Śmiertelna ekstaza

Nora Roberts choć swoją kryminalną serię Oblicza śmierci wydaje pod pseudonimem J.D. Robb, by oddzielić swoją twórczość romansowo-obyczajową od kryminalnej, i tak zawsze w tej serii przemyca kilka romansowych scenek. W tomie czwartym “Śmiertelna ekstaza” jest ich dosyć sporo i choć są one uzasadnione (główna bohaterka właśnie kończy swoją podróż poślubną), to jednak widać po nich, że pisane były w poprzednim wieku - pod koniec, ale jednak wtedy sposób wyrażania takich motywów był inny. Za to absolutnie tego nie czuć w warstwie kryminalnej, ba! autorka po raz kolejny zaskoczyła mnie tym, jak doskonale przewidziała przyszłość, jak uniwersalnie ujęła tematy, które przecież poruszała pod koniec lat 90tych, a jednak dla nas nadal pozostają aktualne. Co ciekawe, sama historia toczy się w 2058 roku, zatem i te przewidywanie przyszłości nabiera innego znaczenia, prawda? Czas akcji to jednak tylko przyjemne tło, taka ciekawostka, bo to, co nas interesuje, jak najbardziej pasuje do naszej współczesności. W tym tomie intryga kryminalna zabiera nas w poważne rejony osób, które same kończą swoje życie, co powoduje szukanie motywów, jak i zadaje pytania o predyspozycje genetyczne. Jest też coś, co zaciekawi fanów literatury i muzyki - jest mowa o sztuce i pytanie: czy nawet te najbardziej jej rozrywkowe rodzaje to faktycznie tylko i wyłącznie rozrywka? Zagadka kryminalna była tu więc dla mnie punktem wyjścia do ciekawych rozmyślań, choć i oczywiście w odpowiednim momencie ciekawiła - ...