Szrama

„Szrama” to tom trzeci, ostatni serii Granice Ryzyka Małgorzaty Oliwii Sobczak. Serię oczywiście można czytać bez zachowania kolejności chronologicznej, każdy z tomów opowiada osobną zagadkę kryminalną, a losy postaci serii są odpowiednio przybliżone, tak by czytelnik się nie pogubił. W „Szramie” autorka serwuje nam bardzo szczegółowo opisane śledztwo kryminalne, które mocno bazuje na znalezionych na miejscu zbrodni dowodach – zabójca wkradł się do domu małżeństwa, męża unieruchomił, kobietę brutalnie zamordował. Z pozoru ślady zostały zatarte, jednak zaangażowana w sprawę ekolożka sądowa i tak jest w stanie coś z tego wyłuskać – bardzo podobało mi się wprowadzenie tej postaci, w Polsce znaczenie śladów mających pochodzenie roślinne na miejscu zbrodni ciągle nie jest odpowiednio docenianie, a Janina to chyba pierwsza tak istotna postać w polskim kryminale o tej specjalności. Zachwyciłam się dokładnością w opisie jej pracy! Oczywiście historia to jednak więcej niż same dowody – intryga rozpisana jest na dwa czasy: 2020 i 2000, tak by dokładnie wyjaśnić czytelnikowi motywy zbrodni. Jednak autorka zrobiła to tak sprytnie, że jasny obraz zyskujemy dopiero na samym końcu. Mocny nacisk położony jest też na psychologię postaci, przewijają się też niewielkie wątki erotyczne. Co prawda w mojej ocenie nadal tom środkowy serii pozostaje tym ulubionym, ale „Szramie” naprawdę niewiele do niego brakuje. Solidny, zajmujący kryminał, fascynujący pod względem przedstawienia dowodów w spr...

Świetna powieść kryminalna, wciągająca, jednak nieco słabsza od poprzednich w cyklu. Doskonałe słuchowisko.

Powracamy do Trójmiasta.
Oskar Korda prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczego morderstwa, w wyniku którego zginęła młoda kobieta. Do sprawy włącza ekolożkę sądową - Janinę Hinc, która to już kiedyś mu pomogła.
Poszukiwania trwają, jednak w mieście dochodzi do kolejnej podobnej zbrodni..
Czy śledczy zdążą złapać winnego przed kolejną tragedią?

Kilka dni temu swoją premierę miał najnowszy i zarazem trzeci tom z serii - Granice ryzyka.
"Szrama" to kontynuacja, ale i zarazem zupełnie nowa sprawa prowadzona przez detektywa Oskara Kordę, z towarzyszką dziennikarką Alicją Grabską oraz Janiną Hinc, ekolożką sądową, która jest bardzo intrygującą postacią.

Po tym nieodkładalnym tomie, który to potęgował tylko większe zainteresowanie w prowadzeniu śledztwa, dodaję książki Pani Sobczak do ulubionych. Z każdym kolejnym tomem autorka pokazuje jak rozwija się jej kreatywność, a napięcie i narastająca akcja po raz kolejny mnie usatysfakcjonowały.

Autorka nie tylko tworzy wciągające kryminały, ale także porusza tematy psychologiczne, które mają znaczenie w powstałych historiach.
Fabuła toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, a my możemy prowadzić wraz z detektywem prywatne śledztwo i szukać sprawcy, ale także odkryjemy kolejne skrywane tajemnice bohatera..

Jeśli poszukujecie świetnej rozrywki, w tym kryminału, w którym to akcja i napięcie trzyma do końca, a fabuła sprawia, że pochłaniamy książkę na raz to koniecznie musicie sięg...

Czy zdradę można wybaczyć? W Sopocie dochodzi do dość niezwykłego morderstwa. Motywacja sprawcy jest niejasna, a wybór ofiary wydaje się być zupełnie przypadkowy. Jednak czy to możliwe przy tak emocjonalnej zbrodni? Komisarz Oskar Korda i dziennikarka Alicja Grabska swoimi ścieżkami próbują osiągnąć ten sam cel. Odkryć prawdę. Poszlaki i świadkowie nie przybliżają ich jednak do sprawcy. Gdy parę miesięcy później dochodzi do podobnego przestępstwa, śledztwo nabiera tempa. Pomocne okazują się ślady zebrane przez ekolożkę sądową Janinę Hinc. Jednak w życiu prywatnym jej obecność komplikuje i tak już trudny związek Oskara i Alicji. Czy miłość powinna być aż tak trudna? Czy dwie zranione osoby mogą zbudować zdrowy związek? Czy przeszłość im na to pozwoli? Czy mimo prywatnych problemów dadzą radę skutecznie współpracować? Choć w pierwszym tomie bohaterowie do końca mnie nie urzekli,to aktualnie bardzo ich lubię. W tej części było mi odrobinę za mało Alicji,a za dużo przemyśleń Janiny,za którą nie przepadam. Ciekawym akcentem są dość dokładnie omawiane zabezpieczania śladów, badanie tropów informatycznych i biologicznych oraz analiza psychologiczna zbrodni. Ta książka to nie tylko znakomity kryminał,ale również ciekawe studium na temat miłości i związków. Serdecznie polecam, a jeśli jeszcze nie czytaliście poprzednich części to nie odkładajcie ich dłużej !

"Szrama" to już trzeci tom serii "Granice ryzyka". Według mnie najsłabszy.
Sprawa, którą zajmuje się detektyw Oskar Korda to morderstwo młodej mężatki a policji niestety brakuje dowodów, które na miejscu zbrodni mógł zostawić morderca. Niestety śledczy nie mają się czego "uczepić". Sprawie oczywiście z dziennikarskiego punktu przygląda się Alicja Gdańska, jednak w tym tomie jest jej dużo mniej a zdecydowanie więcej detektywa Kordy, który oprócz powyższego, próbuje rozwikłać kolejne, bardzo podobne morderstwo i sam przeżywa przez całą powieść wewnętrzny dramat.
Kryminał oczywiście w swej strukturze nie jest zły. Nie wpadłam na rozwiązanie. Niemniej jednak po przeczytaniu książki czuję pewien niedosyt. Tak jakby autorka pisząc nie wykorzystała 100% swoich możliwości. Mam nadzieję, że przy kolejnej powieści Pani Małgorzaty to uczucie zniknie.

Jest grono takich autorów, których po prostu lubię, nie zachwycam się ich książkami, ale mam pewność, że sięgając po nie, przeczytam coś na dobrym poziomie i w dobrym stylu. Raz jest lepiej, raz gorzej, ale pozytywy ciągle przeważają. Jedną z pisarek, z której twórczością mam właśnie taką relację, jest Małgorzata Oliwia Sobczak. To już szósta pozycja spod jej pióra w moich rękach i po raz kolejny wyczułam w niej coś, co mi po prostu nie pasuje, choć trudno mi dokładnie określić, co to jest. Chodzi raczej o sposób pisania, bo niektórymi elementami fabuły nawet się zachwycam.

"Szrama" to trzeci tom serii "Granice ryzyka", a ten inaugurujący, czyli "Szum" był w ogóle moim pierwszym spotkaniem z twórczością Małgorzaty Oliwii Sobczak. Cieszę się, że mimo nadmiaru scen erotycznych, zdecydowałam się kontynuować tę przygodę, bo z każdą kolejną częścią było lepiej. Trylogia "Kolory zła" bez wątpienia podobała mi się bardziej, ale i ta ma sporo plusów.

Muszę przyznać, że w "Szramie" pojawiła się naprawdę świetna intryga kryminalna, jednak dla mnie była na drugim planie, bo elektryzowały mnie szczególnie wątki osobiste dotyczące Oskara Kordy. Bardzo ciekawiła mnie jego przeszłość, w końcu jej karty zostały odkryte i na pewno nie spodziewałam się, że była aż tak trudna. Wiedząc już, co się wydarzyło, łatwiej zrozumieć jego obecną postawę.

Dopiero przy tym tomie uświadomiłam sobie, że ja po prostu nie lubię Alicji. Tutaj było jej wyjątkowo mało i od razu...

"(...) - Skurwiel zajebał kobietę, a potem wziął jeden z kuchennych noży, rozpłatał jej brzuch i jak gdyby nigdy nic wrócił do kuchni, umył nóż w zlewozmywaku i wsadził z powrotem do szuflady. Taki gość.
- Silna koncentracja na zaspokajaniu swoich potrzeb, potrzeba stymulacji, brak empatii, deficyt lęku. - Korda zaczął wymieniać pojawiające się w jego głowie myśli. - I ogromna nienawiść, a ta zawsze wynika z głębokiej, spaczonej miłości."
••
"Brak miłości to też ślad. Choć niewidoczny, nie da się go usunąć (...)"
▪︎▪︎
🪰Kolejna perfekcyjna w każdym calu, historia od Małgorzaty Oliwii Sobczak.

Sopot ponownie staje się areną makabrycznych zbrodni. Śledztwo prowadzone przez detektywa Oskara Kordę, dziennikarkę Alicję Grabską i ekolożkę sądową Janinę Hinc, doprowadzi nie tylko do ujęcia seryjnego mordercy, lecz także zmusi bohaterów do zmierzenia się z ich własnym uczuciami.
"Szrama" to nie tylko trzymający w napięciu, klimatyczny thriller z perfekcyjnie poprowadzoną intrygą. To także niezwykle prawdziwa i dająca do myślenia opowieść o poszukiwaniu spełnienia, pragnieniach i miłości. O miłości która pochłania i która zostawia po sobie sobie zgliszcza, o miłości która tnie aż do krwi, pozostawiając po sobie nieuleczalne szramy.
Całość jest z jednej strony przerażająca i makabryczna, a z drugiej z kolej, przynajmniej według mnie, subtelna i bardzo intymna.

Nie wiem czy o thrillerze psychologicznym można napisać, że jest piękny, ale ...

Trzecia część, po ciekawym Szeleście i świetnym Szumie, to rozwiązanie i wyjaśnienie tajemnic z przeszłości. Bardziej obyczajowa niż poprzednia, dotyczy życia Oskara. Zbiegiem okoliczności ta sprawa łączy się z brutalnymi morderstwami. Czy Korda gnany demonami przeszłości poradzi sobie z tą sprawą?

Czemu "Szrama" nie zachwyciła mnie tak jakbym oczekiwała? O ile sama zagadka kryminalna, prowadzenie śledztwa, mylące tropy i atmosfera panująca w powieści były bardzo dobre, tak ta część obyczajowa wydawała mi się trochę niepasująca. Niby wszystko się składało w jedną, spójną całość, ale zdrada jako motyw przewodni mnie nie przekonał. Mimo tego powieść czytało mi się świetnie, byłam mocno zaangażowana i zaciekawiona, kto jest tym "złym". Zakończenie okazało się całkiem zaskakujące, a części układanki wskoczyły w swoje miejsce.

Podsumowując, było dobrze, ale mogło być bardzo dobrze. Trochę nad tym ubolewam, jednak nie żałuję czasu spędzonego przy lekturze.