Śmierć wiarołomnym

Powiem szczerze, że gdy połączyłam informacje, iż jest to 52. tom serii o przygodach Evy Dallas z moimi odczuciami po lekturze… poczułam szacunek do autorki. Pięćdziesiąty drugi tom! I taka świeżość przy lekturze.

Czyta się lekko i przyjemnie. Owszem jest to „czytadło”, ale w dobrym stylu. I naprawdę interesujące. Wchodzisz łatwo w tę kolejną przygodę Eve i bardzo chcesz odkryć, co tu się właściwie wydarzyło, kto zamordował i jakie miał powody.

Fakt, jest tu też trochę zabawnej fantazji autorki. Tak na temat przyszłych życiowych okoliczności mieszkańców Ameryki – rzecz dzieje się 2061 roku, jak i organizacji pracy (i nadludzkich wręcz umiejętności) policji i generalnie organów ścigania.

Rozśmieszył mnie auto kucharz i jego niezwykłe możliwości. Jak również szybkość pracy analitycznej przy zlecaniu (głosem) swoich oczekiwań komputerowi. Fajnie i łatwo będzie się żyło i pracowało już za parę lat 😊.

Myślę, że sięgnę po inne tomy tej serii, szczególnie gdy najdzie mnie przesyt zbyt brutalnymi thrillerami czy kryminałami ze nadto pokręconymi bohaterami. Tutaj mamy kryminał, gdzie sama zagadka jest najważniejszym bohaterem, duży nacisk położony jest na otoczkę obyczajową, a bohaterowie zwyczajnie chcą być przez nas polubieni.

Zastanawiałam się, co najbardziej mnie ujęło w tej książce i chyba jest to dynamika narracji, autorka dosłownie na każdej stronie raczy nas jakimś zwrotem....

Wiem. Jestem nieobiektywna, ale to moje ukochane czytadło kryminalne, ten cykl, już od 30 lat, od pierwszego tomu. A to jeden z lepszych tomów, o bardo dynamicznej akcji... i w końcu Eve z Roarke`iem bez siniaków, ran ciętych i wszelkiego innego rodzaju.
Od pojedynczego morderstwa do sieci zaginięć, przemocy i gwałtów, czyli Dallas kontra ultrakonserwatywna sekta.

„Śmierć wiarołomnym” to 52. tom serii Oblicza Śmierci autorstwa J.D. Robb (pod pseudonimem którym ukrywa się Nora Roberts), ale nie dajcie się tej liczbie zniechęcić - przyznam, że gdybym sama nie widziała o tym, to nigdy bym się tego nie domyśliła! Jest to książka, po którą warto sięgnąć w momencie, gdy chce się trochę odpocząć, zrelaksować, ale przy powieści kryminalnej, takiej na poważnie. Bo choć w kilkorgu postaciach serii i ich dialogach czuć nutki humoru, to jednak to tylko dodatek dodający lekkości tej powieści. Historia skupia się na morderstwie artystki nowojorskiej, które zgłasza jej znajoma, tyle że ... po godzinie od chwili, gdy odkryła ciało. Szybko wychodzi na jaw, że jest to dziedziczka fortuny rodzinnej, która wraz z rodzicami należy do sekty wyznającej bardzo niebezpieczne wartości nasuwające na myśl wartości promowane przez Hitlera – czystość rasy, sporo jest też o poddaństwie kobiet, które mają siedzieć w domu i rodzić dzieci... Dla nas, w aktualnej Polsce, to trochę temat przerażający – mocno aktualny, mocno podkreślający wolność człowieka i to, jak łatwo może ją utracić... Intryga choć zaczyna się spokojnie, dosyć klasycznie, od przepytań i grzebania w dowodach, kończy się lekko sensacyjnie, autorka dobrze utrzymuje napięcie. Bawiłam się zaskakująco dobrze, nawet jedna wstawka wątku miłosnego nie zepsuła mi lektury – w końcu to Nora Roberts, więc jedna wstawka to jak u innych autorów nic ;) Jestem zaskoczona, że tom 52. może być tak fajnie zbudowany...

Do stylu pisania Nory Roberts i bohaterki policyjnych thrillerów Eve Dallas trzeba przywyknąć. Ale jak już przywykniemy do „innych czasów” (bo opowieści toczą się w przyszłości) to wpadliśmy. Nie inaczej jest z najnowszą książką „Śmierć wiarołomnym” od lektury której nie mogłam się oderwać. Zaczyna się (jakże by inaczej w thrillerze) od morderstwa, a śledztwo doprowadza do sekty, o bardzo kontrowersyjnych poglądach. Ale o tym co było dalej poczytajcie już sami, a zapewniam, że warto.