Słowodzicielka

Gdyby książka była człowiekiem, to ta z pewnością miałaby rozczochraną fryzurę, przekrzywione okulary, piżamę pod płaszczem i koniecznie buty nie do pary. Patrzysz na taką postać i po prostu nie umiesz pozbierać myśli. Lubisz ją? Nie lubisz? Zacznie zaraz skakać czy pouczać cię na temat podatków? Proszę Państwa, wszystko się może zdarzyć.

Trzeba przyznać, że pomysł jest niecodzienny. Bohaterowie dosłownie wychodzą z kart powieści, aby wciągnąć swoją stwórczynię do wymyślonego przez nią świata. To będzie dla niej najlepsza przygoda albo najgorszy koszmar, sama tego nie wie, bo wciąż nie wymyśliła ciągu dalszego…

Przez ten pomysł struktura powieści jest, chcąc niechcąc, bardzo chaotyczna. Rozdziały zbudowane są z krótkich podrozdziałów, często zaczynają się dziać rzeczy niespodziewane, więc trzeba być czujnym podczas lektury. Czytelnik, przyzwyczajony do tego, że, cóż, zwykle postacie wiedzą, co się dzieje i co mają robić, jak już wyjdzie z szoku, musi się zastanowić - czy lubi takie eksperymentalne ciastka, które się kruszą? Osobiście czasami czułam się zbyt zagubiona, a fabuła była dla mnie momentami za bardzo pourywana.

Na plus można zaliczyć poczucie humoru (faktycznie słychać echa Pratchetta), sympatycznych bohaterów, mnóstwo nawiązań do innych dzieł popkultury oraz odwagę autorki w przekraczaniu granic. Nie powiem, żebym zakochała się w tej książce na zabój, ale rozumiem, skąd biorą się wys...

" [...] Utkną­łem bez sensu i bez fabuły z dwoma iry­tu­ją­cy­mi i prze­po­co­ny­mi fa­ce­ta­mi, których na do­da­tek wcale nie lubię! [...]"

Wow! Nie spodziewałam się, że "Słowodzicielka" Anny Szumacher będzie tak zabawną historią. Uśmiałam się dosłownie do łez. Bohaterowie nie wiedzieli, gdzie aktualnie się znajdują. Powoli poznawali się i razem przeżywali niesamowite i czasem niebezpieczne przygody. Uwielbiam ich teksty i tę dezorientację. Autorka w swojej książce poukrywała różne postacie z różnych bajek, ale uwaga pozory mogą mylić. Królewna zamknięta w zamku, której pilnować powinien smok, okazała się ukrytą smoczycą. Czy jej ojciec o tym wiedział? Był to nie tylko dla mnie totalny szok. Bohaterowie również będą przerażeni.
Spotkałam tutaj mnóstwo nieprzewidzianych zdarzeń i tajemniczych postaci. Uważajcie na pomidory. Te tutaj mają ząbki i nie boją się ich używać. Fabuła nie jest oczywista, a akcja ma mnóstwo nieprzewidzianych zdarzeń.
Do głównych bohaterów należą:
- Hidra — jest zabójcą.
- Agni Veer— jest zachwycony swoim pięknem, ma czerwone długie włosy i jest półbogiem. Kto jest jego ojcem? Jest dosyć tchórzliwym półbogiem.
- Erwon Jord — jest przybocznym księcia koronnego. Potrafi się bić.
Co łączy tę dziwną trójkę? Gdzie podział się ich dowódca? Oczywiście przekonacie się o tym, czytając.
Pojawia się tu też pewna niewiasta — Cyan. Jak to się stało, że znalazła się w świecie stworzonym przez siebie? Czyżby to za sprawą nie...

Porównanie do Terry’ego Pratchetta i Monty Pythona jak najbardziej zasłużone 😊 Wartka akcja, ciekawe postacie, humor i oryginalne pomysły autorki sprawiają, że ciężko się oderwać od lektury. Chcę więcej! Zdecydowanie!

"Słowodzicielka" to jedna z najbardziej pokręconych, oryginalnych i pomysłowych książek, jakie ostatnio czytałam 🤯

Wyobraźcie sobie, że drugoplanowe postacie z książki zgubiły swojego głównego bohatera, więc plątają się po różnych luźnych wątkach i próbują nie pogubić się w fabule, a jednocześnie odnaleźć księcia koronnego Aenaia. Przy okazji przez przypadek przenikają do naszego świata i wciągają autorkę, która ich wymyśliła, w wir szalonych przygód.

CZY TO NIE BRZMI DOSKONALE? 😅

Totalnie nie wiedziałam, czego mogę się po tej książce spodziewać - ba, nie wiem czy przed sięgnięciem po nią czytałam w ogóle opis. Dlatego z każdą kolejną stroną coraz głośniej pytałam "WTF?" i jednocześnie coraz szerzej się uśmiechałam. Tak, "pokręcona" to słowo, które zdecydowanie najlepiej opisuje tę książkę 😅

Niestety, jednocześnie coś mi w niej nie grało i mam wrażenie, że zawiodło tu wykonane. Ten naprawdę genialny pomysł został przedstawiony bardzo chaotycznie i nieskładnie. Jeśli taki był zamysł autorki (a przypuszczam, że jest to bardzo możliwe), to po prostu ten zabieg do mnie nie trafił... ☹️ Czytając "Słowodzicielkę" przez większość czasu czułam się zagubiona i przez to nie do końca mogłam się wciągnąć w tę szaloną i niesamowicie chaotyczną historię. A szkoda, bo baaaardzo chciałam ją pokochać! 😭

Przy okazji - naprawdę podobało mi się dodatkowe opowiadanie zatytułowane "Morderstwo w City Noir". Jest tak krótkie, że mogłoby się wydawać, ...

Słowodzicielka — Anna Szumacher

Słuchajcie, dawno nie czytałam takiej książki! Aż szkoda, że to nie był mój pomysł! :D Anno Szumacher, wielkie brawo za przemyślaną fabułę! Nie wiem jak mogłaś ją skończyć i teraz muszę czekać na ciąg dalszy!

Autorzy często pisząc, wspominają o tym, że bohaterzy w pewnym momencie zaczynają żyć swoim życiem, ale żeby tak… naprawdę?

Co byście zrobili, gdyby stworzone przez was postaci, nagle pojawili się w drzwiach waszego domu? Człowiek zaczyna się zastanawiać, czy na pewno opisywać potwory i antybohaterów :D kto wie co to się może wydarzyć, jeszcze mi tutaj ktoś przyjdzie i co wtedy?

Fajna fabuła, przyjemny humor — nic tylko czytać.

Początkowo było mi ciężko, bo zaczęło się tak, że zadałam sobie pytanie — o czym to jest dokładnie? A potem do mnie dotarło. I wciągnęło. Bardzo udana pozycja, cieszę się, że nie tylko okładka okazała się tutaj wypieszczona ;). Mam wrażenie, że autorka bardzo dobrze zna to o czym pisze — czyli słowa ;).

Wracając jeszcze do okładki. No przyznacie sami, jest piękna <3.

To bardzo oryginalna lektura. Jeszcze nie miałam okazji czytać żadnej innej do niej podobnej. Zazwyczaj w książce mamy głównego bohatera, a tu ci drugoplanowi go szukają. Dodatkowo w niedokończoną fabułę wciągają samą jej autorkę. W trakcie ów poszukiwań poznają wiele osób i przeżywają masę przygód. Świat fantasy często miesza się z realnym.
Przyznam szczerze, że początkowo było mi dość ciężko odnaleźć się w tej historii, jednak z czasem wszystko zaczęło mi się „kleić”. Styl pisania autorki sprawia, że treść jest atrakcyjna i angażująca, a jej fantastyczny humor wielokrotnie wywołuje uśmiech na twarzy. Za sprawą różnorodności cech i charakterów przedstawionych postaci z łatwością każdy odnajdzie tu swojego ulubieńca.
Książka wyróżnia się nietuzinkowym światem, który jest doskonale skonstruowany, a magia w niej płynąca powoduje, że czytanie jest istną przyjemnością. Autorce udało się przenieść mnie w swój fascynujący świat i chętnie sięgnę po drugi tom. Moim zdaniem to naprawdę udany debiut

To było dziwne, to było zaskakujące i niesamowicie ciekawe 😁❤️ książkę miałam okazję przeczytać dzięki booktourowi u @cordeliafantastycznie za co bardzo dziękuję.

Przygodę rozpoczynamy z trójką z pozoru niepasujących do siebie postaci: rycerz, najemnik i bard. Nic o sobie nie wiedzą, nie pamiętają dlaczego tworzą trio, i co właściwie robili. Wiedzą jednak jedno, muszą znaleźć przywódcę, sądzą że wraz z pojawieniem się tajemniczego księcia znikną wszystkie ich kłopoty i amnezja. Wyruszają więc w przedziwną podróż po swoim świecie jak i po innym. Autorka powieści przygotowała dla nich wieeele wyjątkowych przygód, oraz spotkanie, które na zawsze odmieni nie tylko losy bohaterów ale i całego królestwa 🙂

Z wielką przyjemnością zatapiałam się w tej historii, każda strona owocowała wspaniałą przygodą i zaskakującymi wydarzeniami. Zaświadczam Wam, czegoś takiego na bank jeszcze nie czytaliście.