Freya Vikernesdottir

Mnie nudziła. Ciągle dowiadywali się niemal tego samego, a zakończenie było bezbarwne i mdłe. Nie tego się spodziewałam.

"Byłoby źle, gdyby ktoś nie miał w swym życiu okresu, kiedy mu się wydaje, że Werter został napisany tylko dla niego." Wspaniała.

Za drugim razem niemal tak samo zachwycająca, jak za pierwszym. I z pewnością wrócę do niej jeszcze niejednokrotnie.

Dobra, acz podobała mi się chyba mniej niż "Podróżnik WC" i "Gringo".

Początkowo książka niezbyt mi podchodziła, ale gdy Margot wkroczyła w dorosłe życie, wciągnęłam się jak diabli. Fabuła bardzo nietuzinkowa, co sprawi, ze na długo pozostanie w mojej pamięci, a całość niepłytka - pozwala na zastanowienie, czy czasem bezwzględnie nie ignorujemy wrzasków naszego anioła stróża. Ciekawie wykreowane, nieidealne i realne ...

Mam zwyczaj zapoznawania się z kulturą kraju, zanim do niego pojadę. W tym roku niefortunnie na ostatnią chwilę zaopatrzyłam się w ten oto przewodnik (pożyczony), ale wiem, że więcej po pozycje z tej serii nie sięgnę. Nic się nie dowiedziałam, bo... nie mogłam czytać. Nudne - w przeciwieństwie do tunezyjskiej kultury - i kupa bzdet. O wiele bardzie...

Jak dla mnie pan Sapkowski mógłby pisać podręczniki do historii. Esej genialny, widać, że autor wie, o czym pisze i naprawdę zna się na rzeczy. Maladie nieco ckliwa, ale ma to swój urok - tym bardziej, że styl typowo "sapkowski". Polecam, polecam, polecam!

Najlepszy tom trylogii, co nie mniej nie pozwala mi powiedzieć, że się podobało. Gdyby wszystkie tomy były jak ten, to zapewne wywołałaby u mnie cieplejszą reakcję. Natomiast mimo dość pomysłowej fabuły Canavan ma w swoim stylu coś, co mnie trochę odpycha (a może to wina tłumaczenia?)... Nie czytam książki z zapartym tchem, nie czuję ogromnej cieka...

Uwielbiam Morsztyna! Piękno języka, dobre koncepty, zaskoczenie czytelnika... Może i barokowy przerost formy nad treścią, ale jego ogrom we mnie osobiście budzi niepohamowany zachwyt. :)

Widzę, że nie tylko ja nie skusiłabym się na książkę, gdyby nie serial (okropnie gorszy tak a propos). Początkowo akcja troszkę się wlekła, ale gdy już wydostali się z Westlandu, to poszło jak burza. Ciekawa gra z czytelnikiem, który sam mógł rozważyć położenie bohaterów i wraz z nimi zastanawiać się, co też uczynić. Fabuła kreatywna, świetnie wykr...

Książki pana Wojtka zawsze na początku czytam powolutku, ale jak już się wciągnę, to oderwać nie mogę. Tak było i z tą. Polecam serdecznie, można się pośmiać, a w poważniejszych fragmentach podziwiać spryt i intelekt tegoż podróżnika. Szczególnie historia z "Republiką Ubezpieczeń Suomi" zapadła mi w pamięć, była po prostu nie do przebicia!

Bardzo dobre zakończenie serii! Styl Kossakowskiej jest iście wybitny, jej twórczość czyta się jednym tchem. Jest humor, jest ironia, gdy trzeba jest i powaga. Nic, tylko polecić innym, a samemu zabrać się do pozostałych pozycji spod pióra pani Mai. ;)

Stosunkowo nie było źle, nie mniej gdy po miesiącu czytania byłam na 150 stronie, stwierdziłam, że przerzucę się na coś, co idzie mi szybciej i przyjemniej. ;)

Bardzo mi się podoba styl Kossakowskiej. Także bohaterowie i wykreowane światy nie pozostawiają wiele do życzenia. Z chęcią sięgnę po inne pozycje autorki ;)

Ogólnie dobra, ale po Szekspisze spodziewałam się czegoś więcej.

Przez pierwsze strony tej książki myślałam: "Rany, co za głupoty!", jednak im dalej czytałam, tym bardziej wydawało mi się to sensowne. Fakt, że jest to, jak już ktoś wcześniej napisał, masło maślane, ale dzięki temu można sobie szybciej przyswoić najistotniejsze "prawa" Sekretu. Czy działa? Nie wiem. Wierzę, że tak, aczkolwiek przestawienie sposob...

Lubię Szekspira, a "Hamlet" jest dziełem wybitnie godnym uwagi.

Początkowo wydawała mi się dziwnie chaotyczna, ale szybko wyzbyłam się tego wrażenia. Była to pierwsza książka pana Cejrowskiego, jaką czytałam, i jeśli to jest "nie-umiem-pisać", to aż się boję sięgnąć po te nowsze. Zabawna, pouczająca, jak i po prostu ciekawa. Chętnie sięgnę po kolejne i zacznę oglądać "Boso przez świat"! :)

Wikińskie klimaty nadrabiają średnio rozwiniętą fabułę ;)

Wieje nudą. Mocno wieje.

Długo się naczekałam, żeby przeczytać ostatni tom, ale warto było. Początkowo może faktycznie nieco gorszy od poprzednich, nie mniej zakończenie rekompensuje. Sapkowski jak zwykle intryguje i zaskakuje. I parę zdań na temat bohaterów: nie trawiłam Elenczy od początku do końca (na końcu szczególnie!), Reynevan momentami irytował mnie tą swą niepoham...

Zrezygnowałam po kilkudziesięciu stronach.

Z pewnością bardziej porywający wątek niż w "Zmierzchu", haha. A tak bardziej na poważnie, to jak na romans całkiem przyzwoite.

Dawno już nie czytałam tak dobrej książki. Widząc jednak poniższe komentarze, nie mogę się wprost nadziwić, bowiem nie wyobrażam sobie "Imienia Róży" bez tych długich, wymownych opisów! W tym jej piękno, esencja i klimat, to one wyróżniają tę powieść. Książka obudziła we mnie emocje jak rzadko. Polecam, polecam, polecam i sama z pewnością też jeszc...

Momentami może się wydawać chaotyczna, szczególnie na początku, gdy nie znamy jeszcze dobrze bohaterów, a autor ciągle przeskakuje od jednego do drugiego. Nie mniej gdy się już w tym wszystkim odnajdzie, to wciąga. Ciekawa postać Magwera, jak i motyw Liścia. Dobra końcówka, niezły opis bitwy. Jedynie rozwiązanie przepowiedni nieco naciągane, ale i ...