Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "polecenia", znaleziono 70

Pozostawiamy działaczom całkowitą wolność w wykonywaniu naszych poleceń.
Odpocznij. Kiedyś trzeba zwolnić cięciwę, inaczej strzała nie poleci.
Nim wypuścisz strzałę, tysiąc razy sprawdź w wyobraźni, jak ona poleci.
Znakomita większość ludzi woli wykonywać polecenia niż dokonywać wyborów. Posłuszeństwo jest łatwe.
"Szarawy świat odejdzie szybko, Poleci z nieba kolorowy pył" `~ Enej - Lili
- Mój Kościół zwykł raczej pouczać monarchów, którzy błądzą, nie wypełniać ich głupie i bezbożne polecenia
Wyobraziła sobie, że jest ptakiem, który zaraz poderwie się i poleci (...) zaczęła tańczyć. Unosiła się w swojej małej wolności.
Żołnierze lepiej wykonują polecenia, kiedy je rozumieją. Staraj się więc, żeby zawsze dokładnie wiedzieli, co masz na myśli.
Młodzi ludzie nie zawsze słuchają poleceń, ale jeśli im się powiedzie i zrobią coś wspaniałego, czasem udaje im się uniknąć kary.
"Nocą kiedy wszyscy śpią ja nie śpię, Tylko czekam na Ciebie aż przyjdziesz, I pokażesz mi niebo i wreszcie, Polecę do niego" ~ Enej - Noc
-Wymień różne ludy -poleciła panna Lupescu. -Już.
Zastanawiał się chwilkę.
-Żywi -rzekł. -Eee. Umarli. -Umilkł. -Koty? -dodał niepewnie.
Kiedyś, pomyślał, mógłbym dostrzec gwiazdy. Ale teraz jest już tylko pył. Od lat nikt nie widział gwiazd, przynajmniej z Ziemi. Może polecę gdzieś, skąd widać gwiazdy, pomyślał.
Z deszczu wpadła pod rynnę: w domu rządził papcio, w redakcji musiała wykonywać polecenia kilku osób. Na szczęście szybko się zorientowała, że dwie z nich są całkiem sympatyczne.
Enrico Rizzini w przypływie zwierzeń mówił mi:- Jesteśmy w głupawej sytuacji. Polecenie jest takie, żeby sprzedawać wszystko wszystkim. W Rzymie zapewniono mnie, że nie wiemy jeszcze, na którą stronę przejdziemy.
Lena zastanawiała się przez chwilę, jak to się dzieje, że dzieci, póki są małe, wydają się takie zależne od nas, takie nieporadne i rozkosznie posłuszne w tym swoim literalnym wypełnianiu naszych poleceń.
Gdy dym już opadł, oczom Welesa ukazała się naga Hel.
- Rozbierz się - poleciła mu.
Gdyby zrobiła to o poranku, biegnąc bosymi stopami po wypalonej łące, oszalałby z namiętności.
Wiedział, że jest obserwowany. Czuł na sobie jej wzrok. Ukryta nieopodal śledziła każdy jego ruch, by sprawdzić, czy wypełni zawarte na kartce polecenie. A może wcale nie byłą ukryta, pomyślał.
Dziś jedyną ambicją łagodnych i potulnych jak baranki Niemców wydaje się być rzetelne płacenie podatków i słuchanie poleceń tych, których Opatrzność postawiła na wyższych szczeblach społecznej drabiny.
Zajmijcie się czymś pożytecznym i znajdźcie kwestora - polecił surowo Ridcully. - Kazałbym wam się wytłumaczyć rano władzom uniwersytetu, ale niestety, to wy jesteście władzami uniwersytetu...
Tymczasem w Polsce taką przywiązywano wagę do procesu i dysput kamienieckich, iż spieszono się wielce z ogłoszeniem drukiem protokołów. Zajął się tym (zapewne z polecenia biskupa Dembowskiego) kanonik Kleyn.
Była to śmierć poza planem, niezależna od dyrektyw organów rządzących. Stalin umarł bez osobistego polecenia samego towarzysza Stalina. Ta swoboda, ta samowola śmierci miała w sobie coś z dynamitu, co przeczyło najgłębszej istocie państwa.
Polecił mi zebrać kał do miski, w której przyniesiono mi jedzenie, i siłą podniósł mi ją do ust. Pol uderzyła mnie z tyłu głowy tak, że twarz wpadła mi do miski, a kał do ust. Pilnowali, żebym zjadł, co wydaliłem.
Hillman Hunter doszedł do wniosku, że ten nowy świat powinien posiadać boga do wydawania poleceń, karania grzeszników i oznajmiania, które formy związków małżeńskich są w jego oczach mile widziane, a które są złe i obrzydliwe.
- Nie ruszaj się stąd- polecił Loicowi, wysiadając z samochodu.
Jego brat siedział wyprężony jak struna i z zaciśniętymi zębami obserwował żółtków. Skinął głową, ale Erwan ufał mu jak hienie, która zerka na przeżartą gangreną nogę.
Bohater. Bohaterowie... Kto jest dzisiaj bohaterem? Dla mnie jest nim lekarz, który, nie zważając na polecenia z góry, mówi ludziom prawdę. Ale jak powiedział na naradzie redaktor:
- Zapamiętajcie! U nas nie ma lekarzy, nauczycieli, dziennikarzy ani naukowców. Wszyscy mamy teraz jeden zawód - człowiek radziecki.
Lenin jednak nie chciał tak po prostu całkiem sobie wyjść z naszego miasta. Malowano różne napisy na pomniku, podłożono mu nawet stary rower i znoszone obuwie z poleceniem: "Masz tu rower, stare buty i spierdalaj z Nowej Huty". I nic. Ani drgnął.
– Po rzeczy wrócę w połowie września.
– Tak to sobie zaplanowałaś? Chcesz mnie wykończyć przez te półtora miesiąca?!
– Oddychaj głęboko – poleciła głosem nawiedzonego psychoanalityka.
– Wiem, że ci ciężko, ale uwierz: przejdzie.
– Wróć! Obiecaj, że wrócisz!
– Muszę kończyć – oświadczyła.
Moje stopy będą stąpać lekko jak jeleń w lesie (...). Mój umysł będzie czysty jak woda w świętej studni, Moje serce będzie silne jak wielki dąb. Mój duch rozłoży skrzydła i poleci naprzód. Oto droga prawdy.
Egoizm szedł u niego w parze z megalomanią, a kapryśność z atakami histerii za każdym razem, kiedy coś mu w życiu nie wychodziło albo gdy ktoś odmawiał wykonania jego polecenia. Do tego Ludwiczek miał cudowne przekonanie, że ludzie chodzą po świecie tylko po to, żeby mu usługiwać i spełniać jego zachcianki.
- No dobrze... Jak zmusiłeś ten dywan do latania? Naprawdę odwrotnie wypełnia polecenia?
- Nie. Po prostu uwzględniłem pewne zasadnicze szczegóły układu powierzchniowego i przestrzennego.
- Chyba nie rozumiem - przyznała.
- Mam to wytłumaczyć w niemagicznym języku?
- Tak.
- Położyłaś go na podłodze dołem do góry.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl