“Ja myślałem, że się znowu spotkamy we dwoje,
Bo gdy jesteś tak daleko, puste są dni moje.”
“Ja myślałem, że się znowu spotkamy we dwoje,
Bo gdy jesteś tak daleko, puste są dni moje.”
“Pogrążeni w miłości byliśmy jak dwoje pływaków, którzy wynurzają się na powierzchnię jedynie po to, aby zaczerpnąć powietrza...”
“Kiedy dwoje dorosłych zachowuje się jak dzieci, wywołuje to zdecydowane reakcje - albo zdenerwowanie, albo uśmiech.”
“Bank wspomnień, to nie jest serce ani głowa, to nawet nie jest dusza. To przestrzeń pomiędzy dwojgiem ludzi.”
“Małżeństwo jest zawsze związkiem dwojga ludzi, gotowych przysiąc, że tylko to drugie chrapie.”
“Z podłogi przenieśli się do łóżka- ich dwoje i flaszka śliwowicy, która rozmiękczyła im kolana, spółgłoski i zahamowania.”
“Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi, samo przeznaczenie nie wystarczy. Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.”
“O! Miłość... To być dwojgiem, co w jedno się zlewają. To mężczyzna i kobieta stopieni w jednego anioła. To niebo!”
“A z wróżami i jasnowidzami rzeczywiście na dwoje babka wróżyła. - Mają rację, chyba, że kompletnie jej nie mają.”
“Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi, samo przeznaczenie nie wystarczy. Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.”
“Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi, samo przeznaczenie nie wystarczy. Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.”
“Facebook oraz inni giganci online na ogół traktują ludzi jak zwierzęta audiowizualne - dwoje oczu i dwoje uszu podłączone do dziesięciu palców, ekranu i karty kredytowej. Decydującym krokiem ku zjednoczeniu ludzkości jest uznanie, że ludzie mają ciała.”
“- Niech to wygląda jak mafijna egzekucja. Ci dwoje mają się załapać, niby przypadkiem. Nie musi być ładnie, ma być skutecznie.”
“Wystarczy, że przynajmniej dwoje ludzi przebywa razem, a prędzej czy później rodzą się kłopoty.”
“Tak go kocham i jednocześnie tak bardzo jestem rozczarowana. jesteśmy zupełnie nieodpowiedzialni. Dwoje dorosłych, niepoważnych ludzi.”
“Lecz on umarł i świat już nigdy nie ujrzy jego szczęścia, jego radości, która tak naprawdę żyła i żyć będzie w nich dwojga na zawsze.”
“No bo co to za pomysł, że spoiwem związku dwojga ludzi mają być miarowe ruchy, którym towarzyszą posapywanie i czerwone policzki?”
“Smutek podzielony na dwoje będzie łatwiejszy do zniesienia. Nawet najcięższe decyzje podejmowane wspólnie staną się łatwiejsze.”
“Wspólnie walczyli o przeżycie, a nic bardziej nie wiąże dwojga ludzi niż zaglądająca im w oczy śmierć.”
“Zazdrość o łączące dwoje ludzi porozumienie duchowe może być równie gwałtowna jak zazdrość o zbliżenie fizyczne.”
“Jedyną rzeczą gorszą od przyjęcia, na którym nie ma nikogo, jest przyjęcie, na które przyszło dwoje strasznie, kompletnie nieinteresujących ludzi. ”
“Pierwszego dnia tracę poczucie czasu, swoją godność i trzonowca. Zyskuję za to dwoje dzieci i kota. ”
“Na spotkanie dwojga ludzi czasami trzeba po prostu zaczekać. We właściwej chwili oboje się dostrzegają i wreszcie odnajdują.”
“Do tanga trzeba dwojga, a u was od jakiegoś czasu każdy tańczył innym stylem, w innym rytmie. ”
“Czasami rozwód nie jest wstrząsająca porażką. Czasami po prostu chodzi o to, że dwoje ludzi musi wyjść z otaczającej ich mgły.”
“W procesie przyciągania między dwojgiem ludzi różnej płci jest moment, w którym ten szczególny stan staje się rzeczywistością. ”
“Tak, może to małżeństwo z przymusu, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by stało się pełnym szczęścia i uczucia związkiem dwojga dorosłych ludzi.”
“Najpierw samotny fortepian skarżył się niby ptak opuszczony przez towarzyszkę; skrzypce usłyszały go, odpowiedziały mu jak gdyby z sąsiedniego drzewa. Było to jakby na początku świata; jak gdyby było tylko ich dwoje na ziemi lub raczej w owym świecie zamkniętym wszystkiemu innemu, wzniesionym logiką twórcy i gdzie będzie zawsze tylko ich dwoje. Światem tym sonata.”
“początkowe uczucie jest intensywne jak fala oceanu i działa niczym magnetyczna siła, przyciąga do siebie dwoje ludzi. Można było dać się porwać uczuciom, ale fala nie utrzymywała się wiecznie. Nie była w stanie i nie powinna się utrzymywać wiecznie, jeśli jednak dwoje ludzi było sobie przeznaczonych, mogła pozostawić po sobie inną, prawdziwą miłość.”
“Nasze wzajemne zrozumienie osiągnęło tę słodką głębię, kiedy dwoje ludzi częściej rozmawia ze sobą milczeniem niż słowami.”