Powieści poetyckie

Role powieści poetyckich Słowackiego w jego dorobku poetyckim nie sposób przecenić. Są one arcyciekawym przykładem formowania się indywidualnego i oryginalnego oblicza artystyczno-ideowego twórcy. Znaczenie ich zaś jest tym większe, iż poświadczają „nietypowość” pisarskiej młodości poety, która rzutować miała zdecydowanie na dalszą jego twórczość i stać się jej zasadniczym wyznacznikiem. (...) Słowacki do polskiego romantyzmu „Kordiana” i „Beniowskiego” doszedł literackim szlakiem romantyzmu europejskiego. Przyświecał mu przy tym w odróżnieniu od polskich romantyków, wyznających w większości zasadę służebności literatury sprawie narodowej, postulat artystostwa. (...) Powieści poetyckie Słowackiego to nie tyle „gamy literackie”, co własne, po części nowatorskie nawet „etiudy literackie”. Nie są one bowiem bezwolnym naśladownictwem obcych i rodzimych wzorów, lecz uwidaczniają samodzielność artystyczną poety zarówno pod względem wyboru tematu, sposobu jego ujęcia i opracowania czy wyzyskania adekwatnej formy podawczej. Marian Ursel, „Wstęp”