Terapia

"Terapia" Klaudii Muniak była dla mnie sporym zaskoczeniem. Spodziewałam się nieco więcej akcji, a tak dostałam całą masę osobistych przemyśleń głównej bohaterki. Dzięki temu zabiegowi dokładnie mogłam poznać jej historię. Historię trudną, traumatyczną i pełną cierpienia. I można by mieć nadzieję, że i tym razem wszystko się w końcu ułoży. Ale czy o to właśnie chodzi? Czy zamiast szczęścia i kłamstw, ważniejsze nie jest poznanie prawdy i pełna akceptacja nowej teraźniejszości? Nie mnie to oceniać.
Jak widać, ta książka znacznie różni się od dotychczasowych thrillerów psychologicznych, jakie czytałam. Także brawa dla autorki za wychodzenie poza znane schematy.
Skoro jest to tak dobra pozycja, to dlaczego tylko 7 gwiazdek? Może dla tego, że jest to bardzo zagmatwana historia, pełna tajemnic, ślepych uliczek, które kilkakrotnie już wywiodłanie w pole. Przez to czytając tę powieść, non stop miałam mętlik w głowie. Zastanawiam się co jest fikcją a co prawdą. Niekiedy popadłam w obsesję. I w sumie tak jest do dziś. Nawet będąc już po lekturze, nie wszystkie wątki udało mi się wyjaśnić, a zakończenie wcale w tym nie pomogło. Wręcz przeciwnie, wprowadziło jeszvze więcej niewiadomych.
Pozostaje jeszcze kwestia głównej bohaterki. Pomimo jej traumatycznej przeszłości, nie mogłam zmusić się do współczucia, nie zapałałam do niej sympatią.
Podsumowując, "Terapia" to nowe podejście do thrillera psychologicznego, dobre, wciągające i zaskakujące.

" Terapia " to historia Luizy, pokrętna i zagmatwana. Początkowo trudno mi było przedstawione wątki zrozumieć i połączyć w całość. Ale po paru rozdziałach wszystko zaczęło się kleić.

Główna bohaterka wydaje się być outsiderką skrywającą tajemnice. Jej zachowanie jest dziwne i czasami pozbawione sensu.

Klimat powieści wywołał u mnie niepokój i oczekiwanie na to co ma nastąpić. Niestety z czasem poczułam znużenie gdyż akcja zbyt wolno posuwała się do przodu. Dopiero druga połowa przyniosła przełom i sprawiła że zaczęłam się zastanawiać co jest prawdą a co urojeniem. Finał nie zaskakuje, ale zakończenie przedstawione w epilogu już tak.

Nie jest to zła książka, ale poprzednie pozycje z dorobku autorki bardziej przypadły mi do gustu.

"Ludz­ka psy­chi­ka jest za­wi­ła jak nie­koń­czą­cy się la­bi­rynt, a przy tym kru­cha jak cien­kie szkło. Trud­no oce­nić, co je­dy­nie ją dra­śnie, a co roz­trza­ska w drob­ny mak".

Luiza poraniona wewnętrznie i zewnętrznie, coraz gorzej radzi sobie z otaczającą ją rzeczywistością. Jedynym ratunkiem zdaje się być ucieczka, ale uciec od samego siebie nie sposób.

Podążamy w ślad za bohaterką w różne okresy jej życia, które doprowadziły ją do punktu, w którym obecnie się znajduje.

Autorka sugeruje nam wizję krwawej zemsty po latach, a my dajemy się temu obrazkowi skutecznie omamić... i jak zwykle zostajemy wywiedzeni w pole. To jedyna sytuacja, gdy jestem szczęśliwa, że ktoś zrobił mnie w balona.

Od pierwszych zdań czuję dziwny lęk i napięcie. Dokładnie wiem, jak czuje się osoba ogarnięta klaustrofobią, a Muniak to mistrzyni w tworzeniu klaustrofobicznej, gęstej od tajemnic atmosfery. Bywają momenty, że nie do końca wiem, co jest prawdą, a co wytworem udręczonego umysłu, ale jak mam zaufać osądowi Luizy, skoro ona sama sobie nie ufa? Czuję się osaczona i wyczuwam nadchodzące zagrożenie, ogarnia mnie lęk, bo nie wiem, z której strony i kiedy ono uderzy. Wszystkie książki autorki penetrują psychikę i wzbudzają wiele emocji. Jej psychodeliczna twórczość odrobinę kojarzy mi się z kreatywnością Fitzeka, którego uwielbiam.

"Terapia" jest piątą powieścią w dorobku autorki, a ja odnoszę nieodparte wrażenie, że każda kolejna pozycja je...

Luiza nie miał łatwego życia o czym świadczą liczne Blizny na jej ciele. Chcąc raz na zawsze rozprawić się z przeszłości i odzyskać równowagę psychologiczną jedzie do rodzinnej miejscowości. Niestety okazuje się że nie był to najlepszy pomysł, a do tego nic nie wydaje się takim na jakie wygląda. Bolesna przeszłość powraca mieszając jej w głowie, a granica między rzeczywistością a wyobraźnią zdecydowanie się zaciera.

"Terapia" to moje pierwsze spotkanie z autorką i już wiem że na pewno nie ostatnie. To niezwykle dobry thriller psychologiczny w którym do końca nic nie jest oczywiste. Całość jest dopracowana w każdym szczególe, a bohaterowie niezwykle dobrze wykreowani. Autorka w niezwykle obrazowy sposób opisała myśli i uczucia bohaterki, dzięki czemu możemy wniknąć w umysł Luizy i poznać jej sposób myślenia. Historia jest pewna niedopowiedzeń, a wszechobecny niepokój i tajemnice powodują, iż nie można się od niej oderwać. Niczego nie można być tu pewnym, nie wiadomo co jest prawdą, a co wytworem chorego umysłu.Zaś zakończenie zdecydowanie wbija w fotel. Jeśli szukacie historii która pochłonie Was bez reszty to zdecydowanie Wam ją polecam

Autorka, która wychodzi z sercem na dłoni ku czytelnikom, niejednokrotnie będąc uczestnikiem spotkań czytelniczych i wielu innych akcji mających na celu promowanie czytelnictwa wśród polskich odbiorców, wita nas ze swoją nowością. Klaudia Muniak przez gro czytelników okrzyknięta polską Tess Gerritssen tym razem jednak odcina się nieco od tej etykietki celując stricte w tematy nieco obyczajowe, ciut kryminalne, w kwestie nieoczywiste w zakresie psychologii i psychiatrii. Niech Was nie zmyli medyczny wstęp będący zapowiedzią wnętrza, gdyż to jedynie wizjer finałowej sceny.

Autorka pochodzi z Dębicy i to właśnie tutaj toczy się część akcji. Bohaterka, młoda kobieta, której życie nieustannie wymyka się z rąk niczym lejce nad oszalałym koniem, lawiruje między tym podkarpackim małym miastem, a stolicą Polski. Nic z tego, co tworzy pani Klaudia nie jest oczywiste. Pozorne, zwykle życie bohaterki zdaje się (i słusznie) być ułudą normalności: praca, mieszkanie, pierwsza miłość, podróż na prowincję i jednocześnie wędrówka w głąb siebie. Szczególnie te ostatnie wędrówki niepokoją, gdyż za Luizą ciągnie się tajemnica, której kobieta sama nie potrafi rozgryźć i stawić czoła problemowi. Niepokój daje się wczuć z każdej strony, a jednak analizując zachowanie bohaterki dość prosto prześwituje rozwiązanie, które jest na wyciągnięcie dłoni.

Najnowsza książka autorki w porównaniu do wcześniejszych pozycji w mojej opinii wypada najsłabiej. Akcja choć podszyta regularn...

Długo zabierałam się za napisanie opinii do tej książki.. Chyba musiałam ochłonąć.

Mistrzostwo świata? Tak. Tak to ujmę. Targały mną takie emocje, że trudno mi je opisać..

Kto mnie zna, ten wie, że jestem wielką fanką wszelkich serialów medycznych.. Z książkami mam tak samo. Chłonę je w jeden wieczór. Tutaj ten wątek medyczny sprawił, że zbierałam szczękę z podłogi.
Wcześniej nie słyszałam o tej autorce, ale uwierzcie mi - nadrobię. Nasze pierwsze spotkanie zaliczam na pewno do bardzo udanych.

Ta historia przyprawi Was o dreszcze.
W pewnym momencie nie będziecie mieli pojęcia czy główna bohaterka wędruje po rzeczywistości czy to tylko jej wyobraźnia. Chłonęłam jak zaczarowana jej wszystkie emocje, odczucia i przemyślenia.

Luiza walczyła ze swoimi demonami z przeszłości. Kryje w sobie wiele tajemnic i smutnych przeżyć. Ciągle otacza ją strach. Fabuła jest napisana z jej perspektywy, co jakiś czas przelewa wydarzenia z przeszłości do notesu..

Ta historia wprawiała mnie w osłupienie bez przerwy. Intrygująca i bardzo wciągająca. Nie jestem fanką długich opisów w książce, tutaj znajdziemy ich sporo ale świetnie się je czyta i żałuję, że książka nie jest dłuższa. Strach czułam razem z bohaterką. Autorka świetnie pisze o emocjach i uczuciach. Przy wielu wypowiedziach kiwałam głową z uznaniem.

Widać, że intryga jest bardzo dobrze przemyślana. Autorka skupiła się w 100% na jednej postaci, która z jednej strony zrobiła ...

Terapia - Klaudia Muniak

Luiza wiele w życiu przeszła. Jej ciało pokryte jest bliznami. Możemy śledzić jej losy w dwóch czasach teraźniejszości oraz przez pamiętnik, w którym zapisuje swoje wspomnienia. Razem z Luizą jedziemy również do jej rodzinnego miasteczka oraz poznajemy jej losy w Warszawie gdzie pomaga jako asystentka dyrektora. Pewnego dnia poznaje Szymona. Czy jest ona w stanie zaufać mężczyźnie ? Czy jej szef Jacek jest tym na kogo wygląda?

Nie napiszę nic więcej, gdyż nie chcę wam zdradzać fabuły i nie będziecie mieć przyjemności z czytania. Twórczość Pani Klaudii miałam możliwość już poznać przy "Klinice", więc wiedziałam, że będzie to połączenie thrillera psychologicznego z wątkiem medycznym. Generalnie książka mi się podoba, lecz przez pierwsze strony byłam trochę znudzona, gdyby nie "pamiętnik" to nie wiem jak by to wyglądało. Przyszedł taki moment, gdzie zastanawiałam się o co tu w ogóle chodzi. Zakończenie oczywiście wgniotło w fotel, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Szkoda tylko, że musieliśmy jako czytelnicy czekać tak długo na akcje.

Niemniej, polecam książkę i z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnych propozycji od Pani Muniak, która świetnie potrafi manipulować czytelnikiem, a do tego może nam zagwarantować fabułę, która może zmienić wszystko. Czekam na dalsze medyczne wątki i jeszcze więcej akcji psychologicznych bo naprawdę to wychodzi bardzo dobrze.

Współpraca - Wydawnictwo Kobiece

Po wi...

⭐RECENZJA⭐

Demony przeszłości znane są Luizie. Kobieta próbuje sobie z nimi poradzić, jednak na próżno. Jej obłęd sięga punktu najwyższego, takiej kulminacji. Luiza pragnie tylko jednego - chce zniknąć, przestać istnieć... Czy pokona chorobę? Czy choroba pokona ją?
🤯
Szokująca! 🤯
Powodująca, że mózg się wylewa jak papka! 🤯
Z zakończeniem, które wbija w fotel! 🤯
Tak! To właśnie jest najnowsza powieść pisarki @klaudia_muniak, "Terapia"! 🤯
Cóż tu się działo! Ludu mój ludu 🙊🙈 Normalnie momentami zastanawiałam się, czy to bohaterka zwariowała już całkiem, czy jednak ja 🤣😂 Podczas czytania ów książki można popaść w totalny obłęd. Nie wiemy, czego możemy się spodziewać w tej całej historii. Ja czytałam tę lekturę jak na szpilkach. Chciałam jak najszybciej dobrnąć do końca, żeby wiedzieć jak to się skończy, no i dowiedziałam się, ale tego się nie spodziewałam. Pisarka @klaudia_muniak zaskoczyła mnie tak bardzo, że do dziś jeszcze nie doszłam do siebie po skończeniu tej książki 🙊 Aaa jakie emocje są w tej lekturze! Nooo powiem Wam, że autorka spisała się na medal! Można łączyć się w tym bólu, w tej niepewności z naszą główną bohaterką. Jej demony przeszłości nie są nam obojętne, odczuwamy je, chcemy razem z nią walczyć o lepsze jutro... A z jakimi szczegółami opisywała wszystko z punktu medycznego! Po prostu...

,, Terapia" - Klaudia Muniak
Książka dostępna w aplikacji Empik Go jako ebook i audiobook

W tej książce główne skrzypce gra Luiza. Kobieta pełna obaw, wspomnień... Prowadzi nas przez meandry swojej niecodziennej codzienności.
Momentami przytłaczała mnie swoimi wewnętrznymi monologami, ale tylko dzięki nim mogłam wejść w jej skórę, zobaczyć jej punkt widzenia.

Sposób prowadzenia przez autorkę opowieści i pokazywanie najpierw zdarzeń a później interpretowanie ich przez Luizę powodowało, że zaczęłam myśleć jak ona. Wszędzie szukałam czegoś złego, w każdym widziałam potencjalnego sprawcę. Bez problemu do obaw bohaterki potrafiłam dołożyć kilka własnych.

Sam finał rozłożył mnie na łopatki... poczułam się kompletnie ślepa. Cóż to był za finisz!!! Tego się zdecydowanie nie spodziewałam. Powiedzieć, ze było zaskakująco to mało. Dostałam odpowiedź na wszystkie pytania i rozwiano moje wszelkie wątpliwości.

To kolejna powieść Autorki jaką czytałam i zdecydowanie będę sięgać po kolejne. Ma ona swój styl, potrafi być bezwzględna dla bohaterów, nie zostawiając miejsca na happy end, albo zostawiając? Odkryjcie to sami. Zdecydowanie warto 😊

Widząc w jednym zdaniu zestawienie Klaudia Muniak + nowość to nie muszę nawet czytać opisu tej książki. Biorę ją w ciemno! Dlaczego? Przede wszystkim przez to, że pani Klaudia ma niebywały dar do pisania zagmatwanych i tajemniczych historii o podłożu psychologicznym oraz medycznym. Czy tym razem także tak było?

Było! Fabuła spodobała mi się już od pierwszych stron, gdzie odrazu mieliśmy malutką dawkę tajemniczości. Akcja książki może nie pędzi jak szalona i nie ma w niej niesamowitych zwrotów akcji. No może prócz końcówki książki, gdzie naprawdę dzieją się dziwne i niespodziewane wydarzenia. Jednak nie możemy narzekać na nudę, a tym bardziej na brak tajemniczości, czy poczucia pewnego rodzaju mroku.

Postać głównej bohaterki - Luizy - jest niezwykle złożona. Początkowo mogłoby się wydawać, że jest to kobieta zagubiona, zraniona przez tych którzy powinni ją wspierać i niedowartościowana. Wiemy, że jest to osoba po traumatycznych przejściach. Jednak czy, aby na pewno tak jest? Owszem, ale nie do końca. Nie będę Wam zdradzać o co chodzi, aby nie odebrać Wam przyjemności z czytania. Jeżeli chodzi o pozostałe postacie to ich portery także są bardzo dobrze skonstruowane, jednak prym wiedzie tutaj Luiza.

„Ludzie nie rozumieją i nie chcą rozumieć, za to natychmiast oceniają. Nie stać ich na chwilę refleksji, brakuje im empatii, aby spojrzeć na drugiego człowieka inaczej niż przez pryzmat jego powierzcho...

“Terapia” to kolejna książka Klaudii Muniak, która miałam przyjemność przeczytać. I choć pewne schematy były już dla mnie przewidywalne to była to właśnie taka lektura, jakiej oczekiwałam.

Bohaterką książki jest Luiza, która nie może poradzić sobie z własna przeszłością. To, co działo się w jej życiu rzutuje na obecne relacje i bohaterka nie potrafi zapomnieć- przypominają jej tez o tym liczne blizny na ciele. Pisze pamiętnik, dzięki któremu ma nadzieję oczyścić umysł, jednak demony przeszłości wracają...

Jak zwykle w książkach autorki od początku tempo akcji jest dosyć szybkie i choć pewne rzeczy są jasne to jest bardzo wiele niedomówień i tajemnic, przez które czytelnik czuje się nieco zdezorientowany. Sama bohaterka jest bardzo przekonująca w swoich podejrzeniach i lękach, przez co współczujemy jej i próbujemy odkryć co tak naprawdę skrywa przeszłość. Luiza przez swoje lęki nie potrafi odnaleźć się w teraźniejszości, wyobraźnia i domysły mieszają się z rzeczywistością. Przez całą książkę towarzyszy nam poczucie bezradności, osamotnienia i osaczenia. Niczego nie można być tu pewnym, nie wiadomo co tak naprawdę jest prawdą, a co wytworem chorego umysłu. I przede wszystkim- czy bohaterka faktycznie jest ofiarą czy ma również coś na sumieniu.

Jestem bardzo usatysfakcjonowana zakończeniem, bo wydarzyło się bardzo wiele, żadne z moich przypuszczeń się nie sprawdziło i autorka naprawdę mocno namieszała. “Terapia” to thriller, któ...

Po nową książkę Klaudii Muniak sięgnęłam z dużą przyjemnością. Co prawda nie znam wszystkich poprzednich książek autorki, ale przy lekturze #nieufamjużnikomu bawiłam się wybornie. Choć w sumie to nie do końca dobre określenie, ze względu na poruszaną tematykę w książce i gatunek literacki, jaki prezentuje. Ale wróćmy do meritum.
Jaka była #terapia?
Mocna, zaskakująca, porywająca… to z pewnością.

Kolejny raz uświadomiłam sobie, jak skomplikowany jest ludzki umysł, jak bardzo jest w stanie pogmatwać nasze życie, bo to co dzieje się w naszej głowie jest czasami nie do ogarnięcia…

W historii tej poznajemy Luizę, która stara się ułożyć sobie życie na nowo. Pragnie w końcu uporać się ze swoja przeszłością. Ma pomóc jej w tym pisanie pamiętnika, ale w pewnym momencie rzeczywistość zacznie się mieszać z wyobraźnią. Czy kobieta będzie potrafiła wyznaczy granice pomiędzy fikcją a realem?

W książce autorka ukazuje nam pewien rodzaj walki z samym sobą, który często każdy z nas prowadzi w życiu. Niestety momentami bywa tak, że przegrywamy jedną, drugą bitwę, ale cały czas pozostaje nadzieja… może będzie lepiej, może uda nam się wygrać całą wojnę. Choć nie jest łatwo, choć próbujemy i wydaje nam się, że podążamy w dobrym kierunku, czasem jest to złudne. Pytanie tylko czy należy starać ...

Luiza pracuje jako sekretarka. Fajna praca, dobry szef… Jednak jej przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. By się z nią rozprawić, wraca do miejsca, gdzie wszystko się zaczęło. Po powrocie uderza ją informacja o śmierci dawnej przyjaciółki, która na jej liście zemsty była na pierwszym miejscu. Światełkiem w tunelu jest nowo poznany Szymon. Tylko czy na pewno zaufała odpowiedniemu człowiekowi?

Książki Klaudii Muniak znam i darzę ogromną sympatią, szczególnie ze względu na ich medyczne motywy. Nie mogłam zatem zignorować nowości tej autorki i niedługo po premierze zasiadłam do lektury. “Terapia” z początku wydaje się thrillerem psychologicznym, ale tak naprawdę to tylko przykrywka. Wszystkie wydarzenia i wspomnienia są głęboko analizowane w głowie głównej bohaterki. Poznajemy jej teraźniejszość, ale również przeszłość, która pozostawiła na niej swoje piętno. Akcja powieści toczy się w fajnym tempie — nie ciągnie się bez końca, ale też nie pędzi jak szalona. Fabuła została świetnie przemyślana. Doskonale wprowadzono mnie w klimat książki, pozwalając poczuć każdą emocję przeżywaną przez Luizę. Czułam jej lęki, niepewność, a dreszczyk przebiegał po moich plecach, gdy wspominała swoje dzieciństwo. Kompletnie nie spodziewałam się, co może spotkać mnie na końcu… Było mrocznie i bardzo niepokojąco! Autorka wykonała znakomity twist, ale to i tak nic w porównaniu do tego, jak wyglądało zakończenie… Mnie zmiotło! “Terapię” wciągnęłam jednym tchem. Korzystałam z każdej wolnej...

Luiza doskonale zdaje sobie sprawę, że powrót do Dębicy nie będzie dla niej przyjemnym przeżyciem. Głębokie rany z przeszłości pieką każdego dnia tak mocno, że nie sposób zapomnieć o bolesnych więzach, które łączą ją z rodzinną miejscowością. Ma nadzieję, że kiedy zmierzy się z tym, przed czym usiłowała uciec, raz na zawsze uda się jej wyszarpać ze szponów traumy, z którą żyje od lat. Numerem jeden na liście zemsty jest jej przyjaciółka ze szkolnych lat. Kiedy do Luizy dociera informacja o znalezieniu w Dębicy ciała młodej kobiety, wie, że to nie koniec, a najgorsze dopiero nadejdzie.

“Terapia” to kolejna książka Klaudii Muniak, która w swojej twórczości lubi łączyć wiedzę medyczną z intrygą i napięciem. Historia zaczyna się raczej obyczajowo, a akcja rozwija się niespiesznie, ale już sam wstęp zaciekawił mnie na tyle mocno, że z ciekawością przekładałam kolejne strony. Druga część to zupełnie inna bajka. Nie brakuje w niej żadnych elementów dobrego thrillera. Doskonale stworzony portret psychologiczny bohaterki, duszna atmosfera i napięcie, które trzyma do samego końca. No właśnie. Zakończenie! Jak dla mnie najmocniejszy punkt książki. Jestem zaskoczona i przede wszystkim usatysfakcjonowana, bo historia Luizy przyniosła mi sowitą porcję emocji. Wątek walki z przeszłością jest notorycznie wałkowany w literaturze, więc niełatwo napisać coś świeżego, co zaskoczy czytelnika, ale Klaudii Muniak udało się tego dokonać. Duży plus daję również za ciekawos...

Uwielbiam thrillery psychologiczne z wątkiem medycznym i zawsze szukam w nich tej niepokojącej atmosfery zagubienia, osaczenia i balansowania na pograniczu rzeczywistości i wyobrażeń. To wszystko, a nawet więcej, znalazłam w "Terapii".

Autorka znakomicie konstruuje klimatyczną i mroczną fabułę wplatając do niej bardzo wiarygodnie wątek kryminalny. Od pierwszych stron zadajemy sobie pytanie czy asystentka dobrze prosperującej firmy, by rozprawić się z bolesną przeszłością, zamordowała tych, którzy ją zranili, ośmieszyli i upokorzyli? Pisanie pamiętnika staje się jej swoistą próbą odreagowania, uwolnienia emocji, które ciągle w niej buzują i to z niego dowiadujemy się co zdarzyło się przed laty odciskając bolesne piętno na jej życiu.

Czujemy niemal namacalnie cierpienie głównej bohaterki i kibicujemy jej próbom powrotu do normalnego życia, nawiązania relacji z mężczyzną. Jednak z każdą kolejną stroną wzrasta nie tylko podejrzliwość Lizy w stosunku do osób z jej otoczenia, ale i nasza wobec niej. Czy możemy zaufać kobiecie, która zachowuje się tak paranoicznie? Co okaże się prawdą, a co wytworem narastającej obsesji spychającej ją na krawędź szaleństwa?

Zupełnie nie spodziewałam się, że autorka poprowadzi historię w tak nieoczywistą stronę, a już totalnym zaskoczeniem okazało się zakończenie niczym z powieści grozy. W „Psychopacie” miałam drobne zastrzeżenia co do potrzeby wprowadzania szczegółowych opisów zbliżeń, tutaj jedynym mogłoby być to, że...