Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lesie do ale", znaleziono 430

W irytacji natura właściwa człowiekowi wyskakuje z niego jak wilk z lasu.
Ponieważ drzewa iglaste (oprócz modrzewi) są zielone przez cały rok, jedynie niewielka ilość światła dociera do podłoża, co sprawia, że lasy iglaste są ciemne i zasiedla je zdecydowanie mniejsza liczba roślin niż lasy liściaste.
W górze zaczęły śpiewać ptaki, zaszeleściło poszycie, i wszystkie odgłosy lasu, dowodzące, że życie wciąż jest przeżywane, zabrzmiały w chóralnym requiem z duszami umarłych.
Cały las śpiewał dla babci Weatherwax.
Jest jak księżyc w pełni, który skrywa się za lasem i któremu konary drzew bazgrolą po obliczu.
Wśród lasów sterczy samotnie pokościelna wieża, a co się stało z resztą wsi?
Ludzka natura jest jak wielki nieprzenikniony las, którego dogłębne poznanie nikomu nie jest dane.
Rodzina to nie zawsze więzy krwi i nie ogranicza się do jednego drzewa. To raczej las.
Kiedy jednak wyszli z lasu i przed ich oczami otworzyły się piękne, zielone hale, zatrzymali się urzeczeni.
Gdy tylko wyłoniła się z sosnowego lasu, otuliła ją morska bryza. Morze zdawało się ją witać.
Leśnicy przekonują nas od lat, że lasów w Polsce nie tylko przybywa, lecz są one także coraz zasobniejsze w drewno. Ale tną też coraz więcej.
W Las Vegas odbywał się doroczny zjazd Międzynarodowego Stowarzyszenia Bliźniąt Jednojajowych.
Taki jest Mateusz, wędruje po świecie i przytula się do zwyczajów innych ludzi. Najczęściej są to zwyczaje Marty, czasem moje, a czasem zwyczaje lasu, który otacza nasz dworzec. Bo las rodzi grzyby o poranku, a jagody o zmierzchu. I to są zwyczaje lasu, a Mateusz je szanuje. Łączy miejsca z czasem i po nich wędruje. Ale zawsze wraca.
Dla mnie rządy ziobrystów w Lasach Państwowych - a przez ostatnie cztery lata zwiedziłem lasy prawie każdego województwa i prawie każdej regionalnej dyrekcji - były przede wszystkim czasem wielu trudnych do pojęcia zbiegów okoliczności.
Znalazłszy się jednak w polu, zaraz ją otrzeźwiło. Szeroki łan żyta wilgotnego i las niosły świeżość i wonność podniecającą.
Udałe tego roku było żyto: wysokie jak człowiek, pierzaste, gęste, ciemne bujnością. Gdy pociągiwał wietrzyk, kolebało się rozkosznie, jak dojrzeć, od lasu do lasu, perliło nieobeschłą, jeszcze rosą, mieniło kolorem, i szumiało słabo, ale tak tkliwie, że samemu chciało się lecieć z jego falami.
Las stał w przepysznej szacie jesiennych barw, ale moim zdaniem przeważał w nich szkarłat.
Ona sprowadziła burzę w lesie, a teraz on wywołał nawałnicę w niej, równie gwałtowną i nieokiełznaną
- Słyszałeś to dudnienie? - powiedział niedźwiadek. - To burza na ciężarówce jechała za las po moście z tęczy.
Maniakalny zbieracz książek, głównie o lesie, podróżach i numizmatyce - tak można by nazwać mojego ojca.
Ludzka dusza to głęboki ciemny las i wszelkich wyborów człowiek dokonuje sam.
Mazury rozległe, Warszawa jak las, szukać wiatru w polu, nie wiedząc, gdzie się oprzeć, było bardzo ciężko.
Mamo - jak mi tu źle (...) Nie ma borów, lasów, nie ma ziół ani grzybów.
Wszystko jest takie inne, obce. To nie jest mój świat, nie pasuję tu.
Każdy las jest zaczarowany. Żyje w nim wiele różnych zwierzątek, od tych malutkich po tak wielkie jak łosie.
Wokół rozciągał się upiorny las. Od stóp klifu wystawały czarne obumarłe pnie starych drzew zaryte głęboko w ciemnym piasku, w którym widać było mnóstwo muszli i kamieni. Las dochodził aż do skraju plaży i dalej w wodę.
Fakt, sama zwaliła się zbrodzieniowi na głowę, na dodatek w samym środku tuszowania popełnionej zbrodni.
Fakt, byli w lesie, w lesie tym panowała noc, śnieg sypał prawie poziomo, co razem mocno ograniczało widoczność i sprzyjało elementowi zaskoczenia.
Wie, że jedynym ratunkiem jest ucieczka. Las pachnie złowrogo, wilgotne liście przyklejają się do jej bosych stóp.
Prawdziwy Polak i katolik do lasu chodzi zbierać grzyby i niewypały, a nie łapać smerfy.
Odpowiedziała na jego spojrzenie. Wydało jej się, że może się w nim cała zatopić, jak w tym mrocznym lesie. Ale w czyich oczach po wojnie nie było smutku?
"Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu"
H. Coben "W głębi lasu"
Pewnego dnia ludzie wymordują się nawzajem [...] Może tak trzeba. Na świecie zapanuje spokój - nie pozostanie nic poza lasami i ziemią.
Przed Kupałą kąpać się nie godzi, bo po dnie Licho chodzi. W nocy do lasu się nie chadza, bo Bies się tam zasadza.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl