Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "krwi serce", znaleziono 64

Krew jednak pozostaje krwią, a serca są mocne, gdy rodzimy się na nowo.
Od więzów krwi ważniejsze są te płynące z serca
... miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Krew. Pamiętam krew. jej zapach, którym się upajałem, zapach, który sprawiał, że chciałem jej wciąż więcej i więcej.
Tygrys w moim sercu ryczy groźnie, skosztował krwi i chce jeszcze.
...wie­rzę w mi­łość; mi­łość to je­dy­na w swoim ro­dza­ju prze­no­śna magia. Nie sądzę, by była za­pi­sa­na w gwiaz­dach, ale wie­rzę, że krew do krwi cią­gnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serca do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serca do serca.
Nie tylko krew wypełnia moje serce. Jest tam jeszcze czyjeś imię, miłość i nadzieja.
-Żeby ktoś miał uczucia, musi mieć serce.
A ten chłopak jest bez serca!
-Wcale nie- zaprotestował Marek (...).- Mam serce! Czuję, jak bije. Jakbym nie miał serca, to bym nie żył ,boby mi krew nie pływała. A pływa, sama wiesz, wystarczy popatrzeć na moje kolana. No, nie teraz, bo teraz są strupy, ale jak się wywalę. Krew cieknie jak z kranu, bo ją serce pcha ze środka
Mężczyzna za dobrodziejstwo płaci dłonią, głową, krwią – kobieta zawsze tylko sercem! Podobno to większy nad wszystko skarb – serce, twoje własne, tobie oddane!
Byłyśmy siostrami bardziej serca niż krwi i (prawie) zawsze każda z nas przekładała potrzeby drugiej ponad potrzeby innych.
Nie czuję nic, gdy serce łamiesz mi
I jeszcze mniej, gdy ranisz mnie do krwi
Choć nadal kocham cię ponad życie
Obojętność zatruwa mnie skrycie.
Nie chcę żadnych więcej prób.
Serce miałem kiedyś młode,
porwałeś mi serce młode,
wlałeś jad goryczny w krew.
Nie widzę, nie widzę dróg,
zaćmił mi się Bóg...
Bo czasem trzeba wprowadzić do swojego życia odrobinę zamieszania, żeby poczuć jak płynie krew, jak bije serce i jak pulsuje całe ciało.
Choć przepaść dzieli nasze klasy społeczne i pozycję finansową, w mojej głowie i w sercu, we krwi i w każdym nerwie jest coś, co czyni mnie jego bratnią duszą.
Krew w ży­łach stała się zimna jak lód, do płuc do­sta­ła się czy­sta nie­na­wiść za­miast tlenu, nie czuł już bicia wła­sne­go serca w pier­si.
Krew w ży­łach stała się zimna jak lód, do płuc do­sta­ła się czy­sta nie­na­wiść za­miast tlenu, nie czuł już bicia wła­sne­go serca w pier­si.
Przywykniesz do krwi i śmierci, ale na to trzeba czasu. Kiedyś człowiek przestaje chorować, lecz wtedy umiera jakaś jego część. Kawałek serca zmienia się w kamień.
„Wziąłem głęboki oddech i butem kopnąłem w ziemię. Fani z pewnością głośno krzyczeli, ale ja słyszałem tylko bicie własnego serca i pompującą mi się do krwi adrenalinę. ”
[...] rozejrzałam się i ponownie popatrzyłam na wiernych - mężczyzn i kobiety, którzy prosili o zmiłowanie, a jednocześnie pragnęli mojej krwi. Jak to możliwe, że w ich sercach jest miejsce na obie te rzeczy?
To inny wymiar bólu, kiedy płacze serce, a w oczach nie pojawia się nawet jedna łza. Właśnie taki mnie opanował. Z rany, która jeszcze się nie zabliźniła, znów zaczęła sączyć się krew.
Była to jedna z wielkich tajemnic. Jedna z tych bardziej przyjemnych, powiedział niegdyś jej ojciec. Przecież serce służy do tego, żeby pompować krew. Dlaczego zatem robi jeszcze te inne, niewyjaśnione rzeczy?
Byłem śmiertelnie przerażony tym, że zaczęło mi na niej zależeć. Że zacząłem lubić tę jej paplaninę, że jej uśmiech roztapiał lód wokół mojego serca, a każdy jej na pozór niewinny dotyk sprawiał, że to serce zaczynało bić, a krew w moich żyłach wrzeć.
Po co płakać, skoro nie unikniesz przeznaczenia? Każdemu pisana swoja śmierć. Jednemu wyłączy serce, nad drugim będzie się pastwić i odbierze mu rozum, a dla niej widocznie zaplanowała zgon z powodu utraty krwi.
Po tę to właśnie mądrość przychodzę! Dla niej to brodzę przez ciernie, dla niej broczę krwią, pragnąc, by i lud na piaskach w dole spojrzał ku porządkowi wieków, gdyż ten, który nazywany jednym z nas przyszedł i przeminął, nazbyt wiele serc zabrał ze sobą.
"Bądźmy weseli, bądźmy zwariowani, ryjmy serca w korze drzew, łączmy naszą krew, nie myślmy o niczym, odkrywajmy się, odsłaniajmy się, troszkę cierpmy, korzystajmy z dnia itp., ale to nie ma szans przetrwania".
" - Nie. Nigdy więcej tego nie zrobię. Nie chcę, żebyś przeze mnie cierpiała.
Rozpłynęła się. Pierwszy raz w życiu usłyszała słowa, które wdarły się wprost w jej serce, następnie wraz z krwią dostały się do mózgu, by już na zawsze zostać w jej świadomości."
Pamiętaj, że serce, które nie pompuje krwi z miłością, zaczyna bić w rytmie samotności. Każdy dzień bez niej jest jak walka z własnym istnieniem. W obliczu bólu i cierpienia odkrywasz prawdziwą wartość uczucia, które kiedyś uważałeś za pewnik.
Jakub Wędrowycz nigdy nie okradał zmarłych. Jeśli rozkopywał jakieś groby, to jedynie w tym szlachetnym zamiarze, żeby wbijać zmarłym osikowe kołki w serca, aby nie mogli latać po nocy i wysysać z ludzi krwi. Był takim sobie wioskowym egzorcystą amatorem.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl