Barbara

Książka mnie urzekła. Nie wiem, czy to styl autora, czy to jej tajemniczość, czy charaktery postaci, ale nie potrafiłam się od niej oderwać:)

Czytałam i widziałam film. Super!

O wiele przyjemniej oglądało się ją w teatrze, niż czytało. W końcu dramaty są od tego, żeby je oglądać... Szkoda, że polskie szkolnictwo na to jeszcze nie wpadło...

Jedna z nielicznych lektur szkolnych, którą przeczytałam z przyjemnością:)

Gdyby "Krzyżacy" nie byli lekturą szkolną, nigdy bym po nich nie sięgnęła. Przeczytałam ich tylko dzięki postaci Jagienki, która wydawała się najbardziej żywa i normalna. Zbyszka nie lubiłam, a Danuśkę żywiłam jawną niechęcią. Taka mimoza, no... (Sienkiewicz miał chyba słabość do takich bohaterek, a szkoda).

Bardzo lubię tę książkę:) Jako dziecko oglądałam serial animowany, który powstał na jej motywach, później o nim zapomniałam... Jako nastolatka wygrzebałam w bibliotece tę książkę i powróciły wspomnienia... Polecam:)

Fajne przepisy i zachęta do przeczytania książek, z których zostały wyciągnięte:) Nawet kilka potraw swego czasu popełniłam:)

Spodziewałam się czegoś strasznego, a tu... Hm... miałam wrażenie, że to taka "Alicja w krainie czarów" w bardziej mrocznej wersji...

Zgadzam się, że trzyma w napięciu. Warto po nią sięgnąć!

Książka jest całkiem fajna, ale "Dwa domki na kółkach" były zdecydowanie lepsze. Wywoływały uśmiech. Tutaj czułam jedynie irytację, czytając o Walentinie. Delikatnie mówiąc...

Dziwi mnie brak komentarzy. Książka jest lekka, napisana z poczuciem humoru:) Chociaż po opisaniu wydarzeń na kurzej fermie na 5 minut zostałam wegetarianką... ;p Rozbroił mnie tekst: "Ukraina też niebawem wstąpi do Unii Europejskiej. I Afryka również", czy jakoś tak. Polacy potrafią jednak pocieszać towarzyszy niedoli;) Praca obcokrajowców w Wielk...

Pierwsza książka Siesickiej, po którą sięgnęłam i bardzo mnie wciągnęła:) Także polubiłam postać Marcina. Podobało mi się zakończenie - pozwalało czytelnikom na gdybanie, co mogło być dalej... Dlatego zawiodłam się faktem, że powstała druga część. Nie przepadam za kontynuacjami i w tym przypadku nie było inaczej. Fakt, przeczytałam ją, ale już bez ...

Jako nastolatka byłam pod wielkim wrażeniem tej książki. Jednak nie wiem, czy obecne nastolatki przeczytałyby ją z przyjemnością. Obecnie "na topie" są powieści innego typu. Chociaż miło by było, gdybym się pomyliła:)

Planuję przeczytać tę książkę, bo interesuję się autyzmem. Dzieło to już nawet stoi na mojej półce:) Szkoda tylko, że opis dotyczy jakiejś zupełnie innej książki... poradnika komputerowego?

Książka ta umiliła mi dłużące się nieznośnie godziny choroby. Pan Skowroński miał ciekawy pomysł i do tego jeszcze poczucie humoru:) Do głównego bohatera od razu poczułam sympatię i kibicowałam mu w kolejnych potyczkach z gangsterami;)

Najpierw widziałam film "Magia zmysłów", który powstał na podstawie tej książki. Podobał mi się, ale nie miał w sobie tej magii, jaką posiada książka. Sklepik z przyprawami został opisany w taki sposób, że chętnie sama bym do niego wstąpiła i została w nim na bardzo długo... Pewnie polubiłabym go tak samo, jak niewielkie sklepiki z herbatami:)

Jest to swego rodzaju poradnik "jak przeżyć w Paryżu". Napisany w taki sposób, że nie nudzi:) Można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy i nauczyć pożytecznych zwrotów (tak, tak, nawet przekleństw... w końcu trzeba wiedzieć, kiedy nas obrażają, prawda?;p).

Bardzo dobrze się czyta tę książkę:) Pan Clarke ma bardzo przyjemny i zabawny styl, momentami okraszony nutką ironii. Polecam:)

To jedna z nielicznych lektur z czasów liceum, którą przeczytałam. Naprawdę warto.

Książka jest intrygująca. Zgadzam się z Margotką - nie należy do pozycji, które czyta się łatwo, miło i przyjemnie. Trzeba się trochę nad nią zastanowić i przy okazji nie obrażać za dość odważne wizje autora...

Bardzo ciekawa książka. Jednocześnie wzruszająca i rozbrajająca (ach, ten kawał o Pinokio...).

Jestem początkującym nauczycielem, który poszukuje dopiero własnych metod wychowawczych. Ten poradnik uważam za bardzo wartościową pomoc. Podoba mi się to, że nie są to sucho opisane fakty, każdy problem przedstawiono w formie dialogu. Użyto różnych czcionek o różnej grubości, są też ramki z ważniejszymi pojęciami oraz ilustracje przedstawiające pr...

Może i żadne arcydzieło, ale idealny poprawiacz humoru:) Ja nadal czekam na Polskę. Wieści głoszą, że pojawił się (dziwi mnie trochę, że nasz kraj jest facetem, ale taką mangaka miał wizję;)) w 3 tomie:D

Manga jest super. W gruncie rzeczy na razie nie ma tam kraju, którego bym nie lubiła (yeah, lubię Niemca;p). Autorowi bardzo poprawiła się kreska, jeśli porównać tomik z wersją internetową;)

Genialny zbiór opowiadań. Czytałam go kilkakrotnie i do tej pory mi się nie znudził. Opowiadanie "Człowiek, który kochał kwiaty" jest godne polecenia. Za pierwszym razem bardzo mnie zaskoczyło.