Recenzje

Recenzja

WYBÓR REDAKCJI

8.07.2020

Zawsze odkąd pamiętam uwielbiałam wszelkiego rodzaju rzeczy związane z fantastyką. Niezależnie czy to film, książka, gra planszowa bądź komputerowa. Pamiętam jak pierwszy raz natrafiłam na Wiedźmina. Było to niedługo po tym jak wycągnęłam się w czytanie książek. Szczerze na samym początku nie byłam do niego pozytywnie nastawiona, głównie przez, że... Recenzja książki Ostatnie życzenie

@eklercia × 7

Wiedźmin

WYBÓR REDAKCJI

13.12.2019

Do dnia dzisiejszego nie byłam fanką książek fantasy. Uważałam, iż świat magii nie jest dla mnie, ale pewnego dnia, ktoś bliski namówił mnie i polecił, abym zaczęła właśnie od "Wiedźmina" Sapkowskiego. Twierdził, iż na pewno książka mi się spodoba. I tak właśnie było... Głównym bohaterem książki jest Geralt. Jest on wiedźminem, który świat pos... Recenzja książki Ostatnie życzenie

@Justyna_Papuga × 3

Samotny, tajemniczy wojownik

24.04.2023

@Eufrozyna × 16

Wiedźmin – czy to już klasyk?

10.01.2021

Sapkowski, Andrzej Sapkowski, autor Wiedźmina, zna go już w Polsce wielu czytelników. A może wszyscy słyszeli o książkach pisarza? Yyy... tego nie wiem, bo niby jak? Znany jest na całym świecie, a na pewno w Europie. Seria o Geraldzie z Rivii została przetłumaczona na wiele, wiele języków. Według informacji zaczerpniętych z Wikipedii, powieści Sap... Recenzja książki Ostatnie życzenie

@Possi × 9

Zobacz wszystkie (24) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Mackowy

2020-01-11

8 /10

Przeczytane ebook

"Ostatnie życzenie" odświeżyłem sobie na fali sentymentu do wiedźmińskiej sagi, wywołanej przez netflixowy serial. Chciałem tylko sprawdzić czy mój sentyment nie zmienił się przez lata w resentyment*, czy nie stwierdzę, że to czym w liceum się zachwycałem nie wyda mi się infantylne i płytkie, a tymczasem wsiąkłem w historię na nowo.

Nie widzę sensu za bardzo się rozpisywać, wystarczy stwierdzenie, że Andrzej Sapkowski to mistrz. Nie ważne czy akurat kłóci się z kimś o pieniądze, czy kogoś obraża, za kilka lat nikt nie będzie o tym pamiętał, za to świat, który wykreował w swoich książkach będzie żył w świadomości czytelników, graczy i telewidzów do końca naszej cywilizacji (czyli możliwe, że dość krótko).

Czym zachwycają opowiadania? Sienkiewiczowskim językiem, poczuciem humoru, świetnymi bohaterami, mądrą i wciągającą historią i wielką frajdą z lektury.

*mądre słowo na dziś: resentyment nie oznacza wcale powtórnego sentymentu, a odrazę lub niechęć, tak jak bynajmniej to nie mądrzejszy brat przynajmniej, sam nie wiedziałem, dlatego piszę, nie dlatego, że jestem językowym nazistą.

× 20 | Komentarze (1) | link |

@Johnson

2020-01-06

10 /10

Przeczytane 📚2020 Audiobook Polskie Fantastyka/Science-Fiction

Pierwszy mój audiobook, słuchało się bardzo przyjemnie. To bardziej słuchowisko niż zwykłe czytanie, ale zrobione idealnie. Co do prozy Sapkowskiego, tutaj reklamy robić nie trzeba, dość powiedzieć, że to genialne pisanie. Nie wiem czy dalej będę słuchał Wiedźminowych przygód (przeczytałem wiele lat temu) ale polecić można, szczególnie jak ktoś ma dostęp do aplikacji audiobookowych na telefon (choć naturalnie odsłuch zajmuje o wiele więcej czasu niż zwykła książka).

× 17 | link |

@denudatio_pulpae

2021-07-11

7 /10

Przeczytane Mam w domu 📚 FANTAS...tycznie, ogólnie

Trzeba obejrzeć w końcu serial na netfliksie, więc postanowiłam sobie przypomnieć sagę o Wiedźminie. Zakupiłam (w końcu!) całą serię, z wydania wpasowującego się w moją estetykę i do boju!

Lubię historie o strzygach, bazyliszkach i innych maszkarach, więc można powiedzieć, że to są moje klimaty. Geralt to też całkiem spoko gość, który na zawsze już w moich wyobrażeniach pozostanie Żebrowskim z tlenionymi blond włosami.

Po latach trochę mnie śmieszy sposób w jaki Sapkowski opisuje kobiety i te trochę bardziej pikantne sceny, czułam się momentami jakbym słuchała wynurzeń podstarzałego erotomana gawędziarza. Poza tym drobnym zgrzytem nie mam więcej zastrzeżeń i z przyjemnością będę kontynuować powtórkę.

× 16 | link |

@coolturka104

2020-04-20

Przeczytane

"Ludzie lubią wymyślać potwory i potworności. Sami sobie wydają się wtedy mniej potworni."

Sapkowski stworzył magiczny świat a jednocześnie swojski i przaśny.
Świat pełen potworów, które czyhają na ludzi a ich zabijaniem trudnią się wiedźmini. Świat czarów i czarodziei, klątw i uroków do których zdolni są zwykli ludzie. Złe słowo czy oko mają tutaj ogromną moc.
Autor czerpie garściami z kultury popularnej, w jego książce znajdziemy bardzo dużo nawiązań do baśni i ich bohaterów w wersji hard.
I nie słuchajcie, że Sapkowskiego trudno się czyta, też mi tak mówiono i g... prawda. To była sama przyjemność. 👌👏

× 8 | link |

@beata87

2019-11-17

9 /10

Przeczytane Serie do kontynuacji

Rewelacyjna, o niepowtarzalnym, przesympatycznym, baśniowym klimacie, debiutancka powieść z gatunku romans paranormal. Wyjątkowo lekkie i nienużące poczucie humoru, dowcipne dialogi i humor sytuacyjny. Napisana potoczną polszczyzną, czyta się niezwykle przyjemnie. Szczerze polecam fanom gatunku - jest to perełka wśród dość podobnych do siebie romansów z z magią, elfami i zmiennymi w tle.

× 5 | link |

@wiedzma.sol

2019-12-14

6 /10

Przeczytane Mam na półce II Mam na półce Zaczytanie 06 Czerwiec 2018

Był taki czas w moim życiu, że romanse paranormalne wciągałam jak mój kot bób. Maszynowo. Byłam uzależniona. Potem nadejszła wiekopomna chwila i boom na parastwory się skończył. Robiłam wyjątki dla nielicznych ukochanych autorek a tak to fuj.
Ale serdeczne Koleżanki tak zachwalały, tak zachwalały, że musiałam zapoznać się z paranormalem z polskiego podwórka.
Bo o dziwo nie czuć, że to rodzime. Ani jedno imię, ani jedna nazwa miejscowości, a nawet atmosfera nie wskazują że to nasza Polsza.
A autorka już owszem, nasza. Więc szansę trzeba było dać i przekonać się ki diabeł.

Okładka Czarownicy zadziałała na moją wyobraźnię, ale nie w dobrym tego stwierdzenia znaczeniu… Skojarzyła mi się od razu z takimi mini książeczkami – pornoopowiadankami, które niechcący kiedyś, nomen omen, zaliczyłam.
I, o zgrozo, książka zaczyna się jak pornos. Byłam szczerze przerażona i zła, bo po opiniach Koleżanek po forum napaliłam się na dobrego paranormalna.
Ale na szczęście bohaterka oddać ciała nie chciała, za to dała nogę. Spektakularnie i z klasą, ku zaskoczeniu wszystkich zgromadzonych.
Tu złapała pierwszego plusa. W dalszej części ksiązki plusy mnożyły się jak króliki i było tylko lepiej ;) także owszem, Izzy można polubić i chcieć z nią dłużej poobcować.
Mimo faktu, że momentami zalatuje Mary Sue. I to tak po całości :P
Na szczęście do kompletu nie mamy narracji pierwszoosobowej bo wtedy to już całkiem mogiła by była.
Ogromnym atutem książki jest ...

» czytaj dalej

× 3 | Komentarze (1) | link |

@katala

2019-11-18

7 /10

Fantastycznie i paranormalnie Gorąco 2018

Wcale nie będzie łatwo napisać do tej książki recenzję. Z prostego powodu, w systemie na ”tak” czy na „nie”, jestem raczej na „tak”, ale lekko mnie to zadziwia, bo jednostkowych powodów na „nie” jest naprawdę bardzo dużo. Trochę to pomieszane wyszło, ale nie zawsze możemy swoje odczucia schować do jednej szufladki. W tym akurat przypadku mam z tym problem.
I od razu na wstępie muszę powiedzieć, że jestem człowiekiem, który wychował się na ff. Może „wychował” to za dużo powiedziane, bo „za moich czasów” pewnie jeszcze tego typu fandomu nie było tak rozwiniętego, ale przyznaję, że przez te kilka lat przeczytałam ich całkiem sporo, sporo i pewnie jeszcze raz sporo. I generalnie nie mam nic przeciwko nim. Znam kilka takich, które moim osobistym zdaniem, są znacznie lepsze niż dostępne na półkach w księgarniach książki ogólnie chwalone i niekiedy wielbione. Tak więc ani pewne minusy ff mi nie przeszkadzają, ani mnie nie rażą tak bardzo.
Czarownica nie jest ff, choć przyznaję, że kiedy zaczęłam ją czytać, to było moje pierwsze skojarzenie. Formuła, tematyka, pewne uproszczenia emocjonalne i fabularne, język, niekiedy bijący po oczach brak korekty, słowa, do które autorka lubi bardziej niż inne wpisały w mojej głowie tę historię właśnie w taka kategorię.
Sama historia nie jest może zbyt oryginalna, przynajmniej na poziomie pierwszej części fabularnie nie ma w niej nic mocno zaskakującego, ale ma ważną cechę – Czarownicę się po prostu czyta. Trzeba przyznać, że choć język...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Eufrozyna

2023-04-27

9 /10

Przeczytane Fantasy / Science fiction

Od samego początku spodobała mi się postać wiedźmina, ponieważ szalenie lubię samotnych tajemniczych wojowników o wyjątkowych umiejętnościach, aparycji, wysokim sprycie i inteligencji. A jeśli na dodatek taka postać jest dobrze nakreślona przez autora i sprawia wrażenie autentycznej, to już w ogóle jest świetnie. A tak jest właśnie z wiedźminem Geraltem z Rivii, który został zabrany rodzicom na podstawie prawa niespodzianki. Dorastał w Kaer Morhen, Wiedźmińskim Siedliszczu, gdzie przeszedł szereg mutacji i morderczy trening, dzięki któremu stał się zabójcą potworów.
Równie ważnym elementem książki, zaraz obok głównego bohatera, jest sam świat wykreowany przez Sapkowskiego oraz sposób jego przedstawienia. Kroczą po nim nie tylko ludzie, ale też elfy, krasnoludy, gnomy i całe mnóstwo mniej lub bardziej przerażających stworów znanych m.in z naszych rodzimych legend czy podań ludowych. Strzygi, upiory, rusałki, płaczki, lesze, kikimory, wippery, alpy, bruxy, wilkołaki, bobołaki, mantikory, przerazy, żagnice, ghule, mglaki… to tylko część tego, co czyha w nim na naszego bohatera.
Kolejnym plusem jest humor. Nie ma żadnej "językowej przyprawy", która tak jak humor wpływa u mnie na pozytywny odbiór tekstu, niejednokrotnie ratując przy ostatecznej ocenie książkę ewidentnie słabą. Humor u autora jest specyficzny, nieco ironiczny, zgryźliwy, wynikający z niefortunnych wydarzeń i sytuacji czy dokuczania sobie nawzajem bohaterów. Dialogi w tej książce są wprost naładowane po...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@krysztyna

2021-12-21

8 /10

Przeczytane Fantastyka i sf

Już wiem, dlaczego ludzie tak się tym zachwycają. Zbiór opowiadań bardzo mi się podobał. Dobrze się to czytało, a dodatkowego smaku dodają tutaj subtelne i mniej subtelne nawiązania do kultury słowiańskiej i innych serii fantasy. Polecam!

× 3 | link |

@Bezout

2011-01-02

8 /10

Przeczytane Wiedźmin

No cóż... oto książka od której wszystko się zaczęło - szczególnie dla mnie, bowiem jest to pozycja od której rozpoczęła się moja przygoda z literaturą fantasy. Od tego czasu upłynęło jednak jakieś 10 lat i nadal uważam książkę za dzieło wnoszące powiew świeżości do polskiego i zarazem zagranicznego dorobku kulturowego. Sapkowski odziera rzeczywistość z cukierkowatego idealizmu, jednoznacznego podziału na dobro i zło, czym daje moim zdaniem prztyczka w nos światom wykreowanym np. przez Tolkiena. Już główna postać Geralta z Rivii jest pełna niejednoznaczności, a co dopiero mówić dziesiątki postaci i "potworów", które spotyka na swojej drodze. Na oklaski zasługuje także niespotykany dotąd rubaszny humor i kreacja świata - świata jakim on jest, a nie jakim winien być. Wszędzie bród, smród, kiła i mogiła. Wielmoża czasem zachowaniem i erudycją zdają się przypominać najgorsze męty społeczeństwa, zapominając o szlacheckim - tylko z nazwy - pochodzeniu. Autor delikatnie wplata także różnego rodzaju problemy na które czasem nie można znaleźć jednoznacznej odpowiedzi i trzeba wybierać między złem, a mniejszym złem... Niestety z biegiem lat człowiek patrzy już na pewne rzeczy z perspektywy kilkudziesięciu lat doświadczeń i czasem jednak wydaje się, że pewne opowiadania (jak np. "Kraniec świata") nie dość że nie są zbyt interesująco przedstawione, to również poruszane w nich ważne problemy przedstawione są po macoszemu i zbyt płytko, co psuje odbiór i stawia pytanie czy "Ostatnie życzen...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@ksiazkazpazurem

2020-11-27

10 /10

Chcę przeczytać

Sagą Wiedźmina zainteresowałam się ze względu na serial, który jakiś czas temu obejrzałam na Netflixie. Spodobał mi się przedstawiony w nim świat i wszelkiego rodzaju walki. Jednak, wszystkie urywki historii, jakie miałam okazję tam poznać. Zawsze pozostawały po sobie wielki znak zapytania (?)

Dopiero przeczytanie pierwszego tomu pod tytułem " Ostanie Życzenie" rzuciło mi lepsze światło. Na całokształt świata w jakim żyje Wiedźmin. Dowiedziałam się też nieco więcej na temat strzygi, która rzecz jasna była księżniczka. I o prawie niespodzianki, wywracającej życie zależnej od niej osób do góry nogami. Geralt z Rivii, stał się jej doskonałym, ale dla mnie wisienką na końcu. Było ostanie życzenie, wypowiedzenie przez wiedźmina do schwytanego dżinna. Na reszcie dostałam w książce punkt zaczepienia, którego w serialu mi zabrało ( jak wiele innych rzeczy ). Nawet relacja między Jaskierem a Geraltem, okazała się znaczenie lepsza w książce niż serialu. A jakby, tego było mało pominięto w nim kilka ciekawych urywek historii, które pojawiły się w książce.

Muszę, jednak przyznać że książka Pana Sapkowskiego okazała się dla mnie niezłym wyzwaniem. Ponieważ autor posługuje się, naprawdę niecodziennym językiem. I słowo " wychędorzyć " wprawiło mnie w osłupienie 😯. Po wszystkich do tej pory przeczytanych romansach i erotykach, to była dla mnie interesująca odmiana 😋. Przez kilka pierwszych stron, było mi się ciężko odnaleźć. Ale później szła...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Basiek04

2020-01-01

9 /10

Przeczytane Domowy księgozbiór

Zbiór krótkich opowiadań, który czytało mi się całkiem przyjemnie. Szczególnie do gustu przypadły mi dwa opowiadania "Mniejsze zło" oraz "Ziarno prawdy". Jednak jak to ze zbiorem opowiadań bywa - niektóre zbyt udane nie są. Pomiędzy poszczególnymi historiami mamy rozdziały pt. "Głos rozsądku", które wprowadzają w wydarzenia opowiadane później.

Szczególnie podobał mi się wrednawy humor, którego w opowiadaniach pełno (np. uśmiałam się przy czytaniu pewnej uczty na zamku). Plusem jest również przedstawienie znanych baśni i najek w nieco innej, mroczniejszej formie - ja to kupuję. Królewna Śnieżka jako przywódczyni szajki bandytów, dlaczego nie? Podobało mi się też, jak tytułowy Wiedźmin poradził sobie w pojedynku z zadufanym w sobie rycerzykiem. Właśnie, Wiedźmin... kiedyś zdarzyło mi się obejrzeć niezbyt udaną produkcję TVP z Michałem Żebrowskim w roli Geralta. Trudno mi się uwolnić od tego obrazu:/ Książkowy Geralt zaskoczył mnie jednak pozytywnie i nie mogę się doczekać aż zabiorę się na następną część jego przygód.

Króko mówiąc, zakup całej serii (jak na razie) uważam za bardzo udany. Zapowiada się nowe uzależnienie :)

× 1 | link |

@Banshee22

2020-11-10

9 /10

Przeczytane Polska fantastyka

Bardzo długo doWiedźmina nie ciągnęło mnie w ogóle. Myślałam, że to nie dla mnie. Kiedy Netflix zrobił serial, obejrzałam go i postanowiłam, że muszę przeczytać serię Sapkowskiego. Dzisiaj jedyne czego żałuję to to, że wzięłam się za to tak późno. Historia Geralta z Rivii wOstatnim życzeniu spisana w formie opowiadań jest niesamowita, a sam wiedźmin intrygujący.
Sapkowski poza świetną historią, wciągającymi opowieściami, niesamowitymi bohaterami, stworzył klimat i myślę, że to właśnie ten klimat, dzięki któremu czytając książkę mamy wrażenie, że jesteśmy w środku niej, a nie gdzieś obok, sprawia, że jest to tak wspaniałe dzieło.

× 1 | link |

@booksbybookaholic

2020-08-08

9 /10

Przeczytane

Książkę przesłuchałam w formie cudownego słuchowiska, które swoją drogą polecam gorąco każdemu czytelnikowi, i bardzo polubiłam tą historię. Niosła ona za sobą duży bagaż emocjonalny, czułam się związana z bohaterami i kibicowałam im. Mamy tu przemycone też rozważania o tolerancji, wykluczaniu ludzi, które w jakiś sposób się od nas różnią, czy o ochronie środowiska. Język, jakim posługuje się Sapkowski jest naprawdę piękny. Polecam wszystkim fanom fantastyki

× 1 | link |

@Xie

2010-09-20

Nie przeczytałam jeszcze w swoim życiu aż tylu książek, aby porównywać do nich "Ostatnie życzenie", ale jestem dogłębnie zauroczona tym dziełem. W głowie mi się nie mieści, że można mieć tak ogromny talent jak Andrzej Sapkowski. Niesamowite opisy walk i przewspaniale wykreowane postacie. Fajne jest też to, że autor nikogo ani niczego nie idealizuje. No i ta urokliwa bezpośredniość jeśli chodzi o język, bądź jednoznaczne zamiary niektórych bohaterów :P Jak najbardziej polecam =)

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Myśmy są porządni złodzieje, nie jacyś polityczni. Myśmy się na władzę nie zamachiwali. Myśmy ino kradli.”

“Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.”

“Istnieje tylko Zło i Większe Zło, a za nimi oboma, w cieniu, stoi Bardzo Wielkie Zło. Bardzo Wielkie Zło, Geralt, to takie, którego nawet wyobrazić wyobrazić sobie nie możesz, choćbyś myślał, że już nic nie może cię zaskoczyć. I widzisz, Geralt, niekiedy bywa tak, że Bardzo Wielkie Zło chwyci cię za gardło i powie: "Wybieraj, bratku, albo ja, albo tamto, trochę mniejsze".”

“stwierdzono wręcz niepoczytalną skłonność do okrucieństwa, agresji, gwałtownych wybuchów gniewu a także wybujały temperament. -u każdej baby można stwierdzić coś takiego.”

“Zło to zło. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte , jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale.”