Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "w ten i wierzenia", znaleziono 985

Trzeba w coś wierzyć, jeżeli nie mogę wierzyć w siebie, dlaczego nie w Monar. Nic nie mam do stracenia, a jest nadzieja, że będę żyć.
Nigdy, przenigdy nie można mówić o sobie źle, bo się zaczyna w to wierzyć, a kobieta jak zaczyna w takie rzeczy wierzyć, odbiera sobie moc.
Wierzymy, bo chcemy wierzyć. W bogów, bo taka wiara zagłusza strach przed śmiercią. W miłość, bo upiększa wyobrażenie życia.
Ludzie i tak nie wierzą. A ci, którzy wierzą, robią to po swojemu. Im silniejsza ich wiara, tym bardziej nagięta jest do ich własnych wyobrażeń.
Ostatecznie wszystko sprowadza się do tego, że wierzymy w to, w co chcemy wierzyć. Ignorujemy fakty, które stoją z tym w sprzeczności. I uwydatniamy te, które potwierdzają nasze założenia.
Wybierasz, w co wierzysz, i żyjesz z konsekwencjami.
W coś trzeba wierzyć, taka wola boska.
Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć
Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.
Zdarza się, że o czymś wiemy, ale w to nie wierzymy.
Gdy traci się dziecko, trzeba wierzyć, że jest coś potem
To, że w coś nie wierzysz, nie oznacza, że to przestaje istnieć.
Jeżeli w coś nie wierzysz, nie pracujesz nad tym, to nigdy się to nie urzeczywistni.
Nie można sobie pozwolić, aby wierzyć we wszystko, co ludzie mówią.
To bardzo nierozsądne nie wierzyć w coś, tylko dlatego, że się tego boimy.
Nie zawsze należy wierzyć w to, co się widzi.
Człowiek lubi wierzyć, że miał przeczucie.
Ludzie wierzą w to, co jest im potrzebne, prawda?
Ja wiem. Nie muszę wierzyć, ja wiem.
My, tu na Wschodzie, jesteśmy naiwni, prostoduszni i łatwowierni. Przychodzą do nas idee i wierzymy w nie jak w prawdę. Wierzyliśmy w komunizm i szliśmy za niego do więzień. Potem wierzyliśmy w antykomunizm i w jego imię dawaliśmy się więzić setkami i tysiącami.
Ludzie wierzą, pomyślał Cień. Tak to już z nimi jest. Wierzą. A potem nie biorą odpowiedzialności za to, w co wierzą. Przywołują kolejne istoty i nie ufają swoim tworom. To ludzie zaludniają ciemność duchami, bogami,elektronami, opowieściami. Ludzie wyobrażają sobie i wierzą i owa wiara, twarda, niezmienna jak skała, ma moc stwórczą.
Ludzie wierzą, pomyślał Cień. Tak już z nimi jest. Wierzą. A potem nie biorą odpowiedzialności za to, w co wierzą. Przywołują kolejne istoty i nie ufają swoim tworom. To ludzie zaludniają ciemność duchami, bogami, elektronami, opowieściami. Ludzie wyobrażają sobie i wierzą. I owa wiara, twarda, niezmienna jak skała, ma moc twórczą.
Im większą ktoś ma wiarę, tym wścieklej gardzi tymi, co nie wierzą tak samo jak on. A przecie największą wiarą byłoby wierzyć w ludzi.
Wierzyłam, że wszystko będzie okey, kiedy się obudzę.
Nigdy się nie obudziłam.
Nauczyłem się wierzyć przekonaniom innych, nawet jeśli są dziwne.
Cokolwiek się stanie, muszę wierzyć, że jest dla mnie nadzieja!
Rzeczywistość jest wszystkim, co nie znika, kiedy przestajemy w to wierzyć.
Ludzie wierzą w to, co chcą, kiedy nie mogą poznać prawdy.
Ludzie nie wierzą rzeczom, które są zbyt idealne.
Im więcej wiem, tym bardziej muszę wierzyć.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl