Lilie

Kolejna książka o komisarzu Marcinie Zakrzewskim, który jest doskonałym śledczym. A że przy okazji ma jeszcze jakieś życie prywatne to plus. Znowu prowadzi on trudne i wymagające śledztwa, które w jakimś momencie zaczynają się łączyć. Zupełnie nie przewidziałam zaś zakończenia. Przez ułamek sekundy nie podejrzewałam właściwego gwałciciela i mordercy. Tak autor kręcił, że zmylił mnie całkowicie. Bardzo dobry kryminał i sięgam po kolejne książki autora.

Doskonały kryminał, choć nikt mnie nie uprzedził, że należy go czytać po Polowaniu na psy i Dziewięciu - trochę wyprzedziłam fakty.
Książkę pochłonęłam, akcja wielowątkowa, dość pokręcona i niby czytelna, ale do końca nie obstawiłam właściwego mordercy.

"Skrzywdzona kobieta jest zdolna do wszystkiego"

Toś pojechał po bandzie tym razem Panie Autor. Dawno nie czytałam kryminału, w którym ofiary morderstw pojawiają się hurtowo i tylko przeplatane jakimś tam marnym ciałem pojedynczym. Przywołując stare dobre powiedzenie, że "Trup ściele się gęsto" stwierdzam, że w tym wypadku nawet bardzo gęsto. Jedynie nasz nadkomisarz Marcin Zakrzewski jest nie do zdarcia, ba, nie do zabicia, bo ma siedem żyć 😉. Tak to ujęła trochę sarkastycznie jego nowa partnerka Karina Buczko. No po prostu człowiek, który się kulom nie kłania i nawet bagno go nie pochłonie 😉

Książka bardzo treściwa, bo czegoż my tu nie mamy, prócz po prostu bestialskich zabójstw? Stare zapyziałe, ustawione śledztwo z lat głębokiej komuny, pokaz sztuk walki w wykonaniu kobiety. Przydatność kamizelek kuloodpornych ratujących życie, tym którym powinny je uratować. Niesamowity heroizm obcego człowieka, no i na końcu... anioła stróża...

Na szczęście to wszystko jakoś zadziwiająco dobrze trzyma się kupy i nawet nie jest zbyt odrealnione. Dlatego czyta się doskonale. Ale tym razem zabójcę, tego głównego wytypowałam trafnie i dość wcześnie, mimo zdolnego mylenia tropów, serwowanego przez autora.

"Lilie" to kolejna powieść zdolnego autora, Mieczysława Gorzki z jego ulubionym bohaterem Marcinem Zakrzewskim, któremu towarzyszy jego partnerka Karina Buczko. Rozumieją się bez słów...
Nie jest to jednak kolejny tom cyklu "Wściekłe psy" ani "Cieni przeszłości, tylko całkiem odrębna powieść.
Jeśli chodzi o intrygę, to niezwykle skomplikowana powieść. Nie ma jednego głównego wątku, jest jeszcze kilka pobocznych, które w większym lub mniejszym stopniu łączą się z głównym. Jednak to niezwykle sprawnie napisana powieść kryminalna, z dynamiczną akcją i kilkoma zaskakującymi zwrotami. Jeśli miałbym jakieś zastrzeżenia, to tylko dlaczego tożsamość mordercy w ogóle nie przewijała się wśród wszystkich postaci tej powieści. Tak samo ciężko było uchwycić właściwy motyw tych wszystkich zabójstw. To spowodowało, że na koniec dla mnie wyszło nieco sztucznie. Jednak powieść jako całość broni się znakomicie. Nie zabrakło jak zwykle dramatycznego i brawurowego zakończenia. "Lilie" mają swój mroczny klimat, co sprawia, że napięcie stopniowo wzrasta i czuć grozę i niepewność...
Gorąco polecam!

Po cichu kibicuję Panu Mieczysławowi w jego tworzeniu. Wszak zaistniał ze trzy lata temu i pokazał światu gliniarza bez przeszłości, alkoholu, stroniącego od burdeli, łapówek i dwuznacznych sytuacji. Miałem pewne obawy, bo co tu można jeszcze wymyślić aby uprzyjemnić życie Zakrzewskiemu a przy okazji wprawić w zachwyt czytelnika. Wydawało mi się, że pisarz hobbysta bez solidnego warsztatu niczym Zakrzewski bez zespołu zależności alkoholowej jest skazany na wykolejenie się jak nie przymierzając, nasze koleje bez dotacji. Nic bardziej mylnego. Mieczysław Gorzka w „Liliach” spowodował opad mojej szczęki. Początek jak kryminalne retro, małżeństwo, szybki przegląd telefonu męża, pani zabija pana. O co tu chodzi? Pomyślałem sobie. Akcja goni akcję, natłok myśli jaki powoduje autor myli czytelnikowi tropy. Przy tym ciekawa konstrukcja powieści, w sensie czasu i miejsca oraz sposobu prowadzenia narracji. Słowem kawał dobrego, solidnego kryminału.

„Lilie” to siódmy kryminał Mieczysława Gorzki, szósty, w którym pojawia się nadkomisarz Zakrzewski, jednak historia tu opowiedziana jest niezależna, więc spokojnie można sięgnąć po nią w oderwaniu od cykli kryminalnych. Bazą wyjściową do niej jest ballada Mickiewicza o tym samym tytule i myślę, że jest to bardzo fajny zabieg – takie przeniesienie historii wieszcza w czasy współczesne i osadzenie na niej historii kryminalnej. Momentami bardzo klimatycznej, gdyż część fabuły toczy się w okolicy mrocznych, groźnych bagien… Intryga kryminalna zbudowana jest z niesamowitą skrupulatnością, składa się z trzech zagadek: zaginięcia, wielokrotnych morderstw młodych kobiet i niesłusznego skazania za gwałt sprzed lat. Przedstawiona jest z punktu widzenia kilku postaci, czytelnik co chwilę przenosi się w inne miejsce i inne zagadnienie – dzięki temu nie odczuwa się nudy. Mnie do gustu najbardziej przypadła historia zaginięcia doktora i dosyć niejasna rola jego żony – to jedna z bohaterek z punktu widzenia której poznajemy historię, ta najbardziej osadzona na motywach psychologicznych. Pozostałe dwie są sprawami typowo kryminalnymi. Warto też zwrócić uwagę na ciekawe przedstawienie funkcjonowania małej społeczności i stróżów prawa aktualnie i w czasach PRL-u. Sama może nie śledziłam fabuły z zapartym tchem, ale mimo to bawiłam się przy niej dobrze – to solidnie przemyślany kryminał, w którym sprawne spięcie kilku kryminalnych wątków jest celem nadrzędnym. Fani kryminałów, w których po...

Doktor Jakub Bernatowicz po kłótni z żoną wychodzi i znika bez śladu.

Pościg za byłym żołnierzem podejrzanym o zabójstwo narzeczonej doprowadza do odnalezienia wielu zwłok.

Policjant z jednej z powiatowych komentarz bada sprawę gwałtu sprzed lat.

Zakrzewski wraca!

Co tu się odgorzkowało! O ludzie! No ja Wam powiem, że mnie za każdym razem kopara opada, jak wysoko autor stawia sobie poprzeczkę i jak z łatwością nad nią przeskakuje. W tej powieści działo się dużo, a ja jakiś pieryliard razy byłam pewna kto stoi za zbrodniami. Tiaaa, u Pana Mieczysława to ja mogę sobie przewidywać ile fabryka dała, a i tak skończę z koparą w dole.

To jest powieść, od której trudno się oderwać. Wciąga (jak chodzenie po bagnach, ekhm ekhm) od pierwszych stron i nie puszcza do samego końca. Autor ma umiejętność przedstawiania historii w bardzo plastyczny sposób, a przez to obrazy z książki zostają na długo w głowie.

Jeśli ktoś nie czytał poprzednich książek z Zakrzewskim, to gorąco polecam, chociaż i bez tego da się czytać „Lilie”. Czytajcie, bo to jest majstersztyk!

"[...] WYBIERZ BRATA ZA BRATA [...]"

"Lilie" to trzymający w napięciu najnowszy thriller Mieczysława Gorzka. Swoją premierę będzie miał 26.10.2022 r.. Znalazłam tutaj mnóstwo emocji, ciekawe wydarzenia i jeszcze lepszych bohaterów.

Szanowany ginekolog doktor Jakub Bernatowicz znika bez śladu. Nikt oprócz jego własnej żony nie ma pojęcia, jakim naprawdę jest człowiekiem. Czy znając jego historię, polubilibyście tego bohatera? Wątpię. Sama własnoręcznie bym go ubiła. Wy zapewne też tak byście postąpili. Oprócz tej sprawy jest jeszcze kilka innych. Policja odnajduje zwłoki brutalnie zamordowanych kobiet. Kim jest "Bestia", która gwałci i morduje niewinne dziewczyny? Miałam swoje podejrzenia. Wytypowałam sprawcę, ale jak to zwykle bywa, niestety nie miałam racji. Autor dał mi pstryczka w nos i pokazał, jak bardzo się myliłam. Czy za zamordowanymi kobietami stoi nasz zaginiony doktorek?

Nadkomisarz Marcin Zakrzewski będzie miał ręce pełne roboty. Czy uda się jemu dopaść "Bestię" zanim ona dopadnie jego? Dlaczego ten potwór gwałci i morduje niewinne kobiety?

Jak dla mnie "Lilie" to bardzo mroczny thriller kryminalny. Mamy mordercę, są śmiertelne ofiary i jest znakomite śledztwo, które czasami prowadzi w złą stronę. Do tego wszystkiego dochodzi fantastyczna akcja i niezapomniana fabuła. Spotkacie tutaj ciekawych bohaterów: jednych dobrych a drugich złych aż do szpiku kości. Do tego wszystkiego dochodzi wybitny finał, którego nie będziecie...

Książka, która wciąga. Książka, która spowodowała, że któregoś dnia (wstyd) przeczytałam zakończenie, przed skończeniem całości.
Świetna akcja, świetne połączenie wydarzeń, może i są absurdy lub nielogiczności, ale to książka - nie reportaż.
Mimo, że główny bohater nadal mi działa na nerwy, i do wkurzających dołączyła jego współpracownica, to nie przeszkadza to w odbiorze lektury.
Książka, którą polecam

Dobry kryminał jednego z moich ulubionych polskich autorów. Co prawda bardziej przypadła mi do gustu "Krwawnica", ale "Lilie" również warte są polecenia.