razy zmieniałam zdanie, co do sprawcy, a zakończenie i tak mnie zaskoczyło. Bardzo dobrze się słuchało tej książki. Od leniwego początku, aż do galopującego i niespodziewanego zakończenia.

o książce słów kilka, jak zawsze, na moim blogu :)
https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-krwawnica-mieczyslaw-gorzka/