Zapisane w kościach

Już po przeczytaniu "Chemii śmierci" wiedziałam, że Beckett zostanie jednym z moich ulubionych autorów. Szczególnie do gustu przypadł mi wykreowany przez niego bohater - doktor David Hunter - inteligentny, sympatyczny, odważny facet z tragiczną przeszłością oraz oczywiście urocze anatomiczne opisy ze szczegółami, nie zapominajmy o makabrze. Jak na głównego bohatera thrillera przystało, poza wszystkimi zaletami i tragiczną przeszłością, doktor Hunter ma jedną zasadniczą wadę - bardzo często pakuje się w poważne tarapaty i ciągle ktoś czyha na jego życie.

Tym razem akcja toczy się w jeszcze bardziej hermetycznym i odizolowanym miejscu niż w pierwszej części serii - znajdziemy się na odciętej od świata i targanej sztormami wyspie, gdzie zostają znalezione zwłoki w stanie dość... niespotykanym. Niedługo po przybyciu doktor Hunter stwierdza, że nie było to naturalne zejście i konieczne jest wezwanie całej ekipy śledczych. Niestety wyspa zostaje odcięta od świata zewnętrznego i jedynymi osobami mogącymi rozwiązać zagadkę są uwięzieni na niej doktor Hunter, sierżant Fraser, glina żółtodziób Duncan i ekspolicjant Brody.

Podobnie jak w "Chemii śmierci" mamy tutaj klimat osaczenia i odizolowania od świata zewnętrznego, spotęgowany dodatkowo szalejącą na wyspie pogodą. Oczywiście nie brakuje makabrycznych opisów zwłok i kolejnych morderstw. Bardzo lubię styl Becketta, a jego opisy zawsze działają na moją wyobraźnię, dzięki czemu potrafię dokładnie wczuć się w klimat ja...

Moja drugie spotkanie z doktorem Hunterem. Drugie bardzo, bardzo udane. Utalentowany Simon Beckett znów zaprowadził mnie do swojego cudownie klimatycznego świata literackiej wyobraźni, z wyrafinowanie spokojnym, acz poruszającym nastrojem tajemniczości, posępności, grozy...
Tym razem mój ulubiony antropolog sądowy pomaga w identyfikacji zwłok, znalezionych na jednej z wysp archipelagu Hebrydów Zewnętrznych. Szybko okazuje się, że morderca wcale jeszcze nie opuścił wyspy, która z powodu szalejącego sztormu staje się zamkniętą pułapką dla mieszkańców...

Nie wiem, co najbardziej ujmuje mnie w książkach Simona Becketta.
Może ścisły, precyzyjny styl, bez nadmiaru ozdobników i zbędnych dygresji. Może męska konkretna narracja z doskonale plastycznymi opisami.
Może mroczny klimat brytyjskiej prowincji. A może fenomen polega na idealnej równowadze między powieściowym suspensem, a dynamiczną akcją?
Z jednej strony czyta się nieśpiesznie i spokojnie, z drugiej fabuła osacza, mocno trzyma w napięciu. Szczegółowe opisy z bogactwem detali nie przeszkadzają w kreowaniu aktywnych i energicznych działań, a warstwa obyczajowa sennego miasteczka wplatana jest między makabryczne wydarzenia płynnie i adekwatnie.
Wspaniała relaksująca lektura. Z dreszczykiem.

Kolejny rewelacyjny kryminał o Davidzie Hunterze.
Odizolowana wyspa, brutalne morderstwa, duszny, osaczający klimat, akcja szybka, bez dłużyzn, mnóstwo podejrzanych… i obowiązkowo zaskakujące zakończenie… nawet podwójnie, czy też potrójne zaskoczenie. No i szybko muszę zacząć trzeci tom, bo mnie ciekawość zeżre!

"Najpierw powoli, jak żółw ociężale..." typowe dla thrillerów pana Becketta, niby nic się nie dzieje, a czytając obgryza się paznokietki :-) Tym razem nasz wspaniały doktor Hunter, ma rozwikłać sprawę zwłok - samobójstwo czy morderstwo. Niestety zostaje uwikłany w działania mordercy na wyspie odciętej od świata. Trup ściele się gęsto, a końcówka .....

Długo polowałam na tą książkę. Fartem wpadła mi w ręce. Muszę przyznać że podobała mi się bardziej niż "Chemia smierci". Zapewne duża w tym zasługa umieszczenia akcji w miejscu sprzyjającym mojej wyobraźni. Hermetyczne środowisko, sztorm, wiatr oraz mroczna okolica nastrajają, do tego wartka akcja, multum zdarzeń i nagłych obrotów sprawy, dobre opisy i dialogi powodują, że książkę czyta się wyśmienicie. To jest to co tygryski lubia najbardziej ;-).

Książka godna polecenia. Jest to druga część przygód doktora Huntera. Tym razem trafia on na wyspę, która choć niewielka skrywa ogromną liczbę tajemnic. Bardzo powoli i po analizie kilku morderstw udaje mu się odkryć prawdę ale będzie ona bardzo zaskakująca. Książka do ostatniej strony trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od czytania. Książka dla tych wszystkich, którzy lubią rozwiązywać zagadki i analizować postawy bohaterów, na pewno się nie zawiodą i będzie to kilka godzin dobrej zabawy.

Druga część cyklu nie odbiega poziomem od pierwszej. Akcja toczy się, tak jak wcześniej, wewnątrz wyizolowanej społeczności. Poprzednio w małej miejscowości, tutaj na wyspie. Autor pokazuje mieszkańców na tle przyrody i miejscowych krajobrazów. Książka napisana w dobrym stylu. Ciekawa fabuła i postacie. Wszystko to zachęca do przeczytania kolejnych książek o Davidzie Hunterze.

polecam milosnikom dobrych thrillerow. Swietna narracja, autor celowo podkoloryzowuje niektore postaci zeby wprowadzic czytelnika w blad. I oczywiscie udaje mu sie to. To, w jaki sposob Beckett opisuje zbrodnie, sledztwa i towarzyszace temu emocje daje czytelnikowi wrazenie, ze to zdarzylo sie naprawde. Chyle czola...

Kończąc ją byłem ostro zdezorientowany. Tak samo świetna jak "Chemia śmierci", może nawet lepsza. Mimo że od początku trochę podejrzewałem kto, co i jak, to i tak... tyle tego wszystkiego, genialnie zgrane i wyjaśniające się wzajemnie.

Książka wciąga tak że nie sposób się od niej oderwać :) świetnie się czyta i mimo, iż uważam, że "Chemia śmierci" była ciut lepsza (a właściwie bardziej zaskakująca) to z czystym sumieniem polecam każdemu!:)

druga część przygód Davida Huntera, antropologa sądowego nie zawiodła moich oczekiwań! książka równie dobra, co "Chemia śmierci"! polecam każdemu fanowi kryminałów oraz samego autora - pana Becketta!