Zazdrośni

Zazdrośni (1937) to druga część cyklu „Dzieło Garrenów”, który Sándor Márai, wybitny pisarz węgierski, uważał za swoje największe dokonanie. Pierwsza część, Zbuntowani (1930), była swego rodzaju wprowadzeniem do cyklu. Dopiero w drugiej części, której akcja toczy się dwadzieścia lat później, poznajemy rodzinę Garrenów i zawikłane, otoczone aurą tajemnicy relacje między jej członkami. Tłem wydarzeń jest życie jednego z węgierskich miast, wzorowanego na rodzinnym mieście autora, które po traktacie w Trianon znalazło się poza granicami Węgier. O tej sytuacji świadczą jednak tylko zamieszczane jakby mimochodem wzmianki o „obcych, wrogich władzach”. Márai odchodzi tu od klasycznego realizmu, tworząc obraz tajemniczy i poetycki. Tytułowe „dzieło” również okazuje się trudno uchwytne, jak coś tak ważnego i fundamentalnego, że można to jedynie odczuć i przeżyć, ale nie sposób tego zdefiniować. Autor zastanawia się z niepokojem, czy to kruche zjawisko zdoła przetrwać w nowym, kształtującym się świecie XX wieku.